IPPB2/415-611/09-6/MG - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych rekompensaty pieniężnej wypłaconej przez spółkę byłemu pracownikowi w związku z wypowiedzeniem umowy o pracę.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-611/09-6/MG Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych rekompensaty pieniężnej wypłaconej przez spółkę byłemu pracownikowi w związku z wypowiedzeniem umowy o pracę.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku - brak daty wypełnienia wniosku (data wpływu 5 października 2009 r.) oraz piśmie z dnia 14 grudnia 2009 r. (data nadania 14 grudnia 2009 r., data wpływu 16 grudnia 2009 r.) uzupełniającym braki formalne wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-611/09-2/MG i Nr IPPB3/423-742/09-2/PD z dnia 1 grudnia 2009 r. (data nadania 2 grudnia 2009 r., data doręczenia 7 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania pozostałej do wypłaty kwoty rekompensaty pieniężnej wraz z ustawowymi odsetkami z tytułu wypowiedzenia umowy o pracę, jaką Spółka zobowiązana jest wypłacić byłemu pracownikowi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania pozostałej do wypłaty kwoty rekompensaty pieniężnej wraz z ustawowymi odsetkami z tytułu wypowiedzenia umowy o pracę, jaką Spółka zobowiązana jest wypłacić byłemu pracownikowi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka w dniu 28 lutego 2002 r. zawarła umowę o pracę z pracownikiem, który miał pełnić funkcję Prezesa Spółki. Następnie w dniu 8 października 2004 r. zostało zawarte porozumienie zmieniające umowę o pracę, na mocy którego paragraf 1 artykuł 10 ust. 1 umowy o pracę uzyskał brzmienie "W przypadku przejścia Spółki na nowego pracodawcę w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy albo sprzedaży udziałów Spółki osobie trzeciej, jeżeli po przejściu albo sprzedaży udziałów Spółki nie dojdzie do możliwości zatrudnienia pracownika na ekwiwalentnym stanowisku i z tego powodu dojdzie do rozwiązania niniejszej umowy o pracę, Spółka zobowiązuje się wypłacić pracownikowi rekompensatę za okres 1 roku w wysokości równej dotychczasowemu wynagrodzeniu, określonemu w art. 3 ust. 1 umowy".

Dotychczasowy udziałowiec w grudniu 2005 r. sprzedał wszystkie swoje udziały osobie trzeciej. Następnie 9 stycznia 2006 r. Spółka wypowiedziała umowę o pracę zawartą 28 lutego 2002 r. z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, tj. ze skutkiem na dzień 30 kwietnia 2006 r. Spółka nie wypłaciła kwoty rekompensaty określonej w umowie o pracę, wobec czego były Prezes złożył pozew do sądu o wypłatę rekompensaty wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 maja 2006 r. Na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 lipca 2008 r. Spółka została zobowiązana do wypłaty byłemu Prezesowi rekompensaty pieniężnej z odsetkami ustawowymi od dnia 1 maja 2006 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami sądowymi. Przy czym Spółka została zobowiązana do natychmiastowej wykonalności w zakresie do kwoty 30.000 zł (trzydzieści tysięcy złotych), tj. części rekompensaty.

W dniu 9 października 2008 r. Spółka wypłaciła byłemu Prezesowi z kwoty 30.000 zł kwotę 24.321 zł potrącając podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie 5.679 zł, przy uwzględnieniu zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek został wpłacony przez Spółkę do urzędu skarbowego.

Były Prezes uznał, iż wpłacona dla niego kwota nie powinna być pomniejszana o podatek dochodowy od osób fizycznych i przekazał sprawę do organu egzekucyjnego - komornika, który na podstawie wyroku pobrał z rachunku bankowego Spółki kwotę 5.679 zł wraz z kosztami komorniczymi.

Spółka od wyroku z dnia 17 lipca 2008 r. złożyła apelację do Sądu Apelacyjnego, która to apelacja została przez Sąd oddalona, wobec czego Spółka powinna wypłacić kwotę rekompensaty pomniejszoną o część już wypłaconą (30.000 zł) wraz z odsetkami od dnia 1 maja 2006 r. do dnia zapłaty.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku tut. organ podatkowy pismem z dnia 1 grudnia 2009 r. (data nadania 2 grudnia 2009 r., data doręczenia 7 grudnia 2009 r.) Nr IPPB2/415-611/09 -2/MG i Nr IPPB3/423-742/09-2/PD wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, poprzez:

*

przedstawienie dokumentu (odpowiednio wypis z KRS lub kopii urzędowo poświadczonego odpisu, pełnomocnictwa lub innego dokumentu), z którego wynika sposób reprezentacji Spółki w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie dla Pani Małgorzaty Ś do jednoosobowego reprezentowania Spółki.

Złożony przez Spółkę wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podpisany został przez Panią Małgorzatę Ś - Członka Zarządu Spółki, w związku z powyższym tut. organ podatkowy prosi o przesłanie wypisu z KRS lub kopii urzędowo poświadczonego odpisu, z którego wynika prawo do jednoosobowego reprezentowania Spółki, ewentualnie w przypadku wieloosobowego sposobu reprezentacji Spółki, uzupełnienie brakującego podpisu na załączonej kserokopii strony nr 4 złożonego wniosku.

*

Ponadto w celu prawidłowego udzielenia interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, organ podatkowy prosi o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego poprzez:

*

wyjaśnienie, jaka była podstawa prawna zasądzonej byłemu pracownikowi rekompensaty pieniężnej, wynikająca z wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 lipca 2008 r.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 14 grudnia 2009 r. (data nadania 14 grudnia 2009 r., data wpływu 16 grudnia 2009 r.), w którym m.in. wyjaśnił, iż wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 lipca 2008 r. opierał się wyłącznie na umowie o pracę, w której jest mowa o rekompensacie w przypadku przejścia Spółki na nowego pracodawcę w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy, jeśli po przejściu albo sprzedaży udziałów Spółki nie dojdzie do możliwości zatrudnienia pracownika na ekwiwalentnym stanowisku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy kwota części rekompensaty (30.000 zł), którą Spółka wypłaciła w październiku 2008 r. stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2.

Czy pozostała do wypłaty kwota rekompensaty oraz odsetek stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

3.

Czy Spółka postąpiła prawidłowo potrącając od części rekompensaty wypłaconej w październiku 2008 r. zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, a podstawę opodatkowania pomniejszając o koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

4.

Czy od kwoty pozostałej rekompensaty i odsetek, które ma wypłacić Spółka, Spółka jako płatnik powinna pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, a podstawę opodatkowania winna pomniejszyć o koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowa interpretacja indywidualna została udzielona w zakresie pytania Nr 4 wniosku w odniesieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast odpowiedź na pytanie Nr 3 wniosku w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych udzielona została odrębną interpretacją indywidualną. Wniosek w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie pytania Nr 1 i Nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. pytanie Nr 3

Pomiędzy Spółką, a byłym Prezesem zawarta została umowa o pracę. Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami osób fizycznych są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Natomiast, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 źródłem przychodów jest m.in. stosunek pracy. Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Źródło to rozumiane jest bardzo szeroko. W ocenie Spółki wypłacona rekompensata wynika ze stosunku pracy, zatem powinna być potraktowana jak każdy inny przychód ze stosunku pracy. Potwierdzenie takiego stanowiska można znaleźć w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie z dnia 8 listopada 2001 r. (sygn. akt SA/Sz 1149/2000), w którym Sąd stwierdził: "Umowa w sprawie warunków zatrudnienia przyznała skarżącemu świadczenie nazwane odszkodowaniem za sam fakt odwołania z zajmowanego stanowiska lub rozwiązania umowy w inny sposób bez uwarunkowania od zaistnienia szkody. Tego rodzaju umowne zobowiązanie stwarza roszczenie o spełnienie świadczenia (art. 353 k.c.), a nie o odszkodowanie. Tym samym zasadnie organy podatkowe uznały, że otrzymane przez skarżącego świadczenie umowne, nazwane odszkodowaniem, było wypłatą pieniężną będącą przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegających opodatkowaniu na ogólnych zasadach".

W ocenie Spółki od wypłaconej kwoty rekompensaty winna zostać pobrana zaliczka na podatek dochodowy, a podstawa opodatkowania winna zostać zmniejszona o koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. pytanie Nr 4

Od kwoty pozostałej do wypłaty rekompensaty Spółka powinna pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, a podstawę opodatkowania pomniejszyć o zryczałtowane koszty uzyskania, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzasadniając to stanowisko tak jak w pkt 3 własnego stanowiska dotyczącego częściowo wypłaconej rekompensaty w roku 2008. Natomiast, zgodnie z art. art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy. Jeżeli odsetki są wypłacane z tytułu nieterminowej wypłaty mającej swoje źródło w umowie o pracę, to w ocenie Spółki, nie będą podlegały opodatkowaniu. Spółka powinna wypłacić odsetki bez pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

a.

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b.

odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c.

odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d.

odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g.

odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Z literalnego brzmienia powołanych przepisów jednoznacznie wynika, iż nie wszystkie odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego. Ze zwolnienia przedmiotowego korzystają bowiem jedynie te odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Ponadto, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne są od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a.

otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b.

dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Jednakże zakres zwolnienia wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, obejmuje tylko odszkodowania lub zadośćuczynienia za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli za poniesioną stratę, nie dotyczy natomiast utraconych korzyści.

W tym miejscu należy podkreślić, iż podstawowym warunkiem zwolnienia świadczenia od opodatkowania na podstawie przytoczonego przepisu jest jego odszkodowawczy charakter. Świadczenie w postaci rekompensaty, które Spółka zobowiązana jest wypłacić, nie posiada cech odszkodowania, bowiem nie odnosi się do poniesionej przez byłego pracownika szkody, tj. doznania uszczerbku w posiadanym majątku. Stanowi ono bowiem rekompensatę wypłaconą na podstawie postanowienia umownego, do której nie może mieć zastosowania powołany przepis, który zwalnia od podatku jedynie takie odszkodowania lub zadośćuczynienia, które nie stanowią ekonomicznego przysporzenia ponad stan majątkowy, będący w posiadaniu podatnika przed ich wypłatą.

Odszkodowanie jest świadczeniem, którego celem jest naprawienie wyrządzonej szkody. W praktyce szkoda może obejmować stratę polegającą na ubytku w majątku - wskutek doznania tej straty poszkodowany staje się uboższy niż był dotychczas lub może dotyczyć utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógłby się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono - wówczas poszkodowany nie staje się bogatszy, jakkolwiek mógł liczyć na wzbogacenie się.

Na podstawie ww. przepisów opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega rekompensata otrzymana z tytułu utraconych korzyści, które podatnik mógł otrzymać gdyby mu szkody nie wyrządzono. Opodatkowanie to wynika stąd, iż gdyby podatnik osiągnął spodziewane korzyści, to korzyści te podlegałyby opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Przedstawiony przez Spółkę opis zdarzenia przyszłego wskazuje, iż zgodnie z uregulowaniami zawartymi w porozumieniu zmieniającym umowę o pracę, podpisanym w dniu 8 października 2004 r. w przypadku przejścia Spółki na nowego pracodawcę, w rozumieniu art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) albo sprzedaży udziałów Spółki osobie trzeciej, jeżeli po przejściu albo sprzedaży udziałów Spółki, nie dojdzie do zatrudnienia pracownika na ekwiwalentnym stanowisku i z tego powodu dojdzie do rozwiązania umowy o pracę, Spółka jako pracodawca zobowiązana była wypłacić pracownikowi rekompensatę za okres jednego roku, w wysokości równej dotychczasowemu wynagrodzeniu określonemu w umowie o pracę. Z uwagi na to, że Spółka nie wyłaciła rekompensaty, pracownik wystąpił na drogę sądową, w wyniku której sąd na mocy wyroku z dnia 17 lipca 2008 r. zasądził wypłatę byłemu Prezesowi rekompensaty pieniężnej wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 1 maja 2006 r. do dnia zapłaty. Spółka wypłaciła część przedmiotowej rekompensaty w dniu 9 października 2008 r. w wysokości 30.000 zł, potrącając zaliczkę na podatek dochodowy, natomiast pozostałą część rekompensaty Spółka zobowiązana jest wypłacić byłemu racownikowi, po potrąceniu kowty już wypłaconej. Wątpliwości budzi kwestia, czy od pozostałej do wypłaty kwoty rekompensaty, Spółka jako płatnik podatku dochodowego zobowiązana będzie do poboru zaliczki na podatek dochodowy, pomniejszając podstawę opodatkowania o koszty uzyskania przychodów, określone w art. 22 ust. 2 ustawy podatkowej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że pozostała do wypłaty część kwoty rekompensaty, zasądzonej wyrokiem sądowym stanowi w rzeczywistości wypłatę zaległego świadczenia wynikającego z zapisów umowy o pracę, a nie odszkodowania, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 i pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to odszkodowanie lub zadośćuczynienie, którego wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw oraz nie jest to odszkodowanie lub zadośćuczynienie w rozumieniu ani przepisów prawa cywilnego, ani prawa pracy, lecz jest to wypłata zaległych należności z tytułu łączącego podatnika z byłym pracodawcą - stosunku pracy. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż realizacja tych należności nastąpi na podstawie wyroku sądowego.

Artykuł 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż źródłem przychodów jest m.in. stosunek pracy. Zgodnie z zapisem art. 12 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedmiotowa rekompensata, jaką Spółka zobowiązana jest wypłacić, jest świadczeniem, którego źródłem jest stosunek pracy i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Spółka, jako płatnik podatku dochodowego zobowiązana będzie do pomniejszenia wypłacanego byłemu pracownikowi przychodu z tytułu pozostałej części rekompensaty o zryczałtowane koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 ustawy podatkowej, w brzmieniu ustawy obowiązującej w roku podatkowym w którym przychód ten będzie wypłacany.

Natomiast odnośnie zwolnienia z opodatkowania odsetek od przedmiotowej rekompensaty, należy zauważyć, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Ponieważ przedmiotowe świadczenie wypłacone byłemu pracownikowi na podstawie wyroku sądowego, ma swoje źródło w wiążącym strony stosunku pracy, który mieści się w katalogu przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, to odsetki, jakie Spółka zobowiązana jest wypłacić nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do przywołanego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Szczecinie wskazać należy, iż powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Końcowo należy dodać, iż ksero dokumentu, tj. strony nr 20 wyroku Sądu dołączone przez Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku nie podlegało analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym zdarzenia przyszłego, które wystąpi w przyszłości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl