IPPB2/415-40/09-5/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2009 r. (data wpływu 23 stycznia 2009 r.) oraz piśmie (data wpływu 12 lutego 2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/415-40/09-2/MK z dnia 29 stycznia 2009 r. (data nadania 29 stycznia 2009 r., data doręczenia 2 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej wywłaszczonej, a następnie zwróconej decyzją administracyjną - jest prawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej wywłaszczonej, a następnie zwróconej decyzją administracyjną.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 1995 r. rodzice Wnioskodawczyni przepisali jej gospodarstwo rolne w zamian za emeryturę rolniczą.

W 2001 r. Wnioskodawczyni wystąpiła z mamą o postępowanie spadkowe po tacie, który zmarł w listopadzie 1995 r., ale tylko w zakresie tych działek, które wcześniej zostały wywłaszczone rodzicom Wnioskodawczyni pod budowę osiedla.

Zgodnie z ustawą Wnioskodawczyni i jej mama miały prawo ubiegać się o teren niewykorzystany, czyli o zwrot niewykorzystanych nieruchomości. Udało się odzyskać działkę 65/2 z obrębu 4.03.09 i działkę nr 57 z obrębu 4-03-22. Zgodnie z Postanowieniem Sądu z dnia 1 marca 2001 r. Wnioskodawczyni i jej mamie należy się po 1/2 części.

Pismem z dnia 29 stycznia 2009 r. Nr IPPB2/415-40/09-2/MK wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez:

* Wskazanie, czy interpretacja przepisów prawa podatkowego ma być udzielona w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn, czy podatku dochodowego od osób fizycznych. W złożonym wniosku zakreśliła Pani w części D.2 poz. 39 - podatek od towarów i usług oraz 42-podatek od spadków i darowizn, natomiast z analizy złożonego wniosku wynika, że przedmiotem interpretacji maja być przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

* Sformułowanie pytania i przyporządkowanie go do przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz uiszczenia dodatkowej opłaty w wysokości 40,00 zł.

* Jeżeli intencją Pani jest, aby interpretacja została udzielona w zakresie podatku od spadków i darowizn proszę o sformułowanie pytania i przyporządkowanie go do przedstawionego własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego oraz uiścić opłatę w wysokości 40,00 zł.

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od spadków i darowizn zostanie rozpatrzony w odrębnych interpretacjach.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Nie powinna płacić podatku z tytułu sprzedaży odzyskanych działek, ponieważ należały one do rodzinny od lat stanowiąc majątek rodzinny, a nie nowo nabyty. W kwestii podatku VAT Wnioskodawczyni uważa, że sprzedając obie odzyskane działki nie zapłaci podatku, ponieważ będzie to sprzedaż jednorazowa. W zakresie podatku od spadków i darowizn Wnioskodawczyni, uważa, że w przypadku śmierci matki po przeprowadzonym postępowaniu spadkowym będzie mogła dokonać sprzedaży działek, ponieważ jest rolnikiem i wolno jej sprzedać ziemię kiedy uważa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie zatem do art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu.

Celem zwrotu jest więc przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności.

W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Z odniesienia powyższych przepisów do przedstawionego stanu faktycznego wynika, że nie powinno się oceniać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości na rzecz Wnioskodawczyni w kategoriach nabycia, o jakim stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oddanie nieruchomości uprzednio wywłaszczonej z uwagi na to, iż nieruchomość nie została wykorzystana na cel, na który dokonano wywłaszczenia należy traktować, jako swoistą restytucję stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia.

Wobec powyższego, sprzedaż nieruchomości, zwróconej spadkobiercy, ponieważ nie została wykorzystana na cele wskazane w decyzji wywłaszczeniowej nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, także wówczas gdy sprzedaż ta została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił zwrot nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni i jej mama na mocy ww. ustawy ubiegały się o zwrot niewykorzystanych nieruchomości. W konsekwencji odzyskując działkę 65/2 z obrębu 4-03-09 i działkę nr 57 z obrębu 4-03-22, które zamierza zbyć.

Co skutkuje tym, że, sprzedaż przez Panią, jako następcy prawnego nieruchomości zwróconej na Pani rzecz na podstawie decyzji administracyjnej wywłaszczonej nieruchomości, nie będzie stanowić źródła przychodów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jeśli wywłaszczona nieruchomość została zwrócona na rzecz byłego właściciela lub jego spadkobiercy, to czynność ta, jest jedynie przywróceniem stanu własności sprzed wywłaszczenia więc nie może być utożsamiana z jakąkolwiek formą nabycia w rozumieniu kodeksu cywilnego. Zwrot nieruchomości nie stanowi więc nabycia nieruchomości, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego, sprzedaż nieruchomości, zwróconej Pani na podstawie decyzji administracyjnej, jako jednemu ze spadkobierców nie będzie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Nadto, mając na uwadze, iż wskazana we wniosku nieruchomość stanowi wspólną własność Wnioskodawczyni i jej matki, zaznacza się, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa zastosowanie się do niniejszej interpretacji przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić - również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej - tylko Pani, jako Wnioskodawczyni.

Natomiast matka Pani, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna indywidualnie wystąpić z wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.