IPPB2/415-39/14-4/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) oraz w piśmie z dnia 18 marca 2014 r. (data wpływu 24 marca 2014 r.) uzupełniającym braki wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-39/14-2/PW z dnia 10 marca 2014 r. (data odbioru 13 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy opodatkowaniu części wynagrodzenia ze stosunku pracy - jest:

* prawidłowe - odnośnie dochodów uzyskanych w latach 2009-2012,

* nieprawidłowe - odnośnie dochodów uzyskanych po 1 stycznia 2013 r.

W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy opodatkowaniu części wynagrodzenia ze stosunku pracy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni posiada tytuł magistra inżyniera w zakresie konstrukcji budowlanych i inżynierskich. Od listopada 2008 r. jest zatrudniona na umowę o pracę na pełen etat w biurze projektowym E. Sp. z o.o. w W - początkowo jako Asystent Projektanta Konstrukcji, a od maja 2013 r. jako Projektant Konstrukcji. W ramach zakresu obowiązków i uprawnień wynikających z pełnionego uprzednio i obecnie stanowiska Wnioskodawczyni uczestniczy w procesie projektowania utworów architektonicznych i architektoniczno - urbanistycznych w zakresie konstrukcji obiektów budowlanych. Proces projektowania obejmuje wszystkie fazy powstawania dokumentacji projektowej - od koncepcji do kompletnego projektu architektoniczno-budowlanego (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, Dz. U. z 2012 r. Nr 0, poz. 462) oraz ewentualnie projektu ofertowego i wykonawczego. Każdy projekt wymaga oryginalnego podejścia przy jego wykonywaniu, każdy jest rozpatrywany i opracowywany indywidualnie, w związku tym każdy wykazuje cechy niepowtarzalności niezbędne do uznania go za przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.). W związku z pełnionym uprzednio i obecnie stanowiskiem Wnioskodawczyni twórczo uczestniczy w procesie projektowania rozwiązań konstrukcyjnych oraz wykonywania rysunków i opisów technicznych składających się na dokumentację projektową, stając się tym samym współtwórcą całego dzieła w rozumieniu art. 9 przywołanej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto w każdym egzemplarzu projektu nazwisko Wnioskodawczyni widnieje w rubryce "Projektant" lub "Zespół projektowy", co zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy pozwala domniemywać, że jest ona jego twórcą. Biuro projektowe, w którym pracuje Wnioskodawczyni, prowadzi ewidencję prac projektowych pracowników w postaci miesięcznych kart czasu pracy określających, ile godzin pracownik w regulaminowym czasie pracy poświęcił na prace projektowo-twórcze, a ile na niezwiązane z pracą twórczą szkolenia, zwolnienia, urlopy, święta itp. W związku z powyższym karta jest podstawą do określenia, jaka część przychodu pracownika stanowi wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do wykonanego w wyniku pracy twórczej dzieła, w stosunku do której mogłaby być zastosowana 50% stawka uzyskania przychodów.

Pismem z dnia 10 marca 2014 r. Nr IPPB2/415-39/14-2/PW wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez:

* wskazanie za który rok/lata Wnioskodawczyni chce w rozliczeniu rocznym uwzględnić koszty uzyskania przychodu przysługujące pracownikom z tytułu wykonywania pracy twórczej.

Wezwanie skutecznie doręczno 13 marca 2014 r.

Pismem z dnia 18 marca 2014 r. (data nadania 19 marca 2014 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w wyznaczonym terminie przeformułowując pytanie oraz wskazując, że w rozliczeniu rocznym chce ona uwzględnić koszty uzyskania przychodu przysługujące pracownikom z tytułu wykonywania pracy twórczej za lata: 2009, 2010, 2011, 2012 i 2013.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do zastosowania 50% stawki kosztów uzyskania przychodu w rozliczeniu rocznym za lata od 2009 r. do 2013 r., zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. Nr 0, poz. 361 z późn. zm.) dla przychodu uzyskanego tytułem wynagrodzenia za pracę, będącą przejawem pracy twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonego proporcjonalnie do czasu pracy zgodnie z kartą czasu pracy (przy czym dla pozostałego przychodu z wynagrodzenia za pracę, nie mającą charakteru pracy twórczej, koszty uzyskania przychodu określone będą na podstawie art. 22 ust. 2 ww. ustawy) w ramach umowy o pracę na stanowisku asystent projektanta i projektant.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Wnioskodawczyni uważa, że przysługuje jej prawo do zastosowania 50% stawki kosztów uzyskania przychodu dla przychodu uzyskanego tytułem wynagrodzenia za pracę twórczą w rozliczeniu rocznym za lata od 2009 r. do 2013 r. W związku z zakresem obowiązków i uprawnień w ramach pełnionego przez Wnioskodawczynię poprzednio i obecnie stanowiska, samodzielnie wykonuje ona wydzielone części projektów technicznych. Zdaniem Wnioskodawczyni projekty, jakie wykonuje, są przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, w związku z tym stanowią przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.). Warunkiem dokonania wskazanej we wniosku kwalifikacji przychodów jest możliwość dokładnego ustalenia wysokości wynagrodzenia tytułem korzystania z praw autorskich w wyniku tworzenia projektów technicznych w stosunku do wysokości całkowitego wynagrodzenia za pracę w danym miesiącu. Prowadzona przez pracodawców ewidencja czasu pracy pozwala na określenie wysokości przychodu uzyskanego tytułem wynagrodzenia za pracę twórczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe odnośnie dochodów uzyskanych w latach 2009-2012, za nieprawidłowe odnośnie dochodów uzyskanych po 1 stycznia 2013 r.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 ww. ustawy nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy przysługuje, co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Inaczej traktowana jest sprawa kosztów uzyskania przychodów twórców i autorów zatrudnionych na umowę o pracę.

