IPPB2/415-603/09-2/MK1 - Zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych kwoty umorzonej pożyczki, udzielonej niepełnosprawnym pracownikom ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-603/09-2/MK1 Zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych kwoty umorzonej pożyczki, udzielonej niepełnosprawnym pracownikom ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku kwoty umorzonej pożyczki udzielonej z ZFRON niepełnosprawnym pracownikom - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku kwoty umorzonej pożyczki udzielonej z ZFRON niepełnosprawnym pracownikom.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca ma status zakładu pracy chronionej. W oparciu o regulamin Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych pracownikom niepełnosprawnym udzielane są pożyczki z tego funduszu na zakup i naprawy środków transportu, adaptację i remont mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności i zakup sprzętu potrzebnego do rehabilitacji. Zgodnie z ww. regulaminem pożyczka ta do 80 % może być umorzona.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od umorzonej części ww. pożyczki Wnioskodawca nie pobiera podatku dochodowego, uważając zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota umorzona jest zwolniona od podatku dochodowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo Wnioskodawca nie pobiera podatku dochodowego od kwoty umorzonej pożyczki udzielonej niepełnosprawnym pracownikom.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że umorzone kwoty pożyczki udzielone niepełnosprawnym są zwolnione z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowanie dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Jednakże nie każdy przychód podlega opodatkowaniu.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (według stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2009 r.), wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności.

Poprzez użyty zwrot "otrzymane zgodnie z odrębnymi przepisami" ustawodawca odwołuje przede wszystkim do przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 z późn. zm.) oraz przepisów wykonawczych do tej ustawy. W ww. ustawie w art. 7, 8 i 9 zdefiniowano pojęcia rehabilitacji, rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz określono sposoby realizacji celów wymienionych rodzajów rehabilitacji.

Rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej (art. 7 ww. ustawy).W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy rehabilitacja zawodowa ma na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.

Do realizacji celu, o którym mowa w ust. 1, niezbędne jest:

1)

dokonanie oceny zdolności do pracy, w szczególności przez:

a.

przeprowadzenie badań lekarskich i psychologicznych umożliwiających określenie sprawności fizycznej, psychicznej i umysłowej do wykonywania zawodu oraz ocenę możliwości zwiększenia tej sprawności,

b.

ustalenie kwalifikacji, doświadczeń zawodowych, uzdolnień i zainteresowań;

2)

prowadzenie poradnictwa zawodowego uwzględniającego ocenę zdolności do pracy oraz umożliwiającego wybór odpowiedniego zawodu i szkolenia;

3)

przygotowanie zawodowe z uwzględnieniem perspektyw zatrudnienia;

4)

dobór odpowiedniego miejsca pracy i jego wyposażenie;

5)

określenie środków technicznych umożliwiających lub ułatwiających wykonywanie pracy, a w razie potrzeby - przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych, sprzętu rehabilitacyjnego itp.

Zgodnie z art. 9 ww. ustawy rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym. a realizowana jest przede wszystkim przez:

1.

wyrabianie zaradności osobistej i pobudzanie aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej,

2.

wyrabianie umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych,

3.

likwidację barier, w szczególności architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, technicznych, w komunikowaniu się i dostępie do informacji,

4.

kształtowanie w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań sprzyjających integracji z osobami niepełnosprawnymi.

Na podstawie art. 33 ust. 4 ww. ustawy, środki zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych przeznaczane są na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych opracowywane przez powołane przez pracodawców komisje rehabilitacyjne oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych, zgodnie z zakładowym regulaminem wykorzystania tych środków.

Szczegółowe zasady wykorzystania środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, a także rodzaje wydatków określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 245, poz. 1810 z późn. zm.).

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 11 lit. c) i d) ww. rozporządzenia, środki funduszu rehabilitacji przeznacza się na pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych na:

c)

zakup i naprawę indywidualnego sprzętu rehabilitacyjnego, wyrobów medycznych w tym przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych, urządzeń i narzędzi technicznych oraz środków transportu niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych,

d)

adaptację i wyposażenie mieszkań, budynków mieszkalnych oraz obiektów zamieszkałych lub przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

Z treści § 3 ust. 1 i 3 tegoż rozporządzenia wynika, że pomoc indywidualna przyznawana jest na wniosek niepełnosprawnego podatnika, a jej wysokość uzależniona jest od sytuacji materialnej i losowej osoby niepełnosprawnej.

Zgodnie z § 4 ust. 1 i 2. Pomoc indywidualna, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 11, może być udzielana jako pomoc bezzwrotna lub jako nieoprocentowana pożyczka. Nieoprocentowana pożyczka może być częściowo lub całkowicie umorzona w przypadku, gdy wykorzystana została zgodnie z przeznaczeniem.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w aspekcie celowości, wszystkie wydatki finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych w ramach pomocy indywidualnej dla niepełnosprawnych pracowników stanowią świadczenia z zakresu rehabilitacji w szczególności społecznej i zawodowej.

Reasumując, kwota umorzonej pożyczki przeznaczonej na zakup i naprawy środków transportu, adaptację i remont mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności i zakup sprzętu potrzebnego do rehabilitacji dla pracowników niepełnosprawnych korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl