IPPB2/415-488/14-2/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2014 r. (data wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych związanych z udzielaniem rabatów w ramach organizowanego programu - jest prawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz obowiązków informacyjnych związanych z udzielaniem rabatów w ramach organizowanego programu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności Sp. z o.o. (dalej "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest dystrybucja wyrobów biżuteryjnych. W szczególności, oprócz sprzedaży biżuterii do sklepów obcych, Spółka prowadzi własne sklepy z biżuterią. Spółka jest powiązana w rozumieniu przepisów podatkowych z inną polską spółką kapitałową (dalej "Spółka Zależna"). Działalność Spółki Zależnej nie obejmuje sprzedaży biżuterii.

Wnioskodawca planuje wprowadzić program (dalej "Program"), na mocy którego określony krąg osób fizycznych, którym zostanie wręczona specjalna karta, będzie uprawniony do jednorazowego zakupu biżuterii z rabatem o wartości równej 99% ceny detalicznej brutto obowiązującej w dniu zakupu, jednak nie więcej niż kwota określona w regulaminie Programu, w stosunku do cen stosowanych wobec innych klientów w sklepach prowadzonych przez Spółkę, jednorazowy rabat będzie przysługiwał na każdą z kart Programu.

Celem programu jest promocja produktów i marki, która ma owocować zwiększoną sprzedażą produktów Spółki. Celem wprowadzenia Programu jest zatem dotarcie do szerokiego kręgu osób i zachęcenie ich do zakupów w sieci sklepów Spółki, a co za tym idzie zwiększenie obrotów Spółki. Spółka liczy, iż osoby którym udzielono rabatu chętniej i częściej będą odwiedzały sklepy sprzedające produkty Spółki i będą dokonywały tam zakupów biżuterii o większej wartości. Dodatkowo, zachęcenie do nabycia produktów Spółki (z rabatem przewidzianym Programem) osób powszechnie rozpoznawalnych umożliwi, według założeń Spółki, osiągnięcie wyższej rozpoznawalności tych produktów, będzie wspomagało budowanie marki tych produktów oraz, w efekcie, zachęci innych nabywców do ich zakupu.

Posiadaczami kart uprawniających do uzyskania rabatu będą osoby, które otrzymają kartę od Spółki. Będą to pracownicy Spółki lub Spółki Zależnej oraz inne osoby, którym Spółka wyda karty uczestników - osoby, których udział w programie pozwoli, według wiedzy Spółki realizować cele programu (będą to, oprócz pracowników np. osoby rozpoznawalne, które użytkując wyroby Spółki będą budowały pożądany wizerunek marki tych produktów).

Uczestnikami programu będą również inne osoby fizyczne, którym karta zostanie przekazana przez pierwotnego posiadacza karty. W tej grupie znajdą się osoby, których uczestnictwo w Programie jest pożądane z uwagi na cele Programu, z którymi Spółka nie ma bezpośredniego kontaktu. W tym gronie osób mogą znaleźć się w szczególności znajomi pracowników Spółki i Spółki Zależnej oraz członkowie ich rodzin. Należy zaznaczyć, że pracownicy Spółki i Spółki Zależnej będą otrzymywali karty Programu w ramach realizacji celów tego Programu - w terminach i ilościach, które zapewnią realizację tych celów. W szczególności, pracownicy mogą dostać więcej niż jedną kartę uczestnictwa, aby te karty rozdystrybuować pośród innych osób fizycznych, zgodnie z założeniami Programu.

Zasady Programu będą wynikały z regulaminu Programu przyjętego przez Spółkę, który określi wszystkie istotne zasady funkcjonowania Programu.

Jak wskazano, podstawą do przyznania rabatu na zakup towarów będzie karta Programu. Karta będzie uprawniała jej posiadacza do jednorazowego wykorzystania rabatu w wysokości 99% detalicznej ceny zakupu towarów, nie więcej jednak niż kwota określona w regulaminie Programu.

Każda karta będzie plastikowa i będzie miała nadrukowany numer karty oraz logo Spółki. Nie znajdą się na niej dane osób, którym karta zostaje wydana (w szczególności ich imiona i nazwiska).

Spółka może prowadzić ewidencję, z której wynika, którym osobom zostały pierwotnie przyznane dane karty lecz nie będzie ewidencjonowała osób, którym karty udostępniają pierwotni posiadacze kart. W konsekwencji, Spółka nie będzie dysponowała informacją, kto skorzystał z rabatu: pierwotny posiadacz karty (w szczególności pracownik Spółki lub Spółki Zależnej), czy też inna osoba, której taki pierwotny posiadacz przekazał kartę.

Regulamin Programu wskazuje, że osoba, która robiąc zakupy w sklepie własnym Spółki dysponuje kartą Programu, może jednorazowo zrealizować zakupy z rabatem za okazaniem tej karty w sklepie. Posiadacz karty w celu skorzystania z rabatu zobowiązany będzie również oddać kartę pracownikowi sklepu Spółki, w którym dokonuje zakupu (oddanie karty warunkuje udzielenie rabatu). Rabat zostanie udzielony posiadaczowi karty, jeśli dokona on zakupu w sklepie własnym w okresie trwania Programu.

Krąg osób uprawnionych do rabatu będzie wynikał z mechanizmu przewidzianego Programem - pracownik lub klient, któremu pierwotnie przydzielono kartę może udostępnić kartę dowolnej innej osobie (np. kontrahent pracodawcy, członek rodziny, znajomy) dzięki czemu ta inna osoba będzie uprawniona do skorzystania z rabatu na zasadach identycznych jak pierwszy posiadacz karty.

Zgodnie z regulaminem Programu, pierwotni posiadacze kart (tekst jedn.: osoby, które otrzymały karty od Spółki) mogą przekazać kartę wybranej przez siebie osobie fizycznej jeśli przekazanie tej karty tej osobie wpłynie pozytywnie, zdaniem posiadacza karty, na promocję marki Spółki i produktów Spółki oraz na budowę korzystnego wizerunku Spółki. Regulamin zabrania posiadaczom kart pobierania jakiejkolwiek należności w związku z przekazaniem karty osobie trzeciej.

Należy również podkreślić, że rabaty będą w ramach Programu przyznawane na jednakowych zasadach niezależnie od tego, czy będą udzielane na wartości zakupów dokonywanych przez pracownika Spółki, pracownika Spółki Zależnej czy też innej osoby niebędącej pracownikiem tych spółek.

Spółka Zależna nie będzie wypłacać Spółce jakichkolwiek kwot w związku ze skorzystaniem z rabatów określonych Programem przez pracowników Spółki Zależnej lub przez osoby, którym udostępnili oni karty Programu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy po stronie pracownika powstaje przychód do opodatkowania a po stronie Spółki powstaje obowiązek pobrania podatku w sytuacji, gdy pracownicy Spółki korzystają z rabatu zgodnie z Programem.

2. Czy po stronie Spółki powstaje obowiązek pobrania podatku w sytuacji, gdy osoby inne niż pracownicy Spółki korzystają z rabatu zgodnie z Programem.

3. Czy po stronie Spółki powstaje obowiązek przygotowania i przesłania do odpowiedniego urzędu skarbowego informacji podatkowej w sytuacji, gdy osoby inne niż pracownicy Spółki korzystają z rabatu zgodnie z Programem.

4. Czy w razie sprzedaży biżuterii z rabatem wynikającym z Programu, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie kwota należna pomniejszona o udzielony rabat.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wydana została w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do pytania nr 1, 2, 3 wniosku. W odniesieniu do ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie pytania nr 4 zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.f.") opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., przychodami, co do zasady, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Ustawa o p.d.o.f. wyróżnia tzw. źródła przychodów - przychód, który podlega opodatkowaniu można zakwalifikować do jednego ze źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak natomiast stanowi art. 12 ust. 4 ustawy o p.d.o.f., za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Na podstawie art. 31 ustawy o p.d.o.f., osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Ponadto, ustawa o p.d.o.f. stanowi, że przychody, których nie można zakwalifikować do pozostałych "źródeł" przychodów, stanowią tzw. przychód z "innych" źródeł. Takie przychody są zdefiniowane w art. 20 ustawy o p.d.o.f. Zasadą jest, że w przypadku tych przychodów, żaden podmiot inny niż podatnik nie ma obowiązku pobrania podatku (innymi słowy nie w stosunku do tego źródła przychodów nie występuje co do zasady funkcja płatnika).

Niemniej, na podstawie art. 42a ustawy o p.d.o.f., osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku, Spółka planuje wprowadzić nowy Program udzielania rabatów przeznaczony dla pracowników Spółki oraz osób nie będących pracownikami Spółki.

Skorzystanie przez konkretną osobę z posiadanej karty uprawniającej do rabatu nie będzie uzależnione od spełnienia jakichkolwiek innych warunków, poza oddaniem sprzedawcy karty oraz dokonaniem zakupu w okresie obowiązywania Programu, jak również nie będzie ewidencjonowane tzn. Program zakłada, że osoby, które otrzymały kartę będą mogły same skorzystać z udzielonego rabatu, jak również przekazać kartę innym osobom według własnego uznania, będą mogły również w ogóle z rabatu nie korzystać. W przypadku przekazania karty innej osobie nie zmienią się warunki udzielenia rabatu przy zakupach towaru.

Rabat, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza "zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust" (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996). W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów.

Ceną natomiast, zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 w ustawie z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Skoro cena towarów ulega zmniejszeniu, nabywca za tę samą kwotę nabywa większą ilość towaru. W rezultacie zapłacona kwota, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów, w tym także tych wydanych jako rabat, a udzielony rabat nie stanowi dla konsumenta przychodu.

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym, skutkiem uzyskania rabatu będzie obniżenie ceny zakupu towarów w sieci sklepów Wnioskodawcy. Ponadto, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe nie ogranicza kręgu uprawnionych do uczestnictwa w ww. akcji wyłącznie do pracowników Spółki, gdyż akcja rabatowa skierowana będzie również do klientów Spółki, znajomych i członków rodziny pracowników Spółki. Zatem krąg uprawnionych do zakupów z rabatem będzie potencjalnie nieograniczony. W szczególności, nie będą to jedynie pracownicy Spółki.

Zdaniem Spółki, przychód ze stosunku pracy (określony w art. 11 ustawy o p.d.o.f.) może powstać jedynie wówczas, gdy świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik, a okolicznością, która decyduje o otrzymaniu świadczenia jest istniejący stosunek pracy. W konsekwencji, nie sposób uznać, że w razie skorzystania z rabatu wynikającego z Programu przez pracownika Spółki, po stronie tego pracownika powstaje przychód do opodatkowania ze stosunku pracy. Tym samym, na Spółce nie ciąży obowiązek pobrania podatku od takiego przychodu ani obowiązek zapłaty podatku do urzędu skarbowego.

Należy podkreślić, że skutkiem ustanowienia nieograniczonego kręgu osób uprawnionych do rabatów (osoby niebędące pracownikami Spółki oraz pracownicy Spółki) w ramach Programu oraz faktu, że wszyscy uprawnieni korzystają z rabatów na tych samych zasadach jest brak przychodu podatkowego po stronie wszystkich osób korzy stających z rabatów.

Można bowiem uznać, że cena objęta rabatem stanowi cenę rynkową dla uprawnionych, a udzielanie rabatów jest wyrazem tzw. różnicowania ceny, czyli strategii marketingowej, która pozwala poszerzyć liczbę nabywców towarowi zmaksymalizować przychody Spółki, wprowadzając jednocześnie ograniczenia co do dostępności towarów w cenach "po rabacie" (tu: rabat jest dostępny jedynie osobom, które są posiadaczami specjalnych kart).

Ponadto, w ocenie Spółki, skutkiem skorzystania przez posiadacza z udzielonego rabatu w ramach Programu jest obniżenie ceny towarów, a nie uzyskanie nieodpłatnego świadczenia. Stąd, w związku z udzieleniem rabatu posiadaczom kart zgodnie z zasadami Programu nie będzie dochodziło po stronie posiadaczy karty do uzyskania nieodpłatnego świadczenia i przychodu do opodatkowania.

Zatem, skutkiem udzielenia rabatu jest obniżenie ceny, które nie wiąże się z otrzymaniem przez kupującego nieodpłatnego świadczenia ani powstaniem po jego stronie przychodu do opodatkowania.

W konsekwencji:

* po stronie pracownika nie powstaje przychód do opodatkowania, a po stronie Spółki nie powstaje obowiązek pobrania podatku w sytuacji, gdy pracownik Spółki korzysta z rabatu zgodnie z Programem,

* po stronie Spółki nie powstaje obowiązek pobrania podatku w sytuacji, gdy osoby inne niż pracownicy Spółki korzystają z rabatu zgodnie z Programem, gdyż takie zdarzenie nie powoduje powstania przychodu,

* po stronie Spółki nie powstaje obowiązek przygotowania i przesłania do odpowiedniego urzędu skarbowego informacji podatkowej w sytuacji, gdy osoby inne niż pracownicy Spółki korzystają z rabatu zgodnie z Programem.

Należy naznaczyć, że powyższe konkluzje są powszechnie i jednolicie potwierdzane przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach. Przykładem może być:

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 listopada 2013 r., znak ITPB2/415-753/13/RS, w której organ podatkowy stwierdził, iż: "W opisanej we wniosku sytuacji, skutkiem uzyskania rabatu jest obniżenie ceny zakupu towarów w sieci sklepów Wnioskodawcy. Ponadto, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe nie ogranicza kręgu uprawnionych do uczestnictwa w ww. akcji wyłącznie do pracowników Spółki, gdyż akcja rabatowa skierowana będzie również do kontrahentów i ich pracowników, osób świadczących na rzecz Spółki usługi na podstawie umów cywilnoprawnych. Zatem krąg uprawnionych do zakupów z rabatem będzie potencjalnie nieograniczony. W sytuacji, gdy grono beneficjentów - podmiotów korzystających z rabatów nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników, to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u uczestników programu, nie powstanie";

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 września 2013 r., znak: IPTPB1/415-458/13-2/DS, w której organ podatkowy stwierdził, iż: "Podkreślenia wymaga fakt, że o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (i innych stosunków wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tegoż artykułu, czy także inna osoba niezwiązana z pracodawcą. W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z programu rabatowego przez pracowników Spółki wraz z innymi uprawnionymi, także tymi niezwiązanymi ze Spółką, jest neutralne podatkowo dla pracowników Spółki";

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 grudnia 2013 r. (IBPBII/1/415-872/13/MK), w której organ podatkowy stwierdził, iż: "W opisanej we wniosku sytuacji, skutkiem uzyskania rabatu w programie lojalnościowym jest obniżenie ceny zakupu towarów, a nie uzyskanie nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji, po stronie pracowników Spółki nie powstanie przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu. Korzystanie na jednakowych warunkach z programu lojalnościowego przez pracowników Wnioskodawcy i klientów Spółki, jako innych uprawnionych będzie neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników. Wobec powyższego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany w stosunku do swoich pracowników do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od udzielonych rabatów".

Z drugiej strony, organy podatkowe podkreślają, że przychód podatkowy powstanie w sytuacji, gdy rabaty są udzielane wyłącznie pracownikom (przykładem jest interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 maja 2011 r., IPPB2/415 -184/11-2/MG). Natomiast w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, rabaty są udzielane w jednakowej wysokości szerokiemu kręgowi osób będących posiadaczami kart, do których można wymienić klientów, kontrahentów, pracowników oraz członków rodzin pracowników i ich znajomych, co wyklucza możliwość zastosowania do opisanego zdarzenia przyszłego argumentacji zawartej we wspomnianych pismach.

Analogiczne stanowiska zostały wyrażone w orzecznictwie sądowym, np.:

* Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 14 stycznia 2010 r., sygn. III SA/Wa 1683/09 wskazał, że jeżeli pracownicy spółki korzystają z takich samych rabatów jak inni klienci w ramach programów rabatowych adresowanych dla nich to skorzystanie w takiej sytuacji przez pracownika z rabatu oferowanego mu przez pracodawcę nie stanowi dla niego przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wyrok ten został utrzymany w mocy przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. II FSK 1142/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz przywołanych wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.