IPPB2/415-410/08-2/JK - Mechanizm przekazywania 1% podatku należnego na rzecz wybranej organizacji pożytku publicznego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 czerwca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-410/08-2/JK Mechanizm przekazywania 1% podatku należnego na rzecz wybranej organizacji pożytku publicznego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008 r. (data wpływu 3 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie mechanizmu przekazywania 1% podatku należnego na rzecz wybranej organizacji pożytku publicznego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie mechanizmu przekazywania 1% podatku należnego na rzecz wybranej organizacji pożytku publicznego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej "Podatnik") jest osobą fizyczną, posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W ramach stosunku pracy Wnioskodawca zatrudniony jest w spółce B S.A. (dalej "Pracodawca) i z tego tytułu otrzymuje miesięczne wynagrodzenie. Pracodawca jako płatnik Wnioskodawcy oblicza i pobiera w ciągu r. od należnego mu wynagrodzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (dalej jako "podatek dochodowy") zgodnie z art. 31 i 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w określonym w tym przepisie terminie, Wnioskodawca planuje złożyć pracodawcy na odpowiednim formularzu oświadczenie dla celów dokonania rocznego obliczenia podatku dochodowego od dochodu (PIT-12), potwierdzające, iż spełnia on warunki określone w art. 37 ust. 1 pkt 1-3 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w myśl art. 37 ust. 1 i ust. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, roczne obliczenie podatku od dochodu uzyskanego przez podatnika w danym r. podatkowym sporządzi pracodawca a podatek wynikający z obliczenia rocznego dokonanego przez pracodawcę będzie podatkiem należnym za dany rok zgodnie z art. 37 ust. 1b ww. ustawy (chyba, że naczelnik urzędu skarbowego wyda decyzję określającą inną wysokość zobowiązania w podatku dochodowym).

Jednocześnie na podstawie art. 45 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca chciałby złożyć wniosek do właściwego naczelnika urzędu skarbowego o przekazanie kwoty nieprzekraczającej 1% podatku dochodowego należnego za rok podatkowy na rzecz wskazanej przez niego organizacji pożytku publicznego, wymienionej w wykazie, o którym mowa w art. 45 ust. 5f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w sytuacji, gdy wskutek złożonego pracodawcy przez podatnika oświadczenia dla celów dokonania rocznego obliczenia podatku dochodowego, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT-12), obliczenia rocznego podatku dochodowego od dochodu podatnika dokona pracodawca, właściwy naczelnik urzędu skarbowego powinien przekazać kwotę nieprzekraczającą 1% podatku należnego za rok podatkowy na rzecz wybranej przez podatnika organizacji pożytku publicznego, wskazanej w pisemnym oświadczeniu złożonym przez podatnika temu naczelnikowi przed upływem terminu do złożenia zeznania podatkowego za dany rok podatkowy, o ile zostanie spełniony zostanie warunek określony w art. 45 ust. 5f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, t. j. roczne obliczenie podatku od dochodu uzyskanego przez podatnika w r. podatkowym (PIT-40) zostanie złożone przed upływem ustawowego terminu.

Zdaniem Wnioskodawcy:

a. STAN PRAWNY

Zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, od którego zaliczki miesięczne pobiera płatnik określony w art. 31 ustawy (t. j. zakład pracy) złoży podatnikowi przed dniem 10 stycznia r. następującego po r. podatkowym oświadczenie sporządzone według ustalonego wzoru, które traktuje się na równi z zeznaniem, że:

1.

poza dochodami uzyskanymi od płatnika (zakładu pracy) nie uzyskał innych dochodów, z wyjątkiem dochodów określonych w art. 30-30c oraz art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

2.

nie korzysta z odliczeń, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 1a pkt 2-4 ustawy,

3.

nie korzysta z możliwości opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 lub 4 ustawy,

4.

nie ma obowiązku odliczenia kwot uprzednio odliczonych, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 1a pkt 5, ustawy, wówczas płatnik jest obowiązany sporządzić, według ustalonego wzoru, roczne obliczenie podatku, na zasadach określonych w art. 27 ustawy, od dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym,

Na podstawie art. 37 ust. 1a ustawy, dokonując rocznego obliczenia podatku, płatnik:

1.

uwzględnia koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 11 ustawy,

2.

odlicza od dochodu potrącone w ciągu r. składki na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy,

3.

na wniosek podatnika odlicza od dochodu zwrócone płatnikowi świadczenia, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy - jeżeli nie zostały one potrącone od dochodu przy poborze zaliczek,

4.

odlicza od podatku:

składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy, pobranej w r. podatkowym,

wniosek podatnika kwotę, o której mowa w art. 27f, t. j. kwotę stanowiącą iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy (przy spełnieniu warunków określonych w art. 37 ust. 1 pkt 4 lit. b) ww. ustawy),

5.

dolicza do podatku obliczonego zgodnie z art. 27 ustawy otrzymany za jego pośrednictwem zwrot uprzednio zapłaconej i odliczonej składki na ubezpieczenia zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

W myśl art. 37 ust. 1b ustawy, podatek wynikający z obliczenia rocznego przez płatnika jest podatkiem dochodowym należnym od podatnika za dany rok, chyba że naczelnik urzędu skarbowego wyda decyzję określającą inną wysokość zobowiązania w podatku dochodowym.

Termin do sporządzenia przez płatników rocznego obliczenia podatku upływa z końcem lutego po upływie r. podatkowego. W tym samym terminie płatnicy przekazują sporządzone obliczenia podatku podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 37 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zgodnie z art. 37 ust. 4 ustawy różnice między podatkiem wynikającym z rocznego obliczenia a sumą zaliczek pobranych za miesiące od stycznia do grudnia pobiera się z dochodu za marzec r. następnego. Różnicę tę, na wniosek podatnika, pobiera się z dochodu za kwiecień r. następnego.

Natomiast art. 45 ust. 5c ustawy zobowiązuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego do przekazania na wniosek podatnika, na rzecz jednej organizacji pożytku publicznego działającej na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego, wybranej przez podatnika z wykazu, o którym mowa w art. 45 ust. 5g ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych kwotę w wysokości nieprzekraczającej 1% podatku należnego wynikającego z zeznania podatkowego, po zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy w dół. (Art. 45 ust. 5g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że minister finansów właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" wykaz organizacji mających status organizacji pożytku publicznego na dzień 30 listopada r. podatkowego). Przekazania przedmiotowej kwoty na rachunek bankowy organizacji pożytku publicznego - po pomniejszeniu o koszty przelewu bankowego - dokonuje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejscowo dla złożenia zeznania podatkowego w terminie trzech miesięcy od upływu terminu dla złożenia zeznania podatkowego, pod warunkiem, że zeznanie podatkowe zostanie złożone przed upływem terminu określonego dla złożenia tego zeznania, co wynika z art. 54 ust. 5e i 5f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl ust. 5d oraz art. 37, wskazanie w zeznaniu podatkowym organizacji pożytku publicznego poprzez podanie jej nazwy i numeru wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, traktuje się na równi ze złożeniem wniosku, o którym mowa w art. 45 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

b) stanowisko Wnioskodawcy i uzasadnienie

W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji gdy obliczenia rocznego podatku dokona za Wnioskodawcę pracodawca na zasadach określonych w art. 37 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, właściwy naczelnik urzędu skarbowego powinien przekazać kwotę nieprzekraczającą 1% podatku należnego za rok podatkowy na rzecz wybranej przez Wnioskodawcę organizacji pożytku publicznego, wskazanej w pisemnym oświadczeniu złożonym przez Wnioskodawcę temu naczelnikowi przed upływem terminu do złożenia rocznego obliczenia podatku od dochodu uzyskanego przez Podatnika w roku podatkowym (PIT-40), pod warunkiem, że obliczenie to zostanie złożone przed upływem ustawowego terminu.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa interpretacja analizowanych przepisów wynika z ich literalnego brzmienia oraz ich celu, a także z celu zmian przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzonych z dniem 1 stycznia 2007 r.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, odmienna interpretacja przepisów podatkowych, w szczególności skutkująca pozbawieniem Wnioskodawcy możliwości przekazania 1% podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego w sytuacji, gdy obliczenia rocznego podatku należnego od uzyskanych przez niego dochodów dokona Pracodawca, byłaby wyrazem nieuzasadnionej dyskryminacji podatników, za których rocznego obliczenia podatku dochodowego dokonują pracodawcy, w stosunku do podatników obliczających ten podatek samodzielnie.

* LITERALNE BRZMIENIE art. 45 ust. 5c oraz ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

W myśl art. 45 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przekazanie przez naczelnika urzędu skarbowego kwoty w wysokości nieprzekraczającej 1% podatku należnego wynikającego z zeznania podatkowego na rzecz wskazanej przez podatnika organizacji pożytku publicznego następuje na wniosek podatnika.

Prawo podatnika do kierowania wniosków do organów podatkowych wynika z ogólnych przepisów (art. 168 i nast.) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60). Przewidziane w przytoczonym przepisie uprawnienie jest równoznaczne z obowiązkiem organów podatkowych przyjęcia kierowanych do nich wniosków podatników.

W myśl art. 45 ust. 5c ustawy, przekazanie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego 1% podatku na rzecz wybranej przez podatnika organizacji pożytku publicznego odbywa się na wniosek podatnika. Oznacza to, iż na podstawie przepisu prawa materialnego (przytoczonego art. 45 ust. 5c ustawy) podatnik uzyskuje uprawnienia do:

a.

zadysponowania kwotą 1% podatku w granicach przewidzianych prawem, a także do

b.

żądania od organu podatkowego dokonania fizycznego przekazania takiej kwoty na rachunek właściwej organizacji pożytku publicznego. Jedynym warunkiem koniecznym do skorzystania z tych uprawnień jest złożenie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego wniosku podatnika, w którym wskazana zostanie organizacja pożytku publicznego wymieniona w wykazie, o którym mowa w art. 45 ust. 5f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie organ podatkowy nie może odmówić przyjęcia takiego wniosku.

Powyższe uprawnienia zapewnia podatnikowi przepis prawa materialnego, zatem wniosek kierowany do Naczelnika Urzędu Skarbowego jest jedynie technicznym sposobem powiadomienia organu o woli podatnika zadysponowania kwotą podatku (przekazania jej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego wybranej organizacji pożytku publicznego). Czysto techniczny charakter posiada również samo przekazanie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego ww. kwoty na rachunek wskazanej we wniosku podatnika organizacji pożytku publicznego. Obie te czynności służą realizacji uprawnienia podatnika zagwarantowanego mu mocą przepisu prawa materialnego. O technicznym charakterze czynności podejmowanych przez organ podatkowy na wniosek podatnika świadczy również fakt, iż przekazanie przedmiotowej kwoty przez Naczelnika Urzędu Skarbowego nie wymaga uprzedniej weryfikacji przez ten organ prawidłowości wysokości przekazanej kwoty zobowiązania podatkowego. Przekazywana kwota jest ułamkiem zobowiązania podatkowego obliczonego przez podatnika/płatnika, a za prawidłowość obliczenia obu tych kwot (t. j. kwoty zobowiązania podatkowego oraz kwoty, która ma zostać przekazana organizacji pożytku publicznego) odpowiedzialność ponosi podatnik.

Z tych względów należy stwierdzić, że forma złożenia przez podatnika wniosku, o którym mowa w art. 45 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może ograniczać się tylko do zeznania podatkowego. Tym bardziej, że zgodnie z art. 37 ust. 5d ustawy, na równi ze złożeniem przez podatnika wniosku, o którym mowa w art. 45 ust. 5c ustawy traktuje się wskazanie w zeznaniu podatkowym organizacji pożytku publicznego poprzez jej nazwy i numeru wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

Z literalnego brzmienia przytoczonych przepisów nie wynika, jakoby wyłącznie wskazanie w zeznaniu podatkowym składanym samodzielnie przez podatnika organizacji pożytku publicznego, na której rzecz naczelnik urzędu skarbowego powinien przekazać kwotę nieprzekraczającą 1% podatku było jedynym możliwym sposobem złożenia przez podatnika wniosku, o którym mowa w art. 45 ust. 5c ustawy. Przeciwnie, treść art. 45 ust. 5d ww. ustawy sugeruje, że wskazanie takiej organizacji w zeznaniu podatkowym jest jedynie czynnością "traktowaną na równi" ze złożeniem takiego wniosku przez podatnika, a zatem możliwe są także inne sposoby wnioskowania o przekazanie części podatku wybranej przez podatnika instytucji.

Specjalna rubryka przeznaczona na wpisanie danych wybranej organizacji pożytku publicznego znajduje się w rocznych zeznaniach składanych przez podatników samodzielnie obliczających podatek dochodowy na podstawie art. 45 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. w zeznaniach: PIT-36, PIT-36L, PIT-38). Rubryka taka nie występuje natomiast w rocznym obliczeniu podatku od dochodu uzyskanego przez podatnika, sporządzanym przez płatnika na podstawie art. 37 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT-40) ani w oświadczeniu podatnika dla celów dokonania rocznego obliczenia podatku dochodowego od dochodu uzyskanego przez podatnika składanym pracodawcy (PIT-12).

W ocenie podatnika brak odpowiednich rubryk w ww. formularzach świadczy jedynie o tym, że przy dokonaniu rocznego obliczenia podatku pracownika przez pracodawcę nie jest możliwe wskazanie przez pracodawcę w zeznaniu podatkowym pracownika (PIT-40) organizacji pożytku publicznego, na której rzecz właściwy naczelnik urzędu skarbowego powinien wpłacić kwotę nieprzekraczającą 1% podatku należnego za rok podatkowy. Fakt ten nie oznacza jednak bynajmniej, że podatnik taki nie ma możliwości złożenia wniosku do naczelnika urzędu skarbowego o przekazanie części podatku wskazanej przez niego organizacji pożytku publicznego. Przeciwnie, podatnik taki może złożyć organowi podatkowemu wniosek, o którym mowa w art. 45 ust. 5c mimo, iż w zeznaniu PIT-40, które na jego rzecz złoży pracodawca nie zawiera przeznaczonej na ten cel rubryki. w tej sytuacji wniosek podatnika może być złożony w dowolnej formie, pod warunkiem, że posiadać będzie cechy podania określone w art. 168 ust. 2 Ordynacji podatkowej i zostanie wniesiony przed upływem terminu określonego w art. 45 ust. 5f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W efekcie złożenia takiego wniosku przez podatnika, właściwy naczelnik urzędu skarbowego, w myśl art. 45 ust. 5c ustawy, zobowiązany będzie do przekazania określonej w nim kwoty (nieprzekraczającej jednak 1% podatku należnego za rok podatkowy), na rzecz organizacji pożytku publicznego wskazanej we wniosku podatnika.

Zdaniem podatnika, brak umieszczenia we wzorze PIT-40 (a także w oświadczeniu podatnika (PIT-12) odpowiedniej rubryki do wskazania organizacji pożytku publicznego, na rzecz której organ podatkowy powinien przekazać część kwoty podatku, jest wynikiem ewidentnego przekroczenia ustawodawcy i nie może skutkować pozbawieniem podatnika przyznanego mu ustawowo uprawnienia. Wniosek ten jest tym bardziej uzasadniony, iż we wspomnianych formularzach przewidziano miejsce na wpisanie innych odliczeń od podatku np. składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz ulgi z tytułu wychowywania dzieci).

