IPPB2/415-619/14-4/MK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.) oraz piśmie z dnia 14 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.) uzupełniającym braki wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-619/14-2/MK1 z dnia 1 października 2014 r. (data odbioru 7 października 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty środków pieniężnych z tytułu realizacji bonusu menadżerskiego - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty środków pieniężnych z tytułu realizacji bonusu menadżerskiego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik będący osobą fizyczną jest zatrudniony na umowę o pracę w pełnym wymiarze etatu, z tytułu której otrzymuje wynagrodzenie opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej jako PIT) na zasadach ogólnych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i art. 11 ustawy o PIT. Na podstawie zawartej umowy o pracę podatnik pełni funkcję dyrektora zarządzającego jednego z oddziałów spółki akcyjnej.

Oprócz powyższej umowy o pracę podatnik zawarł z pracodawcą porozumienie w sprawie menadżerskiego bonusu motywacyjnego mającego charakter pochodnego instrumentu finansowego. Zgodnie z art. 5a pkt 13 ustawy o PIT przez pochodny instrument finansowy rozumieć należy instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowym,

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.) instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne.

Zgodnie zaś z art. 3 pkt 1 lit. a i b) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego, oraz (w pkt b) inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawa pochodne).

Wobec powyższego uznać należy, że bonus menadżerski będący przedmiotem zawartego przez Podatnika porozumienia z pracodawcą spełnia te kryteria. Nie jest on co prawda papierem wartościowym, ale instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym jest wskaźnik rentowności zarządzanego przez niego oddziału. Instrument ten ma umożliwić Menedżerowi partycypację w zyskach kapitałowych Spółki, w zależności od wyników finansowych Oddziału, którym zarządza Menedżer. Z chwilą nabycia prawa do wypłaty należności z pochodnego instrumentu finansowego, Menedżer uprawniony jest do przedstawienia Spółce tego instrumentu do umorzenia. Umorzenie następuje poprzez wypłatę Menedżerowi kwoty wynikającej z instrumentu finansowego.

Pismem z dnia 1 października 2014 r. Nr IPPB2/415-619/14-2/MK1 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku poprzez:

* uiszczenie opłaty w wysokości odpowiadającej liczbie stanów faktycznych na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie Nr 31 1010 1010 0166 4922 3100 0000 i doręczenia dowodu uiszczenia opłaty do tut. organu,

* wskazanie numeru PESEL Wnioskodawcy,

* wskazanie nazwy organu podatkowego (Naczelnika Urzędu Skarbowego) właściwego dla Wnioskodawcy ze względu na sprawę będącą przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 7 października 2014 r.

Pismem z dnia 14 października 2014 r. (data nadania 14 października 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wypłata środków pieniężnych z tytułu realizacji pochodnego instrumentu finansowego jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach przewidzianych w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie zaś z ust. 1a powyższego przepisu jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art, 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów. Zatem wskazać należy, że co do zasady łącznemu opodatkowaniu podlegają dochody uzyskiwane przez podatnika ze wszystkich źródeł, chyba że przepisy szczególne przewidują inną formę opodatkowania danego źródła przychodu.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o PIT źródłami przychodów są m.in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1); kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7).

Zgodnie z art. 11 ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zatem na podstawie powyższego przepisu, przychód po stronie Podatnika nie powstanie w momencie nabycia przez niego prawa do Bonusu, ponieważ przysporzenie, które otrzymuje na tym etapie, jest jedynie potencjalne. Nabycie prawa do Bonusu przez Podatnika stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania wypłaty w formie pieniężnej w przyszłości (po spełnieniu określonych warunków). W związku z tym, że prawo jest warunkowe, brak jest jakichkolwiek gwarancji co do otrzymania przez Podatnika należności z tego tytułu.

Biorąc pod uwagę, że po stronie Zainteresowanego nie powstanie przychód w chwili nabycia prawa do Bonusu, dopiero w momencie realizacji tego prawa, możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia.

Zgodnie zaś z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o PIT za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. W myśl zaś ust. 1 pkt 10 tego przepisu przychodami z kapitałów pieniężnych są również przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

W oparciu natomiast o art. 17 ust. 1b ustawy o PIT wskazać należy, że przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 13 ustawy o PIT przez pochodny instrument finansowy rozumieć należy instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 20 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.) instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są nie będące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne.

Zgodnie zaś z art. 3 pkt 1 lit. a i b) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego, oraz (w pkt b) inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawa pochodne).

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi przez instrumenty pochodne należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Wobec powyższego wskazać należy, że w przypadku podatnika będącego w stosunku pracy i otrzymującego z tego tytułu wynagrodzenie opodatkowane podatkiem PIT na zasadach ogólnych, realizacja prawa pochodzącego z instrumentu finansowego będącego pochodną zysku kapitałowego spółki, polegająca na otrzymaniu przez podatnika środków pieniężnych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Opodatkowanie umorzenia pochodnego instrumentu finansowego nie odbędzie się jednak na zasadach ogólnych. Innymi słowy przychód z tytułu umorzenia instrumentu finansowego nie będzie łączył się z przychodem otrzymanym ze stosunku pracy. Przychód ten bowiem, jako przychód z kapitału pieniężnego w myśl powołanego powyżej art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. b lub pkt 10 ustawy o PIT opodatkowany jest na zasadach odrębnych. Potwierdza to również treść art. 30b ust. 5 ustawy o PIT według którego dochodów, o których mowa w ust. 1 tego artykułu, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c. Prawo do Bonusu uznać należy bowiem za instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi ze względu na to, że prawo to jest prawem majątkowym, którego cena zależy bezpośrednio od wartości wskaźnika finansowego Spółki. Ponadto prawo do Bonusu kwalifikuje się jako instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, gdyż jest instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym jest wskaźnik finansowy Spółki i jest wykonywany przez rozliczenie pieniężne. W związku z powyższym, prawo do żądania przez Podatnika wypłaty Bonusu po spełnieniu określonych warunków należy uznać za instrument finansowy zgodnie z ustawą o obrocie instrumentami finansowymi, którego cena zależy bezpośrednio od wartości wskaźnika finansowego Spółki. W związku z tym wypełnia ono definicję pochodnego instrumentu finansowego z art. 5a pkt 13 ustawy o PIT. W konsekwencji, realizacja prawa do Bonusu dokonywana na rzecz Podatnika stanowi realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, będąc przychodem z kapitałów pieniężnych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PIT od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Dochodem, o którym mowa powyżej jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a (pkt 2), lub różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a, osiągnięta w roku podatkowym (pkt 3).

Wobec powyższego uznać należy, że przychód z tytułu umorzenia pochodnego instrumentu finansowego opodatkowany będzie 19% stawką podatku PIT i nie będzie łączył się z przychodem uzyskanym z tytułu wynagrodzenia za pracę.

W myśl art. 30b ust. 6 ustawy o PIT po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany we właściwym zeznaniu podatkowym, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy. Zatem obowiązek ten ciąży na podatniku a spółka wypłacająca należność z tego tytułu nie będzie pełniła funkcji płatnika i pobierała zaliczki z tytułu wypłaty należności za umorzony instrument finansowy, jako płatnik tego podatku.

Podobne zapatrywania zostały wyrażone przez Ministra finansów w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 maja 2014 r. sygn. ILPB2/415-166/14-4/WM oraz ILPB2/415-160/14-4/WM, jak również Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 maja 2014 r. sygn. IPPB2/415-108/14-4/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Przez pochodne instrumenty finansowe, zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podatnik będący osobą fizyczną jest zatrudniony na umowę o pracę w pełnym wymiarze etatu, z tytułu której otrzymuje wynagrodzenie opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i art. 11 ustawy o PIT. Na podstawie zawartej umowy o pracę podatnik pełni funkcję dyrektora zarządzającego jednego z oddziałów spółki akcyjnej. Oprócz powyższej umowy o pracę podatnik zawarł z pracodawcą porozumienie w sprawie menadżerskiego bonusu motywacyjnego mającego charakter pochodnego instrumentu finansowego. Bonus menadżerski będący przedmiotem zawartego przez Podatnika porozumienia nie jest on co prawda papierem wartościowym, ale instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym jest wskaźnik rentowności zarządzanego przez niego oddziału. Instrument ten ma umożliwić Menedżerowi partycypację w zyskach kapitałowych Spółki, w zależności od wyników finansowych Oddziału, którym zarządza Menedżer. Z chwilą nabycia prawa do wypłaty należności z pochodnego instrumentu finansowego, Menedżer uprawniony jest do przedstawienia Spółce tego instrumentu do umorzenia. Umorzenie następuje poprzez wypłatę Menedżerowi kwoty wynikającej z instrumentu finansowego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przypadku realizacji praw wynikających z bonusu menadżerskiego, stanowiącego pochodny instrument finansowy, poprzez otrzymanie środków pieniężnych, powstanie przychód, który należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z tym przepisem za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Sposób opodatkowania dochodów z tego źródła został uregulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Podstawą opodatkowania, stosownie do z art. 30b ust. 2 pkt 3 tej ustawy jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a - osiągnięta w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W myśl art. 30b ust. 5 ww. ustawy, dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy, rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych i obliczyć należny podatek dochodowy.

Zgodnie z treścią art. 45 ust. 1a pkt 1 cytowanej ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy.

Reasumując, po stronie Wnioskodawcy z tytułu realizacji praw wynikających z bonusu menadżerskiego stanowiącego pochodny instrument finansowy, powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji nabytego prawa, który stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy i wykazaniu, w zeznaniu podatkowym składanym przez Wnioskodawcę stosownie do art. 30b ust. 6 ww. ustawy.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.