IPPB2/415-484/08-2/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2008 r. (data wpływu 14 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku - jest prawidłowe.

W dniu 14 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza sprzedać swoją część mieszkania własnościowego odziedziczonego po rodzicach. Chciałby skorzystać z tzw. "ulgi meldunkowej" (termin ten został użyty przez Ministra Finansów w interpretacji z dnia 20 lutego 2008 r.).

W mieszkaniu rodziców Wnioskodawca był zameldowany na pobyt stały przez 16 lat (1952-1968), po czym wymeldował się do własnego mieszkania. Matka Wnioskodawcy zmarła 12 lat temu (1996 r.), było przeprowadzone postępowanie spadkowe. Ojciec Wnioskodawcy zmarł rok temu (21 marca 2007 r.). W sądzie sprawa spadkowa po ojcu czeka na rozpatrzenie już 8 miesięcy (od lipca 2007 r.). W momencie uzyskania praw po ojcu Wnioskodawca zamierza sprzedać swoją część mieszkania, w którym obecnie nie jest zameldowany.

Gdyby można było uznać, że mieszkając przez 16 lat w przedmiotowym mieszkaniu Wnioskodawca spełnia wymóg 12 miesięcznego stałego meldunku, to mógłby sprzedać odziedziczoną część mieszkania zaraz po nabyciu praw do niej (w ciągu kilku miesięcy). Niekorzystną alternatywą dla Wnioskodawcy z powodu konieczności zmiany stałego meldunku oraz konieczności odczekania 12 miesięcy od momentu sprzedaży jest ponowne zameldowanie się w przedmiotowym mieszkaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy aby skorzystać z "ulgi meldunkowej" (czyli nie płacić podatku od sprzedaży) Wnioskodawca może uznać, że mieszkając przez 16 lat w przedmiotowym mieszkaniu spełnia już wymóg 12 miesięcznego stałego meldunku.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Uważa, że by nie płacić podatku dochodowego od sprzedaży swojej części mieszkania, którą odziedziczy po ojcu nie musi się w tym mieszkaniu ponownie meldować i czekać 12 miesięcy do momentu sprzedaży. Bez względu na termin przyszłego zbycia Wnioskodawca był przed tym terminem zameldowany w przedmiotowym mieszkaniu na pobyt stały dłużej niż przez 12 miesięcy. Wnioskodawca spełnia wymaganie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa wskazuje, że warunkiem zwolnienia od podatku jest, aby: "podatnik był zameldowany w (...) lokalu (...) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia".

Również interpretacja Ministra Finansów w sprawie "ulgi meldunkowej" z 20 lutego 2008 r. potwierdza, że "istotny jest sam fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres (nie krótszy niż 12 miesięcy)".

Ewentualna niekorzystna dla Wnioskodawcy interpretacja obu dokumentów (przywołana ustawa oraz cytowana interpretacja Ministra Finansów) wiąże się z rozumieniem słowa "przed" w zwrocie "przez okres (...) przed datą zbycia" (ustawa) oraz z rozumieniem słowa "wstecz" w zwrocie "12 miesięcy wstecz od daty (...) zbycia" (interpretacja MF). Można zastanawiać się, czy okres stałego zameldowania nie powinien być liczony tak, że stale zameldowanie powinno mieć miejsce w momencie zbycia, a początek ciągłego zameldowania powinien sięgać co najmniej 12 miesięcy wstecz. Wnioskodawca uważa, iż taka niekorzystna interpretacja nie powinna mieć miejsca ze względu na wyjaśnienie Ministra Finansów, że "przepis (dotyczy stałego zameldowania) nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania". Wnioskodawca twierdzi, że przepis wymaga tylko, aby przed sprzedażą miał miejsce okres co najmniej 12 miesięcznego zameldowania w sprzedawanym mieszkaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Źródłem przychodów, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy jest odpłatne zbycie:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r..

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Stosownie do art. 30e ust. 5 dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł. Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy objęty jest wyłącznie przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego. Przedmiotowe zwolnienie nie obejmuje przychodów z odpłatnego zbycia gruntów, zarówno tych, które stanowią odrębny przedmiot własności (prawo wieczystego użytkowania gruntu), jak i gruntów trwale związanych z budynkami, stanowiących część składową nieruchomości. Oznacza to, że przychód ze sprzedaży gruntu lub udziału w gruncie związanego z lokalem podlega opodatkowaniu na zasadach wymienionych powyżej.

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Oznacza to, że nie złożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie spowoduje brak prawa do zwolnienia.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest bowiem, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedanym lokalu przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 kwietnia 2008 r. (Dz. U. Nr 59, poz. 361) w sprawie przedłużenia terminu do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych, podatnikom, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym, jeżeli przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy uzyskane zostały w 2008 r. przedłuża się do dnia 30 kwietnia 2009 r. termin do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nowe zasady opodatkowania regulują zatem wyłącznie opodatkowanie przychodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości nabytych po 1 stycznia 2007 r..

Określony w ustawie dwunastomiesięczny okres zameldowania odnosi się do daty zbycia nieruchomości. Żaden przepis prawa nie uzależnia też obowiązku zameldowania od posiadania tytułu własności do lokalu. Nie jest więc konieczne, by Wnioskodawca był właścicielem nieruchomości przez cały ww. wymagany okres. Istotny jest tu tylko sam fakt zameldowania na pobyt stały w danym lokalu czy budynku, natomiast istniejące stosunki własnościowe przypadające na ww. 12 miesięcy pozostają bez wpływu na możliwość skorzystania ze zwolnienia.

Stosownie do zapisu art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia.

W przedmiotowej sprawie należy przyjąć, że:

* w 1996 r. Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości w spadku po matce. Zatem pięcioletni termin określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z końcem 2001 r. W związku z tym odpłatne zbycie tej części nieruchomości nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu ww. przepisów.

* 21 marca 2007 r. Wnioskodawca nabył udziału w nieruchomości w spadku po ojcu. Przychód z odpłatnego zbycia tej części nieruchomości nabytej w 2007 r. będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z zasadami wynikającym z art. 30e ustawy podatkowej, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.

W przedmiotowym mieszkaniu był Pan zameldowany na pobyt stały przez 16 lat, a zatem został zachowany warunek zameldowania w tym lokalu na pobyt stały przez okres 12 miesięcy przed datą zbycia.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przychód uzyskany przez Pana ze sprzedaży części nieruchomości nabytej w spadku po ojcu, będzie korzystał ze zwolnienia z 19% podatku dochodowego od osób fizycznych, pod warunkiem, że złoży Pan w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia ww. nieruchomości oświadczenie o spełnieniu warunków do skorzystania ze zwolnienia lub najpóźniej uczyni Pan to w terminie do 30 kwietnia 2009 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.