IPPB2/415-458/13-6/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2013 r. (data wpływu 24 czerwca 2013 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne wniosku z dnia 7 sierpnia 2013 r. (data nadania 7 sierpnia 2013 r., data wpływu 9 sierpnia 2013 r.) na wezwanie organu z dnia 26 lipca 2013 r. Nr IPPB2/415-458/13-2/MG (data nadania 29 lipca 2013 r., data doręczenia 31 lipca 2013 r.) i piśmie z dnia 10 września 2013 r. (data nadania 10 września 2013 r., data wpływu 12 września 2013 r.) na wezwanie organu z dnia 30 sierpnia 2013 r. Nr IPPB2/415-458/13-4/MG (data nadania 2 września 2013 r., data doręczenia 4 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika związanych z uczestnictwem pracowników w Planie jest:

* nieprawidłowe - w części dotyczącej obowiązku wystawienia informacji PIT-8C,

* prawidłowe - w pozostałym zakresie.

W dniu 24 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika związanych z uczestnictwem pracowników w Planie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie zarządzania portfelami instrumentów finansowych. Dominujący podmiot Spółki - P. S.p.A (dalej: Podmiot Dominujący) - pragnąc zwiększyć poziom retencji kluczowych pracowników i zmniejszyć ryzyko ich odejścia zdecydował się na wprowadzenie długoterminowego planu motywacyjnego (Plan).

W Planie uczestniczą pracownicy, w tym pracownicy Wnioskodawcy, i inne osoby wykonujące usługi (dalej: Uprawnieni) na rzecz Podmiotu Dominującego oraz spółek zależnych (dalej: Grupa), w tym Wnioskodawcy. Prawo do udziału w Planie przyznawane jest nieodpłatnie, na warunkach i zasadach ściśle określonych przez Podmiot Dominujący.

W ramach Planu, Uprawnionym jest przypisywana określona liczba jednostek uczestnictwa (dalej: Jednostki), o teoretycznej wartości 1€ każda. Jednostki zapisywane są na wirtualnym koncie, służącym tylko jako środek mający za zadanie określenie kwoty, która w przyszłości może być przyznana i wypłacona Uprawionemu (dalej: Konto), z zastrzeżeniem warunków opisanych poniżej. W momencie przypisania ani Podmiot Dominujący ani Wnioskodawca nie ponoszą żadnych kosztów.

W ramach zarządzania Kontem, Uprawniony ma możliwość wybrania jednego lub większej ilości funduszy funkcjonujących na rynku (dalej: Fundusze), które służą do określenia zmian wartości przypisanych Jednostek na Koncie. Konto jest odpowiednio kredytowane lub debetowane każdego roboczego dnia, w kwotach zależnych od wyników osiąganych przez wybrane przez Uprawnionego Fundusze.

Spółka wskazuje, iż operacje na Funduszach służą wyłącznie celom pomiarowym; wybór danych Funduszy, ich alokacja względem Konta, kalkulacja dodatkowych kwot oraz ich dodawanie lub odejmowanie z Konta, w żadnym wypadku nie powinny być rozumiane jako faktyczna działalność inwestycyjna.

Instrumentem bazowym dla Konta jest wartość Jednostek alokowanych do Funduszy, indeksowana o procentową realizację trzyletnich wyników Grupy. Realizacja Planu daje Uprawnionym prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej, kalkulowanej jako wartość Jednostek na Koncie, zmieniona procentowo w zależności od stopnia realizacji trzyletnich wyników Grupy (dalej: Świadczenie).

Realizacja Planu i wypłata świadczeń w formie gotówkowej następuje automatycznie w ciągu miesiąca od oceny wyników Grupy za trzyletni okres poprzedzający rok realizacji Planu, przeprowadzonej przez Zarząd.

Innymi słowy, wartość Świadczenia oparta jest o pewnego rodzaju indeks, na który składają się wartość Funduszy oraz wyniki Grupy.

Koszty Planu są ponoszone przez Wnioskodawcę.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy, pismem z dnia 26 lipca 2013 r. Nr IPPB2/415-458/13-2/MG wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego poprzez wyjaśnienie:

Ponadto organ podatkowy wniósł o doprecyzowanie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego o informacje dotyczące warunków przedmiotowego Planu, które zostały podane przez Spółkę w stanowisku Spółki odnośnie sformułowanego pytania, natomiast winny być podane w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w wyznaczonym terminie, pismem z dnia 7 sierpnia 2013 r. (data nadania 7 sierpnia 2013 r., data wpływu 9 sierpnia 2013 r.), w kwestii doprecyzowania wyjaśnił, że:

1. P. S.p.A. (dalej: Podmiot Dominujący) jest podmiotem zagranicznym, zaś jego siedziba znajduje się we Włoszech.

2. Zasady długoterminowego planu motywacyjnego (dalej: Plan) proponuje Spółce Podmiot Dominujący, natomiast Spółka jest wykonawcą zapisów Planu.

3. Ciężar ekonomiczny uczestnictwa pracowników Spółki w Planie ponosi ostatecznie Spółka,

4. Z uwagi na konstrukcję Planu, nie jest koniecznym przenoszenie kosztów, tzn. koszt przyznawania i realizacji praw pierwotnie i ostatecznie ponosi Spółka.

5. Zgodnie z konstrukcją Planu, wskazanie pracowników, którzy mogą być objęci Planem, dokonuje Podmiot Dominujący. Formalne zatwierdzenie osób objętych Planem dokonują organy Spółki - Zarząd i Rada Nadzorcza.

6. Prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej spełnia warunki definicji pochodnego instrumentu finansowego, o którym mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego pochodny instrument finansowy oznacza instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Analiza definicji instrumentu finansowego została przedstawiona w pkt 1 uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy przedmiotowego wniosku.

7. Przedmiotowe prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej pracownicy otrzymali nieodpłatnie i jest ono niezbywalne.

8. Z uwagi na konstrukcję Planu, wypłata świadczeń z tytułu realizacji praw wynikających z udziału w Planie odbywa się za pośrednictwem Spółki.

Ponadto Wnioskodawca doprecyzował, przedstawiony we wniosku stan faktyczny / zdarzenie przyszłe informując, że Plan posiada następujące cechy:

* wartość prawa do realizacji wypłaty gotówkowej w ramach Planu (dalej: Prawo) oparte jest o instrument bazowy - wartość jednostek uczestnictwa (dalej: Jednostki) alokowanych do funduszy funkcjonujących na rynku (dalej: Fundusze), indeksowana o procentową realizację trzyletnich wyników Grupy,

* udział w Planie jest nieodpłatny, wartość końcowa korzyści zależy w znacznej mierze od warunków rynkowych,

* realizacja praw wynikających z Planu następuje w przyszłości, stanowi potencjalną możliwość uzyskania korzyści i przyjmuje formę prawa do realizacji wypłaty gotówkowej w ramach Planu, dla którego instrumentem bazowym jest wartość jednostki uczestnictwa w Funduszu.

Do momentu realizacji praw wynikających z Planu nie istnieje, a w konsekwencji nie ma możliwości określenia nawet potencjalnej wartości przysporzenia po stronie Uprawnionych. Ostateczna wartość przysporzenia uzależniona jest od wyników osiąganych przez Fundusze oraz wyników Grupy. Przychód uzyskany w związku z realizacją uprawnień wynikających z wirtualnego konta, służącego tylko jako środek mający za zadanie określenie kwoty, która w przyszłości może być przyznana i wypłacona Uprawionemu krystalizuje się w momencie samej realizacji tego instrumentu i dopiero wtedy Uprawnieni mogą de facto uzyskać realne przysporzenie majątkowe.

Podstawą i powodem potencjalnego przysporzenia dla Uprawnionych jest zatem realizacja praw wynikających z Planu, których wartość jest ściśle zależna od wartości Funduszy oraz wyników Grupy. Na wartość Funduszy wpływ mają zmienne rynkowe, natomiast czynności wykonywane przez Uprawnionych w ramach obowiązków wynikających z ich relacji prawnej ze Spółką, mogą na nie oddziaływać jedynie w sposób ograniczony, jeśli w ogóle.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi w związku z tym organ podatkowy, pismem z dnia 30 sierpnia 2013 r. Nr IPPB2/415-458/13-4/MG wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez jednoznaczne wskazanie:

* który podmiot jest zarządcą Planu.