W takim przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy. Przepis ten w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. stanowi, że koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. nadanym art. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 24 października 2012 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1278), koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć #189; kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ustawy).

Na podstawie art. 22 ust. 10 ww. ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio. Przepis ten stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a (art. 22 ust. 10a ustawy).

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażania; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne (art. 1 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3 i ust. 4 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu, lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

W konsekwencji, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni posiada tytuł magistra inżyniera w zakresie konstrukcji budowlanych i inżynierskich. Od listopada 2008 r. jest zatrudniona na umowę o pracę na pełen etat w biurze projektowym E. Sp. z o.o. - początkowo jako Asystent Projektanta Konstrukcji, a od maja 2013 r. jako Projektant Konstrukcji. W ramach zakresu obowiązków i uprawnień wynikających z pełnionego uprzednio i obecnie stanowiska Wnioskodawczyni uczestniczy w procesie projektowania utworów architektonicznych i architektoniczno - urbanistycznych w zakresie konstrukcji obiektów budowlanych. Proces projektowania obejmuje wszystkie fazy powstawania dokumentacji projektowej - od koncepcji do kompletnego projektu architektoniczno-budowlanego (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, Dz. U. z 2012 r. Nr 0, poz. 462) oraz ewentualnie projektu ofertowego i wykonawczego. Każdy projekt wymaga oryginalnego podejścia przy jego wykonywaniu, każdy jest rozpatrywany i opracowywany indywidualnie, w związku tym każdy wykazuje cechy niepowtarzalności niezbędne do uznania go za przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.). W związku z pełnionym uprzednio i obecnie stanowiskiem Wnioskodawczyni twórczo uczestniczy w procesie projektowania rozwiązań konstrukcyjnych oraz wykonywania rysunków i opisów technicznych składających się na dokumentację projektową, stając się tym samym współtwórcą całego dzieła w rozumieniu art. 9 przywołanej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto w każdym egzemplarzu projektu nazwisko Wnioskodawczyni widnieje w rubryce "Projektant" lub "Zespół projektowy", co zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy pozwala domniemywać, że jest ona jego twórcą. Biuro projektowe, w którym pracuje Wnioskodawczyni, prowadzi ewidencję prac projektowych pracowników w postaci miesięcznych kart czasu pracy określających, ile godzin pracownik w regulaminowym czasie pracy poświęcił na prace projektowo-twórcze, a ile na niezwiązane z pracą twórczą szkolenia, zwolnienia, urlopy, święta itp. W związku z powyższym karta jest podstawą do określenia, jaka część przychodu pracownika stanowi wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do wykonanego w wyniku pracy twórczej dzieła, w stosunku do której mogłaby być zastosowana 50% stawka uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że do przychodów osiągniętych z tytułu wynagrodzenia za pracę twórczą mogą być zastosowane 50% koszty uzyskania przychodu tylko wówczas, gdy praca ta jest twórcza, tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter, spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oraz "podatnik" jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy.

Zatem, jeżeli tak, jak wskazała Wnioskodawczyni, wykonywana przez nią praca jest twórcza, o niepowtarzalnym charakterze oraz spełnia przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym Wnioskodawczyni może do osiągniętych przychodów w okresie od 2009 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w wyżej powołanym art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., jeżeli wszystkie warunki, o których mowa w tym przepisie zostaną spełnione.

Natomiast do pozostałej części wynagrodzenia uzyskanego z tytułu zwykłych obowiązków pracowniczych zastosowanie znajdą zryczałtowane koszty uzyskania przychodu wynikające z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc natomiast do kwestii możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w stosunku do wynagrodzenia uzyskanego od 1 stycznia 2013 r., przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wskazać, że Wnioskodawca może do przychodów osiągniętych w ramach umowy o pracę za przeniesienie praw autorskich zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, przy czym - jak wskazano powyżej - koszty te nie mogą przekroczyć #189; kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ustawy).

Natomiast do pozostałej części wynagrodzenia uzyskanego z tytułu zwykłych obowiązków pracowniczych zastosowanie znajdą zryczałtowane koszty uzyskania przychodu wynikające z ww. art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie, na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego zajęte przez Wnioskodawczynię stanowisko w zakresie możliwości zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu należało uznać za nieprawidłowe w stosunku do przychodów uzyskiwanych w 2013 r., bowiem nie uwzględnia ono obowiązującej od 1 stycznia 2013 r. normy prawnej zawartej w art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl której, w przypadku przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich koszty uzyskania przychodów określone w wysokości 50% uzyskanego przychodu nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

Końcowo, podkreślić należy, że ocena stanowiska Wnioskodawczyni została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.