IPPB2/415-337/14-2/PW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-337/14-2/PW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2014 r. (data wpływu 2 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania świadczeń medycznych wykupionych przez pracodawcę na rzecz pracowników i ich rodzin - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania świadczeń medycznych wykupionych przez pracodawcę na rzecz pracowników i ich rodzin.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej "Wnioskodawca") w ramach prowadzonej działalności m.in, zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę.

W związku z powyższym, w celu uatrakcyjnienia swojej pozycji na rynku pracy oraz polepszenia stanu zdrowia pracowników oraz członków ich rodzin, Wnioskodawca zawarł z podmiotem prowadzącym działalność w zakresie świadczenia usług medycznych umowę o objęcie opieką medyczną jego pracowników i ewentualnie ich rodzin. Opieka medyczna obejmować ma dwa rodzaje świadczeń:

1.

świadczenia zdrowotne z zakresu medycyny pracy i profilaktyki związanej ze środowiskiem pracy obejmujące m.in. badania wstępne, kontrolne oraz okresowe pracowników, oraz

2.

świadczenia zdrowotne niewchodzące w zakres medycyny pracy na rzecz pracowników oraz członków ich rodzin według zapotrzebowania danego pracownika.

Wysokość miesięcznego wynagrodzenia (abonamentu) za udzielanie świadczeń zdrowotnych oraz utrzymywanie stanu gotowości do ich udzielania ma charakter opłaty ryczałtowej, uiszczanej w określonej miesięcznej wysokości bez względu na ilość i rodzaj faktycznie wykorzystywanych usług medycznych objętych umową. Usługi objęte umową, w tym usługi opisane w pkt 1, będą faktycznie świadczone przez placówkę medyczną w przypadku wystąpienia takiego zapotrzebowania po stronie Wnioskodawcy jako pracodawcy oraz poszczególnych pracowników. Tytułem przykładu można wskazać, że w przypadku osób, dla których środowiskiem pracy jest monitor ekranowy i ciągłe skupianie wzroku na ekranie, usługi te obejmą one konsultacje okulisty. W przypadku wystąpienia wypadku w pracy albo w drodze do pracy lub z pracy obejmą one interwencję karetki i zespołu ratowniczego podmiotu świadczącego usługi medyczne, w przypadku nieuzyskania w tym zakresie publicznej pomocy medycznej.

Ustalona opłata miesięczna wskazywana jest w załączniku do faktury wystawionej przez podmiot świadczący usługi medyczne w podziale na świadczenia z zakresu świadczeń zdrowotnych medycyny pracy i na świadczenia wchodzące w zakres dodatkowych świadczeń zdrowotnych (tekst jedn.: niewchodzących w zakres medycyny pracy).

Zgodnie z obecną umową zawartą pomiędzy wnioskodawcą a podmiotem świadczącym usługi medyczne, koszty podstawowego abonamentu dotyczącego jednego pracownika (nie obejmującego rodziny) wynoszą 127 zł, obejmują świadczenia określone powyżej w pkt 1 i 2 i są w całości ponoszone przez pracodawcę (Wnioskodawcę). Dodatkowo pracownik może skorzystać z opcji wykupienia opieki medycznej dla rodziny, która podlega dodatkowej opłacie ponad kwotę abonamentu podstawowego.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku abonamentu podstawowego dotyczącego danego pracownika (nie obejmującego opcji opieki dla rodziny) jedynie koszty usług opisanych w pkt 2 powyżej w kwocie 38 zł (usługi medyczne indywidualne dla pracownika) winny być doliczane do przychodu pracownika i stanowić podstawę do naliczania podatku dochodowego od osób fizycznych oraz obciążenia składkami na rzecz systemu ubezpieczeń społecznych oraz składkami na ubezpieczenie zdrowotne (zarówno podatek, jak i ww. składki w części przypadającej od pracownika winny być potrącane z wynagrodzenia pracownika i odprowadzane przez Wnioskodawcę). Kwota 89 zł nie powinna natomiast podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ani składkom na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Z tzw. ostrożności procesowej Wnioskodawca obecnie obciąża całą kwotę abonamentu w wysokości 127 zł podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz składkami na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, choć postępowanie to uważa za niezasadne i w tym celu wystąpił zarówno do tutejszego organu, jak i do właściwego oddziału ZUS z wnioskami o uzyskanie stosownych interpretacji potwierdzających trafność jego stanowiska (w przypadku uzyskania pozytywnych interpretacji w tym zakresie Wnioskodawca zamierza dokonać stosownych korekt w rozliczeniach).

Jeśli pracownik korzysta z opcji wykupienia opieki medycznej dla rodziny, dodatkowa opłata jaka jest ponoszona z tego tytułu przez pracodawcę (Wnioskodawcę) podlega obciążeniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz składkami na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne (zarówno podatek, jak i ww. składki w części przypadającej od pracownika są potrącane z wynagrodzenia pracownika i odprowadzane przez Wnioskodawcę).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

W powyższym stanie faktycznym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że:

1. Wartość wykupionych przez Wnioskodawcę dla pracowników usług medycznych, na które składa się część związana z medycyną pracy oraz profilaktyką związaną ze środowiskiem pracy, nie stanowi dla pracowników, nawet w sytuacji gdy w danym miesiącu świadczenia te w odniesieniu do danego pracownika nie zostaną wykonane, nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. i tym samym nie występuje podstawa do naliczenia podatku dochodowego pracowników przez Wnioskodawcę jako płatnika.

2. W przypadku uznania przez tutejszy organ, iż wartość wykupionych przez Wnioskodawcę usług medycznych, o których mowa w pytaniu nr 1, stanowi dla pracowników nieodpłatne świadczenie, to ich wartość, nawet w sytuacji gdy w danym miesiącu świadczenia te w odniesieniu do danego pracownika nie zostaną wykonane, jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 u.p.d.o.f. i tym samym nie występuje podstawa do naliczenia podatku dochodowego pracowników przez Wnioskodawcę jako płatnika.

3. Koszty abonamentu za świadczenia medyczne z grup wymienionych w opisie stanu faktycznego w punktach 1 i 2, w tym również koszty poniesione na abonamenty medyczne dla członków rodzin pracowników, nawet w sytuacji gdy w danym miesiącu świadczenia te w odniesieniu do danego pracownika lub członka jego rodziny nie zostaną wykonane, stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych.

Niniejsza interpretacja odnosi się do pytań oznaczonych numerami 1 i 2. W zakresie pytania nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1. W ocenie Wnioskodawcy wartość wykupionych przez Wnioskodawcę dla pracowników usług medycznych, na które składa się część związana z medycyną pracy oraz profilaktyką związaną ze środowiskiem pracy, nie stanowi dla pracowników, nawet w sytuacji gdy w danym miesiącu świadczenia te w odniesieniu do danego pracownika nie zostaną wykonane, nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. i tym samym nie występuje podstawa do naliczenia podatku dochodowego pracowników przez Wnioskodawcę jako płatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy koszty ponoszonych przez pracodawcę opłat za świadczenia medyczne, które zgodnie z przepisami ustaw ponosić ma pracodawca, nie stanowią po stronie pracownika przychodu ze stosunku pracy. Jak wskazuje art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń a w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzone na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy. Pracodawca musi więc przeprowadzać badania lekarskie swoich pracowników, musi też ponosić ich koszty. Obowiązek taki nakładają na niego przepisy Kodeksu pracy. Nie jest to zatem świadczenie poniesione za pracownika. W konsekwencji wartości takiego świadczenia nie może być uznana za przychód pracownika.

Dodatkowo zdaniem Wnioskodawcy w przypadku ryczałtowej formy dokonywania rozliczeń z podmiotem świadczącym usługi medyczne, fakt skorzystania lub nie skorzystania przez pracownika wdanym miesiącu z usługi, pozostaje bez wpływu na sposób opodatkowania przedmiotowych świadczeń.

