IPPB2/415-31/09-2/AK - Opodatkowanie przychodu osiągniętego przez rezydenta Tajlandii ze sprzedaży udziałów w zarejestrowanej w Polsce spółce z o.o.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2009 r. (data wpływu 19 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu osiągniętego przez rezydenta Tajlandii ze sprzedaży udziałów w zarejestrowanej w Polsce spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - jest prawidłowe.

W dniu 19 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu osiągniętego przez rezydenta Tajlandii ze sprzedaży udziałów w zarejestrowanej w Polsce spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym w Królestwie Tajlandii. Zamieszkuje w tym kraju na pobyt stały od dnia 4 grudnia 2003 r. i w tym kraju koncentruje się jego centrum interesów życiowych oraz gospodarczych. Wnioskodawca posiada również zezwolenie na pracę w tym państwie oraz wydany przez władze tajskie numer identyfikacji podatkowej. Ten stan faktyczny potwierdza załączona Informacja Ambasady RP w Bangkoku. Pokreślenia wymaga również fakt, iż Wnioskodawca nie posiada stałego zameldowania w Polsce od 1978 r. i od tego momentu zdecydowaną większość czasu przebywał poza Polską.

Do 2 października 2008 r. Wnioskodawca był wspólnikiem spółki działającej pod firmą S spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. (dalej: Spółka), w której posiadał 150 (sto pięćdziesiąt) udziałów. W dniu 2 października 2008 r. Wnioskodawca sprzedał wszystkie posiadane udziały spółce C Sp. z o.o. z siedzibą w L Umowa sprzedaży udziałów została zawarta w Bangkoku w Królestwie Tajlandii a zapłata umówionej ceny nastąpiła na konto Wnioskodawcy, które zostało otwarte dla niego jako nierezydenta w polskim banku (konto nierezydenta w Banku otwarte w dniu 4 stycznia 2001 r.).

Należy także pokreślić, że z uwagi na fakt, iż przy zakładaniu Spółki w 1993 r. udziały Wnioskodawcy zostały nabyte z jego środków jako osoby zagranicznej mającej wówczas rezydencję podatkową w Japonii, to Spółka ta od momentu utworzenia posiadała status spółki z udziałem kapitału zagranicznego i z tego tez względu właściwym dla niej organem był do tej pory Urząd Skarbowy

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z powyższym Wnioskodawca chciałby uzyskać potwierdzenie, że osiągnięty przez niego, jako nierezydenta, dochód z tytułu sprzedaży udziałów nie jest objęty zakresem art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), a co za tym idzie, nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce zgodnie z art. 30b tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z tytułu sprzedaży udziałów w Spółce nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.f.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast w art. 3 ust. 2b u.p.d.o.f. wskazano, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Powyższe przepisy zgodnie z art. 4a u.p.d.o.f. stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną podatek dochodowy wynosi 19 % uzyskanego dochodu.

Stosownie natomiast do art. 30b ust. 3 u.p.d.o.f. powyższe regulacje należy stosować z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. W analizowanej sytuacji zastosowanie będzie miała umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa w Tajlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z 8 grudnia 1978 r. (Dz. U. z 1983 r. Nr 37, poz. 170; dalej: UPO).

Zasady opodatkowania na gruncie przepisów u.p.d.o.f.

W celu ustalenia czy dochód ze zbycia udziałów w polskiej spółce osiągnięty przez nierezydenta podlega opodatkowaniu w Polsce istotne jest w pierwszej kolejności rozstrzygnięcie, czy dochód taki ma swoje źródło w Polsce (tj. został w Polsce osiągnięty).

W art. 3 ust. 2b u.p.d.o.f. wskazano katalog przykładowych dochodów, które osiągane przez nierezydenta, podlegają w Polsce opodatkowaniu. W katalogu tym nie wskazano dochodów ze sprzedaży udziałów w polskich osobach prawnych. Katalog ten ma wprawdzie charakter otwarty. Niemniej jednak zdaniem Wnioskodawcy w przypadku nierezydentów podstawową zasadą jest, iż opodatkowaniu w Polsce podlegają wyłącznie dochody, których źródło na trwałe związane jest z Polską. Przykładowo, opodatkowaniu w Polsce mogą podlegać dochody z położonej w Polsce nieruchomości, czy dochody z dywidend uzyskiwanych z polskiej spółki.

Od dochodów mających trwałe źródło w Polsce należy natomiast odróżnić dochody ze zbycia praw do źródła dochodów - takich jak dochody ze zbycia akcji, udziałów, obligacji itp. Zbycie takie stanowi odrębne źródło dochodów, które nie ma trwałego związku z Polską.

Stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii znajduje potwierdzenie w interpretacji Ministra Finansów z dnia 24 lipca 2001 r. (nr PB/AK-8214-1045-277/01) w której wskazał on, w jakim przypadku źródło dochodów należy uznać za położone w Polsce. Minister wskazał, że o źródle dochodów położonych w Polsce można mówić tylko wtedy, gdy takie źródło dochodów trwale związane jest z terytorium Polski lub, gdy źródłem dochodów są polscy rezydenci eksploatujący rzeczy lub dobra niematerialne należące do innych podmiotów. Minister stwierdził natomiast, że nie stanowi dochodów uzyskanych ze źródeł dochodów położonych na terytorium Rzeczypospolite Polskiej dochody nierezydentów ze zbycia "praw do źródeł dochodów" (np. zbycia udziałów, akcji, obligacji i innych papierów wartościowych wyemitowanych przez polskie podmioty, wierzytelności polskich podmiotów), gdyż zbycie takie stanowi odrębne od zbywanego prawa źródło dochodów, które nie jest trwale związane z terytorium Polski. Minister zwrócił także uwagę, że wyjątkiem od powyższej reguły jest sytuacja, gdy zbycie takie dokonywane jest na polskiej giełdzie (bowiem w takim przypadku giełda i obrót na niej dokonywany stanowi samoistne źródło dochodów położone na terytorium Polski) lub gdy zbycie udziałów, akcji czy innych papierów wartościowych prowadzi w praktyce do "przeniesienia praw" do nieruchomości (np. gdy majątek spółki której akcje są zbywane składa się głownie z nieruchomości).

W przedstawionym przypadku umowa sprzedaży udziałów stanowiła de facto sprzedaż "praw do źródeł dochodów". Ze względu na handlowy charakter działalności prowadzonej przez Spółkę, Spółka nie posiadała żadnej nieruchomości położonej na terytorium Polski i korzystała zawsze z pomieszczeń biurowych i magazynów wynajmowanych od innych podmiotów. W konsekwencji, wskazany przez Ministra Finansów wyjątek od generalnej zasady nieopodatkowania w Polsce transakcji zbycia udziałów przez nierezydenta nie znajdzie w tym przypadku zastosowania.

W świetle powyższego dochód z tytułu sprzedaży udziałów w Spółce osiągnięty w 2008 r. przez Wnioskodawcę będącego w tym czasie polskim nierezydentem nie podlega opodatkowaniu w Polsce na gruncie przepisów u.p.d.o.f., bowiem nie stanowi dochodu osiągniętego na terytorium Polski w rozumieniu art. 3 ust. 2a u.p.d.o.f.

Zasady opodatkowania na gruncie UPO

Bez względu na powyższe, warto także zwrócić uwagę na sposób uregulowania zasad opodatkowania dochodów ze zbycia udziałów w umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 13 UPO:

Wskazane powyżej przepisy UPO nie regulują wprawdzie, że dochody ze zbycia udziałów podlegają wyłącznie opodatkowaniu w kraju miejsca zamieszkania zbywcy. Przedmiotowy art. 13 reguluje bowiem jedynie sytuacje wyjątkowe, tj. takie, w których zbycie majątku może powodować powstanie obowiązku podatkowego w Państwie, w którym majątek ten się znajduje.

Zgodnie z UPO, takie opodatkowanie jest możliwe w przypadku zbycia nieruchomości położonej na terytorium Polski oraz zbycia ruchomości należącej do prowadzonej w Polsce poprzez zakład działalności gospodarczej. Należy jednak podkreślić, że sytuacje te stanowią wyjątki od zasady generalnej, zgodnie z którą zyski majątkowe opodatkowane są wyłącznie w kraju, w którym podatnik ma miejsce zamieszkania. W przedmiotowej sprawie wskazane powyżej przesłanki do opodatkowania w Polsce nie występują.

Argumentem popierającym przedstawioną interpretację art. 13 UPO jest brzmienie Modelowej Konwencji w sprawie Podatku od Dochodu i Majątku przyjętej przez Organizację do spraw Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). W związku z przystąpieniem Polski w 1996 r. do OECD, Polskę obowiązuje Modelowa Konwencja, która powinna być uwzględniana przy interpretacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę.

W Konwencji Modelowej, artykuł dotyczący dochodów ze zbycia składników majątku zawiera następujący ustęp:

Zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego we wcześniejszych ustępach podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Powyższe potwierdza zatem, że podstawową zasadą jest opodatkowanie zysków majątkowych tylko w kraju rezydencji podatkowej. Natomiast możliwość opodatkowania również w drugim kraju istnieje wyłącznie w odniesieniu do ściśle określonych sytuacji wskazanych w pierwszych ustępach art. 13 Modelowej Konwencji. W przypadku UPO możliwość opodatkowania w drugim kraju (w przedmiotowym przypadku w Polsce) istnieje tylko w przypadku zysków ze zbycia nieruchomości położonej w Polsce oraz zysków ze zbycie majątku ruchomego zakładu. A contrario, zdaniem Wnioskodawcy zyski ze zbycia udziałów w polskiej spółce kapitałowej osiągnięte przez tajskiego rezydenta nie podlegają na mocy UPO opodatkowaniu w Polsce.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, że dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę ze zbycia udziałów w polskiej Spółce nie podlegają opodatkowaniu w Polsce już na mocy samych przepisów u.p.d.o.f. Dodatkowo, należy zauważyć, że brak opodatkowania w Polsce tych dochodów wynika również z brzmienia UPO oraz Modelowej Konwencji OECD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.