IPPB2/415-622/08-2/AZ - Czy żołnierz zawodowy pełniący służbę na stanowisku starszego technika w Ataszacie Obrony przy Ambasadzie RP ma prawo do zwolnienia od podatku?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-622/08-2/AZ Czy żołnierz zawodowy pełniący służbę na stanowisku starszego technika w Ataszacie Obrony przy Ambasadzie RP ma prawo do zwolnienia od podatku?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2008 r. (data wpływu 9 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia pobieranego przez żołnierza zawodowego pełniącego służbę poza granicami kraju - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia pobieranego przez żołnierza zawodowego pełniącego służbę poza granicami kraju.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym żołnierzem zawodowym Wojska P... w stopniu starszego chorążego sztabowego. W okresie od 1 września 2004 r. do 8 września 2007 r. wykonywał obowiązki starszego technika w Ataszacie Obrony przy Ambasadzie RP w B.... Zgodnie z obowiązującymi przepisami o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych Wnioskodawca został wyznaczony na stanowisko w drodze decyzji wydawanej przez Ministra Obrony Narodowej. Wnioskodawca pełnił służbę w Ataszacie Obrony ulokowanym w Ambasadzie RP za granicą. Wnioskodawca nie posiadał stopnia dyplomatycznego i nie był członkiem służby zagranicznej.

W czasie służby za granicą otrzymywał uposażenie w złotych i należność zagraniczną w walucie obcej (Euro) wypłacane przez M... (właściwą jednostkę finansującą działalność Ataszatów Obrony).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy żołnierz zawodowy pełniący służbę na stanowisku starszego technika w Ataszacie Obrony przy Ambasadzie RP składając roczne zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego części przychodów od podatku dochodowego, wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem wnioskodawcy:

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy ma zastosowanie do żołnierzy zawodowych pełniących służbę w Ataszatach Obrony za granicą. Wątpliwość wynika z niezbyt precyzyjnych sformułowań użytych w tym przepisie mówiących o osobach uzyskujących dochody ze stosunku pracy" oraz o dniach, w których podatnik pozostawał w "stosunku pracy". W środowisku wojskowym istnieje głęboko utrwalone nazewnictwo, że żołnierz zawodowy pełni służbę (24 godziny na dobę) na podstawie stosunku służbowego. Stąd też, gdy pojawia się określenie "stosunek pracy", może zrodzić się kwestia stosowania go do żołnierzy zawodowych. Jednakże w omawianym przypadku należałoby przyjąć, że ustawodawca posługując się terminem "stosunek pracy" użył go w szerokim rozumieniu, stosowanym w prawie pracy, obejmującym wszystkie formy i rodzaje wykonywania obowiązków, w tym również stosunek służbowy, charakterystyczny dla żołnierzy zawodowych. Przy przeciwnym (wąskim) rozumieniu, omawiany przepis byłby niezgodny z Konstytucją, gdyż naruszałby fundamentalną zasadę równości wobec prawa, pozbawiając (z nieznanych przyczyn, bez konkretnego wskazania w ustawie) określoną grupę zawodową możliwości skorzystania ze stosownego uprawnienia podatkowego. Za szeroką interpretacją art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy przemawia również bezpośrednio fakt, że odnosi się on wprost do art. 3 ust. 1 ustawy, a więc do nieograniczonego obowiązku podatkowego, dotyczącego wszystkich osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium RP. Bez wątpienia żołnierz zawodowy należy do tej kategorii i w związku z tym, nie podlegając ograniczeniom wskazanym konkretnie w innych przepisach ustawy, powinien być objęty postanowieniami omawianego art. 21 ust. 1 pkt 20. Należałoby podkreślić jeszcze raz, że starszy technik jak i Attache Obrony nie są członkami służby zagranicznej ani też osobami wymienionymi w art. 21 ust. 15 pkt 1 i 2 ustawy. Nie mają więc do nich zastosowania wyłączenia zwolnienia, o których mowa w całym ust. 15.

Wnioskodawca nadmienia, że składając roczne zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2006, z uwagi na wskazane wyżej wątpliwości, nie uwzględnił przepisu art. 21 ust. 1 pkt 20. Zastosowanie tego przepisu, w formie odpowiedniej korekty zeznania za rok 2006 oraz do kolejnych zeznań, Wnioskodawca uzależnia od uzyskania pisemnej interpretacji.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. wolna od podatku dochodowego jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1 powołanej ustawy, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15.

Przepis ten (ust. 15) stanowi, że zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 20, nie ma zastosowania do wynagrodzenia:

1.

pracownika odbywającego podróż służbową poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej,

2.

pracownika w związku z jego pobytem poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a także w związku z pełnieniem funkcji obserwatora w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych, o ile otrzymuje świadczenia zwolnione na podstawie ust. 1 pkt 83,

3.

uzyskanego przez członka służby zagranicznej.

Stosunek służbowy jest charakterystycznym nie pracowniczym stosunkiem zatrudnienia. Ma on charakter administracyjno - prawny, bowiem przepisy dotyczące jego nawiązania (rozwiązania), jak i szczegółowe regulacje praw i obowiązków jego stron zawarte są w aktach z zakresu prawa administracyjnego. Na podstawie stosunków służbowych zatrudniani są np. żołnierze zawodowi sił zbrojnych RP, funkcjonariusze Policji.

Poszczególne służbowe stosunki zatrudnienia wykazują szereg odrębności w porównaniu z zatrudnieniem na podstawie pracowniczych stosunków zatrudnienia.

Stosunek pracy jest stosunkiem zobowiązującym, gdzie jedna strona (pracownik) zobowiązuje się do świadczenia pracy na rzecz drugiej strony (pracodawcy) pod jego kierownictwem, a pracodawca zobowiązuje się do wypłaty pracownikowi wynagrodzenia. Regulacje prawne dotyczące stosunku pracy uregulowane są w przepisach działu II Kodeksu pracy (art. 22-27 Kodeksu pracy). Stosunek pracy zazwyczaj strony nawiązują poprzez zawarcie umowy o pracę, jednakże może on powstać także na skutek powołania, mianowania albo wyboru.

Przepisy dotyczące zwolnień przedmiotowych, są odstępstwem od generalnej zasady powszechnego opodatkowania. Wszelkie zwolnienia bowiem w prawie podatkowym są wyjątkiem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, dlatego też wykładnia przepisów ustanawiających te zwolnienia musi być wykładnią ścisłą.

Z analizy art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika wprost, że dotyczy on tylko podatników uzyskujących dochody ze stosunku pracy, nie obejmuje natomiast dochodów uzyskanych na podstawie stosunku służbowego.

Mając na uwadze, iż Wnioskodawca uzyskiwał dochody ze stosunku służbowego, należy uznać, że nie przysługuje mu prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w złożonym wniosku z dnia 7 kwietnia 2008 r. dotyczące możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać za nieprawidłowe.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl