IPPB2/415-375/14-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2014 r. (data wpływu 19 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu po stronie pracownika z tytułu dojazdów samochodem służbowym z miejsca pracy do miejsca zamieszkania i z miejsca zamieszkania do miejsca pracy - jest prawidłowe.

W dniu 19 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu po stronie pracownika z tytułu dojazdów samochodem służbowym z miejsca pracy do miejsca zamieszkania i z miejsca zamieszkania do miejsca pracy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Nadleśnictwo jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 32 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn.zm,) zwanej dalej ustawą o lasach, wchodzącą w skład Lasów Państwowych, Nadleśnictwo gospodaruje na ponad 15,6 tys. ha lasów. Lasy te charakteryzują się dużym rozdrobnieniem kompleksów leśnych. Obszar leśny Nadleśnictwa tworzy ponad 750 kompleksów leśnych.

Nadleśnictwo objęte jest Ponadzakładowym Układem Zbiorowym Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - zwanego dalej PUZP.

Zgodnie z § 18 ust. 2 PUZP, w wypadku gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych (w tym nadleśniczym) oraz osobom przez nich upoważnionym, przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu.

W § 4 PUZP wskazane zostały miejsca wykonywania pracy dla wszystkich pracowników jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych objętych PUZP, w tym w ust. 2 - dla nadleśniczych, zastępców nadleśniczego, inżynierów nadzoru i straży leśnej.

Według § 4 ust. 2 PUZP - miejscem wykonywania pracy dla nadleśniczych, zastępców nadleśniczego, inżynierów nadzoru, straży leśnej jest teren nadleśnictwa.

Pracownicy wymienieni powyżej zaliczeni są do Służby Leśnej, o której mowa w ustawie o lasach i aktach wykonawczych do niej.

Służba Leśna jest to grupa pracownicza, na której ciążą szczególne obowiązki związane ze sprawami zarządu lasami Skarbu Państwa, prowadzeniem gospodarki leśnej i ochroną lasów, zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego i ochrony przyrody oraz wykonywaniem innych zadań w zakresie ochrony mienia, a także sprawowaniem nadzoru nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa, w razie powierzenia takiego nadzoru przez starostę.

Wykonywanie zadań w zakresie zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego i ochrony przyrody oraz inne zadania w zakresie ochrony mienia przypisane zostały ustawowo strażnikom leśnym (art. 47 ustawy o lasach), stanowiących grupę pracowniczą - Straż Leśna.

Praca pracowników Służby Leśnej to ciągłe przemieszczanie się po rozległym terenie Nadleśnictwa. Wykonują oni różnorodne obowiązki służbowe w zakresie administrowania gospodarką leśną, ochrony mienia, ochrony lasu, w tym ochrony przeciwpożarowej. W okresie wysokiego zagrożenia pożarami lasu i w razie pożaru lasu, kradzieży mienia lub wystąpienia innych szkód w drzewostanach i innego majątku Nadleśnictwa, muszą dotrzeć z miejsca zamieszkania na miejsce tych zdarzeń w bardzo krótkim czasie, bez względu na porę dnia i dzień tygodnia. Ponadto w razie kradzieży drewna muszą dojechać z miejsca zamieszkania do miejsca, wobec którego istnieje podejrzenie o zgromadzeniu skradzionego drewna lub innego mienia Nadleśnictwa.

Do wykonywania zadań przez pracowników Służby Leśnej Nadleśnictwo wykorzystuje własne samochody, które na podstawie wydanych przez Nadleśniczego stosownych upoważnień (zezwoleń) zostały powierzone tym pracownikom.

Dla pracownika Straży Leśnej (komendanta) Nadleśniczy ustalił miejsce garażowania samochodu, oddanego do dyspozycji tego pracownika w celu wykonywania obowiązków służbowych, w miejscu jego zamieszkania, położonego na terenie Nadleśnictwa, gwarantującego bezpieczeństwo samochodu i za odpowiedzialnością materialną pracownika za powierzone mienie. Do zakresu działalności podstawowej Nadleśnictwa nie zalicza się usług wynajmowania samochodów. Nadleśnictwo nie prowadzi usług wynajmowania samochodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po stronie pracownika Straży Leśnej (komendanta) powstanie przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z dojazdami samochodem, wykorzystywanym w celu wykonywania obowiązków służbowych z miejsca garażowania, będącego również miejscem zamieszkania pracownika położonym na terenie Nadleśnictwa, do miejsca pracy którym jest teren Nadleśnictwa i czy w związku z tym Nadleśnictwo jest zobowiązane jako płatnik do obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 31 ww. ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Nadleśnictwa, dojazdy komendanta Straży Leśnej z miejsca garażowania samochodu będącego miejscem zamieszkania tego pracownika do miejsca wykonywania pracy i z powrotem, są konsekwencją wykonywania przez niego obowiązków służbowych, wymagających mobilności i stałej gotowości. Samochód jest wykorzystywany wyłącznie w tym celu i nie służy realizacji celów prywatnych pracownika.

Zakres obowiązków komendanta Straży Leśnej, wynikający ze stosunku pracy, uzasadnia ustalenie miejsca garażowania samochodu, stanowiącego własność Nadleśnictwa, w miejscu zamieszkania tego pracownika, z nałożeniem odpowiedzialności za powierzone mienie.

Przydzielenie więc samochodu służbowego pracownikowi Straży Leśnej (komendantowi), w celu wykonywania obowiązków służbowych i wyznaczenie miejsca garażowania tego samochodu w miejscu zamieszkania pracownika, nie stanowi przychodu tego pracownika ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, że po stronie pracownika Straży Leśnej (komendanta), zdaniem Nadleśnictwa, nie występuje żadne przysporzenie majątkowe stanowiące przychód ze stosunku pracy, Nadleśnictwo nie jest zobowiązane jako płatnik do obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodami z szeroko rozumianego stosunku pracy, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo odpłatne.

Przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie. Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się.

Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Nadleśnictwo gospodaruje na ponad 15,6 tys. ha lasów. Lasy te charakteryzują się dużym rozdrobnieniem kompleksów leśnych. Obszar leśny Nadleśnictwa tworzy ponad 750 kompleksów leśnych.

Zgodnie z § 18 ust. 2 PUZP, w wypadku gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych (w tym nadleśniczym) oraz osobom przez nich upoważnionym, przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu.

W § 4 PUZP wskazane zostały miejsca wykonywania pracy dla wszystkich pracowników jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych objętych PUZP, w tym w ust. 2 - dla nadleśniczych, zastępców nadleśniczego, inżynierów nadzoru i straży leśnej.

Według § 4 ust. 2 PUZP - miejscem wykonywania pracy dla nadleśniczych, zastępców nadleśniczego, inżynierów nadzoru, straży leśnej jest teren nadleśnictwa.

Pracownicy wymienieni powyżej zaliczeni są do Służby Leśnej, o której mowa w ustawie o lasach i aktach wykonawczych do niej.

Służba Leśna jest to grupa pracownicza, na której ciążą szczególne obowiązki związane ze sprawami zarządu lasami Skarbu Państwa, prowadzeniem gospodarki leśnej i ochroną lasów, zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego i ochrony przyrody oraz wykonywaniem innych zadań w zakresie ochrony mienia, a także sprawowaniem nadzoru nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa, w razie powierzenia takiego nadzoru przez starostę. Wykonywanie zadań w zakresie zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego i ochrony przyrody oraz inne zadania w zakresie ochrony mienia przypisane zostały ustawowo strażnikom leśnym (art. 47 ustawy o lasach), stanowiących grupę pracowniczą - Straż Leśna.

Praca pracowników Służby Leśnej to ciągłe przemieszczanie się po rozległym terenie Nadleśnictwa. Do wykonywania zadań przez pracowników Służby Leśnej Nadleśnictwo wykorzystuje własne samochody, które na podstawie wydanych przez Nadleśniczego stosownych upoważnień (zezwoleń) zostały powierzone tym pracownikom.

Dla pracownika Straży Leśnej (komendanta) Nadleśniczy ustalił miejsce garażowania samochodu, oddanego do dyspozycji tego pracownika w celu wykonywania obowiązków służbowych, w miejscu jego zamieszkania, położonego na terenie Nadleśnictwa, gwarantującego bezpieczeństwo samochodu i za odpowiedzialnością materialną pracownika za powierzone mienie. Do zakresu działalności podstawowej Nadleśnictwa nie zalicza się usług wynajmowania samochodów. Nadleśnictwo nie prowadzi usług wynajmowania samochodów.

Korzystanie przez pracowników z samochodów służbowych w sposób opisany we wniosku nie skutkuje powstaniem po ich stronie przychodu ze stosunku pracy. W świetle art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku pracy uznaje się m.in. świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, które skutkują powstaniem przychodu po jego stronie. W rozpatrywanej sprawie używanie samochodu służbowego nie spowoduje jednak powstania tego rodzaju przysporzenia. Należy bowiem odróżnić dojazd pracowników z miejsca ich zamieszkania do miejsca pracy od przejazdów odbywających się na terenie objętym realizacją zadań wynikających ze stosunku pracy. Specyfika pracy powoduje, że przejazdy pracowników mają na celu zapewnienie właściwej jej organizacji. Brak jest również interesu osobistego pracowników w korzystaniu z samochodów służbowych.

Tak więc przejazdy zatrudnionych pracowników Nadleśnictwa po obszarze objętym wykonywaniem przez nich pracy - na terenie Nadleśnictwa - są nieodłącznym jej elementem i nie stanowią realizacji ich celów osobistych. Takie działanie jest natomiast podyktowane względami racjonalnymi i potrzebą zapewnienia odpowiedniej organizacji pracy. Wobec powyższego po stronie pracowników korzystających z samochodów służbowych na terenie Nadleśnictwa nie powstaje przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przydzielenie samochodu służbowego pracownikom i zobowiązanie do przechowywania samochodów bez względu na porę dnia i dzień tygodnia w miejscu zamieszkania pracownika gwarantujące bezpieczeństwo samochodu i odpowiedzialność materialną pracownika za powierzone mienie nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku pracy o ile samochody te będą wykorzystywane w celach służbowych. W konsekwencji jazdy samochodem służbowym z miejsca zamieszkania (miejsca garażowania) do miejsca wykonywania pracy oraz z miejsca wykonywania pracy do miejsca zamieszkania (miejsca garażowania) nie będą generowały przychodu ze stosunku pracy. Przejazdy te bowiem będą stanowiły realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie Nadleśnictwa wyrażająca się poprzez garażowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania pracownika.

W świetle wskazanych wyżej przepisów pracownicy dojeżdżający samochodami służbowymi z wyznaczonego miejsca garażowania do miejsca wykonywania pracy oraz z miejsca wykonywania pracy do wyznaczonego miejsca garażowania nie uzyskują przychodów ze stosunku pracy w postaci innego nieodpłatnego świadczenia w sytuacji, gdy miejsce garażowania samochodu służbowego zostało im wyznaczone przez Nadleśnictwo zgodnie z obowiązującymi zasadami użytkowania samochodów służbowych w Nadleśnictwie.

Zatem należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym przydzielenie samochodu służbowego, nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku służbowego, o ile samochód ten jest wykorzystywany w celach służbowych. W konsekwencji przejazdy z oraz do miejsca garażowania nie będą również generowały przychodu ze stosunku pracy. Przejazdy te bowiem stanowią realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie Nadleśnictwa wyrażająca się poprzez garażowanie samochodu służbowego w miejscu gwarantującym w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do użytkowania i osiągania przychodu.

W konsekwencji po stronie pracownika Straży Leśnej (komendanta) nie powstanie przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z dojazdami samochodem, wykorzystywanym w celu wykonywania obowiązków służbowych z miejsca garażowania, będącego również miejscem zamieszkania pracownika położonym na terenie Nadleśnictwa, do miejsca pracy którym jest teren Nadleśnictwa. W związku z tym Nadleśnictwo nie jest zobowiązane jako płatnik do obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.