IPPB2/415-49/09-4/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2009 r. (data wpływu 28 stycznia 2009 r.) oraz piśmie z dnia 26 marca 2009 r. uzupełniającym braki formalne (data nadania 26 marca 2009 r., data wpływu 30 marca 2009 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-28/09-2/AF z dnia 16 marca 2009 r. (data nadania 16 marca 2009 r., data doręczenia 19 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w wysokości 1/3 nieruchomości zwróconego Wnioskodawcy na mocy decyzji starosty oraz powstania przychodu z tytułu zwrotu w drodze decyzji starosty 1/3 udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w wysokości 1/3 nieruchomości zwróconego Wnioskodawcy na mocy decyzji starosty oraz powstania przychodu z tytułu zwrotu w drodze decyzji starosty 1/3 udziału w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej (zwanej dalej: "Nieruchomością"). Obecnie planuje jej sprzedaż.

W 1967 r. Nieruchomość została przejęta na rzecz Skarbu Państwa od współwłaścicieli (zwanych dalej: "Wywłaszczonymi współwłaścicielami") prawomocnym postanowieniem Sądu Powiatowego z dnia 17 marca 1967 r. Do wywłaszczonych współwłaścicieli zaliczali się również spadkodawcy Wnioskodawcy, po których Wnioskodawca otrzymał spadek w roku 1986 oraz roku 1989 r.

Na mocy decyzji administracyjnej (zwanej dalej: "Decyzją") starosty o. z dnia 31 października 2007 r., działającego na podstawie art. 137 ust. 1, art. 139, art. 142 w związku z art. 216 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm., zwanej dalej: "Ustawą ugn") Wnioskodawca oraz 21 pozostałych spadkobierców Wywłaszczonych współwłaścicieli (zwanych dalej: "Spadkobiercami") otrzymali zwrot Nieruchomości.

Na mocy Decyzji starosty Wnioskodawca otrzymał 1/3 udziału w Nieruchomości. Z uwagi na fakt, iż pozostałe 2/3 Nieruchomości otrzymało łącznie 21 uprawnionych Spadkobierców i nie było możliwości fizycznego podziału Nieruchomości, Spadkobiercy zdecydowali się znieść odpłatnie współwłasność. W dniu 17 grudnia 2008 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie o zniesieniu współwłasności Nieruchomości, na mocy którego Nieruchomość została przyznana Wnioskodawcy z obowiązkiem spłaty pozostałych współwłaścicieli Nieruchomości. Ww. postanowienie jest prawomocne.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne pismem z dnia 16 marca 2009 r. Nr IPPB2/436-28/09-2/AF (data nadania 16 marca 2009 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* wskazanie, czy z tytułu nabycia praw do spadku po zmarłych spadkodawcach zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe (jeżeli tak, to należy wskazać daty postanowień).

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca pismem z dnia 26 marca 2009 r. (data nadania 26 marca 2009 r., data wpływu 30 marca 2009 r.) w terminie uzupełniła braki formalne wniosku, wyjaśniając, że zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe po zmarłych spadkodawcach oraz zostały wydane prawomocne postanowienia sądowe, tj. postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 7 marca 1986 r. (sygn.) oraz z dnia 26 maja 1989 r. (sygn.). Zgodnie w ww. postanowieniami sądu, Wnioskodawca otrzymał w drodze spadkobrania 1/ 3 udziału w nieruchomości. Ponadto przejęcie Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa w roku 1966 nastąpiło bez odszkodowania.

Ponadto, pełnomocnik Wnioskodawcy poinformował, że obecnie pełnomocnikami, na mocy pełnomocnictwa udzielonego w dniu 24 marca 2009 r. są doradcy podatkowi: Dominika D. oraz Mariusz G., którzy zgodnie z art. 145 § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa z dnia 29 sierpnia 1997 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) są właściwi do doręczeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Odpowiedź na pytanie w pkt 1 i pkt 2 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej.

Wniosek w zakresie pytania w pkt 3 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną z dnia 9 kwietnia 2009 r. Nr IPPB2/436-28/09-4/AF.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1)

Wyłączenie z opodatkowania 1/3 ceny z umowy sprzedaży odpowiadającej 1/3 udziału w Nieruchomości zwróconej na mocy Decyzji starosty o.

Transakcję zbycia Nieruchomości należy rozpatrywać w dwóch płaszczyznach ze względu na różny charakter nabycia udziałów w Nieruchomości (1/3 na mocy Decyzji starosty o. oraz 2/3 na mocy sądowego zniesienia współwłasności).

W opinii Wnioskodawcy, 2/3 ceny z tytułu sprzedaży odpowiadające 2/3 udziału w Nieruchomości - nabytemu w drodze odpłatnego zniesienia współwłasności będzie przychodem ze sprzedaży Nieruchomości. Z kolei koszt uzyskania przychodu będzie stanowić wysokość spłat dla pozostałych współwłaścicieli, określonych szczegółowo w postanowieniu sądu o zniesieniu współwłasności.

Natomiast obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu ze zbycia udziału wynoszącego 1/3 Nieruchomości (zwróconemu Wnioskodawcy na mocy Decyzji) nie wystąpi. Decydujące znaczenie w tym zakresie będzie miał bowiem fakt, iż sprzedaż będzie miała miejsce po upływie 5 lat od nabycia 1/3 udziału w Nieruchomości, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W opinii Wnioskodawcy, upływu 5-letniego terminu od nabycia udziału w nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od chwili, w której Wnioskodawca otrzymałby ww. Nieruchomość w drodze spadkobrania (tj. w 1986 oraz 1989 r.). Nie ma natomiast podstaw prawnych do uznania, iż ww. termin należałoby liczyć od wydania Decyzji starosty o.

Decyzja starosty otwockiego zwracająca Wnioskodawcy 1/3 udziału w Nieruchomości ma bowiem charakter restytucyjny, tj. przywraca panujące stosunki prawnorzeczowe sprzed wywłaszczenia. Podobne stanowisko zajęły także organy podatkowe m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych z dnia 10 lipca 2008 r. (Nr IBPB2/415-697/08/MM), z dnia 20 maja 2008 r. (Nr IBPB2/415-354/08/JG) oraz z dnia 22 stycznia 2008 r. (sygn. IBPB2/415-129/08/KCz). Charakter restytucyjny decyzji o zwrocie nieruchomości jest przy tym ugruntowany zarówno w doktrynie ("ostateczna decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości, z oczywistych względów, ogranicza się do restytucji, przywrócenia poprzedniemu właścicielowi, prawa własności" - tak Eugeniusz M w Komentarzu do ustawy o gospodarce nieruchomościami, LexisNexis 2005), jak i w orzecznictwie. Na uwagę zasługuje postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w B z dnia 5 września 1995 r. (sygn. SA./Bk 165/95), który powiedział, iż "decyzja orzekająca o zwrocie nieruchomości ma charakter restytucyjny, przywracający stan sprzed wywłaszczenia". Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów z dnia 17 grudnia 1996 r. (sygn. FPS 7/96), "Decyzja o zwrocie (Nieruchomości - przyp. aut.) powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa; przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe". Konsekwencją takiego rozumienia instytucji zwrotu nieruchomości jest to, iż nie stanowi ona nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Biorąc pod uwagę ww. okoliczności, Decyzją starosty otwockiego doszło do przywrócenia stosunków prawnorzeczowych, obowiązujących w 1967 r.

Jeśli wywłaszczenie nie miałoby miejsca, to Wnioskodawca nabyłby część udziału w Nieruchomości w drodze dziedziczenia w roku 1986 i pozostałą w 1989. W opinii Wnioskodawcy, dopiero od 1989 należałoby liczyć upływ 5 letniego terminu uprawniającego do wyłączenia dochodu od opodatkowania. Oznacza to, iż sprzedaż udziału w zwróconej Nieruchomości Decyzją starosty otwockiego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W przeciwnym wypadku, jak podniósł Naczelny Sąd Administracyjny w ww. uchwale siedmiu sędziów "ten, kto odzyskał wywłaszczoną nieruchomość, byłby w razie jej sprzedaży lub zamiany w innej, gorszej sytuacji niż ten, kto prawa własności nigdy nie utracił. Rozwiązanie takie mogłoby budzić zasadnicze zastrzeżenia z punktu widzenia zasady równości, wynikającej z art. 1 i art. 67 ust. 2 Konstytucji".

Warto podkreślić, iż także analiza bieżącego orzecznictwa wskazuje jednoznacznie, iż zwrot nieruchomości nie jest jej nabyciem. Takie stanowisko zajął m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W w wyroku z dnia 9 lipca 2008 r. (sygn. III SA/Wa 582/08): "Przy zwrocie nieruchomości w trybie art. 136 ustawy ugn nie mamy do czynienia z przeniesieniem na zasadach ogólnych własności nieruchomości na wywłaszczonego uprzednio właściciela czy też jego spadkobierców. Skoro taki zwrot następuje na podstawie decyzji administracyjnej, która przywraca (restytuuje) stronę podmiotową stosunku prawnorzeczowego odnośnie do wywłaszczonej nieruchomości do stanu sprzed wywłaszczenia, to nie można uznać go za "nabycie" nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w ww. interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2008 r. "W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia. W przedmiotowej sprawie oznacza to, że datą nabycia przez wnioskodawcę udziałów w zwróconych działkach nie jest data zwrotu nieruchomości przez starostwo powiatowe, lecz data nabycia spadku".

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży Nieruchomości, 1/3 ceny odpowiadająca 1/3 udziału w Nieruchomości zwróconemu Wnioskodawcy na mocy decyzji starosty otwockiego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2)

Brak opodatkowania zwrotu Nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W opinii Wnioskodawcy obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zwrotu 1/3 udziału w Nieruchomości nie występuje. Decyzja starosty wydana na podstawie przepisów ustawy ugn ma bowiem charakter restytucyjny (rozważania dotyczące restytucyjnego charakteru tej Decyzji starosty o. zostały omówione przy okazji przedstawienia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie odnoszącym się do pytania pierwszego).

Konsekwencją restytucyjnego charakteru Decyzji jest to, iż Wnioskodawca z tytułu zwrotu tego udziału nie uzyskał przychodu. Odzyskał jedynie to, co zostało odebrane jego spadkodawcom. W przypadku zajęcia odmiennego stanowiska, doszłoby do naruszenia nie tylko norm ustawowych, ale także konstytucyjnej zasady równości. Fakt ten podkreślił również Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 lipca 2008 r. powołując się na ww. uchwałę siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego: "Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do sytuacji, w której ten, kto odzyskał wywłaszczoną nieruchomość, byłby w (...) gorszej sytuacji niż ten, kto prawa własności nigdy nie utracił. Taka zaś koncepcja jest, w ocenie Sądu, nie do pogodzenia z wyrażoną w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP zasadą równości". Warto zwrócić także uwagę na fakt, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Bielany w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 20 kwietnia 2006 r. (Nr 1432/IPdgPS/415/427/36/3/06) uznał, iż zwrot udziału w nieruchomości na mocy decyzji administracyjnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie wiąże się z przysporzeniem majątkowym.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy, zwrot udziału w Nieruchomości na mocy Decyzji nie stanowi dla niego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na restytucyjny charakter tej decyzji.

Ad 3)

Opodatkowanie zwrotu Nieruchomości podatkiem od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawcy zwrot 1/3 udziału w Nieruchomości nie skutkuje również obowiązkiem uiszczenia podatku od spadków i darowizn.

Dzieje się tak dlatego, że tytułem zwrotu 1/3 Nieruchomości jest Decyzja, wydana na podstawie przepisów ustawy ugn, a nie prawo spadkowe. Ustawa ugn wprowadza bowiem szczególne regulacje dotyczące możliwości zwrotu nieruchomości, niezależne od właścicieli ani ich spadkobierców, tj. upływ 7 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna i niepodjęcie w tym czasie prac zwianych z realizacją celu, na który została wywłaszczona albo upływ 10 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna i brak zrealizowania tego celu.

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. - zwanej dalej "Kodeksem cywilnym") prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą na spadkobierców z chwilą śmierci. W niniejszej sytuacji, w chwili śmierci spadkodawcy Wnioskodawcy (tj. w roku 1989) roszczenie o zwrot Nieruchomości nie istniało, ponieważ możliwość zwrotu wywłaszczonych nieruchomości poprzez określenie jego przesłanek określiła dopiero ustawa ugn. Roszczenie stało się więc wymagalnym prawem majątkowym w 1998 r., tj. w momencie wejścia w życie ustawy ugn. Tym samym możliwość ubiegania się o zwrot Nieruchomości stanowiła roszczenie osobiste Wnioskodawcy, a nie odziedziczone prawo majątkowe. Innymi słowy Wnioskodawca odziedziczył ekspektatywę roszczenia, która dopiero w 1998 r., czyli po śmierci spadkodawcy, przekształciła się w roszczenie Wnioskodawcy o zwrot Nieruchomości.

W świetle Kodeksu cywilnego ekspektatywa roszczenia nie podlega dziedziczeniu, ponieważ nie jest prawem majątkowym. Tym samym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Powyższe oznacza, iż źródłem prawa do zwrotu nieruchomości jest decyzja administracyjna wydana na podstawie przepisów ustawy ugn, a nie spadkobranie. Podobne stanowisko w tej sprawie zajął Trzeci Urząd Skarbowy w Gdańsku w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 29 lipca 2005 r. (sygn. WM/436/4/S/2005), który stwierdził, iż prawo do zwrotu nieruchomości następuje nie na drodze spadkobrania, lecz z mocy prawa, to jest na zasadach przewidzianych w akcie administracyjnym (...). Podsumowując stwierdza się, iż nabycie przez spadkobierców nieruchomości należącej uprzednio do zmarłego, w trybie przepisów ustawy ugn nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn".

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zwrot 1/3 udziału w Nieruchomości nie powoduje obowiązku po stronie Wnioskodawcy uiszczenia podatku od spadków i darowizn. Stanowisko Wnioskodawcy nie jest w tym zakresie odosobnione. Taką samą konkluzję wyraził także m.in. Urząd Skarbowy w Skarżysku - Kamiennej w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 14 grudnia 2006 r. (sygn. PO/436-1/06): "należy stwierdzić, że prawo do zwrotu nieruchomości uzyskuje się nie na drodze spadkobrania, lecz na mocy przepisu szczególnego i decyzji administracyjnej. Tym samym nabycie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, pomimo częściowo odmiennego uzasadnienia prawnego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejście prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie zatem do treści art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu.

Celem zwrotu jest więc przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości - w tym przypadku następcy prawnemu poprzedniego właściciela.

W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności, tylko z jego przywróceniem.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Z odniesienia powyższych przepisów do przedstawionego stanu faktycznego wynika, że nie powinno się oceniać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, jako spadkobiercy, w kategoriach nabycia, o którym stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oddanie nieruchomości uprzednio wywłaszczonej z uwagi na to, iż nieruchomość nie została wykorzystana na cel, na który dokonano wywłaszczenia należy traktować, jako swoistą restytucję stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia.

Zatem należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy odnośnie pytania w pkt 2 wniosku, iż zwrot 1/3 udziału w nieruchomości na mocy Decyzji starosty nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ze względu na restytucyjny charakter tej decyzji.

Odnosząc się w następnej kolejności do pytania w pkt 1 wniosku, dotyczącego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w wysokości 1/3 przedmiotowej nieruchomości, zwróconego Wnioskodawcy na mocy Decyzji starosty, tut. organ podatkowy stwierdza, iż przychód jaki Wnioskodawca osiągnie ze sprzedaży 1/3 udziału w nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu, a tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca oraz 21 pozostałych spadkobierców wywłaszczonych współwłaścicieli, na mocy decyzji starosty z dnia 31 października 2007 r. otrzymali zwrot przedmiotowej nieruchomości, w oparciu art. 137 ust. 1, art. 139, art. 142 w związku z art. 216 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Obecnie, z uwagi na dokonane postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 17 grudnia 2008 r. odpłatne zniesienie współwłasności, na mocy którego Wnioskodawca stał się właścicielem całej nieruchomości, Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania prawne i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, planowana sprzedaż 1/3 udziału w nieruchomości zwróconego Wnioskodawcy, jako spadkobiercy, na mocy decyzji z dnia 31 października 2007 r., z uwagi na to, że nieruchomość nie została wykorzystana na cele wskazane w decyzji wywłaszczeniowej, nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu powołanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatkowej, także wówczas gdy sprzedaż ta zostanie dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił zwrot nieruchomości.

Stwierdzić zatem należy, iż przychód osiągnięty przez Wnioskodawcę, jako następcę prawnego ze sprzedaży 1/3 udziału w wywłaszczonej nieruchomości, zwróconego na rzecz Wnioskodawcy na podstawie decyzji administracyjnej, nie będzie stanowić źródła przychodu i tym samym i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, jeśli wywłaszczona nieruchomość została zwrócona na rzecz byłego właściciela lub jego spadkobiercy, to czynność ta, jest jedynie przywróceniem stanu własności sprzed wywłaszczenia, a więc nie może być utożsamiana z jakąkolwiek formą nabycia w rozumieniu kodeksu cywilnego. Zatem zwrot Wnioskodawcy, jako spadkobiercy udziału w wysokości 1/3 nieruchomości nie stanowi nabycia nieruchomości, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż 1/3 udziału w nieruchomości, zwróconego na podstawie decyzji administracyjnej starosty z dnia 31 października 2007 r., jako spadkobiercy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę postanowień i interpretacji organów podatkowych oraz przywołanych wielu tez wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych i Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw stron osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznych oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.