IPPB2/415-636/08-4/JS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-636/08-4/JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2008 r. (data wpływu 15 kwietnia 2008 r.) oraz piśmie (data nadania 27 czerwca 2008 r., data wpływu 30 czerwca 2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/415-636/08-2/JS z dnia 10 czerwca 2008 r. (data nadania 11 czerwca 2008 r., data doręczenia 26 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest matką samotnie wychowującą 5 letniego syna. Ojciec dziecka zmarł w wyniku choroby w 2005 r. Syn odziedziczył po ojcu spadek, w skład którego wchodzą nieruchomości.

Wnioskodawczyni jako matka i reprezentant ustawowy sprawuje nadzór nad majątkiem dziecka w zakresie zwykłego zarządu. Część nieruchomości syna Wnioskodawczyni wynajęła różnym podmiotom gospodarczym.

W styczniu 2007 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek do urzędu skarbowego o nadanie synowi numeru NIP. Został on nadany w dniu 27 lutego 2007 r. Ponadto w imieniu syna Wnioskodawczyni odprowadza miesięczne zaliczki na podatek dochodowy.

Pismem z dnia 10 czerwca 2008 r. wezwano Wnioskodawczynię o uzupełnienie wniosku poprzez poinformowanie czy:

* rozliczenie dotyczy 2007 r.,

* osiąga lub osiągała przychody opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne,

* prowadzi lub prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych,

* w Jej przypadku mają lub miały zastosowanie przepisy o podatku tonażowym.

Pismem z dnia 27.06. 2008 r. (data wpływu 30 czerwca 2008 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe informując, że rozliczenie dotyczy 2007 r., nie osiąga i nie osiągała przychodów opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne. Wnioskodawczyni aktualnie nie prowadzi i w 2007 r. nie prowadziła pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie miały i nie mają zastosowania przepisy o podatku tonażowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może dokonać rozliczenia rocznego podatku jako matka samotnie wychowująca dziecko łącząc tym samym dochody małoletniego dziecka z własnymi.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Uważa, że prawidłowo dokonała rozliczenia rocznego za 2007 r. dołączając do PIT 36:

PIT - B z działalności gospodarczej, którą prowadziła,

PIT - 0 w którym wykazana jest kwota, którą Wnioskodawczyni może odliczyć od podatku na dziecko,

PIT - M w którym wykazane są przychody małoletniego syna, a także PIT z dochodów Rady Nadzorczej,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym:

1.

dzieci małoletnie,

2.

dzieci, bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny,

3.

dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach - Prawo o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów wolnch wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości nie powodującej obowiązku zapłaty podatku

* podatek może być określony, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7; z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Natomiast na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, dolicza się do dochodów rodziców lub dochodów osób, o których mowa w art. 6 ust. 4, chyba, że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Należy zwrócić uwagę, że zacytowany powyżej przepis art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regułę zaliczania dochodów dzieci do dochodów rodziców lub osób samotnie je wychowujących odnosi wyłącznie do dochodów małoletnich dzieci własnych lub przysposobionych.

Z wykładni gramatycznej art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, iż tylko dochody małoletnich dzieci z ich pracy, stypendiów oraz dochody z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku podlegają opodatkowaniu na imię małoletniego dziecka, są one bowiem wyłączone z zarządu majątkiem dziecka przez rodziców. Natomiast inne dochody podlegają doliczeniu do dochodu rodziców. W przypadku odrębnego opodatkowania rodziców, dochody z majątku dzieci (które nie są opodatkowane na ich imię) dolicza się po połowie do dochodu każdego małżonka, z wyjątkiem małżonków, w stosunku do których orzeczono separację.

Analizując zatem unormowania powyższego artykułu można niewątpliwie stwierdzić, że u podstaw regulacji nakazującej łączyć dochody małoletniego dziecka z dochodami jego rodziców lub rodzica samotnie go wychowującego leżą unormowania Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, wedle których rodzicom przysługuje względem małoletniego dziecka władza rodzicielska (art. 93 § 1), która obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do jego wychowania (art. 95 § 1), rodzice zaś zobowiązani są sprawować zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską z należytą starannością (art. 101 § 1).

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4.

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 27f ust. 3 cytowanej ustawy odliczenie kwoty, o której mowa w ust. 2, dotyczy łącznie obojga rodziców, z zastrzeżeniem ust. 4. Kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz prawny stwierdzić należy, iż przysługuje Pani prawo do preferencyjnego rozliczenia, tj. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Ponadto ma Pani prawo odliczyć od podatku dochodowego rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z art. 27 ust. 2, gdyż w roku podatkowym wychowywała Pani własne małoletnie dziecko.

Natomiast dochód z wynajmu otrzymanych w spadku przez dziecko nieruchomości będzie podlegał doliczeniu do Pani dochodu. Dochody dziecka z najmu nieruchomości nie są bowiem dochodami z pracy, ani też nieruchomość nie jest przedmiotem oddanym dziecku do swobodnego użytku.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-go Maja 10, 09-402 Płock

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl