IPPB2/415-36/10-2/AK - Określenie daty nabycia nieruchomości oraz opodatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2010 r. (data wpływu 18 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia daty nabycia nieruchomości oraz opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości - jest:

W dniu 18 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia daty nabycia nieruchomości oraz opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 1 lutego 2008 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem (do majątku wspólnego) udział w nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami mieszkalnymi (segmentami). Nieruchomość w chwili nabycia miała już zatwierdzony plan podziału na mniejsze nieruchomości. Ustalono także wówczas sposób korzystania z tej zabudowanej działki w taki sposób, że Wnioskodawczyni i jej mąż mogli korzystać z części działki (445 m²) z wyłączeniem pozostałych współwłaścicieli.

W dniu 31 marca 2009 r. dokonano zniesienia współwłasności wyżej opisanej nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami mieszkalnymi - bez spłat i dopłat. Wskutek tego zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem zabudowaną działkę gruntu o obszarze 445 m² (0,0445 ha) odpowiadającym wartości i obszarowi dotychczas posiadanego udziału w nieruchomości, co znalazło swój wyraz w treści aktu notarialnego (§ 2 pkt 2 tiret szóste i siódme). Z uwagi na to, że wartość nabytych działek gruntu (nieruchomości) odpowiadała wartości dotychczasowych udziałów w nieruchomości - nie pobrano podatku od spadków i darowizn z tytułu nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Wskutek dokonanego podziału nieruchomości oraz zniesienia współwłasności założono dla działki gruntu Nr 4728/10 o powierzchni 445 m², księgę wieczystą.

Wnioskodawczyni planuje wraz z mężem sprzedać opisaną wyżej nieruchomość nabytą w dniu 1 lutego 2008 r. przed upływem 5 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 i Ad. 3

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 stycznia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) - do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w tej ustawie, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. O zasadach opodatkowania decyduje więc data nabycia nieruchomości.

W ocenie Wnioskodawczyni przychód uzyskany ze sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych według zasad obowiązujących w roku nabycia udziału w tej nieruchomości tj. według zasad obowiązujących w roku 2008. Zniesienie współwłasności i wydzielenie utworzonej działki jako osobnej nieruchomości, które zostało dokonane w roku 2009, nie jest równoznaczne z nabyciem tej nieruchomości w roku 2009. Jak to bowiem opisano wyżej, wskutek zniesienia współwłasności nie nabyto gruntu ponad dotychczasowy udział. Zniesienie współwłasności dokonane w roku 2009 należy więc traktować jako czynność całkowicie neutralną z punktu wadzenia rozliczeń w podatku dochodowym z tytułu sprzedaży nieruchomości nie jest to umowa, wskutek której doszło do nabycia nieruchomości. Datą nabycia tej nieruchomości jest data nabycia udziału w roku 2008. Wniosek ten znajduje oparcie w przepisach Kodeksu cywilnego. Na podstawie art. 211 k.c., zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej. Jeżeli podział zostaje dokonany odpowiednio do posiadanych dotychczas udziałów, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

W rezultacie, jeżeli wskutek zniesienia współwłasności poprzez podział nieruchomości nie dochodzi do nabycia obszaru większego lub o większej wartości niż posiadany udział we wspólnej nieruchomości nieodpłatnego zniesienia współwłasności nie można utożsamiać z nabyciem nieruchomości.

Pogląd ten podzielają organy podatkowe, przykładowo w wykładni dokonanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 31 lipca 2008 r., IPPB1/415-600/08-4/lF, wskazano, że:

"istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. (...) Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Tym samym można też uznać, że prawo do całej rzeczy każdy ze współwłaścicieli nabywa w momencie nabycia udziału w prawie własności. Każdy ze współwłaścicieli ma bowiem jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). Stąd, gdy udział danej osoby nie ulega powiększeniu, nie może być traktowany w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób nie uległ powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (w tym przypadku nieruchomości), jak też stan jej majątku osobistego".

W opisanym stanie faktycznym nabycie nieruchomości na zasadzie współwłasności nastąpiło w 2008 r. Dokonane w 2009 r. zniesienie współwłasności nieruchomości poprzez jej podział na części odpowiadające wielkościom udziałów nabytych w 2008 r., nie powiększyło majątku dotychczasowych współwłaścicieli, powodując jedynie zmianę charakteru własności.

Wobec powyższego, za datę nabycia opisanej wyżej nieruchomości należy uznać datę nabycia udziału w prawie własności, tj. dnia 1 lutego 2008 r. Oznacza to, że przychód ze sprzedaży tej nieruchomości należy opodatkować według zasad obowiązujących w roku 2008.

Ad. 2

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w roku 2008, przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego są zwolnione od podatku, jeżeli podatnik był zameldowany w tym budynku na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Przepis ten ma zastosowanie do przychodów ze sprzedaży nieruchomości nabytych w latach 2007-2008, a sprzedawanych - odpowiednio - do końca roku 2012 i 2013. Warunkiem zwolnienia od podatku jest zameldowanie sprzedawcy na pobyt stały trwające minimum 12 miesięcy przed datą zbycia. Przepis nie określa daty początkowej zameldowania. W orzecznictwie podnosi się, iż data zameldowania nie ma żadnego znaczenia, ponieważ przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty początkowej, od której należy liczyć bieg terminu zameldowania (tak w wyroku WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2008 r., III SA/Wa 2015/07). Ten sam sąd w wyroku z dnia 14 listopada 2007 r. (III SA/Wa 1387/07) wskazał, że: "Okres zameldowania w nieruchomości nie może być krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, co jednoznacznie wskazuje, iż przepis ten nie określa daty, od której termin rozpoczyna bieg, ani daty jego upływu. Nie ma więc podstaw do przyjęcia, iż bieg terminu zameldowania rozpoczyna się od daty nabycia lokalu. Przepis stanowi jedynie, że okres zameldowania musi wynosić co najmniej 12 miesięcy w okresie poprzedzającym datę jego zbycia".

Jak wynika z art. 21 ust. 22 ustawy - opisane zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. W orzecznictwie podnosi się, że: "Spełnienie warunku niezbędnego do skorzystania z ulgi meldunkowej przez jednego z małżonków (przesłanki zameldowania przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym lokalu) powoduje, że z przedmiotowej ulgi mogą skorzystać łącznie oboje małżonkowie. Dzielenie dochodu ze sprzedaży mieszkania w celu jego opodatkowania z powodu nie spełnienia przez jednego z nich ww. przesłanki nie ma uzasadnienia w przepisach ww. ustawy, ani w żadnych innych" (wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 stycznia 2009 r., I SA/Lu 622/08). Podobnie wypowiedział się WSA w Bydgoszczy w wyroku z dnia 24 lutego 2009 r. (I SA/Sd 12/09). Jeżeli jednak w art. 21 ust. 22 stanowi się, że ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to w ocenie Sądu, mimo że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków, zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia".

Reasumując, w ocenie Wnioskodawczyni, do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w roku 2008 - wystarczy zameldowanie od roku 2010 na pobyt stały w opisanej wyżej nieruchomości (budynku) przez oboje lub tylko jedno z małżonków. Warunkiem zwolnienia jest jedynie, aby zameldowanie to trwało co najmniej 12 miesięcy przed sprzedażą nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zatem dla ustalenia, które przepisy mają zastosowanie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym istotne jest prawidłowe określenie daty nabycia nieruchomości przez Wnioskodawczynię.

Z tej racji, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "nabycia", a tym bardziej nie określa szczególnych sposobów nabycia należy - mając przy tym na uwadze jego znaczenie językowe - odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, iż umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo, że strony inaczej postanowiły.

Stosownie natomiast do art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Tym samym można też uznać, że prawo do całej rzeczy każdy ze współwłaścicieli nabywa w momencie nabycia udziału w prawie własności. Każdy ze współwłaścicieli ma bowiem jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego).

Na podstawie art. 211 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Stąd, gdy udział danej osoby nie ulega powiększeniu, nie może być traktowany w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób nie uległ powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (w tym przypadku nieruchomości), jak też stan jej majątku osobistego.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym w dniu 1 lutego 2008 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem (do majątku wspólnego) udział w nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami mieszkalnymi (segmentami). Nieruchomość w chwili nabycia miała już zatwierdzony plan podziału na mniejsze nieruchomości. Ustalono także wówczas sposób korzystania z tej zabudowanej działki w taki sposób, że Wnioskodawczyni i jej mąż mogli korzystać z części działki (445 m²) z wyłączeniem pozostałych współwłaścicieli.

W dniu 31 marca 2009 r. dokonano zniesienia współwłasności wyżej opisanej nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami mieszkalnymi - bez spłat i dopłat. Wskutek zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem zabudowaną działkę gruntu o obszarze 445 m² (0,0445 ha) odpowiadającym wartości i obszarowi dotychczas posiadanego udziału w nieruchomości, co znalazło swój wyraz w treści aktu notarialnego.

Zatem za datę nabycia, udziału w nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkami mieszkalnymi (segmentami) przez Wnioskodawczynię należy uznać datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości, tj. luty 2008 r.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w powyższej sprawie zastosowanie znajdą przepisy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Zgodnie z art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. - zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Należy jednak zaznaczyć, iż stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., podatnicy składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Jak wynika z powołanych przepisów, warunkiem zwolnienia od podatku dochodowego przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 cyt. ustawy, jest zameldowanie podatnika w zbywanym budynku lub lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Przepis ten nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 22 cyt. powyżej ustawy, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 tej ustawy, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Oznacza to, iż w razie zbycia lokalu stanowiącego współwłasność obojga małżonków, każdy z małżonków, jako odrębny podatnik, uzyska dochód w wysokości połowy wartości prawa, a zatem kwestię zastosowania zwolnienia należy rozpatrywać odrębnie w stosunku do każdego z małżonków. Tym samym dwunastomiesięczny okres zameldowania na pobyt stały należy liczyć odrębnie dla każdego z małżonków.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza dokonać zbycia nieruchomości, objętej współwłasnością małżeńską, gruntu wraz z wybudowanym na nim budynkiem mieszkalnym przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie. We własnym stanowisku Wnioskodawczyni wskazuje, iż albo wyłącznie jedno z małżonków lub też oboje będą zameldowani na pobyt stały przekraczający 12 miesięcy przed datą zbycia.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w zależności od tego, który z małżonków będzie zameldowany w zbywanej nieruchomości i spełni wymóg dwunastomiesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, temu będzie przysługiwało prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej.

Powyższe zwolnienie nie będzie miało natomiast zastosowania do uzyskanej kwoty z tytułu sprzedaży nieruchomości (gruntowej), na której wzniesiony jest budynek mieszkalny. Uzyskany z tego tytułu przychód będzie podlegał opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 19 %, zgodnie z ww. art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w świetle opisanego przez Wnioskodawczynię zdarzenia przyszłego i powyższych uregulowań prawnych należy stwierdzić, iż przychód ze sprzedaży nieruchomości nabytej pierwotnie w lutym 2008 r. jako udziału w prawie do tej nieruchomości będzie podlegał opodatkowaniu na ww. zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.

Prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie przysługiwało, jeżeli w nabytym w roku 2008 budynku małżonkowie będą zameldowania przez okres 12 miesięcy przed dokonaniem zbycia.

Natomiast jeżeli tylko jedno z małżonków zamelduje się na okres 12 miesięcy w przedmiotowym budynku mieszkalnym, wówczas prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej będzie przysługiwało tylko i wyłącznie jemu. Tym samym przychód osiągnięty ze sprzedaży części nieruchomości przypadający na drugiego z małżonków, któremu nie będzie przysługiwało prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej podlegać będzie opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 19 %, zgodnie z ww. art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym błędne jest twierdzenie Wnioskodawczyni, iż do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w roku 2008 - wystarczy zameldowanie od roku 2010 na pobyt stały w opisanej wyżej nieruchomości (budynku) oboje małżonków lub tylko jednego z małżonków a warunkiem zwolnienia jest jedynie, aby zameldowanie to trwało co najmniej 12 miesięcy przed sprzedażą nieruchomości.

Należy także wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pani, jako występującej z wnioskiem. Nie chroni natomiast Pani męża.

Końcowo - odnosząc się do powołanej przez Stronę interpretacji organu podatkowego oraz wyroków WSA wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.