IPPB2/415-396/09-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2009 r. (data wpływu 5 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wypełniania obowiązków płatnika z tytułu wykonywanych czynności z zakresu organizacji, prowadzenia i obsługi programu emisji obligacji - jest prawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wypełniania obowiązków płatnika z tytułu wykonywanych czynności z zakresu organizacji, prowadzenia i obsługi programu emisji obligacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

Spółka E. SA zawarła z Bankiem umowę w zakresie prowadzenia organizacji i obsługi programu emisji obligacji. Na mocy przedmiotowej umowy strony określiły swoje wzajemne obowiązki zgodnie, z którymi wnioskująca spółka (emitent) udziela agentowi płatniczemu (bankowi) zlecenia zorganizowania i obsługi kolejnych emisji obligacji.

Dalsze zapisy umowy zawierają określenia czynności jakie agent emisji zobowiązuje się Wykonać w imieniu i na rachunek emitenta. Na mocy aneksu do przedmiotowej umowy wprowadzono zapis, z którego wynika, iż na podstawie informacji przekazanych przez agenta płatniczego emitent spółka wyliczy kwoty należnego podatku dochodowego. Po wyliczeniu podatku potrąci należne kwoty podatku dochodowego z kwot do zapłaty danemu posiadaczowi obligacji oraz przekaże potrącone kwoty na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Ponieważ powyższe zapisy są standardowo stasowane przez bank wobec ich klientów na tle przedstawionego wyżej stanu faktycznego pojawiają się istotne wątpliwości natury podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kto w wyżej opisanej sytuacji jest płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego w rozumieniu art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy

Płatnikiem zryczałtowanego 19% podatku dochodowego od osób fizycznych jest bank, który faktycznie wypłaca świadczenia z obligacji obligatariuszom.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1 z zastrzeżeniem ust. 5 zobowiązani są płatnicy tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne oraz jednostki niemające osobowości prawnej.

W sytuacji opisanej na wstępie to bank poszukuje nabywców obligacji, dokonuje ich przydziału oraz wypłat świadczeń z obligacji na rzecz poszczególnych podmiotów. Ponadto stawia do ich dyspozycji środki pieniężne wynikające z dyskonta. W ocenie spółki ww. obowiązki wskazują właśnie na bank, jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, który bez dokonania tych czynności nie mógłby dokonać zadań nałożonych umową. Spółka przekazuje jedynie środki pieniężne na wykup obligacji i jest faktycznym zleceniodawcą powyższych czynności.

Nie jest się również wstanie wywiązać z obowiązku płatnika w sytuacji, gdy bank odmawia wyjawienia danych podmiotów nabywających obligacje, przez co nie ma faktycznej możliwości weryfikacji poprawności danych podawanych przez bank. Skoro to na niej miałby ciążyć obowiązki płatnika to musiałaby mieć możliwość weryfikacji poprawności wyliczeń oraz innych danych przekazywanych przez służby finansowo - księgowe banku.

W ocenie wnioskującej spółki powyższe okoliczności jednoznacznie wskazują na bank, jako podmiot zobowiązany do realizacji obowiązków nałożonych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazuje, iż analogicznie w przypadku emisji obligacji skarbowych Skarbu Państwa to nie Minister Finansów jest płatnikiem podatku ale bank dokonujący subskrypcji obligacji wśród nabywców.

W tej sytuacji zapisy aneksu wydają się nie mieć praktycznego znaczenia, bowiem - w ocenie wnioskującej spółki - przeniesienie obowiązków publicznoprawnych w drodze umowy cywilnoprawnej na innych podmiot nie wywołuje skutków w sferze prawa podatkowego.

W sytuacji przedstawionej w zapytaniu dochodzi w istocie do obliczenia i poboru podatku przez bank, który nie dokonując tych czynności nie mógłby wypłacić prawidłowej kwoty dyskonta na rzecz obligatariuszy. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych (zob. postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 2 lutego 2007 r. ŁUS-ll-2-415/36/O6/JB. Podobne stanowisko zajął Naczelnik Małopolskiego US w Krakowie w interpretacji z dnia 12 kwietnia 2006 r. PSUS/PB-Rl-PDP/423/119/P/92/06/MB). Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dn. 30 lipca 2008 r. Nr IPPB2/4I5-797/08-2/MK wskazał na bank jako płatnika podatku dochodowego z tytułu emisji obligacji na rzecz swojego klienta. (zob. też interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu - z dnia 3 marca 2008 r., Nr ILPBI/15-233/07-2/RP).

Mając na względzie przedstawione wyżej wątpliwości Wnioskodawca uprzejmie prosi o ich wyjaśnienie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), płatnicy o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a, 5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka na podstawie zawartej umowy w zakresie prowadzenia organizacji i obsługi programu emisji obligacji rozpoczęła współpracę z Bankiem. W ramach współpracy Bank m.in. zobowiązał się do zorganizowania i obsługi kolejnych emisji obligacji oraz poszukiwania inwestorów gotowych nabyć wyemitowane obligacje, przekazywania należności z tytułu obligacji ich posiadaczom (funkcja agenta płatnika). Spółka natomiast przekazuje jedynie środki pieniężne na wykup obligacji i jest faktycznym zleceniodawcą tych czynności.

Z powyższego wynika, iż obowiązek ustalenia i wypłaty wartości pożytków należnych poszczególnym obligatariuszom, przejmie - zgodnie z zawartą umową Bank pełniący rolę agenta emisji.

Bank będzie pośredniczył w obrocie papierami wartościowymi. Samo przeniesienie obowiązków publicznoprawnych w drodze zawartego aneksu do umowy cywilnoprawnej na Spółkę nie wywołuje skutków w sferze prawa podatkowego. Słusznie wskazał Wnioskodawca, iż wszelkie obowiązki w dziedzinie prawa podatkowego (jak np. obowiązek obliczenia, pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu) mogą wynikać wyłącznie z odpowiednich przepisów powszechnie obowiązującego prawa podatkowego i nie mogą być modyfikowane postanowieniami umownymi.

W opisanej sytuacji Bank będzie dokonywał wypłat należnych poszczególnym podmiotom kwot, stawiał do dyspozycji podatników pieniądze lub wartości pieniężne.

Bank, jako podmiot dokonujący wypłat, będzie zobowiązany do obliczenia i poboru podatku.

W konsekwencji Bank dokonując czynności wypłaty środków na rzecz obligatariuszy z tytułu obsługi emisji papierów wartościowych dokonywanej przez Spółkę, w związku z wykonywaniem tych czynności staje się płatnikiem, o którym mowa w art. 41 ust. 4 ustawy, o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji podatkowych, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy stany faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym, stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.