IPPB2/415-632/11-4/AK - Możliwość uzyskania zwrotu niektórych wydatków dotyczących zakupu materiałów budowlanych w związku z remontem budynku mieszkalnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) oraz piśmie nadanym w Urzędzie Pocztowym w dniu 6 października 2011 r. (data wpływu 7 października 2011 r.) uzupełniającym braki wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-632/11-2/AK z dnia 3 października 2011 r. (data nadania 3 października 2011 r., data doręczenia 5 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych budownictwem mieszkaniowym w zakresie zwrotu niektórych wydatków związanych z remontem domu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych budownictwem mieszkaniowym w zakresie niektórych wydatków związanych z remontem domu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem dokonali remontu domu w którym mieszkają od ponad 17 lat. Opłacają w gminie podatek od nieruchomości i gruntów rolnych. Dziadkowie i rodzice Wnioskodawczyni, którzy wcześniej mieszkali w przedmiotowym domu już nie żyją. Za poradą prawną Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem dowiedzieli się, że za 6 lat uzyskają status prawny do nieruchomości przez tzw. zasiedzenie. W 1999 r., 2005 r. i 2008 r. małżonkowie dokonali remontu domu. Na nakazach płatniczych otrzymywanych z Urzędu Gminy a dotyczących obowiązku zapłaty podatku od gruntów rolnych i podatku od nieruchomości Wnioskodawczyni widnieje jako posiadacz.

Pismem z dnia 3 października 2011 r. nr IPPB2/415-632/11-2/AK wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez:

* wskazanie przedmiotu wniosku, tj. czy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, czy zdarzenia przyszłego,

* wskazanie nazwy i adresu organu podatkowego (Naczelnika Urzędu Skarbowego) właściwego dla Wnioskodawczyni ze względu na sprawę będącą przedmiotem interpretacji indywidualnej,

* wskazanie z zakresu jakiej ustawy Wnioskodawczyni chciałaby uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego. W części E.2 wniosku w pozycji 54 zaznaczyła Pani podatek dochodowy od osób fizycznych, we własnym stanowisku pisze Pani, iż ma prawo odliczyć VAT - 7. Czy intencją Wnioskodawczyni jest uzyskanie interpretacji z zakresu ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym i możliwością odliczenia części zapłaconego podatku VAT w związku ze wzrostem z dniem 1 kwietnia 2004 r. stawki podatku VAT z 7% na 22%.

* precyzyjne opisanie zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, mającego być przedmiotem interpretacji indywidualnej (Wnioskodawczyni prosi o wydanie interpretacji indywidualnej jednak nie wskazuje w jakim zakresie),

* zadanie pytania/pytań podatkowych adekwatnych do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie adekwatnego do zadanego pytania/pytań.

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie (data wpływu uzupełnienia 7 października 2011 r.). W nadesłanej odpowiedzi Wnioskodawczyni wskazała, iż: wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, właściwym organem podatkowym dla Wnioskodawczyni ze względu na sprawę będącą przedmiotem interpretacji indywidualnej, jest Naczelnik Urzędu Skarbowego, intencją Wnioskodawczyni jest uzyskanie interpretacji z zakresu ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym i możliwością odliczenia części zapłaconego podatku VAT oraz zadała pytanie przedstawione poniżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawczyni przysługuje prawo do ubiegania się o zwrot części podatku VAT od materiałów budowlanych zakupionych do remontu domu.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni uważa, że ma prawo odliczyć podatek VAT od wydatków poniesionych na remont domu jako posiadacz samoistny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

W myśl art. 2 pkt 1 ww. ustawy, przez budynek mieszkalny rozumie się budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nim urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków.

Stosownie do przepisów art. 3 ust. 2 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r. Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. były opodatkowane podatkiem VAT, tj. stawką podstawową 22% a od dnia 1 stycznia 2011 r. materiały te są opodatkowane stawką podatku VAT 23%.

Z treści art. 3 ust. 4 tej ustawy wynika, iż dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

Pojęcie "tytułu prawnego do lokalu" nie zostało zdefiniowane w ustawie z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego. Wyjaśnienia tego pojęcia szukać zatem należy na gruncie orzecznictwa oraz doktryny. Definicję tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego można sformułować w sposób następujący - jest to pisemne lub ustne oświadczenie woli, jednostronne lub w formie umowy stron, albo orzeczenie lub decyzja właściwego sądu lub organu, z którego wynika dla danej osoby możliwość korzystania z lokalu, czy też rozporządzania nim. Nie istnieje ogólna forma, w jakiej powinien być potwierdzony, czy wydany tytuł prawny do lokalu. Tytuł prawny do lokalu może powstać w wyniku różnych czynności prawnych, orzeczeń lub decyzji. Może to być np. umowa kupna, umowa darowizny, umowa dożywocia, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, notarialne stwierdzenie nabycia spadku, przydział lokalu. Tytuł do lokalu może powstać także wskutek umowy najmu, umowy dzierżawy, umowy użyczenia. Zaznaczyć należy, iż umowy powyższe nie zawsze wymagają dla swej ważności formy pisemnej.

Wskazać należy, iż za tytuł prawny do lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego uważa się między innymi:

* akt własności,

* umowę użyczenia,

* umowę najmu lub dzierżawy,

* lub dokument potwierdzający istnienie innego stosunku zobowiązaniowego, z którego wynika prawo podatnika do korzystania z lokalu bądź budynku mieszkalnego.

Stosownie do art. 172 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego - w brzmieniu obowiązującym od 1 października 1990 r. - posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie), przy czym po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze. Natomiast zgodnie z brzmieniem tego przepisu obowiązującym do 30 września 1990 r. posiadacz nieruchomości nie będący właścicielem nabywał własność, jeżeli posiadał nieruchomość nieprzerwanie od lat dziesięciu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie), w takim przypadku nabycie nieruchomości następowało po upływie dwudziestu lat.

Zasiedzenie jest zatem instytucją, która sankcjonuje trwający od dłuższego czasu stan faktyczny posiadania i jest sposobem nabywania własności. Warunkami niezbędnymi do zasiedzenia jest posiadanie samoistne i nieprzerwane oraz odpowiedni upływ czasu. Przy spełnieniu powyższych przesłanek posiadacz nabywa prawo własności. Warunkiem nabycia własności nie jest natomiast orzeczenie sądu stwierdzające nabycie własności. Orzeczenie takie stanowi dowód nabycia własności i jest orzeczeniem deklaratywnym czyli stwierdzającym zaistnienie pewnych faktów, na które można się powołać w celu np. dokonania wpisu prawa własności do księgi wieczystej. Orzeczenie natomiast nie ma charakteru konstytutywnego, czyli nabycie prawa własności nie jest uzależnione od jego wydania.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem dokonali remontu domu w którym mieszkają od ponad 17 lat. Opłacają w gminie podatek od nieruchomości i gruntów rolnych. W 1999 r., 2005 r. i 2008 r. małżonkowie dokonali remontu domu. Na nakazach płatniczych otrzymywanych z Urzędu Gminy a dotyczących obowiązku zapłaty podatku od gruntów rolnych i podatku od nieruchomości Wnioskodawczyni widnieje jako posiadacz.

A zatem, jeżeli - po spełnieniu wszystkich warunków określonych w ustawie i jeżeli zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawczyni posiada nakaz płatniczy z Urzędu Gminy na którym wyszczególniony jest budynek mieszkalny a nakaz adresowany jest na imię i nazwisko Wnioskodawczyni jako posiadacza, wówczas stwierdzić należy, iż przysługuje Wnioskodawczyni prawo do ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z remontem budynku mieszkalnego.

Końcowo wskazać należy, iż niniejsza interpretacja nie dotyczy oceny stanu faktycznego w zakresie uznania Wnioskodawczyni za posiadacza samoistnego, do czego interpretacji tutejszy organ nie jest upoważniony.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie do powyższego współwłaściciel, tj. małżonek Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.