IPPB2/415-641/14-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2014 r. (data wpływu 27 sierpnia 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 22 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-641/14-2/AS o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z tytułu nabycia i realizacji warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego w związku z uczestnictwem w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę będącą pracodawcą - jest prawidłowe.

W dniu 27 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z tytułu nabycia i realizacji warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego w związku z uczestnictwem w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę będącą pracodawcą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik ("Podatnik", "Wnioskodawca") należy do grona kluczowych menedżerów w G. S.A. ("Spółka"). W celu zwiększenia motywacji pracowników Spółka wprowadziła program motywacyjny ("Program Motywacyjny"), skierowany do kluczowych pracowników Spółki ("Uczestnicy Programu"). Uczestnictwo w Programie Motywacyjnym jest dobrowolne.

Spółka zawarła z Wnioskodawcą odrębną od umowy o pracę i niezwiązaną z nią umowę programu motywacyjnego ("Umowa Programu Motywacyjnego"). Na podstawie tej umowy Wnioskodawcy przyznane zostało warunkowe prawo ("Prawo") do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego ("Rozliczenie Pieniężne"), uzależnionego od wartości określonego wskaźnika finansowego Spółki ("Wskaźnik").

Realizacja Prawa przez Wnioskodawcę jest dokonywana poprzez wypłatę mu kwoty Rozliczenia Pieniężnego, która następuje w ustalonym terminie po zakończeniu danego roku i po spełnieniu warunków określonych w Umowie Programu Motywacyjnego (Prawo to jest zatem warunkowe).

Rozliczenie Pieniężne jest dokonywane za dany rok. Wysokość Rozliczenia Pieniężnego, które Wnioskodawca może otrzymać w wyniku realizacji Prawa, jest uzależniona od wysokości wskaźnika EBITDA Spółki (tekst jedn.: wyniku operacyjnego skorygowanego o wyłączenie amortyzacji) uzyskanego w danym roku kalendarzowym.

Kwota Rozliczenia Pieniężnego jest obliczana na następujących zasadach:

* W przypadku, gdy poziom EBITDA jest niższy od 70% wartości budżetowanej, kwota Rozliczenia Pieniężnego wynosi zero;

* Przy poziomie osiągniętej EBITDA równym lub wyższym niż 70% wartości budżetowanej, ale niższym niż 100%, kwota Rozliczenia Pieniężnego stanowi konkretną wartość wynikającą z indywidualnej Umowy Programu Motywacyjnego zawartej z Wnioskodawcą;

* Przy poziomie osiągniętej EBITDA równym lub wyższym niż 100% wartości budżetowanej, ale niższym niż 120%, kwota Rozliczenia Pieniężnego stanowi konkretną wartość wynikającą z indywidualnej Umowy Programu Motywacyjnego zawartej z Wnioskodawcą;

* Przy poziomie osiągniętej EBITDA równym lub wyższym niż 120% wartości budżetowanej, kwota Rozliczenia Pieniężnego stanowi konkretną wartość wynikającą z indywidualnej Umowy Programu Motywacyjnego zawartej z Wnioskodawcą.

Wysokość Wskaźnika jest ustalana na podstawie danych zawartych w sprawozdaniu finansowym Spółki za dany rok.

Wyplata Rozliczenia Pieniężnego przysługuje Wnioskodawcy pod warunkiem pozostawania przez niego w stosunku pracy ze Spółką na dzień 31 grudnia danego roku kalendarzowego. W przypadku, gdy Wnioskodawca pozostawał w stosunku pracy przez część roku, za którą przysługiwało Rozliczenie Pieniężne, kwota do wypłaty zostanie ustalona w stopniu proporcjonalnym do okresu pozostawania w stosunku pracy w tym roku.

Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego zostało przyznane Wnioskodawcy odpłatnie (cena nabycia Prawa przez Wnioskodawcę wynosi 1 zł) i jest ono niezbywalne aż do momentu jego realizacji.

W związku z tym, że Prawo jest warunkowe, brak jest jakichkolwiek gwarancji co do otrzymania przez Wnioskodawcę kwoty Rozliczenia Pieniężnego (np. gdy poziom EBITDA będzie niższy od 70% wartości budżetowanej).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 10 października 2014 r. Nr IPPB2/415-641/14-2/AS na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia przedstawionego we wniosku stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego poprzez wyjaśnienie, czy przyznane Wnioskodawcy warunkowe, niezbywalne prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,

- w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w terminie pismem z dnia 22 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r. W piśmie uzupełniającym wniosek Wnioskodawca wskazał, że: według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, przyznane Wnioskodawcy warunkowe, niezbywalne prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika z tytułu nabycia i realizacji Prawa, powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tj, w momencie, kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 (tekst jedn.: w zeznaniu podatkowym Podatnika).

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika z tytułu nabycia i realizacji Prawa powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 (tekst jedn.: w zeznaniu podatkowym Podatnika).

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, przychodami - z zastrzeżeniem art. 14-16 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 - są "otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń".

Zatem na podstawie powyższego przepisu, przychód po stronie Podatnika nie powstanie w momencie nabycia przez niego Prawa, ponieważ "przysporzenie", które otrzymuje Podatnik na tym etapie, jest jedynie "potencjalne". Nabytym Prawem Podatnik nie może rozporządzać. Nabycie Prawa przez Podatnika stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania wypłaty w formie kwoty Rozliczenia Pieniężnego w przyszłości (po spełnieniu określonych warunków). W związku z tym, że Prawo jest warunkowe, brak jest jakichkolwiek gwarancji co do otrzymania przez Podatnika Kwoty Rozliczenia (dotyczy to przypadku, gdy warunki określone przez Program nie zostaną spełnione, np. gdy poziom EBITDA będzie niższy od 70% wartości budżetowanej).

Należy nadmienić, że w analogicznych stanach faktycznych, które były w przeszłości przedmiotem interpretacji Ministra Finansów, wydane zostały interpretacje potwierdzające powyższe stanowisko, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 14 lutego 2014 r., IPTPB2/415-715/13-4/Kr stwierdzono, że: "W momencie nabycia przez Wnioskodawcę niezbywalnego warunkowego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy, uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej (uzależnionej od kształtowania się wartości wynikających ze sprawozdania finansowego Spółki za dany okres rozliczeniowy) po stronie Wnioskodawcy nie wystąpił przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych."

Z kolei w interpretacji indywidualnej Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z 20 stycznia 2014 r., IPPB2/415-749/13-4/AS stwierdzono, że: "Nabycie przez Wnioskodawcę warunkowego niezbywalnego prawa, które jak wskazał Wnioskodawca stanowi pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości kwoty wynikającej z jego realizacji nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika, z wniosku prawo to ma jedynie charakter warunkowy. Powyższe wynika również z faktu, że Wnioskodawca w momencie nabycia niezbywalnego warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowiącego pochodny instrument finansowy nie ma gwarancji uzyskania natychmiastowych korzyści, ani gwarancji uzyskania ich później, gdyż potencjalna wypłata jest uzależniona od kształtowania się wartości wynikających ze sprawozdania finansowego Spółki za dany okres rozliczeniowy. Na powyższe nie będzie również miało wpływu to, że prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego zostało nabyte przez Wnioskodawcę odpłatnie za kwotę 1 PLN, bowiem (...) przyznane prawo jest niezbywalne, co skutkuje tym, że nie można określić jego wartości rynkowej. W konsekwencji w momencie nabycia przez Wnioskodawcę niezbywalnego warunkowego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy, uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej (uzależnionej od kształtowania się wartości wynikających ze sprawozdania finansowego Spółki za udany okres rozliczeniowy) po stronie Wnioskodawcy nie wystąpił przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych."

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę, że po strome Podatnika nie powstanie przychód w chwili nabycia przez niego Prawa, dopiero w momencie realizacji Prawa możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia.

Przychód uzyskany z tytułu realizacji Prawa powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PIT, źródłem przychodów są "kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów".

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. "przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Natomiast pochodne instrumenty finansowe zostały zdefiniowane w art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT. Zgodnie z jego treścią pochodnymi instrumentami finansowymi są "instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi" (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.), dalej jako "Ustawy o OIF".

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy o OIF, instrumentami finansowymi są m.in. "niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne".

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 28a Ustawy o OIF przez instrumenty pochodne należy rozumieć "opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego".

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Prawo do otrzymania kwoty Rozliczenia Pieniężnego przez Podatnika, kwalifikuje się jako instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a Ustawy o OIF, ze względu na to, że Prawo jest prawem majątkowym, którego cena (tekst jedn.: Kwota Rozliczenia) zależy bezpośrednio od wartości wskaźnika finansowego Spółki (tekst jedn.: wskaźnika EBITDA, tj. wyniku operacyjnego skorygowanego o wyłączenie amortyzacji). Ponadto, Prawo do otrzymania kwoty Rozliczenia Pieniężnego przez Podatnika, kwalifikuje się jako instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy o OIF, gdyż jest instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym jest wskaźnik finansowy Spółki i jest wykonywany przez rozliczenie pieniężne.

W związku z powyższym, Prawo do żądania przez Podatnika wypłaty kwoty Rozliczenia Pieniężnego po spełnieniu określonych warunków należy uznać za instrument finansowy zgodnie z Ustawą o OIF, którego cena / wartość (Kwota Rozliczenia) zależy bezpośrednio od wartości wskaźnika finansowego Spółki (tekst jedn.: wskaźnika EBITDA). W związku z tym wypełnia ono definicję pochodnego instrumentu finansowego z art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT. Oznacza to, iż realizacja Prawa dokonywana na rzecz Podatnika stanowi realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, będąc przychodem z kapitałów pieniężnych.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w treści interpretacji wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 21 maja 2013 r. (sygn. IPPB2/415-181/13-4/MK), w dniu 11 października 2013 r. (sygn. IPPB2/415-564/13-2/AK) oraz w dniu 18 marca 2014 r. (IPPB2/415-891/13-4/MG), a także w treści interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 20 czerwca 2013 r. (sygn. ILPB2/415-274/13-2/TR) oraz w dniu 5 grudnia 2013 r., (sygn. ILPB2/415-839/13-4/WM).

Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Jednocześnie uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających, zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 Ustawy o PIT, Podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 Ustawy o PIT po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika powstanie dopiero w momencie realizacji Rozliczenia Pieniężnego (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 tj. w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 Ustawy o PIT po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że ww. stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora tut. Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej wydanej na wniosek Płatnika (G. S.A.; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r., sygn. IPPB2/415-892/13-4/MK). W identycznym stanie faktycznym, w Interpretacji Organ podatkowy stanął na stanowisku, iż "przychód po stronie Uczestników Programu powstanie dopiero w momencie realizacji Rozliczenia Pieniężnego (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 3ob ust. 1 u.p.d.o.f."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń, w myśl art. 11 ust. 2a ww. ustawy, ustala się:

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Stosownie zaś do pkt 9 tegoż artykułu źródłem przychodów są również inne źródła.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Przez pochodne instrumenty finansowe, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca należy do grona kluczowych menedżerów w G. S.A. W celu zwiększenia motywacji pracowników Spółka wprowadziła program motywacyjny, skierowany do kluczowych pracowników Spółki. Uczestnictwo w Programie Motywacyjnym jest dobrowolne.

Spółka zawarła z Wnioskodawcą odrębną od umowy o pracę i niezwiązaną z nią umowę programu motywacyjnego. Na podstawie tej umowy Wnioskodawcy przyznane zostało warunkowe prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego, uzależnionego od wartości określonego wskaźnika finansowego Spółki. Realizacja Prawa przez Wnioskodawcę jest dokonywana poprzez wypłatę mu kwoty Rozliczenia Pieniężnego, która następuje w ustalonym terminie po zakończeniu danego roku i po spełnieniu warunków określonych w Umowie Programu Motywacyjnego.

Rozliczenie Pieniężne jest dokonywane za dany rok. Wysokość Rozliczenia Pieniężnego, które Wnioskodawca może otrzymać w wyniku realizacji Prawa, jest uzależniona od wysokości wskaźnika EBITDA Spółki (tekst jedn.: wyniku operacyjnego skorygowanego o wyłączenie amortyzacji) uzyskanego w danym roku kalendarzowym. Kwota Rozliczenia Pieniężnego jest obliczana na następujących zasadach: - W przypadku, gdy poziom EBITDA jest niższy od 70% wartości budżetowanej, kwota Rozliczenia Pieniężnego wynosi zero; - Przy poziomie osiągniętej EBITDA równym lub wyższym niż 70% wartości budżetowanej, ale niższym niż 100%, kwota Rozliczenia Pieniężnego stanowi konkretną wartość wynikającą z indywidualnej Umowy Programu Motywacyjnego zawartej z Wnioskodawcą; - Przy poziomie osiągniętej EBITDA równym lub wyższym niż 100% wartości budżetowanej, ale niższym niż 120%, kwota Rozliczenia Pieniężnego stanowi konkretną wartość wynikającą z indywidualnej Umowy Programu Motywacyjnego zawartej z Wnioskodawcą; - Przy poziomie osiągniętej EBITDA równym lub wyższym niż 120% wartości budżetowanej, kwota Rozliczenia Pieniężnego stanowi konkretną wartość wynikającą z indywidualnej Umowy Programu Motywacyjnego zawartej z Wnioskodawcą.

Wysokość Wskaźnika jest ustalana na podstawie danych zawartych w sprawozdaniu finansowym Spółki za dany rok. Wyplata Rozliczenia Pieniężnego przysługuje Wnioskodawcy pod warunkiem pozostawania przez niego w stosunku pracy ze Spółką na dzień 31 grudnia danego roku kalendarzowego. W przypadku, gdy Wnioskodawca pozostawał w stosunku pracy przez część roku, za którą przysługiwało Rozliczenie Pieniężne, kwota do wypłaty zostanie ustalona w stopniu proporcjonalnym do okresu pozostawania w stosunku pracy w tym roku. Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego zostało przyznane Wnioskodawcy odpłatnie (cena nabycia Prawa przez Wnioskodawcę wynosi 1 zł) i jest ono niezbywalne aż do momentu jego realizacji. W związku z tym, że Prawo jest warunkowe, brak jest jakichkolwiek gwarancji co do otrzymania przez Wnioskodawcę kwoty Rozliczenia Pieniężnego (np. gdy poziom EBITDA będzie niższy od 70% wartości budżetowanej). Przyznane Wnioskodawcy warunkowe, niezbywalne prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane uregulowania prawne wskazać należy, że nabycie przez Wnioskodawcę warunkowego niezbywalnego prawa, które jak wskazał Wnioskodawca stanowi pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości kwoty wynikającej z jego realizacji nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku prawo to ma jedynie charakter warunkowy.

Powyższe wynika również z faktu, że Wnioskodawca w momencie nabycia niezbywalnego warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowiącego pochodny instrument finansowy nie ma gwarancji uzyskania natychmiastowych korzyści, ani gwarancji uzyskania ich później, gdyż potencjalna wypłata jest uzależniona od wartości wskaźnika EBITDA, osiągniętego przez Spółkę i będzie wyliczana zgodnie z formułami opisanymi we wniosku.

Na powyższe nie będzie również miało wpływu to, że prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego zostało nabyte przez Wnioskodawcę odpłatnie za kwotę 1 PLN, bowiem jak wskazano we wniosku przyznane prawo jest niezbywalne, co skutkuje tym, że nie można określić jego wartości rynkowej.

Natomiast niewątpliwie w momencie, w którym dojdzie do wypłaty Kwoty w wyniku realizacji prawa do pochodnych instrumentów finansowych i w oparciu o wyliczoną ich wartość z zastosowaniem wartości wskaźnika EBITDA Spółki, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód, który należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Przyjmując za Wnioskodawcą, że przyznane warunkowe prawo do otrzymania w przyszłości kwoty Rozliczenia Pieniężnego stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, należy potwierdzić, że realizacja prawa poprzez wypłatę, tj. otrzymania Rozliczenia Pieniężnego spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sposób opodatkowania dochodów z tego źródła został uregulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Podstawą opodatkowania, stosownie do z art. 30b ust. 2 pkt 3 tej ustawy jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a - osiągnięta w roku podatkowym.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy, rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zgodnie z treścią art. 45 ust. 1a pkt 1 cytowanej ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy.

Zatem, po stronie Wnioskodawcy, jako uczestnika programu samo przyznanie prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego nie spowoduje powstania przychodu do opodatkowania.

Natomiast z tytułu otrzymania Rozliczenia Pieniężnego, powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji nabytego prawa z Rozliczenia Pieniężnego, który stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy i wykazaniu, w zeznaniu podatkowym składanym przez Wnioskodawcę stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczyły konkretnych indywidualnych spraw, podatnika w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.