IPPB2/415-433/08-5/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2008 r. (data wpływu 6 marca 2008 r.) oraz piśmie (data nadania 3 kwietnia 2008 r., data wpływu 3 kwietnia 2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/415-433/08-2/JS z dnia 20 marca 2008 r. (data nadania 20 marca 2008 r., data doręczenia 27 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko - jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 1 listopada 2000 r. Wnioskodawcy urodził się syn. Uznał on syna i podjął się obowiązków ojca tj. zamieszkał z synem i jego matką. Od maja 2006 r. nie mieszkają razem, tzn. Wnioskodawca mieszka sam, a syn mieszka przez część roku z matką, a część z ojcem. Z matką dziecka nie doszło do zawarcia związku małżeńskiego. Matka dziecka nie występuje o przyznanie jej statusu samotnej matki w rozumieniu przepisów podatkowych. Jako samotny ojciec w rozumieniu art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy Wnioskodawca chciałby skorzystać z rozliczania podatku łącznie z małoletnim synem oraz skorzystać z ulgi z tytułu wychowywania dzieci. Wnioskodawca poinformował jednocześnie, że osiąga dochody wyłącznie ze stosunku pracy.

Pismem z dnia 20 marca 2008 r. Nr IPPB2/415-433/08-2/JS i pismem z dnia 16 maja 2008 r. Nr IPPB2/415-433/08-4/JS tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek odpowiadając na wezwanie z dnia 20 marca 2008 r. Nr IPPB2/415-433/08-2/JS. Nie odpowiedział na pismo z dnia 16 maja 2008 r. Nr IPPB2/415-433/08-4/JS, zatem interpretacja indywidualna dotyczy jednego zdarzenia przyszłego - możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

W myśl przepisów art. 6 ust. 4-10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Po pierwsze: przepis (w przeciwieństwie do łącznego opodatkowania małżonków) nie uzależnia posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dzieci przez cały rok podatkowy, po drugie: spełnia faktycznie wszystkie warunki ustawy precyzujące osobę samotnie wychowującą dzieci. Jako jeden z rodziców, chciałby się w ten sposób rozliczyć. Oczywiście wyklucza to matkę jego dziecka do rozliczania się w ten sposób. Wnioskodawca również będzie odliczał ulgę z tytułu wychowywania dzieci za okres jaki syn u niego mieszkał.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym:

Natomiast stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Należy podkreślić, iż z tego typu sposobu opodatkowania może skorzystać tylko jeden z rodziców. Wynika to z istoty wskazanej instytucji oraz z definicji osoby samotnie wychowującej dziecko, zawartej w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy przepis wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do stanu cywilno - prawnego osób samotnie wychowujących dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jednocześnie o samotnym wychowywaniu dziecka nie musi przesądzać orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej przez jedno z rodziców. W sytuacji, gdy żaden z rodziców nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, a oboje są stanu wolnego, zarówno jeden jak i drugi może samotnie wychowywać dziecko. Przy czym prawo do omawianej preferencji będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, który faktycznie w roku podatkowym samotnie wychowywał dziecko, czyli sprawował nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 wskazanej ustawy stanowi, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Opisywane preferencyjne rozliczenie dotyczy tylko jednego z rodziców. Tym samym w przypadku, gdyby obydwoje rodzice rozliczali się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, wówczas konieczne byłoby dokonanie ustaleń, kto rzeczywiście wychowywał dziecko i oprócz kosztów jego utrzymania ponosił również wszelkie konsekwencje wychowawcze.

Reasumując, w świetle wyżej przytoczonych przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego spełnia Pan warunki do rozliczenia dochodów uzyskanych w ciągu całego 2007 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Należy podkreślić, iż opisywane preferencyjne rozliczenie dotyczy tylko jednego z rodziców, co wynika z istoty wskazanej instytucji oraz z definicji osoby samotnie wychowującej dziecko zawartej w cytowanym wyżej art. 6 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w przypadku, gdyby obydwoje rodzice rozliczaliby się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, wówczas konieczne byłoby dokonanie ustaleń, kto rzeczywiście wychowywał dziecko i oprócz kosztów jego utrzymania ponosił również wszelkie konsekwencje wychowawcze.

W związku z powyższym należy zauważyć, iż przedmiotowa interpretacja dotyczy jedynie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, który nie musi odzwierciedlać stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, gdyż tut. Organ w ramach procedury wydawania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie ma stosownego umocowania w przepisach prawa, umożliwiającego weryfikację przedstawionego we wniosku stanu. W konsekwencji jeżeli przedstawiony we wniosku stan różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiści zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-go Maja 10, 09-402 Płock.