IPPB2/415-300/10-4/MK - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych należności nieprzekraczających 200 zł, wypłacanych osobom zatrudnionym na podstawie umowy zlecenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2010 r. (data wpływu 8 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności nie przekraczających 200 zł wypłacanych osobom nie będącymi pracownikami Wnioskodawcy zatrudnionym na warunkach umowy zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania należności nie przekraczających 200 zł wypłacanych osobom nie będącymi pracownikami Wnioskodawcy zatrudnionym na warunkach umowy zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zawiera umowy zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 z osobami niebędącymi pracownikami Wnioskodawcy. Umowa taka może być zawarta na okres jednego dnia w miesiącu z wynagrodzeniem 100,00 zł (zapis w umowie "Niniejsza umowa zostaje zawarta na okres od 1 kwietnia 2010 r. do 1 kwietnia 2010 r. Za wykonanie czynności Zleceniodawca zobowiązuje się zapłacić Zleceniobiorcy wynagrodzenie w kwocie 100,00 zł").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od umów zleceń, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawartych z osobą niebędącą pracownikiem Wnioskodawcy na okres jednego dnia w miesiącu i wynagrodzeniu równym 100,00 zł (zapis w umowie "Niniejsza umowa zostaje zawarta na okres od 1 kwietnia 2010 r. do 1 kwietnia 2010 r. za wykonanie czynności Zleceniodawca zobowiązuje się zapłacić Zleceniobiorcy wynagrodzenie w kwocie 100,00 zł") należy pobrać podatek dochodowy, o którym mowa w art. 41 ust. 1, czy w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy

Od umów zleceń, o których mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy zawartych z osobą niebędącą pracownikiem Wnioskodawcy, na okres jednego dnia w miesiącu i wynagrodzeniu równym 100,00 zł (zapis w umowie "Niniejsza umowa zostaje zawarta na okres od 1 kwietnia 2010 r. do 1 kwietnia 2010 r. za wykonanie czynności Zleceniodawca zobowiązuje się zapłacić Zleceniobiorcy wynagrodzenie w kwocie 100,00 zł") należy pobrać podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy wynagrodzenie otrzymane przez Zleceniobiorcę za dzień 1 kwietnia 2010 r. jest jego wynagrodzeniem miesięcznym za miesiąc kwiecień 2010 r. otrzymanym od Wnioskodawcy, jeśli Zleceniobiorca nie zawarł z Wnioskodawcą innych umów w ww. okresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy identyfikuje, jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście zdefiniowaną w art. 13 ustawy.

Do tej samej kategorii źródeł przychodów (działalność wykonywana osobiście) zostały zakwalifikowane również przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia, bowiem jak stanowi art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z tytułu działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

A zatem do przychodów z osobiście wykonywanej działalności z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, zalicza się wyłącznie przychody otrzymywane z tego tytułu od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Należy zaakcentować, iż o zakwalifikowaniu przychodów uzyskanych przez podatnika do źródeł przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy, każdorazowo decydują postanowienia zawarte w treści konkretnej umowy cywilnoprawnej.

Jeżeli w zawartych umowach zapisano, że wykonanie dzieła podlega prawu autorskiemu, a wykonawca upoważnia zamawiającego do korzystania bez ograniczeń z dzieła własnego autorstwa w ramach wynagrodzenia określonego w umowie, a praca wykonywana przez stronę tej umowy jest twórcza tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 90, poz. 904 z późn. zm.) oraz strona umowy jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy, uzyskany przychód w takim przypadku będzie przychodem z praw majątkowych o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z treścią tego artykułu za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 i art. 18 ww. ustawy powoduje, iż na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i jej jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższych tytułów ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki.

Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

Powyższy przepis, aby mógł być zastosowany, muszą być spełnione łącznie dwa warunki. Po pierwsze suma należności określonych w tej umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika, z tego samego tytułu nie może przekroczyć kwoty 200 zł. Po drugie należność ta musi być określona w okresach miesięcznych.

Z treści ww. przepisu wyraźnie wynika, że chodzi o kwoty określone w umowie a nie wypłacone.

W przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że Wnioskodawca zawiera z osobami nie będącymi jego pracownikami umowy zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy. W praktyce zdarza się, że Wnioskodawca zawiera umowę zlecenia na okres od 1 kwietnia 2010 r. do 1 kwietnia 2010 r. (jednego dnia), z której wynika, że za wykonanie czynności Zleceniodawca zobowiązuje się zapłacić Zleceniobiorcy wynagrodzenie w kwocie 100,00 zł. Wynagrodzenie otrzymane przez Zleceniobiorcę za dzień 1 kwietnia 2010 r. jest jego wynagrodzeniem miesięcznym za miesiąc kwiecień 2010 r. otrzymanym od Wnioskodawcy, ponieważ Zleceniobiorca nie zawarł z Wnioskodawcą innych umów w ww. okresie. W konsekwencji łączna kwota miesięcznego przychodu u tej osoby nie przekracza kwoty 200 zł od tego samego płatnika.

Mając na uwadze powyżej przywołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe do opodatkowania wynagrodzenia uzyskiwanego przez zleceniobiorcę z tytułu zawartej umowy zlecenia zawierającej określoną miesięcznie kwotę nie przekraczającą łącznie 200 zł, będzie miała zastosowanie ryczałtowa forma opodatkowania wskazana w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od należności wynikających z tego tytułu umowy należy pobrać zryczałtowany podatek zgodnie z wyżej cytowanym przepisem art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując umowa zlecenie, zawarta z osobą niebędącą pracownikiem Wnioskodawcy na okres jednego dnia w miesiącu i wynagrodzeniu określonym w umowie w kwocie 100,00 zł stanowi źródło przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście i będzie do niej miała zastosowanie ryczałtowa forma opodatkowania wskazana w art. 30 ust. 1 pkt 5a.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.