IPPB2/415-461/08-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2008 r. (data wpływu 12 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów od tej części wynagrodzeń wypłacanych pracownikom, które są przychodem z tytułu czynności będących działalnością twórczą jest nieprawidłowe.

W dniu 12 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom, w części przypadającej za wykonywanie czynności będących działalnością twórczą.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jako pracodawca jest stroną szeregu umów o pracę i wypłaca zatrudnionym pracownikom uzgodnione wynagrodzenie za pracę. Jako płatnik, zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pracodawca, jest zobowiązany obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od niego przychody ze stosunku pracy. W swojej dotychczasowej praktyce Wnioskodawca jako płatnik, przy obliczaniu wysokości zaliczek stosował jedynie zryczałtowane koszty uzyskania przychodów, obowiązujące przy standardowej umowie o pracę, tj. koszty o których mowa wart. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niektóre z osób zatrudnionych przez pracodawcę, wystąpiły z wnioskami o indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego, celem potwierdzenia, że w stosunku do uzyskiwanego od Wnioskodawcy wynagrodzenia za wykonywanie w ramach obowiązków pracowniczych czynności mające charakter twórczy przysługuje im prawo do stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika z informacji uzyskanych przez Wnioskodawcę od pracowników, organy skarbowe potwierdziły stanowisko prezentowane przez nich we wnioskach.

W szczególności w wydanej na wniosek jednej z pracownic interpretacji z dnia 27 sierpnia 2007 r. przez Naczelnik Urzędu Skarbowego, w której podniósł ze " (...) biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz fakt, iż przedstawiony przez Panią zakres czynności, które wykonuje Pani w ramach umowy o pracę jest tożsamy z przedmiotem prawa autorskiego, o którym mowa ww. art. 2 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a także to, zakład pracy nabywa od Pani przysługujące majątkowe prawa autorskie należy stwierdzić, iż do przychodów uzyskanych w związku z współtworzeniem dzieła mają zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych".

Obecnie, biorąc pod uwagę treść interpretacji uzyskanych przez pracowników, pracodawca zamierza zawrzeć nowe umowy o pracę z określonymi osobami fizycznymi.

Jak wynika z projektów umów, obowiązki służbowe pracowników w ramach stosunku pracy obejmować będą dwa rodzaje szczegółowo opisanych i rozgraniczonych obowiązków: obowiązki o charakterze kreatywnym oraz obowiązki organizacyjno produkcyjne.

Obowiązki o charakterze kreatywnym, stanowiące działalność twórczą w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) mogą obejmować obowiązki takie jak:

Z kolei obowiązki organizacyjno produkcyjne które nie mieszczą się w pojęciu działalności twórczej w rozumieniu art. 1 ust. 1 mogą obejmować:

Należy podkreślić, że każda zawierana umowa będzie zawierać możliwie szczegółowe i dokładne określenie poszczególnych obowiązków oraz ich rozgraniczenie w ramach obu wyżej wskazanych grup. Biorąc pod uwagę zakres wykonywanych obowiązków i ich wzajemne proporcje, charakter pracy i funkcje osób zainteresowanych (pracowników) oraz standardowy przebieg i czas pracy nad projektami podobnymi do tych, które wchodzić będą w zakres obowiązków pracowników można szacować, że średnio, w okresach miesięcznych rozkład czasu pracy na realizację obowiązków kreatywnych i organizacyjno - technicznych będzie się kształtował na poziomie 50% na 50%. Do takiego zaangażowania czasowego pracownicy zostaną zobowiązani przez pracodawcę na podstawie nowych umów.

Biorąc pod uwagę powyższe, zgodnie z projektem umowy, odpowiednio zostanie ukształtowane również wynagrodzenie należne pracownikom. Zostanie ono podzielone na dwie części. Na łączne wynagrodzenie pracowników będzie się składać:

Szczegółowe zestawienie utworów powstałych w wyniku wykonania obowiązków pracowniczych o charakterze twórczym, będzie co miesiąc przekazywane przez pracownika, w oświadczeniu składanym pracodawcy w terminie do określonego dnia miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym wykonano te obowiązki.

Podział wynagrodzenia, w sposób opisany powyżej będzie dokonywany wyłącznie pod warunkiem, że do określonego dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wypłacane jest wynagrodzenie pracownik złoży prawidłowe oświadczenie. W przypadku niezłożenia takiego oświadczenia w przewidzianym terminie, całość należnego wynagrodzenia traktowana będzie na zasadach właściwych dla wynagrodzenia nie będącego działalnością twórczą.

Ponadto podział wynagrodzenia i zastosowanie podwyższonych kosztów uzyskania przychodu będzie dokonywane wyłącznie wówczas, gdy pracownik w miesiącu, którego wynagrodzenie dotyczy, będzie wykonywał obowiązki pracownicze w pełnym wymiarze czasu pracy. W przypadku, gdy pracownik nie będzie wykonywał swoich obowiązków, z uwagi na nieobecność spowodowaną urlopem, niezdolnością do pracy, lub z jakiegokolwiek innego powodu, w wymiarze przekraczającym określony w umowie limit czasu, całość należnego wynagrodzenia traktowana będzie na zasadach właściwych dla wynagrodzenia nie będącego działalnością twórczą (tj. całość wynagrodzenia objęta zostanie wyłącznie zryczałtowanymi kosztami uzyskania przychodu).

Projekt Umowy przewiduje również jednoznacznie, że pracownik wyraża zgodę na to, że jakiekolwiek prawa autorskie lub inne prawa własności intelektualnej jakie pracownik stworzył indywidualnie lub we współpracy z innymi osobami, w ramach stosunku pracy pracownika podczas okresu obowiązywania niniejszej umowy, należały będą bezpowrotnie i wyłącznie do pracodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Wnioskodawca, który jest zobowiązany jako płatnik obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od niego przychody ze stosunku pracy we właściwej wysokości, wnosi o potwierdzenie jego stanowiska, że w opisanym powyżej stanie faktycznym:

Zdaniem wnioskodawcy:

W świetle art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stosunku do wynagrodzenia za wykonywanie w ramach obowiązków pracowniczych czynności będących działalnością twórczą w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, podejmowanych w celu stworzenia utworów oraz za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tych utworów (w czasie pracy stanowiącym 50% wymiaru całkowitego czasu pracy) koszty uzyskania przychodów powinny być ustalone zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości 50% przychodu z tego tytułu.

Natomiast, w stosunku do wynagrodzenia za wykonywanie w ramach obowiązków pracowniczych czynności o charakterze organizacyjno - produkcyjnym nie będących działalnością twórczą w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, (w czasie pracy stanowiącym 50% wymiaru całkowitego czasu pracy) koszty uzyskania przychodów powinny być ustalone zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 lutego 2001 r. SA/Sz 1966/1999 "o zastosowaniu normy kosztów w wysokości określonej w tym przepisie (art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przypis Pracodawcy) decyduje zatem wyłącznie fakt uzyskiwania przychodów za wykonanie czynności będących przedmiotem prawa autorskiego (...). Do skorzystania z możliwości określenia kosztów uzyskania przychodów w oparciu o wymieniony wyżej przepis uprawnieni są jedynie ci twórcy, którzy korzystają z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów".

"Odrębne przepisy", o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności - jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Jak wynika z komentarza do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wyliczenie rodzajów utworów w art. 1 ma jedynie charakter przykładowy. Ochronie podlega każdy utwór, który spełnia podstawowe przesłanki wymagane przez prawo autorskie: po pierwsze jest przejawem działalności duchowej, wykazujący cechy osobistej twórczości czy - jak to określa ustawa - działalności twórczej o indywidualnym charakterze; po drugie jest ustalony w jakiejkolwiek postaci".

Z kolei, przepis art. 2 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wskazuje, iż opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego. Jak podkreśla doktryna, "opracowanie jest z punktu widzenia stosunków zewnętrznych, tj. autor opracowania - podmioty eksploatujące opracowanie, takim samym dziełem jak utwór oryginalny, macierzysty. W związku z tym prawa autorskie do opracowania powstają z momentem stworzenia i ustalenia opracowania" J. B, M. C -D, Z. C, R. M, E. T, Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Ł 2003, str. 90.>.

Zdaniem Pracodawcy, przedstawiony w stanie faktycznym przykładowy opis obowiązków pracowniczych o charakterze twórczym dowodzi ich autorskiego charakteru. Nie ulega bowiem wątpliwości, że czynności tego typu noszą charakter indywidualny i stanowią przejaw działalności twórczej. Przedmiotem prawa autorskiego są również dokonywane przez pracowników opracowania cudzych utworów gdyż jak już wskazywano powyżej, " (...) opracowanie ma wszelkie cechy charakteryzujące utwór w rozumieniu art. 1 pr. aut.". Stanowisko prezentowane w tym zakresie przez Pracodawcę znajduje oparcie między innymi w interpretacjach Ministra Kultury. Przykładowo, jak wynika z pisma z dnia 14 listopada 1995 r., sygn. DPA.024/252/95, " (...) 5. Wynagrodzenie, które otrzymuje twórca utworu audiowizualnego z tytułu stworzenia takiego utworu, jest wynagrodzeniem w rozumieniu art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w zakresie, w jakim stanowi ekwiwalent za wkład twórczy autora". Ponadto, jak zostało wskazane w piśmie z dnia 16 lipca 1998 r. sygn. BP/WPA.024/176/98, "Jeżeli chodzi o tłumaczenia, to jako twórcze opracowania (por. art. 2 powyższej ustawy) traktowane są tłumaczenia cudzych utworów, czyli przy założeniu, że tłumaczony materiał spełnia przesłanki utworu w rozumieniu prawa autorskiego".

Należy również podkreślić, że w myśl art. 12 ust. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron. Jednocześnie, jak wynika z postanowień projektowanych umów, pracownicy dokonują przeniesienia majątkowych praw autorskich do twórczego dzieła wytworzonego w trakcie trwania Umowy na rzecz pracodawcy.

Tym samym, spełnione są dwie podstawowe przesłanki dla zastosowania 50% stawki kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj.:

Należy również zaznaczyć, że we wspomnianym wcześniej wyroku z dnia 22 lutego 2001 r. (SA/Sz 1966/1999), Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że "jeżeli umowa o prace nie stanowi inaczej, a obowiązki ze stosunku pracy (stosunku służbowego) sprowadzają się do działalności twórczej lub ja obejmują, wynagrodzenie za prace stanowi równocześnie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych".

Jak wskazuje doktryna i orzecznictwo, "realizacja powyższych zasad nakłada jednak na pracodawców, zatrudniających twórców na podstawie umowy o pracę, obowiązek wyodrębniania w tych umowach postanowień dotyczących prac objętych prawami autorskimi i przysługujących z tego tytułu wynagrodzeń" Z umowy o pracę (angażu) powinno jednak wynikać, jaka cześć tego wynagrodzenia (uposażenia) obejmuje wynagrodzenie autorskie z tytułu korzystania przez pracownika z praw autorskich, a jaka dotyczy wynagrodzenia ściśle związanego z wykonywaniem obowiązków pracowniczych (służbowych). Tylko bowiem takie wyróżnienie daje podstawę do zastosowania normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%".

W analizowanym przypadku, zakres zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do wynagrodzeń wypłacanych poszczególnym pracownikom uzależniony został od zakresu wykonywanych przez nich prac o twórczym charakterze, który wynika z umowy o pracę oraz szczegółowo określonych obowiązków służbowych każdego pracownika. Zakres ten znajdzie szczegółowe udokumentowanie w prowadzonej przez pracodawcę ewidencji prac twórczych tworzonej na podstawie zestawień i oświadczeń przekazywanych przez pracowników. Ewidencja taka będzie mogła służyć ewentualnej weryfikacji zakresu twórczych prac pracowników za kolejne okresy rozliczeniowe oraz potwierdzeniu ich faktycznej realizacji.

Tym samym, należy uznać, że Pracodawca zrealizował wskazania płynące z treści przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz stanowiska judykatury, co pozwala na zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu w stosunku do wynagrodzenia za wykonywanie w ramach obowiązków pracowniczych czynności będących działalnością twórczą w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, podejmowanych w celu stworzenia utworów oraz za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tych utworów (w czasie pracy stanowiącym 50% wymiaru całkowitego czasu pracy).

Należy również podkreślić, że 50% koszty będą stosowane przez Pracodawcę tylko do tych okresów rozliczeniowych, w których praca o charakterze twórczym jest faktycznie wykonywana przez pracowników. Oznacza to, że za okres urlopów czy zwolnień lekarskich nie będą stosowane podwyższone koszty uzyskania przychodów. Taka praktyka znajduje potwierdzenie w stanowiskach organów skarbowych, w szczególności w interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 marca 2005 r. sygn. FB/005A-85/AS/05 oraz interpretacji Małopolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 19 maja 2004 r., sygn. PD-l/423/52/04.

Należy zwrócić uwagę, że prawidłowość i możliwość zastosowania takiego podziału została potwierdzona przez organy podatkowe w interpretacjach udzielonych pracownikom, wskazanych w treści niniejszego wniosku. Ponieważ jednak Pracodawca nie jest adresatem tych interpretacji i wiążą one organy podatkowe wyłącznie w indywidualnych sprawach podatników, Pracodawca zwraca się jako płatnik o potwierdzenie, że przyjęty mechanizm ustalania wynagrodzenia, a w konsekwencji sposób obliczania wysokości zaliczek na podatek dochodowy jest prawidłowy i skutkuje wywiązywaniem się przez Pracodawcę z obowiązków płatnika we właściwy sposób, nie prowadząc w szczególności do zaniżania wysokości należnych zaliczek na podatek.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Powołany przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy wskazuje, że ustalenie czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub pokrewnych należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 z późn. zm.).

W myśl postanowień art. 1 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Jednakże należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Artykuł 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy m.in. ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz nieopodatkowanych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji ww. ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, czyli do stwierdzenia czy dana działalność, praca jest objęta prawem autorskim.

W sprawach interpretowania przepisów ww. ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych uprawnione jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Departament Prawno-Legislacyjny.

Mając powyższe na uwadze, tylko wówczas gdy praca wykonywana przez podatnika jest twórcza tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do ustalenia czego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest uprawniony, do przychodów osiągniętych z tego źródła mogą być zastosowane, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 50% koszty uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja nr 10, 09-402 Płock.