IPPB2/415-343/13-4/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2013 r. (data wpływu 2 maja 2013 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 3 lipca 2013 r. (data nadania 3 lipca 2013 r., data wpływu 8 lipca 2013 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 26 czerwca 2013 r. Nr IPPB2/415-343/13-2/MG (data nadania 27 czerwca 2013 r., data doręczenia 1 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych dla pracowników z tytułu zorganizowania imprezy integracyjnej oraz wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika - jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej braku powstania przychodu ze stosunku służbowego po stronie pracowników nie biorących udziału w imprezie integracyjnej,

* nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

W dniu 2 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych dla pracowników z tytułu zorganizowania imprezy integracyjnej oraz wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka planuje zorganizowanie imprezy integracyjnej dla swoich pracowników, która będzie finansowana ze środków obrotowych lub ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Będzie sporządzona lista osób deklarujących chęć uczestniczenia w imprezie, jednak nie będzie już możliwe ustalenie, kto faktycznie wziął w niej udział i w jakim stopniu korzystał z oferowanych świadczeń, tj. z posiłków i napoi. Spółka nie będzie sprawdzała listy obecności, nie będzie również weryfikowała, czy pracownicy nie opuścili imprezy przed ustalonym terminem zakończenia spotkania.

Pracownicy mogą również korzystać z "atrakcji" zapewnianych przez Spółkę (np. mogą wziąć udział w zawodach sportowych, w quizach, w dyskotece, itp.). Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie, który z pracowników z jakich "atrakcji" skorzystał.

Jeśli Spółka zapewni bezpłatny transport na imprezę (np. autobus) nie będzie w stanie ustalić, który z pracowników pojechał autobusem, a który własnym samochodem. Autobus jest "podstawiany" w umówione miejsce i zainteresowani pracownicy mogą skorzystać z takiego transportu. Spółka nie będzie prowadziła jednak ewidencji pozwalającej na ustalenie, którzy konkretnie pracownicy przyjechali na imprezę autobusem, a którzy skorzystali z innych środków transportu (np. z własnego samochodu).

Spółka zamierza również ubezpieczyć pracowników od następstw nieszczęśliwych wypadków.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 27 czerwca 2013 r. Nr IPPB2/415-343/13-2/MG (data nadania 27 czerwca 2013 r., data doręczenia 1 lipca 2013 r.), na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* wyjaśnienie, jakich świadczeń dotyczy sformułowane przez Spółkę pytanie, tj. czy dotyczy także zapewnionego przez Spółkę bezpłatnego transportu oraz ubezpieczenia pracowników od następstw nieszczęśliwych wypadków, jeżeli tak to tut. organ podatkowy prosi o doprecyzowanie stanowiska Spółki w tym zakresie.

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 3 lipca 2013 r. (data nadania 3 lipca 2013 r., data wpływu 8 lipca 2013 r.), w którym m.in. wyjaśnił, iż pytanie dotyczące skutków podatkowych organizacji dla pracowników imprezy integracyjnej dotyczy również zapewnionego przez Spółkę bezpłatnego transportu oraz ubezpieczenia pracowników od następstw nieszczęśliwych wypadków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, gdy nie jest możliwe ustalenie kto faktycznie uczestniczył w imprezie oraz kto z jakich świadczeń korzystał, Spółka powinna naliczyć pracownikom przychód ze stosunku służbowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej powyżej, nie powstaje przychód ze stosunku służbowego zarówno u tych pracowników, którzy wzięli udział w imprezie, jak i u tych, którzy zadeklarowali chęć uczestniczenia w imprezie, a z różnych powodów w niej nie uczestniczyli.

Własne stanowisko Spółka opiera na treści art. 12 ust. 1 w powiązaniu z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz na wyroku NSA z dnia 24 stycznia 2013 r. sygnatura II FSK 1064/11.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Mając na uwadze treść art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., uczestnictwo pracownika w imprezie można kwalifikować do kategorii przychodów, których źródłem jest "inne nieodpłatne świadczenie". Należy podkreślić, iż w przeciwieństwie do przychodu, którego źródłem są pieniądze i wartości pieniężne, w przypadku świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń przychodem jest tylko wartość otrzymanych świadczeń, a nie świadczeń pozostawionych do dyspozycji podatnika.