* czy podmiotem udostępniającym prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej jest Podmiot Dominujący,

* który podmiot decyduje o wysokości przyznanej wartości świadczenia pracownikowi Wnioskodawcy.

* czy uczestnictwo w Planie nie wynika z łączącego Spółkę z pracownikami stosunku pracy.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 10 września 2013 r. (data nadania 10 września 2013 r., data wpływu 12 września 2013 r.), w którym wyjaśnił, że:

1. W konstrukcji długoterminowego planu motywacyjnego (dalej: Plan) nie występuje określenie "zarządca Planu". Autorem Planu i stroną wyliczającą wynagrodzenia jest posiadająca siedzibę we Włoszech spółka P. S.p.A. (dalej: Podmiot Dominujący), natomiast Spółka opiniuje udział poszczególnych uczestników Planu w Polsce oraz jest wykonawcą jego zapisów w odniesieniu do pracowników Spółki w Polsce.

2. Zgodnie z odpowiedzią na pytanie nr 1, Podmiot Dominujący jest odpowiedzialny za dokonanie obliczenia wypłaty gotówkowej, zaś podmiotem zatwierdzającym wysokość obliczonej wypłaty, realizującym ją i ponoszącym jej koszty jest Spółka.

3. Zgodnie z odpowiedziami na pytania nr 1 i 2.

4. Uczestnictwo w Planie nie wynika ze stosunku pracy łączącego Spółkę z pracownikami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ewentualne przysporzenie majątkowe, uzyskiwane przez Uprawnionych z tytułu realizacji praw wynikających z udziału w Planie powinno być zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji, i czy w związku z tym, na Spółce będą ciążyły w tym zakresie jakiekolwiek obowiązki płatnika w rozumieniu u.p.d.o.f.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysporzenie majątkowe związane z uzyskaniem przez Uprawnionych z tytułu realizacji praw wynikających z udziału w Planie, powinno zostać zakwalifikowane do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 u.p.d.o.f. W konsekwencji, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu u.p.d.o.f. Momentem powstania obowiązku podatkowego po stronie Uprawnionych będzie natomiast wypłata Świadczenia.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

1)

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 UPUOF, jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, szczegółowo uregulowane w art. 17 u.p.d.o.f. W myśl przepisu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., za przychód z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Definicja pochodnych instrumentów finansowych na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych została określona w art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. Zgodnie z jego treścią, pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384).

Stosownie do przepisu, pochodnymi instrumentami finansowymi są (niebędące papierami wartościowymi):

Z kolei zgodnie z § 3 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 149, poz. 1674 z późn. zm.), instrument pochodny - instrument finansowy, to taki, którego:

W świetle natomiast postanowień pkt 4 sekcji C załącznika 2 do Dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego Rady z 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych, zmieniającej dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz. U.UE.L 145 z 30 kwietnia 2004 r., str. 1) instrumentem finansowym są kontrakty na instrumenty pochodne odnoszące się do papierów wartościowych, instrumentów dewizowych, stóp procentowych lub oprocentowania albo innych instrumentów pochodnych, indeksów finansowych lub środków finansowych, które można rozliczać materialnie lub w środkach pieniężnych. Zgodnie zaś z art. 25 Dyrektywy Komisji 2006/73/WE z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającej środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz. U.UE.L 241 z 2 września 2006 r., str. 26), za instrument pochodny można uznać instrument finansowy, którego cena zależy w dużym stopniu od ruchów cenowych innego instrumentu finansowego, stanowiącego przedmiot badań inwestycyjnych.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan prawny, zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, iż wartość środków zapisana na Koncie, uzyskiwana w ramach udziału w Planie, stanowi pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. Tym samym, potencjalne przychody rozliczane w formie pieniężnej z tytułu realizacji praw wynikających z Planu spełniają przesłanki art. 17 u.p.d.o.f. i w konsekwencji stanowią przychód z kapitałów pieniężnych.

Powyższe znajduje potwierdzenie z uwagi na następujące okoliczności:

* wartość prawa do realizacji wypłaty gotówkowej w ramach Planu (dalej: Prawo) oparte jest o instrument bazowy - wartość Jednostek alokowanych do Funduszy, indeksowana o procentową realizację trzyletnich wyników Grupy,

* udział w Planie jest nieodpłatny, wartość końcowa korzyści zależy w znacznej mierze od warunków rynkowych,

* realizacja praw wynikających z Planu następuje w przyszłości, stanowi potencjalną możliwość uzyskania korzyści i przyjmuje formę prawa do realizacji wypłaty gotówkowej w ramach Planu, dla którego instrumentem bazowym jest wartość jednostki uczestnictwa w Funduszu.

Jednocześnie, do momentu realizacji praw wynikających z Planu nie istnieje, a w konsekwencji nie ma możliwości określenia nawet potencjalnej wartości przysporzenia po stronie Uprawnionych. Ostateczna wartość przysporzenia uzależniona jest od wyników osiąganych przez Fundusze oraz wyników Grupy. Przychód uzyskany w związku z realizacją uprawnień wynikających z Konta krystalizuje się w momencie samej realizacji tego instrumentu i dopiero wtedy Uprawnieni mogą de facto uzyskać realne przysporzenie majątkowe. W konsekwencji, wyznaczenie wcześniejszego momentu powstania obowiązku podatkowego nie jest możliwe.

Podstawą i powodem potencjalnego przysporzenia dla Uprawnionych jest zatem realizacja praw wynikających z Planu, których wartość jest ściśle zależna od wartości Funduszy oraz wyników Grupy. Na wartość Funduszy wpływ mają zmienne rynkowe, natomiast czynności wykonywane przez Uprawnionych w ramach obowiązków wynikających z ich relacji prawnej ze Spółką, mogą na nie oddziaływać jedynie w sposób ograniczony, jeśli w ogóle. Nie ma zatem możliwości zaliczenia przysporzenia z tego tytułu do innych (niż kapitały pieniężne) źródeł przychodów.

Potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego przez Spółkę znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach podatkowych wydawanych przez działających w imieniu Ministra Finansów Dyrektorów Izb Skarbowych. Przykładowo, jak wskazano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 lipca 2011 r. (sygn. IPPB2/415-483/11-4/MS): "cechą pochodnych instrumentów finansowych jest fakt, iż wartość uzależniona jest od wartości instrumentów bazowych, czyli np. akcji, obligacji, wartości indeksu giełdowego itp.". Nie ulega zatem wątpliwości, iż posiadacz pochodnego instrumentu finansowego jest uprawniony do uzyskania świadczenia, zaś jego wystawca jest zobowiązany do realizacji zobowiązania w określonym terminie i na określonych warunkach, wyznaczonych w odniesieniu do wartości, na których został oparty pochodny instrument finansowy. Jedną z form realizacji pochodnego instrumentu finansowego może być zapłata odpowiedniej kwoty rozliczenia.

Spółka pragnie również zaznaczyć, iż stosownie do postanowień art. 17 ust. 1b u.p.d.o.f. przychód z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych. We wskazanym stanie faktycznym przychód (realne przysporzenie majątkowe) wystąpi dopiero w momencie wypłaty Świadczenia. Będzie to pierwszy i jednocześnie jedyny moment powstania obowiązku podatkowego po stronie Uprawnionych. Uzyskany w ten sposób przychód (dochód), zgodnie z dyspozycją art. 30b u.p.d.o.f., powinien być opodatkowany 19% stawką podatkową.

2)

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę również na fakt, iż powyższej kwalifikacji źródła przychodów, jak również jego obowiązków w tym zakresie, nie zmienia okoliczność, że na moment przystąpienia Uprawnionych do Planu, jak również realizacji przyznanych w ramach Planu praw, Uprawnionych łączy ze Spółką stosunek pracy. Zgodnie z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przytoczonego przepisu wynika jednoznacznie, że stanowi on o przychodach z określonych (w nim) stosunków prawnych, w tym stosunku pracy. W przywołanym przepisie nie użyto sformułowań w rodzaju: "przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy". Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale niestanowiącym przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż przysporzenie dla Uprawnionych w formie zapłaty określonej kwoty wynikającej z Planu, które jakkolwiek związane jest ze stosunkiem pracy łączącym Uprawnionych ze Spółką, stanowi wyłącznie przychód towarzyszący, pozostający w pewnym związku faktycznym z wykonywaniem pracy, osiągnięty niejako przy okazji stosunku pracy. Poprawność takiej klasyfikacji przychodu znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 997/12), zgodnie z którym " (...) analizując przepisy prawa podatkowego nie sposób w zakresie pojęcia stosunku pracy abstrahować od przepisów Kodeksu pracy (...)". Stosunek pracy i świadczenia wynikające z tej causy należy rozumieć bardzo ściśle, co wyklucza możliwość zaaprobowania stanowiska, że przychody z tytułu uczestnictwa w programie motywacyjnym / opcyjnym są przychodami ze stosunku pracy. Ponadto, jak wskazuje Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 marca 2011 r. (sygn. akt III SA/Wa 1953/10), "u.p.d.o.f. nie przewiduje ogólnej zasady, na podstawie której wszelkie świadczenia otrzymywane przez osobę fizyczną, tj. pracownika miałyby być automatycznie kwalifikowane jako przychody ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 u.p.d.o.f.".

Powyższa kwalifikacja do źródła przychodów, jakim są kapitały pieniężne, oznacza, iż na Spółce nie ciążą jakiekolwiek obowiązki płatnika w zakresie deklarowania oraz rozliczania dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych dochodów wynikających z realizacji przez Uprawnionych praw wynikających z Konta. Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku z dnia 16 lutego 2012 r. (sygn. akt I SA/Sz 1006/11), w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie potwierdził, że w przypadku "nabycia" przez uczestników programu praw nie stanowiących przychodu ze stosunku pracy, spółka nie będzie z tego tytułu płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, a w konsekwencji z tytułu realizacji praw wynikających z faktu posiadania przez pracowników spółki pochodnych instrumentów finansowych.

Wnioskodawca będzie natomiast zobowiązany do postąpienia zgodnie z dyspozycjami wynikającymi z art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f., tj. wystawienia dla Uprawnionego informacji imiennej PIT-8C i przekazania jej Uprawnionemu oraz urzędowi skarbowemu właściwemu dla niego według miejsca zamieszkania w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, w którym nastąpi realizacja Jednostek. Wskazany dokument powinien prezentować w sekcji dotyczącej odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających wartość dochodów (przychodów i kosztów) powstałych w związku z realizacją Konta (zgodnie z art. 30b ust. 2 u.p.d.o.f.).

Dodatkowo, w świetle takiej klasyfikacji przychodu, na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 1 u.p.d.o.f. wyliczony dochód powinien zostać wykazany przez Uprawnionego w odrębnym zeznaniu podatkowym (tekst jedn.: PIT-38), sporządzonym do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dochód został osiągnięty. W tym samym terminie podatek wynikający z zeznania powinien zostać wpłacony do urzędu skarbowego samodzielnie przez Uprawnionych.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy ewentualne przysporzenie majątkowe uzyskane przez Uprawnionych z tytułu realizacji praw wynikających z Konta powinno zostać zakwalifikowane do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 u.p.d.o.f., z uwagi na spełnienie przez Konto definicji pochodnych instrumentów finansowych na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych, określonej w art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f. W konsekwencji, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu u.p.d.o.f., tj. Spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia, poboru oraz wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od ewentualnych dochodów uzyskanych przez Uprawnionych z tytułu realizacji praw wynikających z Konta. Momentem powstania obowiązku podatkowego po stronie Uprawnionych będzie natomiast wypłata Świadczenia. Uzyskany w ten sposób przychód, jako przychód z kapitałów pieniężnych, podlegać będzie opodatkowaniu samodzielnie przez Uprawnionych według 19% stawki podatkowej, zgodnie z art. 30b u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązku wystawienia informacji PIT-8C, natomiast za prawidłowe w pozostałym zakresie.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika lub innych obowiązków informacyjnych.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż w myśl przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak stanowi art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do treści art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

Na podstawie art. 42 ust. 1 cytowanej ustawy, płatnik (w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano zaliczkę) ma obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy). Jednocześnie podatnik osiągający przedmiotowe dochody obowiązany jest wykazać je w zeznaniu rocznym, wraz z innymi dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz tych osób, w przedmiotowej sprawie - pracowników.

