IPPB2/415-552/14-2/LS - Skutki podatkowe zawarcia umowy o usługi zarządzania płynnością finansową.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 września 2014 r. (data nadania 22 września 2014 r., data wpływu 25 września 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-552/14-2/LS z dnia 10 września 2014 r. (data nadania 10 września 2014 r., data doręczenia 15 września 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych usługi zarządzania płynnością finansową - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych usługi zarządzania płynnością finansową.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest podmiotem zajmującym się działalnością w zakresie techniki pompowej, Spółka zajmuje się dostawą (dystrybucją) pomp, instalacji a także ich konserwacją w trakcie eksploatacji, Wnioskodawca wraz z innymi podmiotami z. grupy kapitałowej w skład której wchodzi (dalej: Grupa) przystąpił do umowy o świadczenie usług kompleksowego zarządzania płynnością finansową (dalej: Umowa). Usługa świadczona jest przez Bank z siedzibą w Szwecji (dalej: Bank) na rzecz podmiotów z Grupy (dalej: Uczestnicy), w tym na rzecz Spółki. Umowa została zawarta w Szwecji i podlega szwedzkiemu prawu.

Schemat przystąpienia do Umowy przedstawia się następująco: Bank zawarł umowę z podmiotem dominującym w Grupie (dalej: Agent), który pełni rolę spółki treasury - zarządzającej finansami w Grupie. Pozostali Uczestnicy (w tym Spółka) przystąpili do Umowy zawartej pomiędzy Bankiem a Agentem zawierając umowę przystąpienia. Na skutek przystąpienia przez Uczestnika do Umowy, Agent który pełni w grupie kapitałowej rolę treasury zawiera transakcje finansowe bezpośrednio z Uczestnikami. Spółka jest powiązana kapitałowo z Agentem. Spółka i Agent są w jednej grupie kapitałowej. Celem Umowy jest świadczenie usługi ukierunkowanej na optymalne wykorzystanie środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych uczestników wchodzących w skład Grupy poprzez kalkulację odsetek od skonsolidowanego saida rachunków tych Uczestników oraz wzajemnego finansowania się przez Uczestników. Usługa umożliwia Uczestnikom dokonywanie wypłat z rachunków prowadzonych przez Bank w różnych walutach i w różnych krajach bez konieczności istnienia środków na odpowiednich rachunkach, pod warunkiem że odpowiednie środki są dostępne na wszystkich innych rachunkach, w tym w postaci możliwych kredytów.

Konsolidacja sald Uczestników ma charakter wirtualny, tzn. brak jest rzeczywistych transferów środków pieniężnych pomiędzy rachunkami różnych Uczestników w celu ich konsolidacji. Konsolidacja ta będzie dokonywana na podstawie ustaleń wynikających z Umowy (każdego dnia roboczego). Odsetki będą naliczane zgodnie z Umową i kapitalizowane na Rachunku odsetkowym (rachunek prowadzony dla Agenta, na którym naliczone są odsetki debetowe i kredytowe). Odsetki będą przypisywane do poszczególnych Uczestników.

Umowa, stanowiąca tzw. umowę cash poolingu, jest realizowana poprzez Bank w Szwecji. W celu realizacji Umowy dla Uczestników (w tym dla Spółki) otwierane są rachunki prowadzone przez Bank w Szwecji. Rachunki te są prowadzone w dowolnej walucie (dalej: Rachunki sub-account). Rachunki sub-account biorą bezpośrednio udział w strukturze cash poolingu.

Uczestnicy posiadają dwa rachunki: rachunek bieżący oraz rachunek sub-account, który bierze udział bezpośrednio w strukturze. Rachunki prowadzone są przez Bank w Szwecji.

Środki zgromadzone na rachunku bieżącym danego Uczestnika będą transferowane na jego Rachunek sub-account.

Środki z Rachunku sub-account mogą być transferowane z powrotem na rachunek bieżący, jak też mogą nie wracać na ten rachunek.

Dla Agenta utworzony zostaje Rachunek główny stanowiący rachunek rzeczywisty prowadzony dla Agenta, na którym odzwierciedlane jest wirtualnie łączne saldo dla danej waluty Rachunków sub-account biorących udział w strukturze.

Dla Agenta został również utworzony rachunek odsetkowy, na którym naliczone są odsetki debetowe i kredytowe.

W systemie zarządzania płynnością finansową oferowanym przez Bank nie będzie możliwości dokonywania przez Uczestników Spółkę wypłat lub wpłat bezpośrednio na Rachunek główny.

Z perspektywy Spółki oraz podmiotów tworzących Grupę zasadniczym elementem Umowy jest wdrożenie procesu zarządzania posiadanymi na rachunkach bankowych środkami pieniężnymi oraz zadłużeniem spółek tworzących Grupę, poprzez poprawę bieżących przepływów pieniężnych. W tym celu następuje koncentracja środków pieniężnych wszystkich spółek Grupy na jednym rachunku.

Przystąpienie przez Uczestnika do Umowy jest uwarunkowane zawarciem pomiędzy Agentem a Uczestnikiem wewnątrzgrupowej umowy pożyczki. W następstwie funkcjonowania Umowy i dokonywania wypłat z rachunków prowadzonych przez Bank w różnych walutach i w różnych krajach bez konieczności istnienia środków na tych rachunkach, automatycznie nawiązuje się stosunek pożyczkowy pomiędzy Uczestnikami a Agentem. W następstwie dokonywanych wypłat z rachunków, dochodzi do transakcji pożyczkowych pomiędzy Agentem a Uczestnikami.

Środki zgromadzone na Rachunkach sub-account są traktowane jako pożyczki od Uczestnika dla Agenta. Z kolei kredyt na Rachunkach sub-account są traktowane jako pożyczki od Agenta dla Uczestnika.

Uczestnicy będą mogli zrealizować operacje na swoich Rachunkach sub-account, o ile nie przekroczą one limitów ustalonych w ich Rachunkach sub-account lub o ile suma wszystkich operacji Uczestników nie przekroczy całkowitego dopuszczalnego zadłużenia.

W każdym z dwóch powyższych przypadków, dokonanie przez Agenta obciążeń swego Rachunku sub-account ponad jego saldo dodatnie oznacza automatyczne powstanie zobowiązania Agenta w stosunku do Uczestnika z tytułu pożyczki. Z kolei, dokonanie przez Uczestnika obciążeń swego Rachunku sub-account ponad jego saldo dodatnie oznacza automatyczne powstanie zobowiązania Uczestnika w stosunku do Agenta z tytułu pożyczki.

Spółka w związku z uczestnictwem w strukturze ponosi na rzecz Agenta odsetki.

Pismem z dnia 10 września 2014 r. Nr IPPB2/436-552/14-2/LS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

* Wskazanie, czy w ramach struktury cash poolingu będzie dochodziło do zawarcia umów pożyczek oraz umów depozytu nieprawidłowego.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 września 2014 r. Pismem z dnia 18 września 2014 r. (data nadania 22 września 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż struktura cash poolingu jest umowną formą zarządzania finansami stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej (holdingu) lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Istota tej umowy sprowadza się do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny), w której trudno mówić o samodzielnej klasycznej umowie pożyczki, jednak mogą wystąpić przepływy pieniężne, które samodzielnie - bez powiązania z całokształtem umowy cash-poolingu - mogą zostać uznane za umowy pożyczki. Niemniej jednak, Wnioskodawca jest zdania, iż to organ podatkowy winien dokonać oceny całokształtu umowy cash poolingu.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, iż w treści przedstawionego stanu faktycznego wskazano, iż umowa cash poolingu została zawarta w Szwecji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym czynności realizowane w ramach umowy cash-poolingu będą podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy,

W ocenie Spółki, przedmiotowa umowa cash-poolingu oraz czynności wykonywane w jej ramach nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, iż Umowę można rozważać w dwóch aspektach:

* stosunku pomiędzy Uczestnikiem a Uczestnikiem,

* stosunku pomiędzy Uczestnikiem a Agentem.

Spółka pragnie zauważyć, iż Umowa, będąca umową cash-poolingu, dotyczącą zarządzania płynnością finansową, należy do kategorii tzw. umów nienazwanych. Z racji tego nie mieści się ona w zakresie art. 1 ustawy o p.c.c., zawierającego katalog czynności opodatkowanych p.c.c. Zgodnie z art. 1 ust, 1 pkt, 1 ustawy o p.c.c. opodatkowaniu podlegają:

Powyższy katalog ma charakter zamknięty. Oznacza to w praktyce, że jeżeli dana umowa (czynność) nie spełnia przesłanek uznania jej za jedną z umów (czynności) wskazanych w art. 1 ustawy o p.c.c., umowa (czynność) ta nie podlega opodatkowaniu p.c.c. Kluczowym dla opodatkowania danej umowy (czynności) p.c.c. jest zatem możliwość uznania, iż została ona wskazana w art. 1 ustawy o p.c.c.

W ocenie Wnioskodawcy, umowa cash-poolingu, będąca umową o zarządzanie płynnością finansową, nie została wymieniona w katalogu określonym przez art. 1 ustawy o p.c.c. Umowa do której przystąpił Wnioskodawca, jako umowa nienazwana, niemieszcząca się w zakresie art. 1, nie podlega zatem opodatkowaniu p.c.c.

Zdaniem Spółki żadna z czynności podejmowanych w ramach funkcjonowania Urnowy nie rodzi obowiązku jej opodatkowania p.c.c., Rozliczenia dokonywane w tamach Umowy, zapewniające funkcjonowanie struktury cash-poolingu nie spełniają bowiem przesłanek do uznania ich za jakąkolwiek z czynności wskazanych w art. 1 ustawy o p.c.c. W szczególności, w ocenie Wnioskodawcy, czynności wykonywanych przez podmioty z Grupy (w tym przez Spółkę) w celu wykonania Umowy stanowiącej umowę o zarządzanie płynnością finansową, nie można uznać za pożyczki.

Jak się powszechnie wskazuje (m in. w inteipreiacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 maja 2014 r., IBPBII/1/436-71/14/ASz), umowa cash-poolingu to nowoczesna forma efektywnego zarządzania finansami grupy podmiotów powiązanych. Cash-pooling polega na koncentrowaniu środków z jednostkowych rachunków (sald) poszczególnych jednostek (rachunki uczestników) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą przy wykorzystaniu korzyści skali. Umowa cash-poolingu ma na celu zwiększenie efektywności działalności gospodarczej prowadzonej przez uczestniczące w niej podmioty dzięki odpowiedniemu wykorzystaniu sumy dziennych sald (dodatnich i ujemnych) na rachunkach bankowych każdego z nich. Dzięki temu rozwiązaniu wynik odsetkowy grupy jest korzystniejszy niż w przypadku oddzielnego inwestowania nadwyżek i ponoszenia kosztów finansowania przez posiadaczy poszczególnych rachunków w tym systemie, Cash-pooling pozostaje jednak na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną, co oznacza, że Kodeks cywilny nie zawiera w części zobowiązaniowej przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Umowa cash-poolingu umożliwia kompensatę niedoborów środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystne zagospodarowanie nadwyżki posiadanych środków. Jest to zatem umowa polegająca na świadczeniu usług finansowych przez bank, ukierunkowana na efektywne zarządzanie środkami finansowymi danej grupy. Umowy których przedmiotem jest cash-pooling mają za zadanie optymalizację zarządzania stanem środków pieniężnych na kontach bankowych podmiotów z tej grupy.

W przedstawionym przypadku, Umowa do której przystąpił Wnioskodawca ma na celu optymalne wykorzystanie środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach bankowych uczestników wchodzących w skład Grupy. Usługa umożliwia Uczestnikom dokonywanie wypłat z rachunków prowadzonych przez Bank w różnych walutach i w różnych krajach bez konieczności istnienia środków na odpowiednich rachunkach (jeżeli odpowiednie środki są dostępne na wszystkich innych rachunkach). Usługa świadczona przez Bank na rzecz Uczestników skupia się na koncentrowaniu środków z Rachunków sub-account i zarządzaniu zgromadzonymi w ten sposób środkami, z uwzględnieniem korzyści płynących z różnic w oprocentowaniu rachunków bankowych. W ten sposób Grupa będzie mieć możliwość kompensaty nadwyżek o charakterze przejściowym u jednych Uczestników z przejściowymi niedoborami występującymi u innych Uczestników. Będzie to korzystnie wpływać na płynność finansową Uczestników i zmniejszy koszty ich działalności.

Spółka pragnie wskazać, iż tak skonstruowana Umowa, jako umowa o zarządzanie płynnością finansową ukierunkowana na zagospodarowanie wolnych środków pieniężnych Uczestników nie pozwala na uznanie, iż czynności wykonywane w ramach tej Umowy noszą znamiona pożyczek w odniesieniu do stosunku Uczestnik-Uczestnik.

Definicja pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U, z 2014 r., poz. 121 z późn. zm., dalej: Kodeks cywilny).

Zgodnie z art. 720 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Należy zwrócić uwagę na prezentowane powszechnie stanowisko, zgodnie z którym z tytułu uczestnictwa w transakcjach w ramach umowy cash-poolingu dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik struktury posiadający wolne środki nie jest świadomy, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez który podmiot z grupy. Tak samo uczestnik, który posiada niedobory nie wie, środkami którego uczestnika zostaną one zniwelowane. Tym samym nie można mówić o skonkretyzowaniu drugiej strony transakcji, jak też jej przedmiotu, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest - co do zasady - rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż konstrukcja Umowy opiera się na założeniu, iż niektórzy Uczestnicy będą posiadać chwilowo wolne środki finansowe, zaś u pozostałych Uczestników będzie można stwierdzić niedobory. W takim przypadku Uczestnicy (w tym Spółka) będą mieli możliwość skorzystania ze środków pieniężnych Uczestników posiadających nadwyżki. Co prawda w związku z Umową Uczestnicy będą mieli określone uprawnienia i obowiązki, jednakże żadne z nich nie będą wiązać się z koniecznością przeniesienia określonej Ilości pieniędzy na innego Uczestnika jako określonego w umowie podmiotu.

Konstrukcja Umowy nie pozwala na uznanie, iż dokonywanie przez Spółkę wypłat i wpłat powoduje ustalenie relacji prawnej pomiędzy Spółką a innym Uczestnikiem. Nie pozostają oni pomiędzy sobą w stosunku pożyczkodawca-pożyczkobiorca. Umowa nie zawiera zobowiązania do przeniesienia na własność innego Uczestnika określonej ilości pieniędzy ani też zobowiązania do zwrotu tej samej ilości pieniędzy. Spółka, jako Uczestnik nie wskazuje przez którego z pozostałych Uczestników będą mogły zostać wykorzystane zgromadzone środki.

Spółka pragnie również zauważyć iż w jej ocenie Urnowa nip będzie podlegać p.c.c. również w odniesieniu do czynności wykonywanych pomiędzy Spółką a Agentem. W przedstawionej sytuacji, pomimo, iż Umowa posługuje się pojęciem "pożyczka" w ocenie Spółki nie mamy do czynienia z pożyczką sensu stricte, rodzącą obowiązki na gruncie ustawy o p.c.c., Umowa wskazuje, iż w przypadku gdy Agent wykorzysta więcej środków pieniężnych niż sam posiada w ramach swojego rachunku, zaciąga on pożyczkę u Uczestników z wykorzystaniem salda dostępnego na wszystkich rachunkach. W odwrotnej sytuacji (tzn. gdy Uczestnik wykorzysta środki pieniężne ponad te które posiada na swoim rachunku) Uczestnik zaciąga pożyczkę u Agenta, z wykorzystaniem saida dostępnego na wszystkich rachunkach (do wysokości określonych limitów). W rzeczywistości zatem środki z których korzysta Uczestnik (bądź Agent) pochodzą od wszystkich Uczestników struktury. Tym samym można wskazać, iż dany Uczestnik nie posiada wiedzy przez kogo i w jakiej wysokości jego wolne środki zostaną wykorzystane oraz od kogo de facto będą pochodzić środki kompensujące niedobór jego środków.