O prawidłowości powyższego stanowiska świadczy w szczególności fakt, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyraźnego przepisu pozbawiającego podatników uzyskujących dochody ze stosunku pracy, za których obliczenia rocznego dokonuje pracodawca, prawa do żądania przekazania części podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego. Tego rodzaju przepisem, który "de facto" odmawiał przedmiotowego przywileju niektórym podatnikom (uzyskującym dochody z działalności gospodarczej opodatkowanie jednolitym 19% podatkiem oraz z kapitał...ów pieniężnych) był to 31 grudnia 2006 r. art. 27d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowił on wyraźnie, że pomniejszeniu o darowiznę na rzecz organizacji pożytku publicznego może podlegać jedynie podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy, t. j. zeznania o wysokości osiągniętego w r. podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

1.

kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b,

2.

pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, wykluczone było odliczenie darowizny od podatku wynikającego z innych zeznań, między innymi z zeznania o którym mowa w art. 45 ust. 1a ustawy.

Obecnie art. 45 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych statuujący uprawnienie do przekazania organizacji pożytku publicznego określonej kwoty podatku nie zawiera żadnego ograniczenia co do rodzaju zeznania, którego złożenie przez podatnika przesądzałoby o możliwości skorzystania z przedmiotowego przywileju. W szczególności przepis ten nie przesądza, że uprawnieni do dokonania takiej darowizny są tylko podatnicy składający samodzielnie zeznanie określone w art. 45 ust. 1a ustawy i tym samym uprawnienie to nie przysługuje podatnikom, których zeznanie sporządza pracodawca na podstawie art. 37 ustawy. W ocenie Wnioskodawcy należy zatem uznać, że ograniczenie takie w żaden sposób nie wynika z obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że obowiązki oraz uprawnienia podatników wynikają jedynie z przepisów prawa podatkowego. Tylko takie regulacje mogłyby stanowić o ewentualnym pozbawieniu określonych uprawnień danej kategorii podatników. Obowiązków ani uprawnień podatników w żadnym razie nie mogą kreować wzory formularzy podatkowych.

Uprawnienie podatnika do zadysponowania częścią podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego wynika bezpośrednio z art. 45 ust. 5c ustawy. Jednocześnie żaden przepis nie pozbawia podatników uzyskujących dochody ze stosunku pracy, za których obliczenia rocznego podatku dokonuje pracodawca, uprawnienia do dokonania takiej dyspozycji. Podatnik nie może zatem zostać pozbawiony takiego uprawnienia jedynie mocą samej konstrukcji formularzy podatkowych (t. j. PIT-40 oraz PIT-12), t. j. poprzez fakt, że nie zawierają one odpowiednich rubryk do wskazania: organizacji pożytku publicznego, na rzecz której Naczelnik Urzędu Skarbowego powinien dokonać wpłaty części podatku oraz kwoty podatku podlegającego przekazaniu.

* CEL ZMIANY REGULACJI UMOŻLIWIAJĄCEJ PRZEKAZANIE 1% PODATKU NA RZECZ ORGANIZACJI POŻYTKU PUBLICZNEGO

Przedstawiona powyżej interpretacja analizowanych przepisów ustawy jest również racjonalna z punktu widzenia nowelizacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości przekazania maksimum 1% podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego, dokonanej mocą art. 1 pkt 50 lit. f) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588; dalej jako: "ustawa zmieniająca ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych" - zgodnie z art. 21 ustawy zmieniającej, znowelizowane przepisy weszły w życie 1 stycznia 2007 r. i mają zastosowanie w odniesieniu do dochodów uzyskanych po tej dacie).

Zgodnie z uzasadnieniem projektu ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych:

(...) proponowana zmiana, prawo do przekazania 1% podatku należnego przyznaje podatnikom, którzy wybrali opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej według jednolitej 19% stawki podatku, także podatnikom osiągającym dochody z kapitałów pieniężnych, wymienionych w art. 30b ustawy."

Wynika stąd, że intencją ustawodawcy było poszerzenie kręgu podatników uprawnionych do przekazania określonej części podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego w porównaniu do pierwotnej regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która jednoznacznie pozbawiała podatników uzyskujących dochody z działalności gospodarczej opodatkowane jednolitym 19% podatkiem oraz z kapitałów pieniężnych takiego przywileju.

W tym świetle wydaje się oczywistym, że brak jest podstaw do kwestionowania istnienia tego uprawnienia w przypadku podatników uzyskujących dochody ze stosunku pracy, których roczny podatek dochodowy rozlicza pracodawca, tylko z tego powodu, że nie składają oni samodzielnie zeznania podatkowego w podatku dochodowym, a zeznanie składane na ich rzecz przez pracodawcę (PIT-40) nie zawiera odpowiedniej rubryki, w której można by wskazać organizację pożytku publicznego, na rzecz której organ podatkowy miałby przekazać część podatku.

* RÓWNE TRAKTOWANIE PODATNIKÓW

Należy ponadto podkreślić, że tylko wykładnia art. 45 ust. 5c, w myśl której prawo do wnioskowania o przekazanie części kwoty podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego przysługuje również podatnikom, za których rocznego obliczenia podatku dochodowego dokonuje pracodawca zapewnia pełną realizację konstytucyjnej zasady równości wobec prawa. Zasada ta, sformułowana w art. 32 Konstytucji, nakazuje jednakowe traktowanie przez władze publiczne osób znajdujących się w porównywalnej sytuacji.

Nieuzasadnione zróżnicowane traktowanie podatkowe podatników uzyskujących przychody z tego samego źródła (t. j. ze stosunku pracy) spośród których pierwszy sam oblicza roczny podatek dochodowy, a obliczenia za drugiego z nich dokonuje pracodawca, przejawiające się w tym, że ten pierwszy mógłby żądać przekazania części podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego a ten drugi byłby takiego przywileju pozbawiony, stanowiłby oczywistą dyskryminację, sprzeczną z konstytucyjną zasadą równości wobec prawa.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do postanowień art. 45 ust. 5c-5d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), naczelnik urzędu skarbowego - na wniosek podatnika - przekazuje na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego kwotę w wysokości nieprzekraczającej 1% podatku należnego wynikającego z zeznania podatkowego, po zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy w dół. Przekazanie ww. kwoty, po pomniejszeniu o koszty przelewu bankowego, nastąpi w terminie trzech miesięcy od upływu terminu dla złożenia zeznania podatkowego, pod warunkiem, że zeznanie podatkowe zostanie złożone przed upływem terminu określonego dla jego złożenia.

Wskazanie w zeznaniu podatkowym Organizacji Pożytku Publicznego poprzez podanie jej nazwy i numeru wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, traktuje się na równi ze złożeniem wniosku.

Zgodnie z przepisami tejże ustawy można wskazać tylko jedną Organizacji Pożytku Publicznego, znajdującą się w wykazie organizacji ogłoszonym do końca r. podatkowego w drodze obwieszczenia Ministra Polityki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz mającą status organizacji pożytku publicznego, o którym mowa w art. 45 ust. 5g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik urzędu skarbowego przekazujący wnioskowane przez podatnika sumy na ogólnie określoną działalność statutową nie ma możliwości wskazania szczegółowego celu, na który powinny być wykorzystane środki. Rozdysponowanie na cele szczególne, np. finansowania rehabilitacji niepełnosprawnego dziecka, należy do wewnętrznej procedury danej organizacji. Natomiast możliwość wskazania w deklaracji podatkowej tytułu przelewu może pełnić funkcję pomocniczą, usprawniającą wewnętrzną dystrybucję środków.

Podatnik w składanym przez siebie zeznaniu podatkowym może podać dodatkowe informacje, które w jego ocenie mogą mieć wpływ na dystrybucję środków gromadzonych przez organizację pożytku publicznego (np. na konkretny cel).

Informację tę podatnik będzie mógł zamieścić w rubryce "Inne informacje, w tym ułatwiające kontakt z podatnikiem", znajdującej się bezpośrednio nad wnioskiem o przekazanie 1% podatku należnego, odpowiednio w:

*

poz. 135 - PIT-28,

*

poz. 311 - PIT-36,

*

poz. 107 - PIT-36L,

*

poz. 123 - PIT-37,

*

poz. 59 - PIT-38

Wyżej wymienione regulacje mają jednakże zastosowanie jedynie do podatników rozliczających się samodzielnie. Natomiast zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik, od którego zaliczki miesięczne pobierają płatnicy określeni w art. 31, art. 33, lub art. 35 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, złoży płatnikowi przed dniem 10 stycznia następującego po r. podatkowym oświadczenie sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-12), które traktuje się na równi z zeznaniem, że:

1.

poza dochodami uzyskanymi od płatnika nie uzyskał innych dochodów, z wyjątkiem dochodów określonych w art. 30-30c oraz art. 30e,

2.

nie korzysta z odliczeń, z zastrzeżeniem ust. 1a pkt 2-4,

3.

nie korzysta z możliwości opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 lub 4,

4.

nie ma obowiązku doliczenia kwot uprzednio odliczonych z zastrzeżeniem ust. 1a pkt 5

* płatnik jest obowiązany sporządzić, według ustalonego wzoru (PIT-40), roczne obliczenie podatku, na zasadach określonych w art. 27, od dochodu uzyskanego przez podatnika w r. podatkowym.

Podatnik rozliczający się za pośrednictwem płatnika nie ma możliwości przekazania 1% podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego, z uwagi na to, iż na formularzu PIT-40 nie przewidziano rubryki dla tego typu wpłat. Nie nałożono też na płatników obowiązku uwzględniania takiej dyspozycji podatnika. Nie oznacza to jednak, że podatnicy rozliczający się za pośrednictwem pracodawcy w ogóle nie mają możliwości przekazania 1 % podatku. Mogą to zrobić, składając do dnia 30 kwietnia ponownie samodzielnie zeznanie podatkowe na druku PIT-37. Wtedy jednak podatnik musi uwzględnić wszystkie dochody, również te, które rozliczył już pracodawca.

Powyższe informacje zostaną przesłane organizacji pożytku publicznego przez organ podatkowy jako uszczegółowienie przekazanych kwot. Należy jednak pamiętać, że rozdysponowanie środków przekazanych przez organ podatkowy pozostaje w wyłącznej gestii organizacji pożytku publicznego i powinno odbywać się w zgodzie z przedmiotem działalności organizacji określonym w statucie oraz z przepisami prawa powszechnie obowiązującego.

Stosownie do art. 32 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z dnia 16 lipca 1997 r. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.):

1.

Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.

2.

Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

Przepis ten oznacza prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Wszyscy podatnicy rozliczają się do 30 kwietnia 2008 r. Mają oni prawo wyboru między rozliczeniem samodzielnym a rozliczeniem za pośrednictwem płatnika. Podatnik wybierając rozliczenie za pośrednictwem płatnika godzi się na ten rodzaj rozliczenia. Tym samym bezzasadny jest zarzut Wnioskodawcy, iż jest on dyskryminowany. Wszyscy podatnicy, którzy wybrali ten sposób rozliczenia znajdują się w takiej samej sytuacji jak Wnioskodawca i tak samo nie mogą oni przekazać 1% podatku należnego na rzecz wybranej organizacji pożytku publicznego.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl