IPPB2/415-531/12-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z dokonywaniem przez Wnioskodawcę wypłat jednorazowych i ratalnych środków zgromadzonych na Indywidualnym Koncie Zaopatrzenia Emerytalnego (IKZE) na rzecz oszczędzającego oraz wynikających z tego tytułu obowiązkach płatnika i obowiązkach informacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z dokonywaniem przez Wnioskodawcę wypłat jednorazowych i ratalnych środków zgromadzonych na Indywidualnym Koncie Zaopatrzenia Emerytalnego (IKZE) na rzecz oszczędzającego oraz wynikających z tego tytułu obowiązkach płatnika i obowiązkach informacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 34, poz. 189 z póżn. zm), Powszechne Towarzystwo Emerytalne A. S.A. (Towarzystwo), jako organ A. Dobrowolnego Funduszu Emerytalnego (Fundusz), tworzy, zarządza i reprezentuje go w stosunkach z osobami trzecimi.

Fundusz został utworzony zgodnie z zapisami ww. ustawy na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego. Przedmiotem działalności Funduszu jest prowadzenie indywidualnego konta emerytalnego (IKE) lub indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego (IKZE), o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. Nr 116, poz. 1205, z późn. zm., zwana dalej "Ustawą").

W przypadku IKZE ustawodawca nie przewidział zwolnienia z podatku uzyskanych z inwestowania dochodów. Są one opodatkowane na zasadach ogólnych (według skali podatkowej) w momencie wypłaty albo zwrotu.

Przez wypłatę z IKZE należy rozumieć wypłatę środków na wniosek oszczędzającego po osiągnięciu przez niego wieku 65 lat oraz pod warunkiem dokonywania wpłat na IKZE co najmniej w 5 latach kalendarzowych (art. 34a ust. 1 pkt 1Ustawy), jak również wypłatę środków na wniosek osoby uprawnionej w przypadku śmierci oszczędzającego (art. 34a ust. 1 pkt 2 Ustawy). Wypłata z IKZE może być dokonana jednorazowo lub w ratach. Wybór sposobu wypłaty należy do oszczędzającego lub osoby uprawnionej i ma istotne znaczenie dla obowiązków Towarzystwa jako płatnika.

Uzyskanie przez oszczędzającego środków z IKZE bez spełnienia powyższych warunków stanowi zwrot z IKZE. Skutki podatkowe zwrotu i wypłaty z IKZE po stronie podatnika są identyczne i sprowadzają się do opodatkowania uzyskanych środków jako przychodów z innych źródeł (art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f.). Różne są natomiast skutki po stronie Towarzystwa. Mianowicie, w przypadku wypłat w ratach z IKZE Towarzystwo pełni funkcję płatnika. W przypadku wypłat jednorazowych oraz w przypadku zwrotów - Towarzystwo nie pełni funkcji płatnika.

W zakresie IKZE został przewidziany szczególny sposób określenia limitu wpłat na IKZE. Wpłaty dokonywane na IKZE w roku kalendarzowym nie mogą przekroczyć kwoty odpowiadającej równowartości 4% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne, ustalonej dla oszczędzającego za rok poprzedni, nie więcej jednak niż 4% kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe ogłoszonej na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych. Jednocześnie, w przypadku gdy kwota obliczona zgodnie z powyższymi zasadami nie przekracza 4% równowartości 12-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym "Monitor Polski", w drodze obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów, w terminie do dnia 15 września poprzedniego roku kalendarzowego, oszczędzający może dokonać w roku kalendarzowym wpłaty na IKZE do wysokości 4% równowartości 12-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę w poprzednim roku podatkowym (art. 13a Ustawy).

Dodatkowo w zakresie przepisów przejściowych w zakresie wpłat na IKE/IKZE ustawodawca postanowił, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. oszczędzający może przenieść środki zgromadzone na IKE na IKZE. Wartość środków stanowi wpłatę na IKZE. Wpłata na IKZE środków, o których mowa powyżej może podlegać odliczeniu od dochodu na zasadach określonych w u.p.d.o.f. Nadwyżka ponad przysługujący w roku podatkowym limit odliczenia podlega odliczeniu w latach następnych. W okresie dokonywania odliczeń od dochodu środków przeniesionych z IKE na IKZE oszczędzającemu nie przysługuje prawo dokonywania wpłat na IKZE. (art. 31 ustawy z dnia 25 marca 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z wątpliwościami co do interpretacji zapisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. Nr 116, poz. 1205 z późn. zm.) dotyczących:

Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy podejście przyjęte przez Towarzystwo w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie Nr 1 wniosku. W zakresie pytań Nr 2, 3, 4, 5, 6, i 8 zostały wydane odrębne interpretacje indywidualne, natomiast w zakresie pytania Nr 7 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad.1

Postępowanie Towarzystwa w przypadku wypłat jednorazowych i ratalnych środków zgromadzonych na IKZE na rzecz oszczędzającego (art. 34a Ustawy).

Przy wypłacie środków z IKZE na rzecz oszczędzającego w trybie art. 34a Ustawy, obowiązki Towarzystwa są zróżnicowane w zależności od rodzaju wypłaty.

W przypadku wypłaty jednorazowej na rzecz oszczędzającego, Towarzystwo nie jest obowiązane do pobrania zaliczki na podatek, o czym wyraźnie stanowi art. 35 ust. 11 u.p.d.o.f. Jednocześnie zgodnie z tym artykułem Towarzystwo zobowiązane jest sporządzić i przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku nierezydentów - urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych imienną informację według ustalonego wzoru. Ponieważ na dzień dzisiejszy nie istnieje wzór takiej informacji, zdaniem Towarzystwa przychód w wysokości całkowitej kwoty wypłaty z IKZE powinien zostać wykazany w części D formularza PIT-8C.

Towarzystwo jest również obowiązane do sporządzenia i przekazania do właściwego dla oszczędzającego naczelnika urzędu skarbowego (obowiązek jego wskazania ciąży na oszczędzającym) informacji o dokonaniu wypłaty jednorazowej sporządzonej na formularzu IKZE-1. Informacja powinna zostać sporządzona i przekazana w terminie do siódmego dnia miesiąca następującego po miesiącu wypłaty jednorazowej.

W przypadku wypłaty ratalnej na rzecz oszczędzającego, na Towarzystwie ciąży obowiązek płatnika, zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f. Tym samym, Towarzystwo jest obowiązane obliczyć, pobrać i wpłacić na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę Towarzystwa zaliczki miesięczne od wypłacanych rat. Termin na wpłatę zaliczki to 20 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym ją pobrano. W przypadku wypłat w okresach dłuższych niż miesięczne Towarzystwo ma obowiązek pobrać zaliczkę jedynie w miesiącach, w których dokonano faktycznej wypłaty. Zaliczkę Towarzystwo ma obowiązek pobierać, zgodnie z art. 35 ust. 6 u.p.d.o.f., stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali z art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f. (aktualnie 18%). Wysokość zaliczki ustala się od przychodu w wysokości całkowitej kwoty wypłaty ratalnej z IKZE (tzn. bez pomniejszania o koszty uzyskania przychodu).

Jednocześnie, Towarzystwo obowiązane jest (na podstawie art. 38 ust. 1a u.p.d.o.f.) w terminie do końca stycznia kolejnego roku podatkowego przesłać do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę Towarzystwa, deklarację roczną o pobranych zaliczkach na podatek na formularzu PIT-4R.

Z kolei w terminie do końca lutego kolejnego roku podatkowego (a na wniosek podatnika - w terminie 14 dni, o ile obowiązek poboru zaliczek ustał w ciągu roku) Towarzystwo obowiązane jest (na podstawie art. 39 ust. 1 u.p.d.o.f.) sporządzić i przekazać podatnikowi oraz naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika lub w przypadku nierezydentów - właściwemu w sprawie opodatkowania osób zagranicznych, informację o dochodach i pobranych zaliczkach na formularzu PIT-11. Zdaniem Towarzystwa przychody w wysokości całkowitej kwoty wypłaty ratalnej z IKZE bez pomniejszenia o koszty uzyskania przychodu wraz z zaliczkami pobranymi przez Towarzystwo powinny zostać wykazane w części E formularza jako "inne źródła".

Towarzystwo jest również obowiązane do sporządzenia i przekazania do właściwego dla oszczędzającego naczelnika urzędu skarbowego (obowiązek jego wskazania ciąży na oszczędzającym) informacji o dokonaniu wypłaty pierwszej raty na formularzu IKZE-1, na podstawie art. 82 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w zw. z art. 22 ust. 1 Ustawy. Informacja powinna zostać sporządzona i przekazana w terminie do siódmego dnia miesiąca następującego po miesiącu wypłaty pierwszej raty.

Towarzystwo nie jest obowiązane do dokonywania rocznego rozliczenia podatku podatnika na jego wniosek zgodnie z art. 37 ust. 1 u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.