IPPB2/415-388/08-2/MG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-388/08-2/MG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008 r. (data wpływu 29 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego wypłacanego funkcjonariuszowi X przeniesionemu do pełnienia służby w innej miejscowości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie opodatkowania równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego wypłacanego funkcjonariuszowi celnemu przeniesionemu do pełnienia służby w innej miejscowości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z dniem 1 maja 2004 r. ustalono funkcjonariuszowi X nowe miejsce pełnienia służby w Urzędzie XX w C.... Zdaniem Wnioskodawcy w związku z powyższym zgodnie z ustawą o Służbie... przeniesienie funkcjonariusza X do innej miejscowości wymaga zapewnienia mu lokalu mieszkalnego. Jeżeli zapewnienie lokalu jest w danej chwili niemożliwe, to do czasu otrzymania lokalu przysługuje funkcjonariuszowi równoważnik pieniężny. Wysokość równoważnika uzależniona jest od tego, czy funkcjonariusz przenosi się sam czy z rodziną i wynosi 7,20 zł lub 14,40 zł za każdy dzień.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego należy potrącać zaliczkę na podatek dochodowy, skoro jest to rekompensata za brak możliwości wywiązania się pracodawcy ze swoich zobowiązań wobec pracownika.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że równoważnik pieniężny wypłacany za brak przyznania lokalu mieszkalnego nie powinien podlegać opodatkowaniu. Jest on wypłacany czasowo, do chwili przyznania lokalu i jest swoistym ekwiwalentem za brak przysługującego Wnioskodawcy zgodnie z ustawą lokalu. Nie jest stałym elementem wynagrodzenia czy składnikiem poborów, który miałby wpływ na inne elementy wynagrodzenia. Nie jest również wypłacany łącznie z pensją. Zdaniem Wnioskodawcy ekwiwalenty za brak lokalu w innych służbach nie podlegają opodatkowaniu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2008 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 77 ww. ustawy zwolnił od podatku dochodowego, równoważniki pieniężne za brak kwatery, wypłacone: funkcjonariuszom P i Służby Więziennej, Agencji Bezpieczeństwa W i Agencji W, Straży G, Biura O oraz strażakom Państwowej S - do wysokości nieprzekraczającej kwoty 2..... zł.

Przepis powołanego art. 21 ust. 1 pkt 77 ustawy w cytowanym powyżej brzmieniu, wprowadzono z dniem 1 stycznia 2003 r., na podstawie art. 1 pkt 14a ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 1182 z późn. zm.) i w brzmieniu tym obowiązuje do dnia dzisiejszego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w oparciu o przepisy ustawy o Służbie..., w związku z przeniesieniem z dniem 1 maja 2004 r. do pełnienia służby w innej miejscowości, Wnioskodawcy przysługuje równoważnik pieniężny za brak przyznania lokalu mieszkalnego, który zdaniem Wnioskodawcy w innych służbach nie podlega opodatkowaniu.

Podstawowym aktem prawnym regulującym prawa i obowiązki funkcjonariuszy celnych jest ustawa z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie... (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 156, poz. 1641 z późn. zm.). Natomiast przysługujące funkcjonariuszom świadczenia związane z przeniesieniem do innej miejscowości określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie świadczeń związanych z przeniesieniem funkcjonariusza celnego do pełnienia służby w innej miejscowości (Dz. U. z 2004 r. Nr 120, poz. 1254 z późn. zm.).

Zgodnie z § 2 ust. 1 powołanego powyżej rozporządzenia Ministra Finansów funkcjonariuszowi X, przeniesionemu do pełnienia służby w innej miejscowości, z której dojazd jest znacznie utrudniony, przyznaje się lokal mieszkalny lub tymczasową kwaterę w miejscowości, w której stale lub czasowo pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej, albo równoważnik pieniężny.

Natomiast § 12 rozporządzenia mówi, iż równoważnik pieniężny przyznaje się funkcjonariuszowi do czasu przyznania lokalu mieszkalnego lub tymczasowej kwatery. Z kolei wysokość przedmiotowego równoważnika pieniężnego uregulowana została ściśle w § 15 ust. 1 ww. rozporządzenia.

Ustawodawca w zacytowanym powyżej art. 21 ust. 1 pkt 77 ustawy przewidział zwolnienie z opodatkowania równoważników pieniężnych za brak kwatery do wysokości nieprzekraczającej kwoty 2.280 zł, jednakże tylko dla niektórych, ściśle określonych w tym przepisie funkcjonariuszy.

Z analizy treści przedmiotowego artykułu wynika, że funkcjonariusze Służby... nie zostali wymienieni w tym przepisie, w związku z czym wypłacany Wnioskodawcy równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego stanowi przychód ze stosunku służbowego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl