IPPB2/415-510/11-6/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 29 lipca 2011 r., data nadania w placówce pocztowej 26 lipca 2011 r.) na wezwanie z dnia 18 lipca 2011 r. Nr IPPB2/415-510/11-2/AS oraz pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 18 sierpnia 2011 r., data nadania w placówce pocztowej 16 sierpnia 2011 r.) na wezwanie z dnia 3 sierpnia 2011 r. Nr IPPB2/415-510/11-4/AS o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika wynikających z finansowania kosztów szkolenia radnych - jest prawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie obowiązków płatnika wynikających z finansowania kosztów szkolenia radnych.

Z uwagi na braki formalne wniosku, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 18 lipca 2011 r. Nr IPPB2/415-510/11-2/AS na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku poprzez przedstawienie dokumentu (odpowiednio oryginał lub urzędowo poświadczona kopia za zgodność z oryginałem), z którego wynika stosowne umocowanie do występowania w imieniu Urzędu Gminy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dla osoby, która wniosek podpisała - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w terminie, tj. pismem z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 29 lipca 2011 r. data nadania w placówce pocztowej 26 lipca 2011 r.).

Pismem z dnia 3 sierpnia 2011 r. Nr IPPB2/415-510/11-4/AS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez przedstawienie własnego stanowiska w sprawie, adekwatnego do zadanego pytania Nr 2, w sprawie rodzaju kosztów uzyskania przychodu, jakie należy zastosować, nazwane we wniosku "pracownicze" czy "w wysokości 20% uzyskanego przychodu" - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia w zakresie pytania Nr 2.

Wniosek uzupełniono w terminie, tj. pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 18 sierpnia 2011 r., data nadania w placówce pocztowej 16 sierpnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniach 7 i 19 marca 2011 r. radni Rady Miejskiej, będący Członkami Komisji Rewizyjnej tej Rady brali udział w szkoleniach poświęconych odpowiednio: zadaniom i roli komisji rewizyjnej oraz roli, zadaniom i uprawnieniom komisji rewizyjnej rady gminy/miasta/powiatu. W związku z uczestnictwem w ww. szkoleniach, Urząd Gminy pokrył koszty w kwotach odpowiednio: 380 PLN + Vat, 350 PLN + Vat, 280 PLN brutto.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Radny biorąc udział w szkoleniu finansowanym przez Urząd otrzymuje nieodpłatne świadczenie stanowiące źródło jego przychodu i podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uważa, że jeżeli jest to przychód podlegający opodatkowaniu, koszty szkolenia radnego należy rozliczyć na formularzu PIT-11.

W uzupełnieniu wniosku na wezwanie zostało przedstawione następujące stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, radny biorąc udział w szkoleniu finansowanym przez urząd otrzymuje nieodpłatne świadczenie stanowiące źródło jego przychodu i podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uważa, że jest to przychód podlegający opodatkowaniu, koszty szkolenia radnego należy rozliczyć na formularzu PIT-11. Należy też zastosować koszty uzyskania przychodu w wysokości 111 zł 25 gr. miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1335 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przepisu art. 13 pkt 5 tej ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powołania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Z obowiązkami społecznymi obywatelskimi mamy do czynienia w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych jakimi są obowiązki wynikające z funkcji np. radnego, posła czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu. Powyższe oznacza, że pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych, a takimi niewątpliwie są obowiązki radnego.

W myśl art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), na zasadach ustalonych przez radę gminy radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. Wysokość diet przysługujących radnemu nie może przekroczyć w ciągu miesiąca łącznie półtorakrotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 19, poz. 239 oraz z 2001 r. Nr 85, poz. 924 i Nr 100, poz. 1080). Rada Ministrów określa w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość diet przysługujących radnemu w ciągu miesiąca, uwzględniając liczbę mieszkańców gminy, przy czym kwota wymieniona w ust. 6 oznacza maksymalną wysokość diet w gminach o największej liczbie mieszkańców (art. 25 ust. 6 i 7 ustawy o samorządzie gminy).

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000 r. w sprawie maksymalnej wysokości diet przysługujących radnemu gminy (Dz. U. Nr 61, poz. 710) radnemu przysługują w ciągu miesiąca diety w wysokości do:

W myśl § 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2000 r. w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy (Dz. U. Nr 66, poz. 800) z tytułu podróży służbowej przysługują:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż radni Rady Miejskiej uczestniczyli w szkoleniu, a koszty tego uczestnictwa zostały pokryte z budżetu Gminy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż radni wykonują czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich; co więcej taka jest właśnie istota pracy rady gminy.

W związku z czym, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnieniu od podatku dochodowego mogą podlegać tylko diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych, o których mowa w art. 25 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Szkolenia radnych stanowią nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód z działalności wykonywanej osobiście nie podlegający zwolnieniu od podatku dochodowego.

Świadczenia te (uczestnictwo w szkoleniu) radny otrzymuje bowiem tylko dlatego, że wykonuje mandat radnego, a zatem źródłem tego świadczenia jest działalność wykonywana osobiście.

Od uzyskiwanych przez radnych przychodów z tytułu czynności związanych z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, o których mowa w art. 13 pkt 5 ustawy, w tym również i od ww. nieodpłatnych świadczeń, Wnioskodawca jako płatnik obowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy,

Obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconego świadczenia wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności! o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, tj. 18%.

W przypadku, gdy przedmiotem świadczeń, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 nie są pieniądze, podatnik obowiązany jest wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej tub świadczenia (art. 41 ust. 7 pkt 3 ww. ustawy).

Z przepisu art. 22 ust. 9 pkt 5 ww. ustawy wynika, iż koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 określa się w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2.

W myśl art. 22 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej wynoszą 111 zł 25 gr. miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Natomiast z przepisu art. 41 ust. 1a ww. ustawy wynika, iż w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PlT-4R). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1 oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1 sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Reasumując, mając na względzie przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy, Wnioskodawca, jako płatnik zobowiązany jest pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych stosując stawkę 18% od ww. przychodu uzyskanego przez radnego z tytułu szkolenia, a także sporządzić informację PIT-11. Przed obliczeniem zaliczek należy uwzględnić koszty uzyskania przychodu zgodnie z zasadami określonymi w art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.