IPPB2/415-382/09-4/AS2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2009 r. (data wpływu 27 maja 2009 r.), uzupełnionego pismem z dnia 3 lipca 2009 r. (data nadania 5 lipca 2009 r., data wpływu 7 lipca 2009 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-382/09-2/AS z dnia 22 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości określenia kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przy zawarciu drugiej umowy licencyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości określenia kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przy zawarciu drugiej umowy licencyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący polską spółką kapitałową zawarł w dniu 30 grudnia 2007 r. umowę licencyjną z właścicielami wzoru użytkowego na okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. Jak wskazał Wnioskodawca są to osoby fizyczne. Przy wypłacaniu wynagrodzenia z ww. umowy Wnioskodawca zastosował koszty uzyskania przychodu w wysokości 50%.

W związku z wygranym przetargiem na rok 2009 r. na wyrób, który jest przedmiotem umowy, Wnioskodawca zawarł umowę na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r.

W uzupełnieniu wniosku wskazano ponadto, iż przedmiotowy projekt wynalazczy jest zgłoszony w urzędzie patentowym i wpisany do rejestru wzorów użytkowych, przez co uzyskał prawo ochronne.

Wynagrodzenie właścicielom wzoru użytkowego wypłacane jest za korzystanie z ww. wzoru użytkowego.

Dzięki podpisanej umowie na rok 2009 r. na korzystanie z tego wzoru użytkowego Spółka mogła przystąpić do przetargu publicznego przedstawiając najkorzystniejszą ofertę spełniającą warunki techniczne.

Spółka produkuje wyrób w oparciu o ww. wzór użytkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy zawarciu drugiej umowy licencyjnej z właścicielami wzoru użytkowego Wnioskodawca może nadal stosować koszty uzyskania przychodu w wysokości 50%.

Jeżeli nie, to czy Wnioskodawca może liczyć koszty uzyskania przychodu i w jakiej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przy podpisaniu drugiej umowy licencyjnej z właścicielami wzoru użytkowego Wnioskodawca może zastosować koszty uzyskania przychodu w wysokości 50%, ponieważ jest to nowa, odrębna umowa.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c).

Natomiast w myśl art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Wnioskodawca będący polską spółką kapitałową zawarł w dniu 30 grudnia 2007 r. umowę licencyjną z właścicielami wzoru użytkowego na okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. Jak wskazał Wnioskodawca są to osoby fizyczne. Przy wypłacaniu wynagrodzenia z ww. umowy Wnioskodawca zastosował koszty uzyskania przychodu w wysokości 50%.

W związku z wygranym przetargiem na rok 2009 r. na wyrób, który jest przedmiotem umowy, Wnioskodawca zawarł umowę na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r.

Wskazano ponadto, że dzięki podpisanej umowie na rok 2009 r. na korzystanie z wzoru użytkowego Spółka mogła przystąpić do przetargu publicznego przedstawiając najkorzystniejszą ofertę spełniającą warunki techniczne. Spółka produkuje wyrób w oparciu o ww. wzór użytkowy.

Należy zauważyć, iż umowa licencyjna, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 z późn. zm.), polega na zezwoleniu na korzystanie z utworu w oznaczonym zakresie. Licencjobiorca nie rozporządza prawami autorskimi, a jedynie korzysta z utworu.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - co do zasady - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Należy ponadto wskazać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża Podatnika.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania projektu wynalazczego, topografii, układu scalonego, znaku towarowego lub zdobniczego określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, pod warunkiem, że:

* otrzymano ją w pierwszym roku trwania licencji,

* od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 koszty uzyskania przychodu z tytułu opłaty licencyjnej oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenia chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Należy zaznaczyć, iż uregulowania zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczące kosztów uzyskania przychodów przysługujących twórcom projektów wynalazczych, należy rozpatrywać w kontekście przepisów o własności przemysłowej, określających status prawny twórców projektów wynalazczych w zakresie prawa do uzyskania patentu, prawa ochronnego oraz prawa do wynagrodzenia.

