IPPB2/415-352/09-6/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.) oraz pismach uzupełniających braki formalne (data nadania 27 maja 2009 r. i 16 lipca 2009 r., data wpływu 28 maja 2009 r. i 23 lipca 2009 r., na wezwanie Nr IPPB2/415-352/09-2/MK z dnia 22 maja 2009 r. (data nadania 22 maja 2009 r., data doręczenia 26 maja 2009 r.) i Nr IPPB2/415-352/09-4/MK z dnia 16 lipca 2009 r. (data nadania 16 lipca 2009 r., data doręczenia 21 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości bezpłatnego wyżywienia przyznanego żołnierzowi zawodowemu - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości bezpłatnego wyżywienia przyznanego żołnierzowi zawodowemu.

Pismem z dnia z dnia 22.05. 2009 r. Nr IPPB2/415-352/09-2/MK Wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez przesłanie dokumentu, z którego wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 26 maja 2009 r., natomiast w dniu 28 maja 2009 r. (w terminie) uzupełniono braki formalne wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie § 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 lutego 2004 r. w sprawie bezpłatnego wyżywienia żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 71, poz. 497 z późn. zm.) żołnierzom zawodowym pełniącym służbę w jednostkach wojskowych szczebla taktycznego (kompania, eskadra, placówka żw, batalion, dywizjon, pułk, kompania portu wojennego, oddział specjalny żw, baza lotnicza, oddział zabezpieczenia, wojskowy oddział gospodarczy, brygada) i równorzędnych - w dniach wykonywania obowiązków służbowych przysługuje wyżywienie.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 16 lipca 2009 r. Nr IPPB2/415-352/09-4/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez udzielenie informacji:

* czy przyznawane bezpłatne wyżywienie przysługujące żołnierzom zawodowym wynika z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Braki uzupełniono prawidłowo w wyznaczonym terminie. W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

* przyznawane bezpłatne wyżywienie przysługujące żołnierzom zawodowym nie wynika z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość wyżywienia przyznanego żołnierzom zawodowym jednostek wojskowych szczebla taktycznego (równorzędnych) na podstawie art. 66 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892 z późn. zm.) i § 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 lutego 2004 r. w sprawie bezpłatnego wyżywienia żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 71, poz. 497 z późn. zm.), jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 pkt 11a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy

Wyżywienie to zostało przyznane żołnierzom ustawą i przepisem wykonawczym wydanym na podstawie tej ustawy w określonych warunkach służbowych, tzn. w dniach wykonywania obowiązków służbowych w przypadku pełnienia służby wojskowej w jednostkach wojskowych szczebla taktycznego (równorzędnych), tj. ze względu na szczególne warunki charakter pełnionej służby. Należność ta ma charakter obligatoryjny, tak jak np.: umundurowanie, wyekwipowanie i uzbrojenie, od których nie pobiera się podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się stosunek służbowy.

Stosownie do art. 12 ust. 1 tej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, wynikające z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym ze względu na szczególne warunki i charakter pełnionej służby, przysługujące osobom pozostającym w stosunku służbowym, przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Istotnym elementem zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy są następujące okoliczności:

* świadczenia te muszą wynikać z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy (w tym ze względu na szczególne warunki i charakter pełnionej służby),

* beneficjentami tych świadczeń mogą być osoby pozostające w stosunku służbowym,

* świadczenia te muszą być przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Stosownie do postanowień art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892 z późn. zm.) żołnierze zawodowi otrzymują w określonych przypadkach, wyżywienie albo równoważnik pieniężny w zamian za te należności.

Zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 lutego 2004 r. w sprawie bezpłatnego wyżywienia żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 71, poz. 497 z późn. zm.) wyżywienie według zasadniczej normy wyżywienia szkolnej - 020 przysługuje żołnierzom zawodowym pełniącym służbę na stanowiskach służbowych szeregowych zawodowych - w dniach wykonywania obowiązków służbowych.

Stosownie do § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 lutego 2004 r. w sprawie określenia wysokości równoważnika pieniężnego w zamian za wyżywienie przysługującego żołnierzom zawodowym i kandydatom na żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 43, poz. 396 z późn. zm.) równoważnik pieniężny przysługuje żołnierzowi zawodowemu pełniącemu służbę bądź wykonującemu zadania w warunkach uniemożliwiających korzystanie z wyżywienia przysługującego mu w naturze - w wysokości równej wartości pieniężnej przysługującej mu normy wyżywienia, z wyjątkiem żołnierza uczestniczącego w ćwiczeniach, kursach i szkoleniach wszystkich typów.

Zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest uzależnione od tego, czy otrzymywane przez żołnierzy świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty w zamian tych świadczeń wynikają z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Treść pisma Wnioskodawcy z dnia 22 lipca 2009 r. stanowiącego uzupełnienie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego jednoznacznie wskazuje, że przysługujące żołnierzom zawodowym bezpłatne wyżywienie nie wynika z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, iż do właściwości organu wydającego niniejszą interpretację nie należy ocena charakteru wypłacanych żołnierzom zawodowym świadczeń, jak również interpretacja przepisów innych niż przepisy prawa podatkowego, co oznacza, że organ podatkowy nie dokonał rozstrzygnięcia w zakresie zakwalifikowania przyznawanego żołnierzom zawodowym wyżywienia, jako wynikającego z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zatem, organ podatkowy wydając przedmiotową interpretację stanowisko swoje oparł o stanowisko Wnioskodawcy zawarte w uzupełnieniu wniosku na wezwanie tut. organu, z którego wynika, że przyznawane bezpłatne wyżywienie przysługujące żołnierzom zawodowym nie wynika z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż jeśli fakt otrzymania przez żołnierzy zawodowych bezpłatnego (całodziennego) wyżywienia w dniach, w których żołnierz pełni całodobową służbę dyżurną, jak i ekwiwalentów pieniężnych w zamian tych świadczeń, nie wynika z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, to ich wartość lub ich równoważnik stanowi dla żołnierza przychód ze stosunku służbowego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy podatkowej.

W sytuacji, gdyby przedmiotowe świadczenie wynikało z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wówczas skorzystałoby ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul.1 Maja 10, 09-402 Płock.