Stanowisko prezentowane powyżej przez Wnioskodawcę zostało potwierdzone w wielu indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, między innymi w:

* interpretacji z dnia 7 lutego 2012 r. wydanej przez Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie, sygnatura IPPB2/415-940/11-4/AS,

* interpretacji z dnia 20 lutego 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygnatura IPPB3/423-1013/11-4/PK1

* interpretacji z dnia 9 listopada 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygnatura ILPB1/415-768/12-2/TW

* interpretacji z dnia 11 marca 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygnatura ILPB1/415-1160/12-4/TW.

Ad. 2. W ocenie Wnioskodawcy w przypadku uznania przez tutejszy organ, iż wartość wykupionych przez Wnioskodawcę usług medycznych, o których mowa w pytaniu nr 1, stanowi dla pracowników nieodpłatne świadczenie, to ich wartość, nawet w sytuacji gdy w danym miesiącu świadczenia te w odniesieniu do danego pracownika nie zostaną wykonane, jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 u.p.d.o.f. i tym samym nie występuje podstawa do naliczenia podatku dochodowego pracowników przez Wnioskodawcę jako płatnika.

Jako że Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym, finansowane przez pracodawcę abonamenty medyczne dla pracowników w części dotyczącej medycyny pracy oraz profilaktyki związanej ze środowiskiem pracy, nie stanowią dla osób uprawnionych przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, stanowisko związane z pyt. 2 stanowi jedynie pochodną odpowiedzi na problematykę postawioną w pytaniu pierwszym.

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 11 u.p.d.o.f., wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Biorąc pod uwagę brzmienie odrębnych przepisów z zakresu prawa pracy i medycyny pracy Wnioskodawca uważa, iż świadczenia wykonywane przez dostawcę usług medycznych na koszt Wnioskodawcy jako pracodawcy i opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku w pkt 1, należy uznać za świadczenia obowiązkowe, czyli wykonywane w ramach tzw, medycyny pracy, przysługujące pracownikom na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy. Zasady przyznawania tych świadczeń wynikają z odrębnych ustaw łub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. W związku z powyższym w przypadku uznania przez tutejszy organ, że wartość zakupionych przez Wnioskodawcę usług medycznych w przedstawionym zakresie stanowi dla pracowników nieodpłatne świadczenie to wartość ta będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie powołanego powyżej przepisu.

Dodatkowo zdaniem Wnioskodawcy w przypadku ryczałtowej formy dokonywania rozliczeń z podmiotem świadczącym usługi medyczne, fakt skorzystania lub nie skorzystania przez pracownika w danym miesiącu z usługi, pozostaje bez wpływu na zwolnienie z opodatkowania przedmiotowych świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego, podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi - w pkt 1 - wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z postanowień art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Przy czym art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się - jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi zakupione - według cen zakupu.

Zgodnie z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników, niezbędnej z uwagi na warunki pracy.

Należy podkreślić, że wartość tego rodzaju świadczeń otrzymanych przez pracownika od pracodawcy nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy.

Stąd, w przypadku zakupu przez pracodawcę usług medycznych, na które składa się część związana z medycyną pracy oraz profilaktyką związaną ze środowiskiem pracy, wartość tego rodzaju świadczeń nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto gdy pracodawca ponosi inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, wartość tego rodzaju świadczeń, otrzymanych przez pracownika od pracodawcy, również nie stanowi jego przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie koszty wykupu usług medycznych obejmujących świadczenia zdrowotne z zakresu medycyny i profilaktyki związanej ze środowiskiem pracy ponoszone przez Wnioskodawcę (pracodawcę), nie stanowią podstawy do naliczania podatku dochodowego dla pracowników.

W związku z powyższym stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę należało uznać za prawidłowe.

Z uwagi na powyższe odpowiedź na pytanie nr 2 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl