IPPB2/415-33/07-3/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2007 r. (data wpływu 24 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego do 2006 jest:

* nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązku podatkowego za 2002 r.,

* prawidłowe w części dotyczącej obowiązku podatkowego za lata 2003 - 2006.

W dniu 24 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego do 2006 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca przebywa na terytorium Wielkiej Brytanii (w L) od kilku lat, tj. od roku 2002. Od chwili wyjazdu z kraju nie podjął żadnej pracy zarobkowej i nie osiągnął żadnych dochodów w Polsce. Ponieważ sytuacja w kraju (jeśli chodzi o pracę i zarobki oferowane młodym ludziom) nie poprawia się, już od początku pobytu w UK zdecydował się na przeniesienie centrum życiowego do Wielkiej Brytanii, z zamiarem stałego pobytu w L.

Początkowy okres Wnioskodawca poświęcił doszkalaniu języka angielskiego.

W 2004 r. zawarł związek małżeński i w tym samym roku małżonkowie z zaoszczędzonych w Wielkiej Brytanii pieniędzy, oraz pieniędzy otrzymanych w prezencie ślubnym zakupili działkę budowlaną traktując ją wyłącznie jako lokatę kapitału na przyszłość. Na terenie działki nie zostały podjęte żadne prace budowlane. W niedalekiej przyszłości planujecie Państwo sprzedać tę nieruchomość. Biorąc pod uwagę wysokie koszty utrzymania w Wielkiej Brytanii szczególnie czynsz za wynajem mieszkania, mając stałą pracę postanowiliście wziąć kredyt na kupno własnego mieszkania. W chwili obecnej spłacacie raty ww. pożyczki.

Od tego roku otrzymaliście status rezydenta. Wnioskodawca nie wie tylko jaki ma obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca chciałby uzyskać wykładnię czy podlega rozliczeniu się z podatku za okres od 2002 r. do roku 2006 za czas przebywania w Wielkiej Brytanii, z wyjątkiem 2005 r. kiedy to dokonał rozliczenia podatkowego w Polsce. Wnioskodawca uważa, że zgodnie z przepisami nie ma takiego obowiązku.

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych podpisana w Londynie dnia 16 grudnia 1976 r. (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20) określa w art. 4 pkt 23 jak również zmiana wprowadzona do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w art. 3 wprowadza nową definicję rezydencji podatkowej.

Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania. Na terytorium Wielkiej Brytanii małżonkowie posiadają stałą i legalną pracę oraz podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Biorąc pod uwagę brak dochodów w Polsce przez cały ten okres Wnioskodawca jest zdania, że jego centrum interesów życiowych jest L (UK)i nie ma obowiązku dokonania rozliczenia podatkowego w Polsce za ww. lata. Tym bardziej, że wyjazd nie był świadomym wyborem podyktowanym chęcią zysku czy opuszczenia kraju. Był skutkiem nerwów, frustracji i bezsilności spowodowanej brakiem uzyskania jakiejkolwiek pracy po ukończeniu studiów wyższych.

Pismem z dnia 8 sierpnia 2007 r. Nr IPPB2/415-33/07-2/AZ wezwano Wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku poprzez wskazanie daty wyjazdu do Wielkiej Brytanii oraz informacji o osiągniętych dochodach w Polsce uzyskanych przed wyjazdem.

Przedstawiony stan faktyczny został uzupełniony pismem (data wpływu 22 sierpnia 2007 r.), w którym Wnioskodawca poinformował, że do Wielkiej Brytanii wyjechał w czerwcu 2002 r. Do czasu wyjazdu do Wielkiej Brytanii pracował w Polsce na pełen etat w X w N. Dochód miesięczny wynosił ok. 1.050 zł, a corocznego rozliczenia podatkowego za wnioskodawcę dokonywała firma. W X wnioskodawca zatrudniony był od dnia 2 kwietnia 1997 r. do 7 czerwca 2002 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że zgodnie z przepisami nie ma obowiązku dokonywania rozliczenia podatkowego w Polsce. W myśl przepisów Kodeksu cywilnego w Polsce miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której ta osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania. Od momentu wyjazdu z Polski Wnioskodawca nie podjął żadnej pracy zarobkowej oraz nie osiągnął żadnych dochodów w Polsce. W Wielkiej Brytanii przebywa na stałe i posiada status rezydenta oraz certyfikat rezydentury podatkowej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. t. j. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2002 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej lub których czasowy pobyt w Rzeczypospolitej Polskiej trwa w danym roku podatkowym dłużej niż 183 dni, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 4 ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania lub pobytu w rozumieniu art. 3 ust. 1, oraz osoby określone w art. 3 ust. 2 podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. t.j. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. do 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie do treści art. 3 ust. 2a osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), określenie "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie" oznacza - z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Definicja ta odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2006 r. pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości.

Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż:

* do dnia wyjazdu w 2002 r. do Wielkiej Brytanii, Wnioskodawca podlegał opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego przed wyjazdem do Wielkiej Brytanii Wnioskodawca osiągnął dochody pracując na pełen etat w X w N.

Wobec powyższego powinien rozliczyć się z polskim organem podatkowym z dochodów osiągniętych ze stosunku pracy w Polsce.

* od momentu wyjazdu w czerwcu 2002 r. ośrodek interesów życiowych przeniósł do Zjednoczonego Królestwa, od tego momentu Wnioskodawca nie posiada miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Zjednoczonego Królestwa, w tym państwie mieszka z zamiarem stałego pobytu, ma stałą pracę, ożenił się, uzyskał kredyt na własne mieszkanie, posiada statusu rezydencji, z tym państwem łączą go ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze. W Polsce nie uzyskiwał żadnych dochodów.

Oznacza to, iż od dnia wyjazdu do Wielkiej Brytanii w czerwcu 2002 r. do końca 2006 r. Wnioskodawca podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że od dnia wyjazdu do Wielkiej Brytanii Wnioskodawca nie uzyskał w Polsce żadnych dochodów, tym samym nie miał obowiązku składania zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w polskim organie podatkowym.

Ad. 2

Rozstrzygnięcie kwestii legalnego sposobu inwestowania od 2007 r. w Polsce pieniędzy bez konieczności dokonywania rozliczeń nie zostało rozpatrzone, ponieważ nie należy to do kompetencji tutejszego organu.

Dodatkowo informuję, iż ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) z dniem 1 stycznia 2007 r. weszła w życie zmiana art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 2a oraz art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 3 ust. 2a osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl ust. 2b ww. artykułu za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Jednocześnie w myśl art. 4a przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, tj. konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. miedzy Rzeczypospolitą Polska, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowana w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. Nr 250, poz. 1840).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.