IPPB2/415-332/14-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2014 r. (data wpływu 28 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych związanych z zawarciem przez Członków Zarządu Spółki umów instrumentu pochodnego przyznających prawo w postaci warunkowego niezbywalnego pochodnego instrumentu finansowego oraz z jego realizacją poprzez rozliczenie pieniężne - jest prawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych związanych z zawarciem przez Członków Zarządu Spółki umów instrumentu pochodnego przyznających prawo w postaci warunkowego niezbywalnego pochodnego instrumentu finansowego oraz z jego realizacją poprzez rozliczenie pieniężne.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. ("Spółka", "Wnioskodawca") zamierza wprowadzić program motywacyjny skierowany do Członków Zarządu Spółki w celu zwiększenia ich motywacji do osiągnięcia coraz lepszych wyników finansowych Spółki. W tym celu Spółka ma zamiar zaproponować Członkom Zarządu ("Uczestnicy") podpisanie odrębnych od kontraktów menedżerskich i niezwiązanych z nimi umów, których treścią będzie przyznanie im instrumentu finansowego pochodnego, tj. prawa ("Prawo") do otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego ("Kwota Rozliczenia") uzależnionego od wartości zysku netto Spółki.

Zawarcie umowy instrumentu pochodnego ("Umowa") między Spółką a Uczestnikiem będzie dobrowolne.

Realizacja Prawa przez Uczestników będzie dokonana poprzez wypłatę Uczestnikom Kwoty Rozliczenia. Wypłata ta może być dokonana w ustalonym przez strony Umowy terminie po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego oraz po spełnieniu określonych w Umowne warunków.

Wysokość Kwoty Rozliczenia, którą Uprawniony może otrzymać w wyniku realizacji Prawa będzie wyliczona w oparciu o ustalony indywidualnie dla każdego z uczestników%:

*% zysku netto Spółki za lata obrotowe 2012-2014, wykazanego według M, osiągniętego za kolejne lata kalendarzowe obowiązywania kontraktu menedżerskiego oraz (w przypadku niektórych Uczestników)

*% zysku netto Spółki za lata obrotowe 2013-2014, osiągniętego za kolejne lata kalendarzowe obowiązywania kontraktu menedżerskiego, ustalonego zgodnie z M oraz zasadami (polityką) rachunkowości przyjętą przez Spółkę do zastosowania podczas sporządzania sprawozdania skonsolidowanego przez Grupę Kapitałową Towarzystwa Ubezpieczeń E SA w kwocie przyjętej do zaudytowanego skonsolidowanego sprawozdania finansowego Grupy Kapitałowej Towarzystwa Ubezpieczeń E SA,

Zysk netto według M za lata obrotowe 2012-2014, zostanie określony w oparciu o:

* Jeśli Spółka będzie sporządzać statutowe roczne sprawozdania finansowe według M - na podstawie takiego sprawozdania finansowego, które zostanie zbadane przez audytora zgodnie z rozdziałem 7 ustawy o rachunkowości oraz Krajowymi standardami rewizji finansowej wydanymi przez Krajową Radę Biegłych Rewidentów w Polsce;

* Jeśli Spółka będzie sporządzać statutowe roczne sprawozdania finansowe według polskich standardów rachunkowości - na podstawie skróconych rocznych danych finansowych sporządzonych przez Spółkę na potrzeby konsolidacji Grupy Kapitałowej F S.A. wg Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej stosowany cli przez Grupę Kapitałową F S.A" które zostaną poddane przeglądowi przez audytora i o których audytor wyda raporty z przeglądu, zgodnie z Międzynarodowym Standardem Usług Przeglądu 3000 "Usługi atestacyjne inne niż badanie lub przegląd historycznych informacji Finansowych".

Dla każdego z Uczestników zysku netto Spółki będzie określony indywidulanie.

Prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia zostanie przyznane Uprawnionym odpłatnie (cena nabycia wynosić będzie 1 zł) i będzie ono niezbywalne aż do momentu realizacji uprawnienia do otrzymania Kwoty Rozliczenia.

Kwota Rozliczenia będzie wypłacona jedynie pod warunkiem, że Spółka osiągnie w poszczególnych latach zysk netto na z góry określonym w Umowie poziomie. Prawo to będzie miało zatem charakter warunkowy a otrzymanie Kwoty Rozliczenia przez Uczestników na moment przyznania Prawa będzie wyłącznie potencjalne (brak jest jakichkolwiek gwarancji co do otrzymania przez Uprawnionego Kwoty Rozliczenia).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (a).

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uprawnionych z tytułu przyznania i realizacji Prawa, powstanie tylko w momencie realizacji tego Prawa (tekst jedn.: w momencie, kiedy Kwota Rozliczenia stanie się należna) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. i czy w związku z tym na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uprawnionych z tytułu przyznania i realizacji Prawa powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tekst jedn.: w momencie, gdy Kwota Rozliczenia stanie się należna) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. W związku z tym na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika, jednak zobowiązana ona będzie do sporządzenia i przesłania do urzędów skarbowych i Uprawnionych imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) zgodnie z art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f.

Artykuł 11 ust. 1 u.p.d.o.f. stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Według stanowiska Wnioskodawcy, przychód po stronie Uprawnionych nie powstanie w momencie przyznania im Prawa, gdyż na tym etapie nie otrzymują oni jeszcze żadnych środków pieniężnych ani żadnego innego realnego przysporzenia.

Przyznanie Prawa stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania wypłaty w formie Kwoty Rozliczenia w przyszłości, po spełnieniu warunków określonych w Umowie. Ponadto, Uprawnieni nie mogą rozporządzać przyznanym im Prawem aż do momentu jego realizacji. Przysporzenie, które otrzymuje Uprawniony w chwili przyznania Prawa jest więc jedynie potencjalne.

Z powyższego wynika, iż po stronie Uprawnionych nie powstanie przychód w chwili przyznania im Prawa, tym samym Spółka nie będzie miała w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach u.p.d.o.f.

Pogląd taki został również zaprezentowany w licznych interpretacjach wydanych przez Ministra Finansów w podobnych stanach faktycznych, np.:

Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, że po stronie Uprawnionych nie powstanie przychód w chwili przyznania przez nich Prawa, Spółka nie będzie miała w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach u.p.d.o.f., Dopiero w momencie realizacji Prawa możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany z tytułu realizacji Prawa powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych, co wynika z analizy poniższych przepisów u.p.d.o.f.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia przez Uprawnionych, może być uznane zarówno jako:

* instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a UOIF, ze względu na to, że Prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia jest prawem majątkowym, którego cena (tekst jedn.: wartość Kwoty Rozliczenia) zależy bezpośrednio od wartości zysku netto Spółki, oraz jako

* instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2c UOIF, gdyż Prawo do otrzymania Kwoty Rozliczenia jest (jak wskazano powyżej w punkcie a) instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym jest zysk netto Spółki i jest ono wykonywane przez rozliczenie pieniężne.

Z Umów, które Spółka zamierza podpisać z Uprawnionymi będzie wynikać, iż są oni uprawnieni z tytułu posiadanego Prawa do uzyskania świadczenia, zaś Spółka jest zobowiązana do realizacji zobowiązania, w określonym terminie i na określonych warunkach. Jest to charakterystyczne dla (odpowiednio) nabywcy i wystawcy instrumentów finansowych. Zgodnie z UOIF, realizacja pochodnego instrumentu finansowego może nastąpić poprzez rozliczenie pieniężne. W takiej formie (tekst jedn.: poprzez zapłatę Kwoty Rozliczenia) będzie właśnie realizowane Prawo nabyte przez Uprawnionych. W rezultacie, zgodnie z UOIF, Prawo do żądania przez Uprawnionych wypłaty Kwoty Rozliczenia po spełnieniu określonych warunków, należy uznać za instrument finansówy, którego cena (Kwota Rozliczenia) zależy bezpośrednio lub pośrednio od wartości zysku netto Spółki. W związku z tym zostanie spełniona definicja pochodnego instrumentu finansowego zawarta w art. 5a pkt 13 u.p.d.o.f.

W konsekwencji, realizacja Prawa dokonana przez Uprawnionych stanowi realizację instrumentu finansowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w treści interpretacji wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 21 maja 2013 r. (sygn. IPPB2/415-181/13-4/MK) oraz w dniu 11 października 2013 r. (sygn. IPPB2/415-564/13-2/AK), a także w treści interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 20 czerwca 2013 r. (sygn. ILPB2/415- 274/13-2/TR) oraz w dniu 5 grudnia 2013 r. (sygn. ILPB2/415-839/13-4/WM).

Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 u.p.d.o.f., uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 u.p.d.o.f. po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy Kwota Rozliczenia wynikająca z realizacji Prawa przez Uprawnionych (w oparciu o wartość zysku netto Spółki) stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt to u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f.

W rezultacie, w chwili realizacji Prawa Spółka nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Niemniej jednak, zgodnie z art. 39 ust. 3 u.p.d.o.f., Spółka będzie zobligowana do sporządzenia dla każdego Uprawnionego imiennej informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) w terminie do końca lutego następnego roku i przesiania jej do Uprawnionych i właściwych urzędów skarbowych.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że przychód po stronie Uprawnionych powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (a nie na żadnym wcześniejszym etapie). Przychód ten stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f., podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. W rezultacie, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu u.p.d.o.f., natomiast będzie na niej ciążył obowiązek wystawienia informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie obowiązków płatnika lub innych obowiązków informacyjnych.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

W myśl art. 41 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik ma (w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym zaliczkę pobrano) obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy). Jednocześnie podatnik osiągający przedmiotowe dochody obowiązany jest wykazać je w zeznaniu rocznym, wraz z innymi dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

Na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy, sporządzone według ustalonego wzoru (informacje PIT-8C).

