IPPB2/415-478/09-5/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 października 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-478/09-5/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 17 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z udziału w zyskach osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z udziału w zyskach osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W związku z planowanym uczestnictwem w spółce prawa handlowego posiadającej osobowość prawną ("Spółka"), Wnioskodawca spodziewa się otrzymania od Spółki wypłat skutkujących powstaniem dochodu z udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu przepisu art. 24 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w sytuacji dokonywania przez Spółkę wypłat na rzecz udziałowców w związku z jej likwidacją, dopuszczalne byłoby przyjęcie przez Spółkę kosztu uzyskania przychodu po stronie podatnika, np. w wysokości wydatków na objęcie lub nabycie akcji lub udziałów.

2.

W razie pozytywnej odpowiedzi na pytanie 1, na podstawie jakich danych należy ustalić koszty uzyskania przychodu z tytułu otrzymania majątku w związku z likwidacją Spółki w sytuacji, gdy dostępnym źródłem informacji na ten temat jest jedynie sam podatnik.

3.

Czy można przyjąć, że w razie umorzenia przymusowego udziałów nabytych przez podatnika w drodze spadku lub darowizny, kosztem w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu takiej operacji jest wartość rynkowa udziałów z dnia ich nabycia (tj. dnia darowizny).

4.

Czy tak samo należy ustalić koszt uzyskania przychodów, jeśli udziały zostaną odkupione przez Spółkę w celu umorzenia (umorzenie dobrowolne).

5.

Czy w sytuacji, gdy Spółka posiada wydaną przez Ministra Finansów indywidualną interpretację dotyczącą określenia podstawy opodatkowania w przypadku zdarzenia przyszłego, w którego wyniku Wnioskodawca otrzymałby dochód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, możliwe jest orzeczenie o odpowiedzialności Wnioskodawcy jako podatnika za zaniżenie podstawy opodatkowania przez Spółkę jako płatnika w sytuacji, gdy Spółka stosuje się do otrzymanej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

6.

Czy w sytuacji określonej w pytaniu 5, podatnik jest w jakikolwiek sposób chroniony indywidualną interpretacją uzyskaną przez płatnika.

Przedmiot niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego stanowi odpowiedź na pytanie piąte w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz ustawy Ordynacji podatkowej. Odpowiedź na pozostałe pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa zostanie udzielona w odrębnych interpretacjach.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przepis art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej określa zasadę odpowiedzialności płatnika za podatek niepobrany i niewpłacony. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy podatek nie został pobrany z winy podatnika (art. 30 § 4). W tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika.

W ocenie Wnioskodawczyni jednak nie sposób przyjąć, iż w sytuacji, gdy Spółka - działając jako płatnik - dokonałaby na jego rzecz wypłaty środków stanowiących jego dochód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych i uczyniłaby to przyjmując określoną wysokość podstawy opodatkowania w oparciu o uzyskaną indywidualną interpretację prawa podatkowego, możliwe byłoby orzeczenie o jego odpowiedzialności jako podatnika z tytułu zaniżenia wysokości podstawy opodatkowania. Zgodnie bowiem z powołanymi wyżej przepisami, na Spółce jako płatniku ciąży obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku w określonej wysokości; podatnik zaś nie ma nawet przewidzianej przepisami ustawy PIT możliwości zapłaty we własnym zakresie podatku w wyższej wysokości, gdyby nie zgadzał się z wysokością podstawy opodatkowania określoną przez Spółkę na podstawie interpretacji indywidualnej.

Płatnik w przypadku omawianego przychodu potrąca podatek a nie zaliczkę. Tym samym takie potrącenie skutkuje wygaśnięciem obowiązku podatkowego podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacjami są wszelkie wyjaśnienia treści obowiązującego prawa podatkowego, kierowane do organów podatkowych i organów kontroli skarbowej, dotyczące problemów prawa podatkowego, w indywidualnych sprawach zainteresowanych.

Organ podatkowy wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jego rola sprowadza się do przedstawienia poglądu dotyczącego rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej. Interpretacja indywidualna nie jest aktem rozstrzygającym o prawach lub obowiązkach podmiotu w konkretnej sprawie podatkowej.

Jak z powyższego wynika, treścią interpretacji indywidualnej jest ocena prawna stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Podkreślić jednak należy, iż interpretacja nie jest orzeczeniem. Wyraża ona tylko stanowisko organu podatkowego, co do sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, a zatem wywiera skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego jest skierowana.

Zgodnie z art. 7 § 1 Ordynacji podatkowej podatnikiem, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna mniemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna mniemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej płatnik odpowiada za niepobrany lub pobrany, ale niewpłacony podatek.

Zgodnie z art. 30 § 4 Ordynacji podatkowej jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi okoliczność, o której mowa w § 1 lub 2, organ ten wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika, w której określa wysokość należności z tytułu niedobranego lub pobranego a niewpłaconego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej przepisów § 1-4 nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika.

Zatem w przypadku, gdy przepisy prawa podatkowego przewidują pobór podatku przez płatnika, odpowiedzialność za niepobranie lub niewpłacenie podatku ponosi co do zasady płatnik, a tylko wyjątkowo podatnik.

Decyzję o odpowiedzialności podatnika - jako wyjątek od zasady orzeczenia odpowiedzialności płatnika - wydaje się jedynie w przypadku, gdy odrębne przepisy stanowią inaczej albo podatek nie został pobrany z winy podatnika.

Ponieważ w przypadku dochodów z udziałów w zyskach osób prawnych przepisy przewidują pobór podatku przez płatnika i nie przewidują sytuacji, w których podatnik odpowiadałaby za ten podatek, nie ma zatem "przepisów odrębnych". Jedynie w przypadku winy Wnioskodawcy, ponosiłby odpowiedzialność za podatek nie pobrany. W przypadku braku winy Wnioskodawcy odpowiedzialność za podatek niepobrany ponosi tylko płatnik i tylko w stosunku do płatnika może zostać wydana decyzja nakazująca zapłatę podatku dochodowego od dochodu stanowiącego dochód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Reasumując, w przypadku, gdy na Spółce jako na płatniku ciąży obowiązek pobrania podatku od dochodu z udziału w zyskach osób prawnych i Spółka nie pobierze i nie wpłaci tego podatku do kasy właściwego urzędu skarbowego, Wnioskodawca, jako podatnik, nie będzie ponosił odpowiedzialności za ten podatek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl