IPPB2/415-305/13-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia i poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wartości dyskonta od obligacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia i poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wartości dyskonta od obligacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Dom Maklerski wykonuje działalność maklerską w zakresie określonym w art. 69 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi z dnia 29 lipca 2005 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384; dalej: "ustawa o obrocie instrumentami finansowymi").

W stanie faktycznym objętym niniejszym wnioskiem, w ramach prowadzonej działalności Dom Maklerski m.in. zawiera transakcje kupna i sprzedaży obligacji, które są notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych (dalej: "G"). Spółka dokonuje ww. transakcji w imieniu i na rzecz swoich klientów, (m.in. osób fizycznych, spółek nieposiadających osobowości prawnej) posiadających rachunek maklerski w Spółce, z którymi zawarto Umowę o wykonywanie zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych na rynku kasowym oraz przyjmowania i przekazywania zleceń (dalej: "Umowa").

Na podstawie Umowy klienci Domu Maklerskiego składają zlecenia kupna i sprzedaży papierów wartościowych notowanych na G. w tym m.in. zlecenia dotyczące obrotu obligacjami. W chwili nabycia obligacji klient obowiązany jest do uiszczenia ceny, na którą co do zasady składają się:

* wartość wynikająca z bieżącego kursu obligacji nieuwzględniająca odsetek przypadających na obligację do dnia nabycia obligacji przez klienta (tzw. "cena czysta"),

* odsetki przypadające na daną obligację w dniu jej nabycia przez klienta.

Odsetki od obligacji są naliczane od wartości nominalnej obligacji. Wartość nominalna jest to wartość, po której emitent dokonuje wykupu obligacji.

Wpływ na określenie ceny czystej obligacji ma m.in. jej cena emisyjna, tj. cena po jakiej pierwszy nabywca nabył obligację od jej emitenta. W przypadku, gdy cena emisyjna jest niższa od wartości nominalnej, obligacja emitowana jest z tzw. dyskontem (obligacja dyskontowa). W takim wypadku w momencie wykupu obligatariusz, oprócz należnych mu odsetek, otrzymuje wartość nominalną obligacji, która co do zasady jest wyższa od ceny emisyjnej (różnica powyższych wartości z ekonomicznego punktu widzenia stanowi dyskonto).

Wśród transakcji na rynku obligacji w których pośredniczy Dom Maklerski zdarzają się sytuacje, gdy cena zapłacona przez klienta w momencie nabycia obligacji dyskontowej przewyższa jej wartość nominalną. Tym samym, w takich przypadkach klient de facto notuje stratę na inwestycji w stosunku do nominalnej wartości obligacji, a jedynym dochodem związanym z danym papierem wartościowym są otrzymane w momencie wykupu odsetki.

Opisane powyżej transakcje będą również realizowane przez Spółkę w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla celów obliczenia i poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od swoich klientów, Dom Maklerski powinien uwzględniać w wartości dyskonta od obligacji całkowitą cenę nabycia obligacji, tj. pełną kwotę wydatkowaną na nabycie obligacji przez klienta, łącznie z kwotą odsetek naliczonych do momentu nabycia obligacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów obliczenia i poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od swoich klientów, Dom Maklerski powinien uwzględniać w wartości dyskonta od obligacji całkowitą cenę nabycia obligacji, tj. pełną kwotę wydatkowaną na nabycie obligacji przez klienta, łącznie z kwotą odsetek naliczonych do momentu nabycia obligacji.

UZASADNIENIE stanowiska Domu Maklerskiego

Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych.

Z kolei art. 5a pkt 12 ustawy o PIT wskazuje, iż przez dyskonto należy rozumieć różnicę między kwotą uzyskaną z wykupu papieru wartościowego przez emitenta a ceną zakupu papieru wartościowego na rynku pierwotnym lub wtórnym, a w przypadku nabycia papierów wartościowych w drodze spadku lub darowizny dyskonto oznacza różnicę pomiędzy ceną wykupu a ceną zakupu tych papierów przez spadkodawcę lub darczyńcę.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 11 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie mowa jest o papierach wartościowych są to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Przepis ten wskazuje natomiast, iż papierami wartościowymi są m.in. obligacje.

W świetle art. 41 ust. 4 ustawy o PIT, płatnicy są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułu wartości określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1.

