IPPB2/415-477/11-4/AS - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych należności wypłacanych biegłym, kuratorom i tłumaczom na podstawie złożonych przez nich rachunków.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 14 czerwca 2011 r. (data wpływu 16 czerwca 2011 r. data nadania w placówce pocztowej 14 czerwca 2011 r.) na wezwanie z dnia 7 czerwca 2011 r. Nr IPPB2/415-477/11-2/AS o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności z tytułu wypłacania wynagrodzenia biegłym, tłumaczom, kuratorom na podstawie złożonych przez nich rachunków - jest prawidłowe.

W dniu 30 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności z tytułu wypłacania wynagrodzenia biegłym, tłumaczom, kuratorom na podstawie złożonych przez nich rachunków.

Z uwagi na braki formalne wniosku, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 7 czerwca 2011 r. Nr IPPB2/415-477/11-2/AS na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku poprzez przedstawienie dokumentu (odpowiednio oryginał lub urzędowo poświadczona kopia za zgodność z oryginałem), z którego wynika sposób reprezentacji Prokuratury w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie do występowania w imieniu Prokuratury z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dla osoby, która wniosek podpisała, tj. dla Pana R. W. - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w terminie, tj. pismem z dnia 14 czerwca 2011 r. (data wpływu 16 czerwca 2011 r. data nadania w placówce pocztowej 14 czerwca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Prokuratura wypłaca wynagrodzenie biegłym, tłumaczom, kuratorom, za wykonane opinie, na podstawie złożonych przez nich rachunków. Zleceniem wykonania pracy (wydania opinii) jest wydane przez prokuratora postanowienie "o powołaniu biegłego, tłumacza" lub "zarządzenie o przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego". Taka forma "zlecenia", w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, traktowana jest jako umowa o dzieło. Elementem różniącym je od typowej umowy jest brak określenia wynagrodzenia za wykonaną pracę.

Wysokość wynagrodzenia za poszczególne rodzaje prac regulują przepisy:

* Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzania dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym (Dz. U. z 1975 r. Nr 46, poz. 254 z późn. zm.),

* Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagradzania za czynności tłumacza przysięgłego (Dz. U. z 2005 r. Nr 15, poz. 131 z późn. zm.),

* Ustawa z dnia z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).

Powyższe przepisy określają maksymalną stawkę wynagrodzenia za poszczególne rodzaje wykonanych czynności. Po złożeniu przez wykonawcę rachunku, prokurator przyznaje wynagrodzenie w formie "postanowienia w przedmiocie kosztów postępowania przygotowawczego", które może być niższe niż wnioskowane, a jednocześnie nie może przekroczyć kwot wskazanych w ww. przepisach.

Przychody ww. osób zakwalifikowane są stosownie do treści art. 13 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowymi administracyjnym.

Prokuratura jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, nalicza i odprowadza od wymienionych wypłat, podatek dochodowy na zasadach ogólnych, w wysokości 18% (po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu), bez względu na wysokość wynagrodzenia wynikającą z poszczególnych rachunków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy naliczenie podatku dochodowego na zasadach ogólnych. w przypadku należności biegłych, tłumaczy, kuratorów, za wykonanie czynności na zlecenie prokuratora, jest prawidłowe w przypadku, gdy kwota rachunku nie przekracza 200,00 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Artykuł 30 ust. 1 pkt 5a, literalnie wskazuje, że zryczałtowany podatek dochodowy pobiera się z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika, nie przekracza 200 zł.

Wydając postanowienie "o powołaniu biegłego, tłumacza" lub "zarządzenie o przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego", prokurator nie określa wysokości wynagrodzenia należnego za wykonanie zleconych czynności. Przepisy regulujące maksymalną wysokość wynagrodzenia za wykonanie poszczególnych czynności, pozwalają już w momencie zlecenia (wydania postanowienia o powołaniu biegłego, tłumacza lub kuratora) na określenie (w niektórych przypadkach), czy wynagrodzenie przekroczy kwotę 200,00 zł, lecz jest to tylko przypuszczenie.

W związku z powyższym zastosowanie zryczałtowanego podatku dochodowego w przypadku rachunków biegłych, tłumaczy, kuratorów, na kwotę nie przekraczającą 200,00 zł, nie jest zasadne, bowiem w umowie (postanowieniu prokuratora) wynagrodzenie nie jest określone.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Stosownie natomiast do brzmienia art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy powoduje, iż m.in. na prokuraturach, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki. Zgodnie z tym przepisem w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy podatkowej). Dodatkowo, przychodów tych nie łączy się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy.

Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu, z zastrzeżeniem ust. 5 ustawy. Płatnik, o którym mowa w art. 41 przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną, według ustalonego wzoru o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

Z treści opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jako płatnik rozlicza należności biegłym, tłumaczom, kuratorom, za wykonane opinie, na podstawie złożonych przez nich rachunków.

Wysokość wynagrodzenia za poszczególne rodzaje prac regulują przepisy:

* rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzania dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym,

* rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagradzania za czynności tłumacza przysięgłego,

* ustawy z dnia z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych.

Analiza normy wyrażonej w znowelizowanym przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

* kwota należności określona w umowie nie przekracza kwoty 200 zł,

* wysokość należności wynika wprost z umowy,

* umowa została zawarta z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 i 5-9 cytowanej ustawy po spełnieniu wskazanych wyżej warunków.

Zatem tylko w sytuacji, gdy znana jest kwota wynagrodzenia za wykonanie zlecenia przez biegłego, tłumacza czy kuratora zrealizowanego na podstawie wydanego przez prokuratora postanowienia "o powołaniu biegłego, tłumacza" lub "zarządzenia o przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego" i należność ta nie będzie przekraczała 200 zł, płatnik będzie zobowiązany przy wypłacie pobrać zryczałtowany podatek na zasadach, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści złożonego wniosku przepisy regulujące maksymalną wysokość wynagrodzenia za wykonanie poszczególnych czynności, pozwalają już w momencie zlecenia (wydania postanowienia o powołaniu biegłego, tłumacza lub kuratora) na określenie (w niektórych przypadkach), czy wynagrodzenie przekroczy kwotę 200,00 zł, lecz jest to tylko przypuszczenie.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 6 w art. 13 ustawy. Ponadto, pomimo iż Wnioskodawca nie zawiera umowy z biegłymi, tłumaczami, adwokatami i kuratorami to jednak zleca im wykonanie określonych czynności. Niemniej jednak, skoro z tych zleceń nie wynika należność określona za wykonanie zlecenia, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie tego przepisu.

W przypadku, gdy zlecenie wykonania określonych czynności nie zawiera określonej miesięcznie kwoty nieprzekraczającej 200 zł, to płatnik powinien pobrać zaliczkę na podatek, nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa.

W kontekście przedstawionych we wniosku stanów faktycznych oznacza to, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do wypłat dokonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz biegłych, tłumaczy i kuratorów.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.