IPPB2/415-453/07-4/IŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko M...... przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2007 r. (data wpływu 26 listopada 2007 r.) oraz piśmie z dnia 19 lutego 2008 r. (data nadania 19 listopada 2008 r., data wpływu 20 lutego 2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/415-453/07-2/IŚ z dnia 12 lutego 2008 r. (data nadania 13 lutego 2008 r., data doręczenia 15 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z tytułu używania pojazdu stanowiącego własność pracownika dla potrzeb zakładu pracy - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z tytułu używania pojazdu stanowiącego własność pracownika dla potrzeb zakładu pracy.

Z uwagi na braki formalne, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 12 lutego 2008 r. Nr IPPB2/415-453/07-2/IŚ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez przedstawienie dokumentu, z którego wynika sposób reprezentacji Wnioskodawcy w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów oraz przesłanie aktualnego pełnomocnictwa lub innego dokumentu, z którego wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Wniosek uzupełniono prawidłowo w wyznaczonym terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wypłaca pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdu, stanowiącego własność pracownika, dla celu przejazdu z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez pracownika czynności zawodowych.

Zwrot ma formę ryczałtu pieniężnego za faktycznie przejechane kilometry - przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Wnioskodawca nie ma możliwości zapewnienia pracownikowi dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji pracodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zwrot kosztów - poniesionych przez pracownika socjalnego z tytułu używania pojazdu stanowiącego własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy w jazdach lokalnych - jest wolny od podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane ryczałty za używanie samochodów prywatnych do celów służbowych są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w zw. z art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów enumeratywnie wymienionych przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych, bądź dochodów, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia. Przepis ten normuje tzw. zasadę powszechności opodatkowania.

Od dnia 1 stycznia 2004 r., w wyniku wejścia w życie ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956, z późn. zm.) uchylony został pkt 22 ust. 1 w art. 21 ustawy.

Przepis ten stanowił podstawę prawną zwolnienia od podatku kwot otrzymywanych przez pracowników z tytułu kosztów używania pojazdów samochodowych dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych.

Likwidacja zwolnienia przedmiotowego spowodowała, że od 1 stycznia 2004 r. otrzymywane przez pracownika kwoty z tytułu używania pojazdu samochodowego dla potrzeb pracodawcy, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na ogólnych zasadach.

Niezależnie od powyższego, ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 93, poz. 894) częściowo "przywrócono" omawiane zwolnienie.

W art. 21 ust. 1 dodano bowiem pkt 23b), który zwalnia od opodatkowania zwrot kosztów poniesionych przez pracownika dla potrzeb pracodawcy, w jazdach lokalnych, o ile obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nie przekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Z omawianego zwolnienia korzystają zatem podatnicy, którym przepisy odrębnych ustaw gwarantują możliwość przyznania prawa do zwrotu poniesionych kosztów, bądź nakładają na pracodawcę obowiązek zwrotu pracownikowi tych kosztów. Przykładowo omawianym zwolnieniem objęty jest zwrot kosztów z tytułu używania własnego samochodu dla celów pracodawcy w przypadku listonoszy i pracowników Służby L.....

Natomiast stosownie do postanowień art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.) pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy.

Powołany powyżej przepis także odnosi się do zwrotu kosztów przejazdów związanych z wykonywaniem obowiązków zawodowych, a więc mieści się w zakresie zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21. ust. 1 pkt 23b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca - z racji tego, że nie ma możliwości zapewnienia pracownikowi socjalnemu dojazdu do miejsc wykonywania przez tego pracownika czynności zawodowych środkami pozostającymi w dyspozycji pracodawcy - wypłaca temu pracownikowi ryczałt pieniężny stanowiący zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania do celów służbowych pojazdu będącego własnością pracownika.

Zwrot dokonywany jest ryczałtowo, z uwzględnieniem faktycznie przejechanych kilometrów, przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż dokonywany przez Wnioskodawcę pracownikowi socjalnemu zwrot kosztów, o których mowa w art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej korzysta ze zwolnienia podatkowego w zakresie wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 23b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.