IPPB2/415-294/07-2/IŚ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-294/07-2/IŚ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2007 r. (data wpływu 22 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu X.11.2002 r. aktem notarialnym nabyła wspólnie z mężem do majątku wspólnego udział do #189; części w czterech nieruchomościach gruntowych.

Od dnia 6 listopada 2003 r. na podstawie umowy majątkowej w małżeństwie Wnioskodawczyni obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej.

Postanowieniami Sądu Rejonowego:

* sygn. XXX z dnia 7 maja 2004 r.,

* sygn. XXX z dnia 30 listopada 2005 r.

Wnioskodawczyni zniosła współwłasność z pozostałymi współwłaścicielami.

Dnia 12 kwietnia 2007 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę przedwstępną sprzedaży, w której zobowiązała się do zawarcia umowy sprzedaży przyrzeczonej, mającej nastąpić nie wcześniej niż 2 stycznia 2008 r. i nie później niż 31 stycznia 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą nieruchomości gruntowych po dniu 2 stycznia 2008 r. Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni - Wnioskodawczyni jest zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni argumentuje to tym, że sprzedaży działki - nabytej w drodze zniesienia współwłasności w 2004 r., odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze umowy sprzedaży w 2002 r. - zamierza dokonać po 2 stycznia 2008 r., czyli po upływie 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie. Zgodnie więc z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód podlegający opodatkowaniu nie powstanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), do źródeł przychodów zalicza się m.in. odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) - do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ww. ustawie, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zatem dla ustalenia, które przepisy mają zastosowanie w przedstawionym stanie faktycznym i czy sprzedaż nieruchomości będzie źródłem przychodów, istotne jest prawidłowe określenie daty nabycia przez Panią nieruchomości na tle łączących Panią i męża stosunków majątkowych.

Z tej racji, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "nabycia", a tym bardziej nie określa szczególnych sposobów nabycia należy - mając przy tym na uwadze jego znaczenie językowe - odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, iż umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Stosownie natomiast do art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Tym samym można też uznać, że prawo do całej rzeczy każdy ze współwłaścicieli nabywa w momencie nabycia udziału w prawie własności. Każdy ze współwłaścicieli ma bowiem jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego).

W tym miejscu wskazać ponadto należy na regulacje prawne odnośnie stosunków majątkowych miedzy małżonkami. Otóż, iż z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Mówi o tym zasada wyrażona w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Wyłączyć lub zmodyfikować mogą powyższą zasadę sami małżonkowie zawierając w formie aktu notarialnego umowę majątkową małżeńską, która może polegać na umownym rozszerzeniu lub ograniczeniu majątku wspólnego, albo wprowadzeniu rozdzielności majątkowej. Ustanowiona zgodnie z art. 47 i 51 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rozdzielność majątkowa - tak, jak to ma miejsce w rozpatrywanej sprawie - rodzi skutki prawne tylko na przyszłość. Ten majątek, który małżonkowie zgromadzili, będzie nadal ich majątkiem wspólnym, za to od dnia zawarcia umowy każdy z nich zacznie tworzyć swój majątek własny. Podkreślenia wymaga, iż w ustroju rozdzielności majątkowej - w przypadku, gdy w skład majątku wspólnego wchodzi nieruchomość - to przy czynnościach prawnych prowadzących, m.in. do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia wymagana jest zgoda małżonka. Natomiast jeśli chodzi o moment nabycia składników majątku należących do majątku wspólnego dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych liczy się moment "pierwotnego" nabycia w czasie trwania wspólności ustawowej, a - nie sam moment zawarcia przez małżonków umowy o rozdzielności majątkowej.

Jak wyżej wskazano, w ustroju rozdzielności majątkowej, majątek nabyty w czasie trwania wspólności ustawowej jest nadal majątkiem wspólnym. Aby zlikwidować wspólność majątku nabytego dotychczas, oprócz umowy o rozdzielności majątkowej konieczne jest zawarcie umowy o podział majątku dorobkowego bądź dokonanie takiego podziału na drodze sądowej, prowadzących w rezultacie do zniesienia współwłasności. Tu zauważyć należy, iż w rozpatrywanej sprawie jeśli chodzi o kwestię ukształtowania stosunków majątkowych małżeńskich, Wnioskodawczyni powołuje się jedynie na ustanowienie ustroju rozdzielności majątkowej, dlatego przyjęto założenie, że małżonkowie nie dokonali podziału majątku dorobkowego.

Na podstawie art. 211 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Stąd przy zniesieniu współwłasności, gdy odbywa się to w sposób ekwiwalentny i udział danej osoby nie ulega powiększeniu - nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, nie może być traktowany w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób nie uległ powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (w tym przypadku nieruchomości), jak też stan jej majątku osobistego.

W opisie stanu faktycznego podaje Pani, że w dniu 20 listopada 2002 r. aktem notarialnym nabyła wspólnie z mężem do majątku wspólnego udział do #189; części w czterech nieruchomościach gruntowych i że od dnia 6 listopada 2003 r. na podstawie umowy majątkowej w małżeństwie Pani obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej. Współwłasność nieruchomości z pozostałymi współwłaścicielami zniosła Pani 7 maja 2004 r. i 30 listopada 2005 r. Podaje Pani też, że między 2 stycznia 2008 r. a 31 stycznia 2008 r. zamierza Pani zrealizować przyrzeczoną sprzedaż nieruchomości.

Ponadto w uzasadnieniu swojego stanowiska, w którym wyraża Pani pogląd, iż przedmiotowa sprzedaż nie jest objęta podatkiem dochodowym od osób fizycznych, wskazuje Pani, iż sprzedawana działka została nabyta w drodze zniesienia w 2004 r. współwłasności stosownie do wielkości przysługującego Pani udziału nabytego w 2002 r.

Jeżeli zatem sprzedawana nieruchomość mieści się w udziale, jaki Pani przysługiwał i jaki nabyła Pani w 2002 r., to w świetle przedstawionych wyżej przepisów i wyjaśnień, nabycie tej nieruchomości dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych miało miejsce w 2002 r.

Biorąc pod uwagę, iż nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło przed dniem 31 grudnia 2006 r., to przychód ze sprzedaży tej nieruchomości podlega zasadom opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., według zryczałtowanej stawki 10%.

Istotne znaczenie w sprawie ma jednak to, że wskazany wcześniej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarówno w brzmieniu przed, jak i po nowelizacji wprowadzonej z dniem 1 stycznia 2007 r. mówi, iż nie stanowi źródła przychodów odpłatne zbycie nieruchomości i praw wymienionych w tym przepisie, jeżeli zostało dokonane po upływie pięciu lat od nabycia. Ponieważ w Pani przypadku minęło już pięć lat od daty nabycia nieruchomości, sprzedaż tej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ww. przepisu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując: jeśli sprzedawana nieruchomość mieści się w udziale, jaki Pani przysługiwał i jaki nabyła Pani w 2002 r., to sprzedaż tej nieruchomości nie stanowi źródła przychodów i nie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl