IPPB2/415-633/14-2/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2014 r. (data wpływu 25 sierpnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów w spółce przez innego niż Wnioskodawca udziałowca - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dobrowolnego umorzenia udziałów w spółce przez innego niż Wnioskodawca udziałowca.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednym z dwóch udziałowców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, (dalej "Spółka"). Aktualnie planowane jest przystąpienie do Spółki kolejnego wspólnika - innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ("Spółka 2"), której udziałowcami są ci sami udziałowcy, co w przypadku Spółki.

W dalszej kolejności rozważane jest dobrowolne umorzenie udziałów posiadanych przez Spółkę 2 w Spółce (tzn. zbycie udziałów posiadanych przez Spółkę 2 na rzecz Spółki w celu ich umorzenia) - przy czym planowane umorzenie ma nastąpić bez wynagrodzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z dokonaniem przez innego udziałowca Spółki, tj. Spółkę 2, zbycia na jej rzecz posiadanych w tej spółce udziałów bez wynagrodzenia celem ich umorzenia, po stronie Wnioskodawcy, którego udziały nie podlegają umorzeniu, powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z dokonaniem przez innego udziałowca Spółki, tj. Spółkę 2, zbycia na jej rzecz udziałów w Spółce bez wynagrodzenia celem ich umorzenia, po stronie wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy "u.p.d.o.f." nie dają podstaw do uznania, iż nieodpłatne umorzenie udziałów należących do jednego z udziałowców spółki kapitałowej mogłoby skutkować powstaniem przychodu podatkowego u innego udziałowca tej spółki.

Przede wszystkim w przepisach wskazanej ustawy brak jest regulacji, które wprost wiązałyby powstanie przychodu podatkowego po stronie udziałowca spółki kapitałowej z nieodpłatnym umorzeniem udziałów należących do innego jej udziałowca. W szczególności przepisem takim nie jest art. 24 ust. 5 u.p.d.o.f. zawierający katalog przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Zgodnie z nim:

"Dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także:

1. dochód z umorzenia udziałów (akcji);

1a) dochód ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c albo d, które następuje w inny sposób niż określony w pkt 1;

1b) dochód z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c albo d, które następuje w inny sposób niż określony w pkt 1;

Podstawy do uznania, że w wyniku tego zdarzenia pozostali udziałowcy uzyskują przychód podatkowy nie stanowi również art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., zawierający ogólną definicję przychodu. Zgodnie z nim:

"Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń."

Przychód podatkowy na gruncie art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. stanowią więc:

* otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze lub wartości pieniężne,

* wartość otrzymanych świadczeń w naturze oraz

* wartość otrzymanych innych nieodpłatnych świadczeń.

Nie budzi wątpliwości, że w związku w umorzeniem udziałów danego wspólnika (w tym przypadku Spółki 2) bez wynagrodzenia pozostali wspólnicy nie otrzymują pieniędzy, ani wartości pieniężnych (jak również świadczenia te nie są postawione do ich dyspozycji). Jednocześnie brak jest również podstaw do uznania, iż w związku z tym zdarzeniem otrzymują oni świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia.

Przepisy u.p.d.o.f. nie zawierają definicji świadczeń w naturze, jednakże z art. 11 ust. 2 u.p.d.o.f. ("Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.") jednoznacznie wynika, że są nimi otrzymane rzeczy lub prawa majątkowe. Tymczasem w niniejszej sprawie umorzenie udziałów jednego ze wspólników Spółki nie skutkuje otrzymaniem przez pozostałych wspólników żadnych rzeczy, jak również nie wiąże się z otrzymaniem przez nich praw majątkowych. W szczególności umorzenie udziałów należących do danego udziałowca nie oznacza otrzymania udziałów danego udziałowca przez pozostałych wspólników - przeciwnie, posiadają oni tyle samo udziałów, ile posiadali przez umorzeniem. Co więcej, w wyniku umorzenia udziałów Spółki 2 nie wzrasta również wartość nominalna udziałów posiadanych przez pozostałych wspólników.

Jeśli chodzi natomiast o nieodpłatne świadczenia, to zgodnie z poglądem utrwalonym w orzecznictwie sądów administracyjnych, przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy (por. wyrok NSA z 29 października 1999 r., sygn. akt I SA/Gd 1290/98; wyrok NSA z 3 grudnia 1998 r., sygn. akt SA/Sz 2425/97). Przy czym z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. wynika wprost, że przychód podatkowy stanowi wyłącznie świadczenie nieodpłatne faktycznie otrzymane przez podatnika - co potwierdza utrwalone orzecznictwo sądowe:

"Świadczenie nieodpłatne jest przychodem podatnika wyłącznie wtedy, gdy zostało przez niego faktycznie otrzymane (wykorzystane), a jego wartość jest możliwa do określenia" (wyrok NSA z dnia 15 września 2009 r., sygn. akt II FSK 536/08)", " (...) świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia - w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych - są traktowane jako przychód wyłącznie pod warunkiem, że są "otrzymane", co ma wskazywać na bezwzględnie - w odniesieniu do tego przychodu - wymagany realny charakter świadczenia." (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że w związku z nieodpłatnym umorzeniem udziałów należących do jednego z udziałowców pozostali udziałowcy nie otrzymują przysporzenia (korzyści majątkowej) o wymiernej wartości finansowej. Umorzenie udziałów spółki kapitałowej bez wynagrodzenia nie wiąże się z uzyskaniem przez pozostałych udziałowców realnych, określonych wartości w sensie ekonomicznym. Jego istotą jest bowiem jedynie przesunięcie (przeksięgowanie) części środków Spółki w ramach jej kapitału własnego (z kapitału zakładowego na zapasowy) - co samo w sobie w żaden sposób nie skutkuje uzyskaniem korzyści majątkowej po stronie jej udziałowców. Nie nabywają oni bowiem nowych aktywów, jak również nie uzyskują innych korzyści np. w przypadku zaoszczędzenia wydatków, które musieliby oni ponieść.

Należy podkreślić, że w tym przypadku nie ma miejsca zwolnienie pozostałych udziałowców ze zobowiązania do zapłaty wynagrodzenia z tytułu umorzenia udziałów. Pomijając nawet fakt, że w przypadku powzięcia uchwały o umorzeniu udziałów bez wynagrodzenia, zobowiązanie do zapłaty wynagrodzenia w ogóle nie powstaje - a zatem nie jest możliwe zwolnienie z niego jakiegokolwiek podmiotu - należy zauważyć, że nawet gdyby było inaczej, wspólnicy w żadnym wypadku nie byliby zobowiązani do zapłaty wynagrodzenia za umarzane udziały, jako że to nie oni je nabywają, lecz nabywa je (w celu ich umorzenia) Spółka, będąca odrębnym od wspólników podatnikiem podatku dochodowego. Skoro zatem udziałowcy Spółki w żadnym przypadku nie mogliby być zobowiązani do zapłaty wynagrodzenia za umarzane udziały, nie jest możliwe uznanie, że w związku umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia dochodzi do zwolnienia ich z jakiegokolwiek zobowiązania wobec udziałowca, którego udziały są umarzane. Także i z tego punktu widzenia nie jest więc możliwe przypisanie wspólnikowi spółki kapitałowej jakiegokolwiek przychodu w związku z nieodpłatnym umorzeniem udziałów innego wspólnika.

Ewentualne korzyści wspólników związane z nieodpłatnym umorzeniem udziałów innego udziałowca mają co najwyżej charakter jedynie potencjalny; zdarzenie to oznacza możliwość (ale bynajmniej nie pewność) uzyskania przez nich korzyści majątkowej w przyszłości np. w postaci zwiększonej dywidendy wypłacanej przez Spółkę, ewentualnie w postaci zysku uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia udziałów - i wówczas ww. kwoty dywidendy lub zysku z odpłatnego zbycia udziałów bezspornie stanowić będą dochód podatkowy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w chwili jego uzyskania. Natomiast udziałowcy ci nie uzyskują żadnej wymiernej korzyści majątkowej w chwili umorzenia udziałów należących do innego wspólnika - a co za tym idzie nie uzyskują w tym momencie dochodu podatkowego.

Należy dodać, że przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do dwukrotnego opodatkowania wspólników - na dzień umorzenia udziałów i na dzień faktycznego uzyskania zysku (np. z tytułu dywidendy, zbycia udziałów albo otrzymania majątku w związku z likwidacją spółki), w sytuacji w której korzyść majątkową uzyskaliby tylko jeden raz (następowałoby to właśnie w chwili otrzymania dywidendy lub innego zysku z udziału w Spółce albo w chwili zbycia udziałów). Takie rozwiązanie byłoby jednak sprzeczne z podstawowymi założeniami systemowymi podatku dochodowego, który zakłada opodatkowanie rzeczywistego przyrostu majątku - w związku z tym musi być uznane za nieprawidłowe.

Prowadzi to do wniosku, że w związku z umorzeniem udziałów Spółki 2 bez wynagrodzenia, pozostali udziałowcy Spółki, w tym Wnioskodawca, nie uzyskają przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko jest również konsekwentnie prezentowane w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe. Tytułem przykładu można przywołać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr PPB1/415-609/08-2/AJ z dnia 8 sierpnia 2008 r., w której stwierdzono, że:

"w rezultacie nieodpłatnego zbycia udziałów na rzecz Spółki w celu ich umorzenia;

* po stronie wspólnika zbywającego udziały nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu, a na Spółce, jako płatniku, nie ciąży obowiązek pobrania z tego tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

* po stronie wspólników będących osobami fizycznymi pozostających w spółce (i których udziały nie są umarzane) nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu, a na Spółce, jako płatniku, nie ciąży obowiązek pobrania z tego tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych."

Pogląd ten Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyraził również w interpretacjach indywidualnych nr PPB2/415-563/09-2/MK z dnia 1 grudnia 2009 r. oraz nr IPPB5/423-255/13-6/MK z dnia 15 lipca 2013 r. Podobne stanowisko zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach indywidualnych nr ILPB4/423-238/10-2/MC z dnia 28 grudnia 2010 r. oraz nr ILPB4/423-497/13-3/MC z dnia 14 marca 2014 r. oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej nr IBPB1/2/423-533/12/SD z dnia 5 lipca 2012 r.

Prezentowany w przywołanych wyżej interpretacjach pogląd prawny podzielił również Minister Finansów, który w odpowiedzi z dnia 23 lutego 2004 r. udzielonej na zapytanie poselskie nr 2206 stwierdził, iż:

"Oceniając skutki podatkowe będące następstwem nabycia przez spółkę własnych udziałów w celu ich umorzenia bez wynagrodzenia, stwierdzić należy, że wśród określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zdarzeń powodujących powstanie przychodu sytuacja taka wprost nie jest wskazana. Niezależnie jednak od faktu, iż określony w art. 12 tej ustawy katalog przypadków powodujących powstanie przychodu nie jest enumeratywny, zdaniem Ministra Finansów nabycie przez spółkę kapitałową własnych udziałów celem ich umorzenia - nawet bez wynagrodzenia - nie spowoduje powstania przychodu w tej spółce. Podobnie czynność ta nie spowoduje również powstania przychodu u wspólników tej spółki, jakkolwiek wzrośnie wartość księgowa posiadanych przez nich udziałów.U wspólników pozostających w spółce ewentualny dochód wystąpi dopiero w przypadku: umorzenia posiadanych przez nich udziałów spółki (zbycia w celu umorzenia), zbycia tych udziałów na rzecz osoby trzeciej lub likwidacji spółki, jeżeli w następstwie tych zdarzeń wspólnicy uzyskają przychód przewyższający poniesione przez nich koszty objęcia lub nabycia tych udziałów."

Przedstawiona wyżej argumentacja dowodzi jednoznacznie prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy zajętego w niniejszym wniosku, zgodnie z którym w związku z dokonaniem przez innego udziałowca Spółki, tj. Spółkę 2, zbycia na jej rzecz udziałów w Spółce bez wynagrodzenia celem ich umorzenia, po stronie wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym uzasadnione jest uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Instytucja umorzenia udziałów wspólnika spółki kapitałowej została uregulowana w art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030).

Przepis art. 199 § 1 ww. ustawy stanowi, że udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziałów przez spółkę (umorzenie dobrowolne), albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

Zgodnie z art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych, za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

Bezpośrednim skutkiem umorzenia jest zmniejszenie łącznej wartości nominalnej posiadanych przez wspólników udziałów. Za zgodą wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością umorzenie udziałów może nastąpić bez wynagrodzenia. W takim przypadku następuje nieodpłatne nabycie udziałów przez spółkę.

Umorzenie dobrowolne dokonywane jest za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę. W rzeczywistości więc nie chodzi tu w pierwszym rzędzie o umorzenie, ale o czynność prawną nabycia udziału przez spółkę w celu umorzenia (art. 200 Kodeksu spółek handlowych).

Z powyższego wynika, że umorzenie udziałów co do zasady odbywa się za wynagrodzeniem. Jednak w ramach umorzenia dobrowolnego dopuszcza się umorzenie nieodpłatne. Tryb umorzenia ma istotne znaczenie dla podatku dochodowego od osób fizycznych. Na gruncie tego podatku umorzenie dobrowolne i przymusowe traktowane są zgoła odmiennie. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów dochodzi najpierw do zbycia tychże udziałów przez udziałowca - w takim przypadku następuje nabycie udziałów przez spółkę - a dopiero w drugiej kolejności ich umorzenie przez spółkę. Umorzenie nastąpi w przyszłości. Zatem, w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie do ich umorzenia - w dwóch etapach działań. Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest jednym z dwóch udziałowców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, (dalej "Spółka"). Aktualnie planowane jest przystąpienie do Spółki kolejnego wspólnika - innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ("Spółka 2"), której udziałowcami są ci sami udziałowcy, co w przypadku Spółki.

W dalszej kolejności rozważane jest dobrowolne umorzenie udziałów posiadanych przez Spółkę 2 w Spółce (tzn. zbycie udziałów posiadanych przez Spółkę 2 na rzecz Spółki w celu ich umorzenia) - przy czym planowane umorzenie ma nastąpić bez wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także dochód z umorzenia udziałów (akcji).

Jednakże, przytoczony przepis art. 24 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy, nie obejmuje swą dyspozycją zbycia udziałów (akcji) w celu umorzenia, czyli umorzenia dobrowolnego.

Tym samym, dochód (przychód) ze zbycia udziałów w celu umorzenia jest traktowany jako przychód z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych. Przychód ten nie jest rozliczany przez płatnika, lecz podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli jest samodzielnie wykazywany w zeznaniu i opodatkowany przez podatnika.

Zatem, osiągnięty przychód ze zbycia udziałów w celu umorzenia należy zakwalifikować, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kapitałów pieniężnych. Przy czym wskazać należy, iż dyspozycją tego przepisu objęte jest wyłącznie zbycie o charakterze odpłatnym.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Z przepisu tego wynika zatem, iż opodatkowaniu podlega przychód z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych. Fakt zbycia przez jednego z udziałowców udziałów w spółce kapitałowej nie jest jednak tożsamy z dokonaniem (w ogóle) zbycia udziałów przez pozostałych udziałowców, którzy takiego zbycia nie dokonują, a co więcej (w szczególe) - zbycia odpłatnego.

Ponadto, wyżej wymieniona ustawa podatkowa nie zawiera żadnych innych regulacji, które pozwalałyby na uznanie, że w związku ze zbyciem udziałów (celem umorzenia) przez jednego z udziałowców po stronie pozostałych udziałowców (których udziały nie są zbywane i umarzane) powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Mając na uwadze zacytowane przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie w wyniku zbycia bez wynagrodzenia udziałów na rzecz spółki dokonanego przez innego wspólnika po stronie Wnioskodawcy (jako wspólnika, którego udziały nie będą podlegały umorzeniu) nie powstanie przychód, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć bowiem należy, że w związku z zaistniałą sytuacją Wnioskodawca nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego.

Reasumując, w związku z umorzeniem przez innego udziałowca udziałów w Spółce kapitałowej bez wynagrodzenia, zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, po stronie Wnioskodawcy (pozostającego w Spółce) nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczyły konkretnych indywidualnych spraw, podatnika w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.