Na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy, sporządzone według ustalonego wzoru (informacje PIT-8C).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że dominujący podmiot Spółki z siedzibą we Włoszech (Podmiot Dominujący) - chcąc zwiększyć poziom retencji kluczowych pracowników i zmniejszyć ryzyko ich odejścia, zdecydował się na wprowadzenie długoterminowego planu motywacyjnego (Plan). Zasady Planu proponuje Spółce Podmiot Dominujący, natomiast Spółka jest wykonawcą zapisów Planu. W Planie uczestniczą pracownicy, w tym pracownicy Wnioskodawcy, i inne osoby wykonujące usługi (Uprawnieni) na rzecz Podmiotu Dominującego oraz spółek zależnych (Grupa), w tym Wnioskodawcy. Uczestnictwo w Planie nie wynika ze stosunku pracy łączącego Spółkę z pracownikami. W konstrukcji Planu nie występuje określenie zarządca Planu. Autorem Planu i stroną wyliczającą wynagrodzenia jest Podmiot Dominujący, natomiast Spółka opiniuje udział poszczególnych uczestników Planu w Polsce oraz jest wykonawcą jego zapisów w odniesieniu do pracowników Spółki. Podmiot Dominujący jest odpowiedzialny za dokonanie obliczenia wypłaty gotówkowej, zaś podmiotem zatwierdzającym wysokość obliczonej wypłaty, realizującym ją i ponoszącym jej koszty jest Spółka. Zgodnie z konstrukcją Planu, wskazanie pracowników, którzy mogą być objęci Planem, dokonuje Podmiot Dominujący. Formalne zatwierdzenie osób objętych Planem dokonują organy Spółki - Zarząd i Rada Nadzorcza. Prawo do udziału w Planie przyznawane jest nieodpłatnie, na warunkach i zasadach ściśle określonych przez Podmiot Dominujący. W ramach Planu, pracownikom Wnioskodawcy jest przypisywana określona liczba jednostek uczestnictwa (Jednostki), o teoretycznej wartości 1 EURO każda. Jednostki zapisywane są na wirtualnym koncie, służącym tylko jako środek mający za zadanie określenie kwoty, która w przyszłości może być przyznana i wypłacona Uprawionemu (Konto), z zastrzeżeniem określonych w Planie warunków. W momencie przypisania ani Podmiot Dominujący ani Wnioskodawca nie ponoszą żadnych kosztów. W ramach zarządzania Kontem, Uprawniony ma możliwość wybrania jednego lub większej ilości funduszy funkcjonujących na rynku (Fundusze), które służą do określenia zmian wartości przypisanych Jednostek na Koncie. Konto jest odpowiednio kredytowane lub debetowane każdego roboczego dnia, w kwotach zależnych od wyników osiąganych przez wybrane przez Uprawnionego Fundusze. Operacje na Funduszach służą wyłącznie celom pomiarowym; wybór danych Funduszy, ich alokacja względem Konta, kalkulacja dodatkowych kwot oraz ich dodawanie lub odejmowanie z Konta, w żadnym wypadku nie powinny być rozumiane jako faktyczna działalność inwestycyjna. Instrumentem bazowym jest wartość Jednostek alokowanych do Funduszy, indeksowana o procentową realizację trzyletnich wyników Grupy. Realizacja Planu daje Uprawnionym prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej, kalkulowanej jako wartość Jednostek na Koncie, zmieniona procentowo w zależności od stopnia realizacji trzyletnich wyników Grupy (Świadczenie). Realizacja Planu i wypłata świadczeń w formie gotówkowej następuje automatycznie w ciągu miesiąca od oceny wyników Grupy za trzyletni okres poprzedzający rok realizacji Planu, przeprowadzonej przez Zarząd. Ciężar ekonomiczny uczestnictwa pracowników Spółki w Planie ponosi ostatecznie Spółka. Z uwagi na konstrukcję Planu, nie jest koniecznym przenoszenie kosztów, tzn. koszt przyznawania i realizacji praw pierwotnie i ostatecznie ponosi Spółka. Prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej spełnia warunki definicji pochodnego instrumentu finansowego, o którym mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej pracownicy otrzymali nieodpłatnie i jest ono niezbywalne. Z uwagi na konstrukcję Planu, wypłata świadczeń z tytułu realizacji praw wynikających z udziału w Planie odbywa się za pośrednictwem Spółki. Plan posiada następujące cechy:

* wartość prawa do realizacji wypłaty gotówkowej w ramach Planu (Prawo) oparte jest o instrument bazowy - wartość jednostek uczestnictwa (dalej: Jednostki) alokowanych do funduszy funkcjonujących na rynku (Fundusze), indeksowana o procentową realizację trzyletnich wyników Grupy,

* udział w Planie jest nieodpłatny, wartość końcowa korzyści zależy w znacznej mierze od warunków rynkowych,

* realizacja praw wynikających z Planu następuje w przyszłości, stanowi potencjalną możliwość uzyskania korzyści i przyjmuje formę prawa do realizacji wypłaty gotówkowej w ramach Planu, dla którego instrumentem bazowym jest wartość jednostki uczestnictwa w Funduszu.

Do momentu realizacji praw wynikających z Planu nie istnieje, a w konsekwencji nie ma możliwości określenia nawet potencjalnej wartości przysporzenia po stronie Uprawnionych. Ostateczna wartość przysporzenia uzależniona jest od wyników osiąganych przez Fundusze oraz wyników Grupy. Przychód uzyskany w związku z realizacją uprawnień wynikających z wirtualnego konta, służącego tylko jako środek mający za zadanie określenie kwoty, która w przyszłości może być przyznana i wypłacona Uprawionemu krystalizuje się w momencie samej realizacji tego instrumentu i dopiero wtedy Uprawnieni mogą de facto uzyskać realne przysporzenie majątkowe. Podstawą i powodem potencjalnego przysporzenia dla Uprawnionych jest zatem realizacja praw wynikających z Planu, których wartość jest ściśle zależna od wartości Funduszy oraz wyników Grupy. Na wartość Funduszy wpływ mają zmienne rynkowe, natomiast czynności wykonywane przez Uprawnionych w ramach obowiązków wynikających z ich relacji prawnej ze Spółką, mogą na nie oddziaływać jedynie w sposób ograniczony, jeśli w ogóle.

W pierwszej kolejności rozważenia wymagają skutki podatkowe powstałe po stronie pracowników Spółki, a w konsekwencji obowiązków Spółki jako płatnika - uczestnictwa pracowników w Planie motywacyjnym wprowadzonym przez Podmiot Dominujący z siedzibą we Włoszech, który to podmiot, jako autor Planu proponuje Spółce zasady długoterminowego Planu, wskazuje pracowników mogących być objętych Planem, jest odpowiedzialny za dokonanie obliczenia wypłaty gotówkowej (wylicza wynagrodzenie). Natomiast Spółka opiniuje udział poszczególnych pracowników w Planie, jest wykonawcą jego zapisów, zatwierdza wysokość obliczonej wypłaty oraz ją realizuje.

Jak wskazano w treści wniosku i jego uzupełnieniu prawo do otrzymania wypłaty gotówkowej, spełniające warunki definicji pochodnego instrumentu finansowego, o którym mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pracownicy Spółki otrzymali nieodpłatnie i jest ono niezbywalne. Tym samym stwierdzić należy, że samo przyznanie pracownikom prawa do otrzymania wypłaty gotówkowej nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Przyznanie w ramach Planu prawa do realizacji wypłaty gotówkowej, dla którego instrumentem bazowym jest wartość jednostek uczestnictwa Funduszu nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby nabywającej prawo. Przyjąć należy bowiem za Spółką, że do momentu realizacji praw wynikających z Planu nie istnieje, a w konsekwencji nie ma możliwości określenia nawet potencjalnej wartości przysporzenia po stronie pracowników, natomiast ostateczna wartość przysporzenia uzależniona jest od wyników osiąganych przez Fundusze oraz wyników Grupy. Przychód uzyskany w związku z realizacją uprawnień wynikających z wirtualnego konta, służącego tylko jako środek mający za zadanie określenie kwoty, która w przyszłości może być przyznana i wypłacona krystalizuje się w momencie samej realizacji tego instrumentu i dopiero wtedy pracownicy Spółki mogą uzyskać realne przysporzenie majątkowe.

W konsekwencji w momencie przyznania pracownikom niezbywalnego prawa do wypłaty gotówkowej w przyszłości nie ciążą na Spółce obowiązki płatnika, czy też obowiązek informacyjny.

Osobnego rozważenia wymaga natomiast kwestia ciążących na Spółce obowiązków płatnika, w chwili realizacji przez uczestniczących w Planie pracowników Spółki prawa wynikającego z udziału Planie.

Przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako "stosunek pracy" jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od podmiotu trzeciego, pomimo, że dokonywane jest przez pracodawcę nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Z uwagi na to, że uczestnictwo pracowników w Planie nie wynika ze stosunku pracy łączącego Spółkę z pracownikami, osiągnięty przychód oceniać należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, z którym nie łączy pracownika stosunek pracy - jako świadczenie towarzyszące stosunkowi pracy, pomimo, że jak w przedmiotowej sprawie na moment przystąpienia pracowników do Planu, jak również realizacji przyznanych w ramach Planu praw, uprawnionych łączy ze Spółką stosunek pracy. Ponieważ Spółka jest wykonawcą Planu wprowadzonego przez spółkę z siedzibą we Włoszech, z którą nie łączy pracowników stosunek pracy, i Spółka jest podmiotem jedynie realizującym wypłatę świadczenia w formie gotówkowej, zatem na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika.

Podsumowując, w związku z realizacją praw wynikających z udziału w Planie wprowadzonym przez spółkę z siedzibą we Włoszech pracownicy nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, w konsekwencji na Spółce nie ciążą obowiązki poboru zaliczek na podatek dochodowy oraz obowiązki informacyjne z tytułu uzyskiwanych przez pracowników Spółki przychodów związanych z Planem.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Spółka nie wykonuje wobec swoich pracowników praw i obowiązków płatnika, bowiem w związku z uczestnictwem w Planie nie uzyskują oni przychodu ze stosunku pracy, zatem nieuprawnionym jest przez tutejszy organ rozpatrywanie w niniejszej interpretacji kwalifikacji do odpowiedniego źródła przychodów uzyskanego przez pracowników przysporzenia związanego z udziałem w Planie, które w ocenie Spółki powinno być zakwalifikowane do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym stanowisko Spółki w tym zakresie nie podlegało ocenie przez tutejszy organ podatkowy.

Natomiast nie można zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż w przedmiotowej sprawie Spółka zobowiązana jest do postąpienia zgodnie z dyspozycjami wynikającymi z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wystawienia dla pracowników informacji PIT-8C i przekazania jej pracownikom oraz odpowiedniemu urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania pracownika, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, w którym nastąpiła realizacja Planu, tj. wypłata świadczenia.

Należy bowiem zauważyć, że Spółka jedynie jako pośrednik dokonuje wypłaty przedmiotowego świadczenia, które pracownicy otrzymują od podmiotu zagranicznego, tj. od spółki z siedzibą we Włoszech, a zatem pracownicy obowiązani są do samodzielnego opodatkowania uzyskanego przysporzenia majątkowego, natomiast Spółka nie jest zobowiązana zgodnie z dyspozycją art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wystawienia pracownikom informacji PIT-8C.

Stwierdzić zatem należy, że:

* samo przyznanie pracownikom prawa do otrzymania wypłaty gotówkowej w ramach wprowadzonego przez spółkę z siedzibą we Włoszech Planu nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu, tym samym nie ciążą na Spółce obowiązki płatnika, czy też obowiązek informacyjny,

* w związku z realizacją praw wynikających z udziału w Planie, wprowadzonym przez spółkę z siedzibą we Włoszech pracownicy nie uzyskują przychodu ze stosunku pracy, w konsekwencji na Spółce nie ciążą obowiązki poboru zaliczek na podatek dochodowy oraz obowiązki informacyjne z tytułu uzyskiwanych przez pracowników Spółki w ramach Planu przychodów,

* Spółka jako pośrednik dokonuje wypłaty przedmiotowego świadczenia, które pracownicy otrzymują od podmiotu zagranicznego, tj. od spółki z siedziba we Włoszech, a zatem pracownicy obowiązani są do samodzielnego opodatkowania uzyskanego przysporzenia majątkowego, natomiast Spółka nie jest zobowiązana zgodnie z dyspozycja art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wystawienia pracownikom informacji PIT-8C.

Końcowo - odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego oraz przywołanych wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że orzeczenie to dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.