IPPB2/415-311/14-2/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów na rzecz spółki w celu ich umorzenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów na rzecz spółki w celu ich umorzenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej jako: "Spółka"). Zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka są polskimi rezydentami podatkowymi.

W przyszłości planowane jest nabycie przez Spółkę udziałów w celu ich umorzenia w trybie art. 199 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej jako: "k.s.h."). Umorzeniu mogą podlegać również udziały objęte przez Wnioskodawcę których wartość emisyjna była pokryta z zysków zatrzymanych w Spółce. Przy czym wartość emisyjna tych udziałów była wyższa od ich wartości nominalnej w momencie objęcia tych udziałów, a nadwyżka wartości emisyjnej udziałów ponad ich wartość nominalną była przelana na kapitał zapasowy (agio) Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia objętych przez Wnioskodawcę w trybie art. 260 k.s.h. (w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Spółki z jej zysków zatrzymanych), kosztem uzyskania przychodów będzie wartość emisyjna tych udziałów.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy

Wnioskodawca stoi na stanowisku zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia objętych przez Wnioskodawcę w trybie art. 260 k.s.h. (w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Spółki z jej zysków zatrzymanych), kosztem uzyskania przychodów będzie wartość emisyjna tych udziałów.

Na uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawca przedstawia następujące argumenty.

W art. 191 k.s.h. zostały wskazane uprawnienia wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością względem zysku wypracowanego przez spółkę. Zgodnie z art. 191 § 1 k.s.h. wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1 k.s.h. Zgodnie natomiast z art. 191 § 2 k.s.h. umowa spółki może przewidywać inny sposób podziału zysku, z uwzględnieniem przepisów art. 192-197 k.s.h. W myśl natomiast art. 191 § 3 k.s.h. jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zysk przypadający wspólnikom dzieli się w stosunku do udziałów.

Szczególnym sposobem zagospodarowania zysku spółki jest przeznaczenie tego zysku na podwyższenie kapitału zakładowego spółki, która możliwość została wprost przewidziana w art. 260 k.s.h. Zgodnie z art. 260 § 1 k.s.h. uchwałą wspólników o zmianie umowy spółki można podwyższyć kapitał zakładowy, przeznaczając na ten cel środki z kapitału zapasowego lub kapitałów (funduszy) rezerwowych utworzonych z zysku spółki (podwyższenie kapitału zakładowego ze środków spółki). W myśl art. 260 § 2 i § 3 k.s.h. nowe udziały przysługują wspólnikom w stosunku do ich dotychczasowych udziałów i nie wymagają objęcia, a w przypadku podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych udziałów stosuje się odpowiednio przepis § 2. Zgodnie natomiast z treścią art. 257 § 2 k.s.h. takie podwyższenie kapitału może być dokonane poprzez emisję nowych udziałów lub podwyższenie wartości nominalnej udziałów już istniejących.

Jednocześnie, zgodnie z art. 261 k.s.h. do podwyższenia kapitału zakładowego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące obejmowania udziałów w spółce przy jej zakładaniu. W szczególności zastosowanie znajduje art. 154 § 3 k.s.h. zgodnie z którym udziały nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. Jeżeli udział jest obejmowany po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżkę przelewa się do kapitału zapasowego.

W świetle powyższych regulacji prawnie dopuszczalne jest podwyższenie kapitału zakładowego z zysków spółki w ten sposób, że na kapitał zakładowy spółki przelana zostanie tylko część tych zysków, a pozostała ich część, stanowiąca nadwyżkę ceny objęcia udziałów ponad ich wartość nominalną, jest w takiej sytuacji przekazywana na kapitał zapasowy.

Natomiast tryb umarzania udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością reguluje art. 199 k.s.h. Zgodnie z art. 199 § 1 zdanie 2 udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne). Stosownie do treści art. 199 § 2 zdanie 1 k.s.h. umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Artykuł 199 § 3 k.s.h. dopuszcza jednakże sytuację, w której za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

Zasady opodatkowania osób fizycznych w przypadku odkupienia od nich przez spółkę udziałów w celu ich umorzenia reguluje art. 30b ust. 1 ustawy o PIT zgodnie z którymi od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. W związku bowiem z wejściem w życie 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w praktyce organów podatkowych uznaje się, że dochód uzyskany ze zbycia udziałów w celu ich umorzenia stanowi, dla celów podatku dochodowego, dochód tożsamy z dochodem ze sprzedaży udziałów. Wspomniane przepisy uchyliły bowiem art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowił właśnie, że dochodem z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki, w celu umorzenia tych udziałów (akcji). Jednocześnie zgodnie z art. 30b ust. 4 ustawy o PIT dochodem o którym mowa w ust. 1 jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38.

W związku z tym, że art. 22 ust. 1f ustawy o PIT dotyczy kosztów uzyskania przychodu uzyskiwanego ze zbycia udziałów w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny nie znajdzie on zastosowania w niniejszym stanie faktycznym. W doktrynie prawa handlowego pojęciem wkładu określa się bowiem świadczenie, do którego wspólnik zobowiązuje się w umowie w zamian za obejmowane udziały. Z kolei przedmiotem wkładu jest dobro prawne np. rzecz do którego owo świadczenie się odnosi (A. Herbet, w; System PrPryw, t. 17A, 2010, s. 418). k.s.h. nie zawiera definicji wkładu niepieniężnego, ale w doktrynie prawa handlowego przyjmuje się, że wkładem niepieniężnym jest wszystko to, co czemu nie można przypisać charakteru pieniężnego. Natomiast za wkład pieniężnym uznaje się gotówkę i pieniądz bezgotówkowy. Zatem w celu ustalenia z jakim wkładem mamy do czynienia w przypadku przekazania zatrzymanego zysku spółki na podwyższony kapitał zakładowy, należy ustalić, czym udziałowcy w tym kontekście rozporządzają.

Jak to zostało wcześniej wskazane, podjęcie uchwały o przekazaniu zatrzymanego zysku na kapitał zakładowy spółki należy utożsamiać z formą rozdysponowania zyskiem, a więc z realizacją przez udziałowców w określony sposób prawa do udziału w zysku. Skoro zatem doszło do pewnego rozporządzenia zyskiem przysługującym udziałowcom zgodnie z ich wolą, to w nie można mówić o powstaniu wierzytelności po stronie udziałowców względem spółki, które następnie byłyby przedmiotem wkładu za obejmowane udziały. Po stronie udziałowców nie powstaje bowiem roszczenie o wypłatę jakiejkolwiek kwoty ze spółki (powstaje jedynie roszczenie o wydanie samych udziałów). Jednocześnie należy zauważyć, że przekazanie zatrzymanego zysku na pokrycie nowych udziałów polega na rozporządzeniu określoną częścią zysku stanowiącą ze swojej natury określoną kwotę środków pieniężnych, która przypada na danego udziałowca, a więc rozporządzenie to ma charakter pieniężny, zbliżony do dysponowania pieniądzem bezgotówkowym. Tym samym pokrycia podwyższonego kapitału zakładowego z zatrzymanego zysku Spółki nie można rozpatrywać w ogóle w kategorii wniesienia wkładu niepieniężnego, albowiem ten jest przeciwieństwem rozporządzenia o charakterze pieniężnym.

Jasne brzmienie art. 22 ust. 1f ustawy o PIT wskazuje, że znajduje on zastosowanie wyłącznie do wkładów niepieniężnych. Jednocześnie art. 30b ust. 4 ustawy o PIT odsyła tylko do dwóch przepisy w celu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów, tj. obok art. 22 ust. 1f ustawy o PIT podaje także art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT. W związku z tym, że art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT nie precyzuje do jakiego rodzaju wkładu do spółki się odnosi, podczas gdy zakres przedmiotowy art. 22 ust. 1f ustawy o PIT został wyraźnie zawężony, to rolę przepisu o charakterze ogólnym w kwestii kosztów podatkowych dla przychodu ze zbycia udziałów należy przypisać art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT. Zatem koszty uzyskania przychodu na dzień zbycia na rzecz Spółki udziałów posiadanych w Spółce przez Wnioskodawcę powinny zostać ustalone w oparciu o art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Zatem zgodnie z brzmieniem powyższej regulacji kosztem uzyskania przychodu w momencie zbycia przedmiotowych udziałów w celu ich umorzenia będą wszystkie wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na objęcie umarzanych udziałów. Tym samym, kluczowe jest określenie co jest wydatkiem udziałowca w przypadku przeznaczenia zysków spółki na podwyższenie jej kapitału zakładowego.

W wyniku podwyższenia kapitału zakładowego spółki w przedmiotowym przypadku doszło do emisji udziałów, gdzie globalny wydatek jaki ponosi Wnioskodawca w związku z objęciem tych udziałów to kwota przypadającego na niego zysku zatrzymanego. Tym samym cała ta kwota powinna stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu. Zatrzymany zysk w wyniku podjęcia uchwały o jego przekazaniu na pokrycie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym będzie bowiem w całości przekazany na pokrycie udziałów objętych w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki. Objęcie udziałów będzie się wiązało z wydatkowaniem na ten cel całej kwoty tych zysków (przeznaczonych w uchwale wspólników na ten cel). Zatem w ujęciu ekonomicznym stanowi pewną wartość, która zamiast trafić w postaci wypłaty dywidendy do wspólnika, na podstawie stosownej uchwały wspólników zostaje przesunięta na kapitał zapasowy Spółki. Prawdą jest, że Wnioskodawca nie posiadał skutecznego roszczenia wobec spółki o wypłatę tej kwoty, bowiem nie miała miejsca uchwala o wypłacie dywidendy. Nie zmienia to jednak faktu, iż w wyniku podjęcia uchwały o przekazaniu kwoty zysków spółki na podwyższenie kapitału zakładowego, kwota ta traci swój charakter pochodzenia z zysków spółki i nie może być już wypłacona Wnioskodawcy w formie dywidendy. Dodatkowo dokonanie przesunięcia tej wymiernej wartości ekonomicznej było niezbędnym warunkiem objęcia przez wspólników nowych udziałów. Z tego względu uzasadnionym jest twierdzenie, że pokrycie nowoutworzonych udziałów z zysku zatrzymanego spółki jest wydatkiem powiązanym z objęciem udziałów w Spółce.

Za powyższym stanowiskiem w ocenie Wnioskodawcy przemawia także okoliczność, że sytuacja ta porównywalna jest z objęciem udziałów za wkład pieniężny (a nie niepieniężny), co wykazano wyżej. Nie ulega natomiast wątpliwości, że w przypadku udziałów objętych w zamian za wkład pieniężny, w przypadku ich zbycia (czy te w celu umorzenia czy też w innym celu) kosztem uzyskania przychodów będzie cała kwota wkładu pieniężnego. Taka sytuacja miałaby miejsce np. w przypadku uchwalenia uchwały o wypłacie dywidendy, jej faktycznej wypłacie na rzecz Wnioskodawcy oraz następnie objęciu za te środki pieniężne udziałów w spółce. Tym samym inne podejście do przedmiotowego stanu faktycznego skutkowałoby zróżnicowaniem skutków podatkowych operacji, które w sensie ekonomicznym są tożsame.

W świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia objętych przez Wnioskodawcę w trybie art. 260 k.s.h. (w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego Spółki z jej zysków zatrzymanych), kosztem uzyskania przychodów będzie wartość emisyjna tych udziałów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego, podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Przychód ze zbycia udziałów w celu umorzenia należy zakwalifikować zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kapitałów pieniężnych. Przy czym wskazać należy, iż dyspozycją tego przepisu objęte jest wyłącznie zbycie o charakterze odpłatnym.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Art. 30b ust. 2 pkt 4 stanowi, że dochodem o którym mowa w ust. 1 jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38.

Zgodnie z art. 22 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości:

Artykuł 23 ust. 1 pkt 38 stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e;

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej jako: "Spółka"). Zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka są polskimi rezydentami podatkowymi.

W przyszłości planowane jest nabycie przez Spółkę udziałów w celu ich umorzenia w trybie art. 199 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej jako: "k.s.h."). Umorzeniu mogą podlegać również udziały objęte przez Wnioskodawcę których wartość emisyjna była pokryta z zysków zatrzymanych w Spółce. Przy czym wartość emisyjna tych udziałów była wyższa od ich wartości nominalnej w momencie objęcia tych udziałów, a nadwyżka wartości emisyjnej udziałów ponad ich wartość nominalną była przelana na kapitał zapasowy (agio) Spółki.

Umorzenie udziałów uregulowane zostało w art. 199 Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z art. 199 § 1 udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. Art. 199 § 3 stanowi, że za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

Należy nadmienić, że zgodnie z treścią art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego, a w spółdzielniach - dochód przeznaczony na podwyższenie funduszu udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej spółki albo spółdzielni.

W wyroku z dnia 11 września 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 864/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie podkreślił, że powszechnie akceptowaną zasadą jest powiązanie przychodu przy objęciu udziałów z kosztami przy późniejszym ich zbyciu. "Jest rzeczą oczywistą, że wolą ustawodawcy było skorelowanie ze sobą wielkości przychodu do opodatkowania z tytułu objęcia udziałów z wielkością kosztów uzyskania przychodów z tytułu ich późniejszego zbycia. Zasadą jest, bowiem, że opodatkowując wartość nominalną w pierwszym wypadku można ją następnie zaliczyć do kosztów w przypadku późniejszego zbycia. Przyjęcie odmiennego poglądu prowadziłoby, bowiem do zaliczenia w koszty wartości, które uprzednio nie stanowiły podlegającego opodatkowaniu przychodu (...). W powyższym orzeczeniu sąd odwołał się do dyrektyw wykładni systemowej i funkcjonalnej wskazując na konieczność uwzględnienia wzajemnych relacji przepisów oraz respektowania zasad akceptowalnych w całym systemie prawa. Zatem wykładnia przepisów w niniejszej sprawie nie może prowadzić do podważenia powszechnie akceptowanej zasady powiązania przychodu przy objęciu akcji z kosztami przy późniejszym ich zbyciu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (w tym w celu ich umorzenia) Wnioskodawca może zaliczyć jedynie taką wartość, którą w momencie podwyższenia kapitału zakładowego, a więc obejmowania nowych udziałów rozpoznał, jako przychód i opodatkował. Tylko, bowiem takie działanie zapewni respektowanie zasady związania kosztów z przychodami.

W związku z powyższym, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w celu ich umorzenia objętych przez Wnioskodawcę w trybie art. 260 k.s.h., kosztem uzyskania przychodów będzie wartość nominalna tych udziałów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.