Zgodnie z definicją zawartą w "Słowniku języka polskiego PWN", "otrzymać" znaczy tyle, co "dostać coś w darze", "uzyskać coś". Wyrażenia "otrzymać" nie można zatem interpretować jako potencjalnej możliwości uzyskania korzyści, a jako jej realne zdobycie. Z tego względu otrzymanie świadczenia następuje wyłącznie w przypadku skutecznego dokonania przysporzenia majątkowego na rzecz podatnika, a nie w przypadku zaistnienia samej tylko możliwości uzyskania takiego przysporzenia. Oznacza to, że pracownik, który miał jedynie potencjalną możliwość uczestniczenia w imprezie lub miał możliwość korzystania z oferowanych podczas imprezy świadczeń lecz z tej szansy nie skorzystał, nie uzyska przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ - odwołując się do treści art. 11 ust. 1 ustawy - nie "otrzymał" on nieodpłatnego świadczenia, którego wartość mogłaby stanowić dla niego przychód. Skoro Spółka nie jest w stanie wskazać, który z pracowników w jakim stopniu z oferowanych świadczeń skorzystał, nie jest również w stanie ustalić, czy w ogóle ze świadczenia korzystał, nie może jednoznacznie przyjąć, że je otrzymał i w związku z tym, nie może obliczyć wartości świadczeń według metod określonych w u.p.d.o.f. i przypisać pracownikowi przychodu do opodatkowania.

W piśmie uzupełniającym braki formalne wniosku z dnia 3 lipca 2013 r. Spółka doprecyzowała własne stanowisko wyjaśniając, iż:

* jeżeli Spółka zapewni bezpłatny transport na imprezę (np. autobus) nie będzie w stanie ustalić, który z pracowników pojechał autobusem, a który własnym samochodem. Autobus jest "podstawiany" w umówione miejsce i zainteresowani pracownicy mogą skorzystać z takiego transportu. Spółka nie będzie prowadziła jednak ewidencji pozwalającej na ustalenie, którzy konkretnie pracownicy przyjechali na imprezę autobusem, a którzy skorzystali z innych środków transportu (np. z własnego samochodu),

* kwota składki na ubezpieczenie pracowników od następstw nieszczęśliwych wypadków zostanie ustalona ryczałtowo, na podstawie szacunkowej liczby pracowników mogących wziąć udział w imprezie. Nie będzie wymagana imienna lista pracowników.

Zdaniem Spółki świadczenia dla pracowników z tytułu bezpłatnego transportu oraz ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków na okoliczność imprezy integracyjnej nie będą stanowiły przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Spółka oparła własne stanowisko na braku możliwości ustalenia, który z pracowników w ogóle z danego świadczenia skorzystał. Skoro Spółka nie będzie prowadziła ewidencji osób biorących udział w imprezie, tym samym nie będzie również w stanie ustalić, który z pracowników skorzystał z bezpłatnego transportu oraz który z pracowników był objęty ubezpieczeniem. W związku z tym, Spółka nie może obliczyć wartości świadczeń według metod określonych w art. 11 ust. 2 i 2a u.p.d.o.f. i przypisać pracownikowi przychodu do opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej braku powstania przychodu ze stosunku służbowego po stronie pracowników nie biorących udziału w imprezie integracyjnej, natomiast za nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek racy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 omawianej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do niej nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy, wykonywania usług, bądź udostępniania rzeczy lub praw.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy (art. 12 ust. 3 ww. ustawy). Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Zgodnie natomiast z treścią art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Artykuł 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, iż płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, (...).

Z treści przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje zorganizowanie imprezy integracyjnej dla swoich pracowników, która będzie finansowana ze środków obrotowych lub ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Sporządzona będzie lista osób deklarujących chęć uczestniczenia w imprezie, jednak nie będzie możliwe ustalenie, kto faktycznie wziął w niej udział i w jakim stopniu korzystał z oferowanych świadczeń, tj. z posiłków i napoi. Spółka nie będzie sprawdzała listy obecności, nie będzie również weryfikowała, czy pracownicy nie opuścili imprezy przed ustalonym terminem zakończenia spotkania. Pracownicy mogą również korzystać z różnych atrakcji zapewnianych przez Spółkę (np. mogą wziąć udział w zawodach sportowych, w quizach, w dyskotece, itp.). Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie, który z pracowników z jakich atrakcji skorzystał. W sytuacji, gdy Spółka zapewni bezpłatny transport na imprezę (autobus) nie będzie w stanie ustalić, który z pracowników pojechał autobusem, a który własnym samochodem. Autobus będzie podstawiany w umówione miejsce i zainteresowani pracownicy będą mogli korzystać z takiego transportu. Spółka nie będzie prowadziła ewidencji pozwalającej na ustalenie, którzy konkretnie pracownicy przyjechali na imprezę autobusem, a którzy skorzystali z innych środków transportu (np. z własnego samochodu). Spółka zamierza również ubezpieczyć pracowników od następstw nieszczęśliwych wypadków.

W związku z tak nakreślonym zdarzeniem przyszłym, w ocenie Spółki nie powstanie po stronie pracowników przychód ze stosunku służbowego w związku z organizacją przez Spółkę imprezy integracyjnej, zarówno po stronie pracowników, którzy wezmą udział w imprezie, jak i tych, którzy nie wezmą w niej udziału, z czym w opinii organu podatkowego nie można zgodzić się w pełni.

W pierwszej kolejności należy potwierdzić słuszność stanowiska Spółki, iż po stronie pracowników, którzy zadeklarują uczestnictwo w imprezie, jednakże z różnych powodów nie wezmą w niej udziału nie powstanie przychód ze stosunku służbowego, zarówno w sytuacji, gdy impreza będzie finansowana ze środków obrotowych, jak i ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z uwagi na to, że w analizowanej sprawie z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia będziemy mieli do czynienia wyłącznie w sytuacji, gdy pracownik weźmie udział w imprezie zorganizowanej przez pracodawcę.

Podkreślenia wymaga, iż organizowanie imprez integracyjnych dla pracowników nie jest koniecznością wynikającą z przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Cel takich imprez jest inny niż służbowy. Pracownicy uzyskują zatem świadczenie nieodpłatne z tytułu bezpłatnego uczestnictwa w imprezie integracyjnej, bowiem o powstaniu przychodu ze stosunku pracy (stosunku służbowego), nie przesądza fakt skorzystania przez pracownika z oferowanych przez pracodawcę podczas spotkań integracyjnych wszelkich świadczeń, lecz sam fakt bezpłatnego w nich uczestnictwa.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Spółka m.in. podkreśliła, że pracownik, który miał możliwość korzystania z oferowanych podczas imprezy świadczeń, lecz z tej szansy nie skorzystał, nie uzyska przychodu podlegającego opodatkowaniu. Ponieważ Spółka nie jest w stanie wskazać, który z pracowników w jakim stopniu skorzystał z oferowanych świadczeń, nie jest w stanie ustalić, czy w ogóle ze świadczenia korzystał, a zatem nie można jednoznacznie przyjąć, że je otrzymał i w związku z tym nie może obliczyć wartości świadczeń według metod określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tutejszy organ podatkowy nie podziela stanowiska Spółki w przedmiotowej sprawie, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie ma przeszkód w ustaleniu wartości nieodpłatnego świadczenia, jakie otrzymają pracownicy Spółki z tytułu uczestnictwa w imprezie integracyjnej.

Jednocześnie należy podkreślić, iż nie można w tym przypadku utożsamiać określeń "otrzymanie" i "wykorzystanie". Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN S.A. "otrzymać-otrzymywać" oznacza dostać coś w darze, dostać coś, co się należy, na co się zasługuje albo do czego się dąży, stać się odbiorcą jakiegoś polecenia, uzyskać coś z czegoś.

Pojęcie "skonsumować" oznacza zjeść coś, zrobić z czegoś użytek, natomiast "wykorzystać - wykorzystywać", to użyć czegoś dla osiągnięcia jakiegoś celu, zysku, posłużyć się kimś, aby zrealizować własne cele.

W świetle powyższego, ażeby coś skonsumować bądź wykorzystać należy tym najpierw dysponować, a w tym przypadku - otrzymać. Dlatego też - w rozpatrywanej sprawie pracownik otrzyma nieodpłatne świadczenie o określonej wartości w związku z przyjściem na imprezę integracyjną, bez względu na to, czy następnie będzie i ewentualnie w jakim stopniu korzystał z oferowanych świadczeń (posiłków, napoi) oraz z atrakcji zapewnionych przez Spółkę. Okoliczność, że podczas imprezy integracyjnej pracownik np. nie skonsumuje wszystkich posiłków, czy napoi, nie zmieni faktu, że je otrzyma. Nie ma więc uzasadnienia do rozpatrywania stopnia skonsumowania (wykorzystania) przez pracowników poszczególnych świadczeń i atrakcji w trakcie imprezy integracyjnej.

Po stronie uczestniczących w imprezie integracyjnej pracowników powstanie także przychód z tytułu skorzystania przez danego pracownika z bezpłatnego transportu na imprezę, podstawionym przez Spółkę autobusem, pomimo, że jak twierdzi Spółka nie będzie prowadziła ewidencji pozwalającej na ustalenie, którzy konkretnie pracownicy przyjadą na imprezę autobusem, a którzy własnym samochodem.

Fakt wykupienia przez Spółkę ubezpieczenia pracowników od następstw nieszczęśliwych wypadków również spowoduje po stronie uczestniczących w imprezie ubezpieczonych pracowników przychód ze stosunku pracy (służbowego). Należy bowiem zauważyć, iż pracodawca nie ma obowiązku pokrywania wydatków związanych z ubezpieczeniem pracowników uczestniczących w imprezie integracyjnej. Wydatki poniesione na ten cel mają za zadanie ochronę interesów pracowników i to pracownik powinien zadbać o ewentualne wykupienie polisy ubezpieczeniowej w tym zakresie. Sytuacja, w której składka ubezpieczeniowa opłacana jest przez inną osobę niż ta, na rzecz której zawierana jest umowa, jest odstępstwem od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy. Tym samym, wbrew twierdzeniu Spółki, wykupienie przez Spółkę ubezpieczenia pracowników od następstw nieszczęśliwych wypadków, gdy składka na ubezpieczenie pracowników zostanie ustalona ryczałtowo, na podstawie szacunkowej liczby pracowników mogących wziąć udział w imprezie, bez imiennej listy pracowników, ma dla uczestniczących w imprezie pracowników konkretny wymiar finansowy, ponieważ nie powoduje uszczuplenia majątku pracownika, do którego musiałoby dojść, gdyby nie pokrycie tych kosztów przez pracodawcę. Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy Spółka pokryje koszt ubezpieczenia pracowników ze środków obrotowych, jak i ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Należy podkreślić, iż wśród metod ustalania wartości nieodpłatnych świadczeń ustawodawca nie przewidział określania wartości wykorzystanych świadczeń. Stąd też, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione wartość świadczeń ustala się według cen zakupu, a nie na podstawie wartości wykorzystanego świadczenia. Jeżeli odpłatność za zorganizowanie imprezy ustalono ryczałtowo, to wartość świadczenia, jaką Spółka winna doliczyć do przychodu danego pracownika należy obliczyć dzieląc łączną kwotę ceny za zorganizowanie imprezy integracyjnej przez liczbą pracowników deklarujących chęć uczestnictwa w imprezie (jak wskazano we wniosku Spółka sporządzać będzie listę osób deklarujących uczestnictwo w imprezie), a następnie tak obliczoną cenę jednostkową przypisać tylko pracownikom uczestniczącym w imprezie integracyjnej. Warto również zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 czerwca 1998 r., sygn. akt I SA/Ka 1719/96, zgodnie z którym "ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń na rzecz poszczególnych pracowników mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku podatkowego."

Skoro ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zwalnia od podatku wartości świadczenia nieodpłatnego z tytułu nieodpłatnego uczestnictwa pracownika w imprezie integracyjnej, Spółka jako płatnik winna dołożyć wszelkich starań, aby wywiązać się z ciążących na niej obowiązków płatnika. Powoływanie się przez Spółkę na brak możliwości ustalenia faktycznie uczestniczących w imprezie pracowników oraz brak ewidencji stopnia skorzystania przez nich z oferowanych świadczeń i atrakcji, a także ewidencji pozwalającej ustalenie pracowników, którzy skorzystają z bezpłatnego autobusu, oraz uczestniczących w imprezie pracowników objętych ubezpieczeniem od następstw nieszczęśliwych wypadków - nie może zwolnić Spółki od obciążających ją obowiązków płatnika. Podniesione przez Spółkę trudności należy uznać za problemy organizacyjne, możliwe do rozwiązania.

Organ podatkowy pragnie podnieść, iż to na Spółce, jako na płatniku w rozumieniu powołanego powyżej art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa, ciąży obowiązek prawidłowego ustalenia przychodu poszczególnych jej pracowników. Wartość świadczeń opłaconych za uczestniczących w imprezie pracowników pracodawca ma obowiązek doliczać do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy (służbowego), zgodnie z treścią art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku, gdy źródłem finansowania imprezy integracyjnej są środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - przychód pracownika może być zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale tylko wówczas, gdy zostaną spełnione wszystkie przesłanki w tym przepisie zawarte.

W myśl tegoż przepisu, zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

W myśl postanowień art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 592 z późn. zm.), działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Zatem zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych możliwe jest jedynie wówczas, gdy spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

* świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej,

* świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,

* jest w całości sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* jego wysokość wraz z innymi otrzymanymi świadczeniami nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

W związku z powyższym uczestnictwo w imprezie integracyjnej sfinansowanej przez pracodawcę ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych skutkować będzie dla pracowników powstaniem przychodu ze stosunku pracy, od którego pracodawca powinien obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, chyba że otrzymane świadczenia mieścić się będą w zakresie zwolnienia określonego przez ustawodawcę w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości limitu określonego w tym przepisie.

Reasumując, stwierdzić należy, iż:

* po stronie pracowników, którzy zadeklarują uczestnictwo w imprezie, jednakże z różnych powodów nie wezmą w niej udziału nie powstanie przychód ze stosunku służbowego, zarówno w sytuacji, gdy impreza będzie finansowana ze środków obrotowych, jak i ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych,

* po stronie uczestniczących w imprezie integracyjnej pracowników powstanie przychód ze stosunku służbowego, od którego Spółka, jako płatnik zobowiązana będzie obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku służbowego, w sytuacji gdy impreza integracyjna finansowana będzie ze środków obrotowych,

* po stronie uczestniczących w imprezie integracyjnej pracowników powstanie także przychód z tytułu skorzystania przez danego pracownika z bezpłatnego transportu na imprezę, podstawionym przez Spółkę autobusem, pomimo, że jak twierdzi Spółka nie będzie prowadziła ewidencji pozwalającej na ustalenie, którzy konkretnie pracownicy przyjadą na imprezę autobusem, a którzy własnym samochodem,

* fakt wykupienia przez Spółkę ubezpieczenia pracowników od następstw nieszczęśliwych wypadków również spowoduje po stronie uczestniczących w imprezie ubezpieczonych pracowników przychód ze stosunku pracy (służbowego). Wbrew temu co twierdzi Spółka, wykupienie przez Spółkę ubezpieczenia, gdy składka na ubezpieczenie pracowników zostanie ustalona ryczałtowo, na podstawie szacunkowej liczby pracowników mogących wziąć udział w imprezie, bez imiennej listy pracowników, ma dla uczestniczących w imprezie pracowników konkretny wymiar finansowy, ponieważ nie powoduje uszczuplenia majątku pracownika, do którego musiałoby dojść, gdyby nie pokrycie tych kosztów przez pracodawcę. Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy Spółka pokryje koszt ubezpieczenia pracowników ze środków obrotowych, jak i ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych,

* uczestnictwo w imprezie integracyjnej sfinansowanej przez pracodawcę ze środków zakładowego funduszu Świadczeń socjalnych skutkować będzie dla pracowników powstaniem przychodu ze stosunku pracy, od którego pracodawca powinien obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, chyba że otrzymane świadczenia mieścić się będą w zakresie zwolnienia określonego przez ustawodawcę w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości limitu określonego w tym przepisie.

Końcowo - odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika, osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.