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z treści powyższych przepisów wynika, iż warunkiem istnienia obowiązków informacyjnych dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz tych osób.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w celu zwiększenia motywacji Członków Zarządu Spółki zamierza wprowadzić program motywacyjny w celu zwiększenia ich motywacji do osiągnięcia coraz lepszych wyników finansowych Spółki. W tym ce1u zostaną podpisanie odrębne od kontraktów menedżerskich umowy instrumentu pochodnego, których treścią będzie przyznanie im odpłatnie (cena nabycia 1 zł) instrumentu finansowego, pochodnego, tj. niezbywalnego prawa do otrzymania w przyszłości kwoty rozliczenia pieniężnego uzależnionego od wartości zysku netto Spółki, po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego oraz spełnieniu określonych w umowie warunków.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przywołane uregulowania prawne wskazać należy, że nabycie przez członków Zarządu Spółki warunkowego niezbywalnego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości kwoty wynikającej z jego realizacji nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku prawo to będzie miało jedynie charakter warunkowy.

Powyższe wynika również z faktu, że uczestnik w momencie nabycia niezbywalnego warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego stanowiącego pochodny instrument finansowy nie będzie miał gwarancji uzyskania natychmiastowych korzyści ani gwarancji uzyskania ich później, gdyż potencjalna wypłata jest uzależniona od kształtowania się wartości wynikających od wartości zysku netto Spółki, po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego.

Na powyższe nie będzie również miało wpływu, że prawo do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego zostanie nabyte przez uczestników odpłatnie za kwotę 1 PLN, bowiem jak wskazano we wniosku przyznane prawo jest niezbywalne, co skutkuje tym, że nie można określić jego wartości rynkowej.

W konsekwencji w momencie nabycia przez uczestników niezbywalnego warunkowego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej (uzależnionej od wartości zysku netto Spółki, po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego) nie będzie ciążyć na Spółce obowiązek płatnika czy też obowiązek informacyjny.

Osobnego rozważenia wymaga natomiast rozstrzygnięcie kwestii ciążących na Spółce obowiązków płatnika w chwili realizacji uprawnień wynikających z nabycia przez członków Zarządu Spółki warunkowego niezbywalnego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej wynikającej z jego realizacji (od wartości zysku netto Spółki, po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego).

Z wniosku wynika, że umowa uczestnictwa zawarta pomiędzy Spółką a członkami Zarządu Spółki przewiduje, iż wyniku realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w postaci prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego (uzależnionej od wartości zysku netto Spółki, po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego) uczestnicy otrzymają od Spółki kwotę rozliczenia, której wartość wynika bezpośrednio od wartości zysku netto Spółki, na z góry określonym w umowie poziomie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przypadku zrealizowania przez uprawnionych praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w drodze rozliczenia pieniężnego, powstanie przychód, który należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychód ten nie będzie stanowił dla uprawnionych przychodu z innych źródeł, z działalności wykonywanej osobiście ani też przychodu ze stosunku pracy, a na Wnioskodawcy (Spółce) nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika.

Stosownie do art. 30b ust. 6 tej ustawy rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (PIT-38) wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, i dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Powyższe oznacza, że do rozliczenia przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w postaci prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego, w tym złożenia zeznania i zapłaty podatku zobowiązani będą wyłącznie uprawnieni, których prawa zostaną zrealizowane. W tym zakresie na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika.

Zgodnie jednak z treścią ww. wymienionego art. 39 ust. 3 ww. ustawy, obowiązek sporządzenia imiennych informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów za pośrednictwem, których podatnik uzyskuje dochody.

W konsekwencji na Spółce, jako podmiocie dokonującym przedmiotowych wypłat na rzecz uprawnionych osób będzie spoczywał obowiązek sporządzenia imiennych informacji PIT-8C zgodnie z dyspozycją ww. art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, w momencie nabycia przez uczestników niezbywalnego warunkowego prawa stanowiącego pochodny instrument finansowy uprawniającego do otrzymania w przyszłości wypłaty pieniężnej (uzależnionej od wartości zysku netto Spółki, po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego) nie będzie ciążyć na Spółce obowiązek płatnika czy też obowiązek informacyjny. Natomiast na Spółce, jako podmiocie dokonującym wypłat związanych z realizacją praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w postaci prawa do otrzymania rozliczenia pieniężnego na rzecz uprawnionych osób będzie spoczywał obowiązek sporządzenia imiennych informacji PIT-8C zgodnie z dyspozycją art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Stronę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.