Dodatkowo należy podkreślić, iż Umowa jest umową cash-poolingu czyli umową o zarządzanie płynnością finansową, której celem jest efektywne zarządzanie środkami Grupy i minimalizacja kosztów działalności jej członków. Nie realizuje ona zatem ekonomicznego celu pożyczki, jakim jest korzystanie przez z góry określony czas z cudzych środków finansowych, w konkretnie ustalonej wysokości, z ich wykorzystaniem w celach inwestycyjnych lub konsumpcyjnych. W umowie cash-poolingu celem jest skonsolidowanie rachunków podmiotów z Grupy tak aby uzyskać korzystniejsze oprocentowanie środków na rachunku skonsolidowanym.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, czynności dokonywane pomiędzy Spółką jako uczestnikiem struktury cash-poolingu a Agentem nie powinny być traktowane jako pożyczki. Nie spełniają bowiem wszystkich przesłanek umożliwiających uznanie ich za pożyczki oraz nie realizują celu pożyczki. Tym samym nie powinny podlegać opodatkowaniu p.c.c.

Spółka pragnie nadmienić, iż pogląd, zgodnie z którym umowa cash-poolingu nie podlega opodatkowaniu p.c.c. jest powszechnie akceptowany przez organy podatkowe. Dla przykładu można wskazać na interpretację Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z 12 maja 2014 r., IBPBII/1/436-65/14/JP, zgodnie z którą: "W związku z powyższym, należy stwierdzić, że zawarcie umowy cash-poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można zakwalifikować jako umowy pożyczki wymienionej w tym katalogu czy też innej czynności tym katalogiem objętej.

Tym samym - z powyższych przyczyn - czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu opisane przez Wnioskodawcę dotyczące zarządzania środkami pieniężnymi i wspólną płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, bowiem nie mieszczą się w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. To oznacza, że z tego tytułu po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych."

Podobne stanowisko zaprezentowano również w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 kwietnia 2014 r., IPPB2/436-132/14-2/AF: "Należy stwierdzić, iż zawarcie umowy dotyczącej kompleksowego zarządzania płynnością finansową "cash pooling"nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można również zakwalifikować jako umowy pożyczki. Tym samym wszelkie czynności dokonywane w ramach umowy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych."

Abstrahując od powyższego, Spółka pragnie wskazać, iż czynności wykonywane w ramach Umowy nie będą w jej ocenie podlegać opodatkowaniu p.c.c. bez względu na fakt wyłączenia umów cash-poolingu z zakresu art. 1 ustawy o p.c.c. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c., p.c.c. nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zdaniem Spółki, w przypadku umowy o zarządzanie płynnością finansową zastosowanie może znaleźć przywołany powyżej art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c. zgodnie z którym czynności wchodzące w zakres opodatkowania podatkiem VAT bądź zwolnione z tego podatku (poza wyjątkami niedotyczącymi niniejszego stanu faktycznego) nie podlegają opodatkowaniu p.c.c.

Z kolei zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz, 1054 z późn. zm., dalej: ustawa VAT), zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Umowy cash-poolingu, jako polegające na świadczeniu usług zarządzania płynnością finansową stanowią usługi w zakresie transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych i podlegają zwolnieniu na podstawie wskazanego powyżej art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT.

Z tego względu nawet w sytuacji, gdy czynności wykonywane w ramach Umowy zostałyby uznane za jedną z czynności wskazanych w art. 1 ustawy o p.c.c., to na mocy art. 2 pkt 4, biorąc pod uwagę fakt iż Umowa podlega zwolnieniu z opodatkowania na gruncie ustawy VAT, nie będzie ona opodatkowana p.c.c.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym Umowa, będąca umową o zarządzanie płynnością finansową oraz czynności wykonywane w ramach tej Umowy nie będą podlegały opodatkowaniu na gruncie ustawy o p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Należy podkreślić, że umowa cash pooling pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy. Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash pooling, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. "Cash pooling" polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków netto.

W przypadku "Cash poolingu" mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu. Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot.

Uczestnik "cash poolingu" posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników "cash poolingu". Należy stwierdzić, że zawarcie umowy dotyczącej kompleksowego zarządzania płynnością finansową "cash pooling" nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można również zakwalifikować jako umowy pożyczki. Tym samym wszelkie czynności dokonywane w ramach umowy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy stwierdzić, że czynności dokonywane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową nie zostały wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu ww. podatkiem zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W związku z powyższym bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie wniosku pod kątem zastosowania art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.