IPPB2/415-338/14-2/MK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia (data wpływu 2 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 2 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni, dnia 26 października 2013 r. otrzymała darowiznę w postaci środków pieniężnych od babci tj. Bożenny G. ur. w 1944 r., (będącą matką jej ojca, tj. Daniela G. ur. w 1970 r.

Środki pieniężne w wysokości 600 000,00 PLN zostały wpłacone przez babcię Bożennę G. na Wnioskodawczyni rachunek bankowy w sześciu ratach o równej wartości w ciągu jednego tygodnia od dnia 26 października 2013 r. (zgodnie z ustaleniami w umowie o darowiźnie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni, Patrycja G. będzie podlegała opodatkowaniu od darowizny pieniężnej w wysokości 600.000,00 PLN (słownie: sześćset tysięcy złotych 00/100 GR) otrzymanej od babci tj. Bożenny G....

2. Czy Wnioskodawczyni będzie musiała wykazać to zdarzenie w rozliczeniu rocznym za rok 2013 r. (tekst jedn.: PIT-37 - bo taki powinna złożyć ze względu na osiągnięte dochody z tyt. praw autorskich.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy pytania nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku od spadków i darowizn zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy w zeznaniu rocznym o osiągniętym dochodzie (PIT-37) za 2013 r. Wnioskodawczyni nie wykazuje tego faktu. Jedynie obowiązuję Wnioskodawczynię zgłoszenie na formularzu SD-Z2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja świadczenia, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni, dnia 26 października 2013 r. otrzymała darowiznę w postaci środków pieniężnych od babci. Środki pieniężne w wysokości 600 000,00 PLN zostały wpłacone przez babcię Bożennę G. na Wnioskodawczyni rachunek bankowy w sześciu ratach o równej wartości w ciągu jednego tygodnia od dnia 26 października 2013 r. (zgodnie z ustaleniami w umowie o darowiźnie).

Z przytoczonych przepisów wynika, że nabycie przez osoby fizyczne rzeczy i praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zatem również nabycie w formie darowizny środków pieniężnych, podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza możliwość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w sytuacji otrzymania przez Wnioskodawczynię w formie darowizny środków pieniężnych nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz przytoczone regulacje prawne, należy wskazać, że otrzymanie na podstawie umowy darowizny środków pieniężnych bez żadnego świadczenia wzajemnego nie skutkuje powstaniem po stronie Wnioskodawczyni przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie skutkuje obowiązkiem wykazania w zeznaniu rocznym PIT-37.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.