Sposób opodatkowania przychodów wynalazcy uzależniony jest od warunków, w jakich wynalazek został dokonany oraz w jakiej formie uzyskiwane są przychody.

Status prawny twórców wynalazku w zakresie m.in. prawa do uzyskania patentu oraz prawa do wynagrodzenia regulują aktualnie przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, przez projekty wynalazcze rozumie się wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej stanowi, iż na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ustawy - Prawo własności przemysłowej, prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użytkowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawnienie do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji przysługuje wspólnie.

Przepis art. 20 ustawy - Prawo własności przemysłowej stanowi, iż twórca wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego uprawniony do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji może przenieść to prawo nieodpłatnie lub za uzgodnioną zapłatą na rzecz przedsiębiorcy albo przekazać mu wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy do korzystania.

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym przedmiotowy projekt wynalazczy jest zgłoszony w urzędzie patentowym i wpisany do rejestru wzorów użytkowych, przez co uzyskał prawo ochronne, a wynagrodzenie właścicielom wzoru użytkowego wypłacane jest za korzystanie z ww. wzoru użytkowego.

Jak wynika z przywołanego przepisu art. 22 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku zawarcia umowy dotyczącej czasowego przeniesienia prawa stosowania wzoru przemysłowego na inny podmiot, 50% koszty uzyskania przychodu stosuje się tylko i wyłącznie w stosunku do pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną i tylko w pierwszym roku jej trwania.

Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Należy zauważyć, że w art. 22 ust. 9 ustawy nie ma mowy ani o roku podatkowym, ani o roku kalendarzowym. W ww. przepisie chodzi o faktyczny upływ 1 roku, a nie o rok kalendarzowy.

Oznacza to, że 50% koszty uzyskania przychodu nie mają zastosowania do drugiej zawartej przez Wnioskodawcę umowy licencyjnej, bowiem nie zostały spełnione ww. przesłanki.

W oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca przy zawarciu drugiej umowy licencyjnej z właścicielami wzoru użytkowego nie może nadal stosować kosztów uzyskania przychodu w wysokości 50%, zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów określa się z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6, 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast w myśl art. 13 pkt 2, 4, 6, 8 za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

* według art. 13 pkt 2 - przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych,

* według art. 13 pkt 4 - przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi,

* według art. 13 pkt 6 - przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9,

* według art. 13 pkt 8 - przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

* z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Jak wynika z powyższego ustawodawca przewidział naliczanie 20% kosztów uzyskania przychodów wyłącznie dla przychodów osiąganych z samodzielnej działalności, tj. ww. art. 13 ust. 2, 4, 6, 8.

W prawie podatkowym, co do zasady, nie stosuje się analogii, zatem skoro ustawodawca określił 20% koszty dla przychodów z samodzielnej działalności, to nie można tegoż przepisu stosować rozszerzająco do przychodów z praw majątkowych. Tym bardziej, że dla przychodów z praw majątkowych koszty naliczane są w oparciu o przedmiotowy art. 22 ust. 9 pkt 1-2 ustawy.

Skoro brak innych zapisów w ustawie na temat kosztów to znaczy, że w innych przypadkach niż opisane w ustawie, koszty uzyskania przychodu nie są należne.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca przy zawarciu drugiej umowy licencyjnej z właścicielami wzoru użytkowego nie może liczyć podwyższonych kosztów uzyskania przychodu.

Podsumowując, w oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż przedmiotowa opłata licencyjna z tytułu zawartej umowy za korzystanie z wzoru użytkowego stanowi przychód Licencjodawcy z praw majątkowych.

Na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wynagrodzenia Licencjodawcy za 2008 r., z tytułu zawartej w dniu 31 grudnia 2007 r. umowy licencyjnej mają zastosowanie koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% uzyskanego przychodu w pierwszym roku trwania przedmiotowej licencji, natomiast przychody naliczane z licencji za drugi rok obowiązywania kolejnej umowy nie będą objęte 50% stawką kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.