IPPB2/415-329/07-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2007 r. (złożonym osobiście 2 listopada 2007 r.) oraz piśmie z dnia 30 stycznia 2008 r. (złożonym osobiście 30 stycznia 2008 r.) uzupełniającym stan faktyczny na wezwanie Nr IPPB2/415-329/07/RL z dnia 24 stycznia 2008 r. (data doręczenia 28 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w Polsce i Belgii w 2007 r. - jest prawidłowe.

W dniu 2 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w Polsce i Belgii w 2007 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest obywatelką Polski, jednak na stałe mieszka w Belgii. Posiada jednocześnie dwa miejsca zameldowania: zarówno w Polsce (jest to meldunek stały u rodziców mieszkających w Płocku) oraz w Belgii. Za granicą przebywa od maja 2007 r., posiada tam stałą pracę, jak również jest na stałe zameldowana. Pracodawca Wnioskodawczyni odprowadza za nią wszelkie podatki zgodnie z prawem do belgijskiego systemu finansowego. Swoją przyszłość wiąże z pozostaniem w Belgii, nie posiada żadnych zobowiązań w Polsce.

Pismem z dnia 24 stycznia 2008 r. nr IPPB2/415-329/07/RL wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku przez sprecyzowanie i przedstawienie szczegółowo stanu faktycznego odnośnie swojej sytuacji. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie (data wpływu uzupełnienia 30 stycznia 2008 r.) poprzez doprecyzowanie:

* w Belgii zamieszkuje wraz z mężem, który jest obywatelem belgijskim,

* zatrudniona jest przez pracodawcę belgijskiego, umowa zawarta jest na czas nieokreślony,

* w Belgii wraz z mężem posiada dom, w Polsce nie posiada powiązań gospodarczych,

* od stycznia do 29 maja 2007 r. pracowała w Polsce i otrzymywała wynagrodzenie,

* dzieci Wnioskodawczyni nie posiada

* wystąpiła i oczekuje na certyfikat rezydencji Belgii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawczyni:

Wnioskodawczyni uważa, że ponieważ pracuje na stałe w Belgii i z tym krajem wiąże swoją przyszłość podatek od dochodu powinna płacić w Belgii, aby uniknąć podwójnego opodatkowania. Nie chciałaby się wymeldować w Polsce, jak również i w Belgii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139) określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która, zgodnie z prawem tego Państwa, podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, wszystkie jego jednostki terytorialne lub organy lokalne. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego ze źródeł położonych tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się, zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Od 1 stycznia 2007 r. ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję miejsca zamieszkania osoby fizycznej do celów podatkowych (art. 3 ust. 1a ww ustawy).

Za osobę posiadającą w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych uważa się taką, która przebywa w Polsce przez więcej niż 183 dni w roku kalendarzowym albo posiada w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych.

W przypadku Wnioskodawczyni pierwszy z wymienionych warunków nie będzie spełniony, gdyż Podatniczka przebywała w trakcie 2007 r. w Polsce mniej niż 183 dni.

Analizując natomiast drugi warunek, czyli miejsce, gdzie znajduje się centrum interesów osobistych lub gospodarczych należy stwierdzić, iż kraj, w którym przeważają powiązania osobiste, powinien być zasadniczo traktowany jako ośrodek interesów życiowych i osobistych.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż:

* do 29 maja 2007 r., tj. do dnia wyjazdu do Belgii podlegała Pani opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nieograniczony obowiązek podatkowy),

* od dnia 29 maja 2007 r., przeniosła Pani ośrodek interesów życiowych do Belgii, tam Pani mieszka, pracuje oraz deklaruje swoją przyszłość z pobytem w tym kraju. W Polsce nie posiada Pani żadnych zobowiązań. W Belgii zamieszkuje Pani wraz z mężem i tam posiada dom.

Oznacza to, że od dnia wyjazdu do Belgii podlega Pani w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega Pani opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Natomiast dochody osiągnięte z pracy wykonywanej poza terytorium Polski, tj. w Belgi oraz inne dochody ze źródeł zagranicznych nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Ponadto należy dodać iż posiadanie przez Panią dwóch adresów zameldowania (t.j. w Polsce i Belgii) nie ma wpływu na rozliczenie oraz opodatkowanie uzyskanych dochodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.