IPPB2/415-639/09/11-5/S/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1039/10 z dnia 17 stycznia 2010 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 16 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów wszystkich członków organów statutowych, grupy pracowników wykonujących funkcje kierownicze i nadzorcze z tytułu zawarcia polis bezimiennych - jest prawidłowe.

W dniu 16 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów wszystkich członków organów statutowych, grupy pracowników wykonujących funkcje kierownicze i nadzorcze z tytułu zawarcia polis bezimiennych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka S.A., zwana dalej Spółką, zawarła z towarzystwem ubezpieczeniowym umowę ubezpieczenia D O (Directors and Officers), zgodnie z którą:

Ubezpieczeni w związku z wykonywaniem określonych funkcji w Spółce otrzymywać będą wynagrodzenie na podstawie umowy o pracę. Ze względu na szeroki krąg podmiotowy oraz występujące w Spółce zmiany zarówno osobowe jak i struktury organizacyjnej, a także fakt, że dla wypłaty odszkodowania nie będzie konieczne przypisanie odpowiedzialności za powstanie roszczenia konkretnej osobie, ubezpieczenie ma formułę bezimienną. Powyższe oznacza, że ubezpieczeniem są objęte wymienione powyżej kategorie osób, a nie imiennie wymienione osoby. Umowa ubezpieczenia ani wystawiona na jej potwierdzenie polisa nie zawierają imiennej listy osób ubezpieczonych. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje wszelkie roszczenia, które wpłyną w okresie ubezpieczenia, niezależnie od tego kiedy się zdarzyły i czy dotyczą osób aktualnie pełniących określone funkcje (przy zachowaniu czasowego limitu czasu ustalonego z ubezpieczycielem). Ubezpieczeniem są więc objęte także te roszczenia, które wynikają z działań osób, które kiedyś pełniły określone funkcje, chociaż w okresie na który jest zawarta polisa, funkcji tych już nie pełnią.

Umowa D O ma na celu zminimalizowanie konsekwencji finansowych dla Spółki mogących wynikać z decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład organów Spółki oraz osoby pełniące funkcje kierownicze. Zgodnie z większością ogólnych warunków ww. ubezpieczenia stosowanych w Polsce ubezpieczenie D O obejmuje szkody (roszczenia):

Przez szkodę rozumie się między innymi: odszkodowania zasądzone na podstawie orzeczenia sądowego lub arbitrażowego wydanego przeciwko Spółce, odszkodowania wynikające z ugód, a także inne, do których pokrycia zobowiązana jest Spółka w związku z roszczeniem objętym zakresem ubezpieczenia.

Ubezpieczenie D O nie pokrywa strat (szkód) poniesionych przez członków organów ubezpieczającej Spółki i pracowników, ponieważ występują oni w tej umowie ubezpieczenia jako ubezpieczeni bez wymienienia ich w polisie (forma bezimienna). Wynika to wprost z konstrukcji ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej - ubezpieczenia szkód osób trzecich, a nie szkód Ubezpieczonego. Suma gwarancyjna jest stała, a składka ubezpieczeniowa ma charakter ryczałtowy, tj. niezależny od ilości osób ubezpieczonych, ani też od okresu, w którym określona osoba znajduje się w danej grupie. Wysokość składki ubezpieczeniowej jest ustalona na podstawie oceny ryzyka działalności prowadzonej przez Spółkę. Składka z tytułu ubezpieczenia D O jest ponoszona przez Spółkę i nie będzie Spółce zwracana w jakiejkolwiek formie przez osoby fizyczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 1 i Nr 2 złożonego wniosku w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek w zakresie pytania Nr 3 w odniesieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

W związku ze sfinansowaniem przez Spółkę składki z tytułu polisy ubezpieczeniowej, w której jako ubezpieczeni wskazani są obecni i przyszli członkowie zarządu oraz pracownicy pełniący określone funkcje kierownicze i nadzorcze w Spółce, nieokreśleni z imienia i nazwiska w umowie ubezpieczenia ani wystawionej polisie, nie powstał po stronie tych osób przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym Spółka z tytułu zapłaconych przez nią składek ubezpieczeniowych nie jest zobowiązana wykonywać obowiązków płatnika, o których mowa w art. 31 i art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zawartą w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definicją, przychodami (z określonymi zastrzeżeniami, które nie mają znaczenia dla niniejszego wniosku) osób fizycznych są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Według regulacji zawartej w tym przepisie, ażeby pieniądze i wartości pieniężne stanowiły przychód podatkowy wystarczające jest ich postawienie do dyspozycji podatnika. Natomiast świadczenia pieniężne i inne nieodpłatne świadczenia stanowią przychód podatkowy pod warunkiem ich faktycznego otrzymania. Otrzymanie świadczenia, jako realne przysporzenie przejawia się w przyroście majątku podatnika. Przychód podatkowy stanowi zawsze wartość realną, określoną w wysokości oznaczonej sumy pieniężnej najpóźniej w momencie jego faktycznego uzyskania, powstającą wyłącznie po stronie konkretnego, zindywidualizowanego podatnika; wykluczone jest zatem co do zasady ustalanie przychodu jako wartości statystycznej, obliczanej przy pomocy proporcji udziałów lub w inny hipotetyczny sposób W konsekwencji zatem, tak długo jak nie zostanie potwierdzony fakt otrzymania świadczenia, lub - jak w przedmiotowej sprawie - nie zostanie zidentyfikowana osoba podatnika, lub nie zostanie ustalona konkretna, pieniężna wartość świadczenia otrzymanego przez takiego zidentyfikowanego podatnika, tak długo nie można mówić o powstaniu przychodu podatkowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 lub art. 13 pkt 7 w związku z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe w konsekwencji decyduje o braku przychodu po stronie tych osób i braku obowiązku wykonywania przez Spółkę z tego tytułu obowiązków płatnika. Polisa ubezpieczeniowa dotyczy ubezpieczenia odpowiedzialności całego zarządu bez względu na zmiany zachodzące w składzie tego organu i bez względu na to jakie osoby pełnią te funkcje w dacie zawarcia umowy ubezpieczenia. Dla uzyskania odszkodowania istotny bowiem będzie moment zgłoszenia roszczenia, a nie data zdarzenia, które stanowi podstawę roszczenia. Należy także podkreślić, iż zgodnie z Kodeksem spółek handlowych zarząd podejmuje decyzje in gremium i w przypadku, gdy członek zarządu przedstawia na zarządzie daną sprawę może zostać przegłosowany. Zatem, uzasadnione jest ubezpieczenie działalności całych organów, a nie poszczególnych osób.

Wskazać należy także na artykuły 808 i 822 kodeksu cywilnego, gdzie art. 808 pozwala na zawarcie umowy ubezpieczenia na cudzy rachunek i ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie chyba, że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. W niniejszej sprawie brak imiennego wskazania ubezpieczonego jest korzystniejsze dla Spółki. Bezimienną formułę ubezpieczenia przewiduje art. 808 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny: Ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek a Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. Z kolei art. 822 § 1 mówi co należy rozumieć przez umowę ubezpieczenia OC, zgodnie z którą ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający (Spółka) albo ubezpieczony (byli, obecni, przyszli członkowie zarządu, dyrektorzy Spółki oraz Spółka).

Ad. 2.)

Nawet gdyby uznać, że przychód powstaje w momencie wykupienia polisy i zapłaty składki to powstaje pytanie jak ustalić wartość tego świadczenia. Z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi nie wchodzące w zakres działalności gospodarczej płatnika, ustala się według zasad ustalonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w przypadku usług zakupionych wartość pieniężną tych świadczeń dla celów podatkowych ustala się według cen zakupu.

Z kolei art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ustawa ta reguluje opodatkowanie dochodów osób fizycznych. Zatem, przychód z nieodpłatnego świadczenia winien być zidentyfikowany danymi określonej osoby. Przy ustaleniu wysokości nieodpłatnego świadczenia należałoby danej osobie doliczyć do przychodu wartość faktycznie uzyskanego przez nią świadczenia stosując cenę zakupu usługi.

Ceną zakupu jest zryczałtowana kwota składki, która obejmie wszystkich wymienionych w polisie ubezpieczonych. Skoro jednak na podstawie zapisów umowy ubezpieczenia i polisy ubezpieczonymi będą niezidentyfikowani z imienia i nazwiska obecni, byli, przyszli członkowie organów zarządzających oraz pracownicy pełniący określone funkcje kierownicze i nadzorcze, bez względu na okres w którym wykonywali te obowiązki to określenie ich przychodów poprzez podzielenie wysokości składki ubezpieczeniowej opłacanej przez Spółkę (ubezpieczającego) przez ilość osób aktualnie pełniących te funkcje nie będzie odzwierciedlała realnej wartości świadczenia otrzymanego przez każdą z tych osób.

Po pierwsze brak jest podstaw do dokonywania podziału kwoty składki (ceny zakupu usługi) przez liczbę osób aktualnie pełniących określone w umowie ubezpieczenia funkcje właśnie z uwagi na brak imiennego ich wskazania w umowie oraz polisie. Po drugie natomiast podział taki dokonany w momencie zapłaty składki nie będzie uwzględniał osób ubezpieczonych, które status ten uzyskają dopiero w trakcie obowiązywania umowy, na skutek zmian w składzie osobowym organów Spółki lub zmian na stanowiskach objętych ubezpieczeniem, przez co mogłoby dochodzić do zawyżania przychodów jednych podatników ponad wartość realnie otrzymanego przysporzenia oraz zaniżania analogicznych przychodów u podatników objętych ubezpieczeniem w trakcie obowiązywania umowy. W ocenie Spółki taki sposób ustalenia wysokości przychodu nie dawałby się pogodzić z brzmieniem art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 7 w związku z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem skoro nie jest znana cena zakupu przypadająca na poszczególne osoby, to nie można określić przychodu z nieodpłatnego świadczenia, gdyż tylko skonkretyzowana wartość nieodpłatnego świadczenia może stać się przychodem podlegającym opodatkowaniu.

Powyższe stanowisko potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyrokach z dnia: 20 sierpnia 2008 (sygn. Akt III SA/Wa 625/08); 20 stycznia 2009 (sygn. Akt III SA/Wa 1915/08): 22 czerwca 2009 (sygn. Akt III SA/Wa 225/09), 26 lutego 2009 (sygn. Akt III SA/Wa 2019/08), a także Minister Finansów wydanych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 stycznia 2009 r. Nr IPPB2/45-1650/08-4/AS, czy też interpretacja z dnia 17 października 2008 r. Nr IPPB2/415-1082/08-2/SP.

W dniu 11 stycznia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-639/09-2/MK, stwierdzając, iż stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 16 października 2009 r.) jest nieprawidłowe.

Spółka nie zgodziła się ze stanowiskiem tutejszego organu i w dniu 20 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. organu 21 stycznia 2010 r.) wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 23 lutego 2010 r. Nr IPPB2/415-639/09-4/MK (skutecznie doręczonym w dniu 24 lutego 2010 r.) stwierdzając, iż brak jest podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 24 marca 2010 r. (data stempla pocztowego 23 marca 2010 r.) wpłynęła skarga z dnia 23 marca 2010 r. na ww. interpretację indywidualną, w której wniesiono o jej uchylenie.

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1039/10 przedmiotowa interpretacja została uchylona.

Dnia 11 kwietnia 2011 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1039/10 w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie w opisanym we wniosku stanie faktycznym, ubezpieczeniem objęty jest szeroki krąg osób określony przez odwołanie się do zajmowanych stanowisk w strukturze organizacyjnej Spółki oraz charakteru wykonywanych przez nie zadań (byli, obecni, przyszli członkowie zarządu, pracownicy pełniący określone funkcje kierownicze i nadzorcze), a nie przez imienne wskazanie tych osób. Objęcie ochroną ubezpieczeniową osób pełniących w jej strukturze różne funkcje oznacza, że osoby te mają różny zakres obowiązków, uprawnień decyzyjnych i odpowiedzialności, co powoduje, iż różne jest też prawdopodobieństwo, czy też możliwość spowodowania przez nie zdarzenia rodzącego obowiązek odszkodowawczy. Sąd wskazał, iż formuła zawartego ubezpieczenia sprawia, że krąg osób nim objętych w trakcie trwania okresu ubezpieczenia jest zmienny i nie da się go ściśle określić. Odniesienie kręgu ubezpieczonych osób nie poprzez wymienienie konkretnych osób, lecz poprzez wskazanie stanowisk sprawia, iż w trakcie okresu ubezpieczenia możliwe są, np. zmiany w składzie organów Spółki. Istotnie, nie jest więc możliwe w momencie zawierania umowy i uiszczania składki ubezpieczeniowej, określenie liczby osób objętych ubezpieczeniem i długości okresu, przez jaki korzystać będą z ochrony ubezpieczeniowej. Ponadto Sąd zwrócił uwagę, iż ubezpieczonym na podstawie tej samej polisy, poza osobami fizycznymi wchodzącymi w skład organów zarządzających Spółki oraz pracowników pełniących określone funkcje kierownicze i nadzorcze, jest także ona sama jako osoba prawna.

Składka płacona jest w wysokości ryczałtowej, niezależnie od liczby ubezpieczonych w danym okresie osób. W momencie zawarcia umowy ubezpieczenia zarówno Spółce, jak i zakładowi ubezpieczeń nie jest znana ilość osób ubezpieczonych w okresie ubezpieczenia. W konsekwencji, Sąd przyznał rację Spółce, iż w przedstawionym przez nią we wniosku stanie faktycznym nie ma możliwości dokonania podziału składki uiszczanej przez Spółkę, przypadającej na każdego z osobna, konkretnego ubezpieczonego.

W ocenie Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nie ma możliwości określenia wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę (członka zarządu lub pracownika pełniącego określone funkcje kierownicze lub nadzorcze) zgodnie z regulacją zawartą w art. 11 ust. 2a pkt 2 u.p.d.o.f., do którego w zakresie ustalania wartości pieniężnej nieodpłatnego świadczenia odsyła art. 12 ust. 3 tej ustawy. Jeżeli zaś nie można ustalić wartości przychodu z nieodpłatnych świadczeń, nie może być on uwzględniony w podstawie opodatkowania i w konsekwencji opodatkowany.

W świetle powyższego, za uzasadniony uznać należy podniesiony w skardze zarzut naruszenia art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 7 u.p.d.o.f., a w rezultacie także art. 31 i art. 41 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 1039/10 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) zasadą powszechności opodatkowania, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Jak wynika z art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b. Zgodnie natomiast z art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna. Dla celów podatkowych, nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).

Zatem, co do zasady, uzyskiwana przez członków zarządu, członków rady nadzorczej i pracowników pełniących określone funkcje kierownicze i nadzorcze korzyść w postaci opłaconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej stanowi nieodpłatne świadczenie, które należy zakwalifikować do przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ustawy podatkowej, jeżeli podstawą jego uzyskania jest stosunek pracy lub do przychodu z działalności wykonywanej osobiście, w sytuacji gdy dana osoba uzyskuje przychody w oparciu o art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże ustalenie przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia wymaga precyzyjnego wskazania osoby będącej beneficjentem świadczenia.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka zawarła umowę z firmą ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej. Ubezpieczonymi w ramach polisy są byli, obecni i przyszli członków organów statutowych oraz, grupy pracowników wykonujących funkcje kierownicze i nadzorcze a także Spółka. Polisa nie wskazuje imiennie osób ubezpieczonych. Ubezpieczeniem objęta jest odpowiedzialność cywilna ubezpieczonego za szkody wyrządzone osobom trzecim. Umowa ubezpieczenia, ani wystawiona na jej potwierdzenie polisa nie zawierają imiennej listy osób ubezpieczonych. Wysokość składki nie zależy od ilości osób zasiadających w danej chwili w zarządzie. Została ona ustalona w sposób ryczałtowy. Osoby ubezpieczone osiągają w spółce przychody z tytułu stosunku pracy lub z tytułu działalności wykonywanej osobiście. Wysokość składki została oznaczona jedną kwotą wspólną dla wszystkich osób objętych ubezpieczeniem.

Zatem w rozpatrywanej sprawie krąg osób objętych ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej na dzień zapłaty składki ubezpieczeniowej nie będzie tworzyć zbioru zamkniętego - będzie bez wątpienia otwarty - podlegać będzie mógł zmianom osobowym oraz ilościowym w trakcie trwania ubezpieczenia, bez wpływu na wysokość składki finansowanej przez Spółkę. W tej sytuacji ustalenie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci opłaconej przez Spółkę składki ubezpieczeniowej, nie jest możliwe. W konsekwencji, przychód z tego tytułu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u osób objętych ubezpieczeniem nie wystąpi. Zatem w przedmiotowej sytuacji, objęcie ubezpieczeniem grupy osób niemożliwej do zidentyfikowania na dzień opłacenia składki stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnym osobom.

Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1039/10 należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż w związku ze sfinansowaniem przez Spółkę składki z tytułu polisy ubezpieczeniowej, w której jako ubezpieczeni będą wskazani byli, obecni i przyszli członkowie zarządu, rady nadzorczej oraz pracownicy pełniący określone funkcje kierownicze i nadzorcze w Spółce, nieokreśleni z imienia i nazwiska w umowie ubezpieczenia, ani w wystawionej polisie, nie powstanie po stronie tych osób przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zarówno ze stosunku pracy, jak i z działalności wykonywanej osobiście. W związku z powyższym Spółka z tytułu zapłaconych składek ubezpieczeniowych nie będzie zobowiązana pełnić obowiązków płatnika, o których mowa w art. 31 i art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanych przez Spółkę interpretacji organów podatkowych oraz przywołanych wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.