Legalna definicja pojęcia dyskonta w rozumieniu ustawy o PIT

Zgodnie z § 146 załącznika do Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" z dnia 20 czerwca 2002 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 100, poz. 908, dalej:

"Rozporządzenie ws. techniki prawodawczej"), w ustawie lub innym akcie normatywnym formułuje się definicję danego określenia, jeżeli:

Z kolei § 147 załącznika do Rozporządzenia ws. techniki prawodawczej wskazuje, iż jeżeli w ustawie lub innym akcie normatywnym ustalono znaczenie danego określenia w drodze definicji, w obrębie tego aktu nie wolno posługiwać się tym określeniem w innym znaczeniu. Jeżeli zachodzi natomiast konieczność odstąpienia od powyższej zasady, wyraźnie podaje się inne znaczenie danego określenia i ustala się jego zakres odniesienia.

Mając na uwadze przedstawione powyżej zasady techniki prawodawczej, sformułowanie legalnej definicji dyskonta w przepisach ustawy o PIT należy uznać za nieprzypadkowe. Sugeruje ono, iż w świetle występowania wieloznaczności tego pojęcia, intencją ustawodawcy było stworzenie jednolitej definicji, która w sposób ścisły określałaby, co należy rozumieć przez dyskonto, w szczególności wobec faktu, że na mocy art. 30a ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT stanowi ono podstawę opodatkowania dochodów (przychodów) z papierów wartościowych zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W tym miejscu warto zauważyć, iż zgodnie z ugruntowaną w doktrynie zasadą, w przypadku dokonywania interpretacji poszczególnych przepisów prawa podatkowego generalnie prymat należy oddać w pierwszej kolejności wykładni językowej. Kierując się zatem dosłownym brzmieniem zawartej w art. 5a pkt 12 ustawy o PIT definicji dyskonta zauważyć należy, iż cena zakupu obligacji, jako składowa kalkulacji dyskonta, została potraktowana przez ustawodawcę w sposób kompleksowy, w szczególności nie wyodrębniono z niej części ceny zakupu przypadającej na nominalną wartość obligacji oraz na naliczone do dnia zakupu odsetki.

Przepisy ustawy o PIT nie definiują pojęcia ceny zakupu. W takiej sytuacji, zgodnie z powszechnie stosowanymi regułami wykładni prawa, interpretowanym zwrotom należy co do zasady przypisywać znaczenie, jakie posiadają one w języku potocznym. W ocenie Spółki, w analizowanym przypadku cenę zakupu obligacji należy utożsamiać z faktyczną kwotą zobowiązania, której uiszczenie na rzecz zbywcy, za pośrednictwem Domu Maklerskiego, warunkuje uzyskanie tytułu prawnego do danego papieru wartościowego w postaci obligacji.

W tym miejscu należy również podkreślić, że ustawowa definicja dyskonta wyraźnie wskazuje, iż cena zakupu, na której podstawie obliczane jest dyskonto, może dotyczyć zarówno rynku pierwotnego, jak i wtórnego. Skoro zatem w przedstawionym opisie stanu faktycznego rzeczywista cena zakupu obligacji przez klienta na rynku wtórnym obejmuje również odsetki naliczone do dnia dokonania kupna / sprzedaży, w ocenie Spółki uzasadniony jest pogląd, iż wartość tych odsetek należy uwzględniać w cenie zakupu obligacji, o której mowa w art. 5a pkt 12 ustawy o PIT, która to cena jednocześnie ma wpływ na obliczenie wysokości dyskonta podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Pogląd, iż to faktyczna całkowita kwota wydatkowana na nabycie obligacji powinna być uwzględniana w kalkulacji dyskonta, ma swoje uzasadnienie również w analogicznym sposobie definiowania w ustawie o PIT cen nabycia określonych składników majątkowych. Przykładowo, za cenę nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych na potrzeby ustalenia wartości początkowej dla celów amortyzacji, uważa się całkowitą kwotę należną zbywcy, powiększoną, w niektórych przypadkach, o dodatkowe koszty (por. art. 22g ust. 3 ustawy o PIT). W przypadku określania wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, ustawodawca nakazał zatem uwzględniać w tej wartości całkowitą kwotę wydatkowaną na nabycie danego składnika majątkowego. Choć przepisy powyższe dotyczą innych składników majątkowych niż papiery wartościowe, to jednak wobec braku legalnej definicji ceny zakupu obligacji, w ocenie Spółki sugerować one mogą, iż cena zakupu papieru wartościowego powinna obejmować faktyczną całkowitą kwotę zapłaconą przez nabywcę obligacji.

W ocenie Spółki, na kompleksowy charakter ceny zakupu obligacji wskazywać również może definicja ceny zawarta w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 385), zgodnie z którą pod pojęciem ceny należy rozumieć wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Tym samym, skoro w analizowanym przypadku nabywca obligacji w celu zrealizowania transakcji jest obowiązany do uiszczenia kwoty obejmującej zarówno wartość wynikającą z bieżącego kursu obligacji, jak i odsetki przypadające na daną obligację w dniu jej nabycia przez klienta, to za cenę zakupu obligacji należy uznać całkowitą kwotę wydatkowaną przez nabywcę obejmującą oba powyższe elementy.

Wartość odsetek uwzględniona w cenie transakcyjnej obligacji jako rekompensata dla sprzedającego

Warto zauważyć, że jedną z cech charakterystycznych obligacji jest określenie wynagrodzenia należnego posiadaczowi obligacji w postaci odsetek od wartości nominalnej obligacji wypłacanych według ściśle określonego harmonogramu Jednocześnie, prawo do otrzymania odsetek co do zasady przysługuje osobie będącej w posiadaniu obligacji w dniu wypłaty odsetek lub w terminie wykupu.

Mając powyższe na uwadze, przyjętą praktyką na rynku obligacji jest określanie faktycznej ceny sprzedaży / zakupu obligacji w wysokości odzwierciedlającej nie tylko jej aktualną wartość rynkową, ale również kwotę odsetek przypadających na daną obligację na dzień dokonania transakcji. Część całkowitej ceny obligacji odpowiadająca wartości odsetek naliczonych do dnia sprzedaży / zakupu stanowi tym samym swoistą rekompensatę dla sprzedającego z tytułu odsetek utraconych w wyniku niedoczekania do terminu wykupu obligacji przez emitenta lub do kolejnego przypadającego terminu wypłaty odsetek.

Wobec powyższego, w ocenie Spółki, za słuszny należy uznać pogląd, że zarówno kwota odpowiadająca aktualnej rynkowej wartości nominału obligacji, jak i kwota stanowiąca rekompensatę dla sprzedającego z tytułu naliczonych i niewypłaconych odsetek z tytułu posiadania obligacji, łącznie składają się na całkowitą cenę zakupu obligacji, będącą elementem kalkulacji wartości dyskonta w rozumieniu art. 5a pkt 12 ustawy o PIT.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, w przypadku gdy kwota uzyskana przez obligatariusza z tytułu wykupu obligacji przez emitenta (wartość nominalna) jest niższa od całkowitej kwoty zakupu tej obligacji (zawierającej również kwotę odsetek przypadających na tę obligację w dniu zakupu), ze względu na ujemną wartość tak obliczonego dyskonta, a zatem również ujemną podstawę opodatkowania, Dom Maklerski nie będzie zobowiązany do naliczenia i pobrania od swojego klienta zryczałtowanego podatku od dyskonta w dniu wykupu obligacji przez emitenta.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl przepisów art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki i dyskonta od papierów wartościowych.

Należy podkreślić, iż w rozumieniu art. 5a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dyskonto stanowi różnicę między kwotą uzyskaną z wykupu papieru wartościowego przez emitenta a ceną zakupu papieru wartościowego na rynku pierwotnym lub wtórnym, a w przypadku nabycia papierów wartościowych w drodze spadku lub darowizny dyskonto oznacza różnicę pomiędzy ceną wykupu a ceną zakupu tych papierów przez spadkodawcę lub darczyńcę.

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 2 ww. od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek i dyskonta pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Zgodnie z treścią art. 30a ust. 6 powołanej wyżej ustawy zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 - 4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1, 2 i 4, ust. 5a i 5d. Ww. przepis wprost wskazuje, że obliczając zryczałtowany podatek dochodowy od przychodu uzyskanego z tytułu odsetek i dyskonta, osiągniętego przychodu nie pomniejsza się o koszty uzyskania przychodów, w tym o koszty jakie pobiera bank (tekst jedn.: prowizje i opłaty bankowe).

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności m.in. zawiera transakcje kupna i sprzedaży obligacji, które są notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych. Spółka dokonuje ww. transakcji w imieniu i na rzecz swoich klientów, którymi są m.in. osoby fizyczne, spółki nieposiadające osobowości prawnej.

Na podstawie Umowy klienci Spółki składają zlecenia kupna i sprzedaży papierów wartościowych notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych, w tym m.in. zlecenia dotyczące obrotu obligacjami.

W chwili nabycia obligacji klient obowiązany jest do uiszczenia ceny, na którą co do zasady składają się: wartość wynikająca z bieżącego kursu obligacji nieuwzględniająca odsetek przypadających na obligację do dnia nabycia obligacji przez klienta (tzw. "cena czysta"), odsetki przypadające na daną obligację w dniu jej nabycia przez klienta.

Wśród transakcji na rynku obligacji w których pośredniczy Spółka zdarzają się sytuacje, gdy cena zapłacona przez klienta w momencie nabycia obligacji dyskontowej przewyższa jej wartość nominalną.

W związku z powyższym powstała wątpliwość czy dla celów obliczenia i poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od swoich klientów, Spółka powinna uwzględniać w wartości dyskonta od obligacji pełną kwotę wydatkowaną na nabycie obligacji przez klienta, łącznie z kwotą odsetek naliczonych do momentu nabycia obligacji.

Zasady emisji, zbywania, nabywania i wykupu obligacji określa ustawa z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300 z późn. zm.). Stosownie do przepisu art. 4 ust. 1 tej ustawy obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Świadczeniem tym jest wykup obligacji.

W przypadku gdy świadczenie to ma charakter pieniężny nabycie obligacji przez inwestora oznacza, że emitent obligacji staje się dłużnikiem nabywcy i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia pieniężnego w określonym terminie wykupu. Emitent zobowiązuje się również do wypłaty nabywcy należnej kwoty odsetek lub dyskonta za powierzone pieniądze.

Cechą wyróżniającą dyskonto jest sposób ujęcia i moment wymagalności tego wynagrodzenia. Dyskonto stanowi, element wartości nominalnej papieru wartościowego otrzymywanego w zamian za udostępniany kapitał, które spłacane jest przez właściciela w momencie zwrotu kwoty głównej świadczenia. Świadczenie akcesoryjne w postaci dyskonta podlega naliczeniu i dopisaniu do kwoty głównej świadczenia w momencie udostępniania kapitału, wymagalne staje się jednak łącznie z nim dopiero w terminie zapadalności. Dyskontowanie jest odwrotnością kapitalizacji, czyli szukaniem obecnej wartości przyszłych (oczekiwanych) dochodów.

Nabywając obligacje na rynku pierwotnym, jak i wtórnym inwestor płaci za nabycie cenę odnoszącą się do wartości nominalnej obligacji wraz z odsetkami przypadającymi na daną obligację w dniu jej nabycia przez inwestora.

W przypadku wykupu obligacji przez emitenta przychód stanowić będzie dyskonto, którego definicję przytoczono już w niniejszej interpretacji. Jak wynika m.in. z powyższego przepisu, zarówno odsetki, jak i dyskonto stanowią odrębne rodzaje przychodów związanych z danym papierem wartościowym.

Z tytułu dyskonta uzyskanego w związku z wykupem obligacji podatek obliczany jest wyłącznie od przychodu, z zastrzeżeniem art. 52a (art. 30a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy). Pobiera się go bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1, 2 i 4, ust. 5a i 5d. (art. 30a ust. 6 ww. ustawy). Wyżej wymieniony przepis art. 30a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wskazuje, że obliczając zryczałtowany podatek dochodowy od przychodu uzyskanego z tytułu dyskonta, osiągniętego przychodu nie pomniejsza się o koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym podatek od przychodu z dyskonta będzie obliczany od różnicy między ceną zakupu na rynku pierwotnym, jak i wtórnym, a kwotą uzyskiwaną z tytułu wykupu papieru wartościowego. Cena zakupu, o której wyżej mowa, jest kwota wydatkowaną przez nabywcę danego papieru wartościowego za jego wartość nominalną. Do ceny zakupu nie zalicza się kwoty wynikającej z wartości wykupywanych odsetek.

Zatem dla celów obliczenia i poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od swoich klientów, Spółka nie powinna uwzględniać w wartości dyskonta od obligacji pełnej kwoty wydatkowanej na nabycie obligacji przez klienta, tj. łącznie z kwotą odsetek naliczonych do momentu nabycia obligacji. Bowiem jak wskazano powyżej dyskonto stanowi, element wartości nominalnej papieru wartościowego otrzymywanego w zamian za udostępniany kapitał, które spłacane jest przez właściciela w momencie zwrotu kwoty głównej świadczenia i może odnosić się tylko do wartości nominalnej. W dacie emisji emitent otrzymuje wartość emisyjną danej transzy obligacji, natomiast w momencie wykupu wypłaci obligatariuszom wartość nominalną i w ten sposób uiści kwotę dyskonta.

Zgodnie z przepisami podatkowymi, podmiot dokonujący wykupu obligacji jest obowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów posiadania obligacji (art. 41 ust. 4ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.