IPPB2/415-291/13-3/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2013 r. (data wpływu 15 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z uczestnictwem pracowników Spółki w Planie motywacyjnym organizowanym przez spółkę szwajcarską - jest prawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z uczestnictwem pracowników Spółki w Planie motywacyjnym organizowanym przez spółkę szwajcarską.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

D.A. dostarcza na polski rynek środki ochrony roślin dla rolnictwa oraz dla działkowców, produkty do zwalczania zbędnej roślinności na terenach przemysłowych i nieużytkowanych rolniczo, a także preparaty do higieny sanitarnej. Spółka należy do grupy spółek koncernu D.

W celu zwiększenia motywacji i lojalności pracowników Spółka przystąpiła do programu motywacyjnego pod nazwą "Eastern European Termination Indemnity Plan" (dalej "Plan"), organizowanego przez D.Europe GmbH z siedzibą w Szwajcarii.

W ramach Planu spółki z grupy D.A. uiszczają składki, na podstawie których pracownikowi po zakończeniu stosunku pracy ze Spółką jest wypłacona odpowiednia kwota.

Zgodnie z zasadami Planu, warunkiem przystąpienia do niego przez pracownika D.A. jest łączne spełnienie niżej wymienionych warunków:

* zatrudnienie na pełny etat w spółce z grupy D.A. położonej w jednym z krajów Europy Wschodniej,

* brak ustalonego prawa do przejścia na emeryturę,

* okres zatrudnienia w Spółce wynoszący co najmniej rok.

Plan jest administrowany przez D.E GmbH, natomiast zarządza nim specjalnie do tego powołany fundusz powierniczy D.International Benefits Trust (dalej "DIBT") z siedzibą na wyspie Jersey.

Dla każdego z pracowników, którzy przystąpili do Planu prowadzony jest specjalny rachunek, na którym przez cały okres zatrudnienia kumulowane są corocznie uzyskiwane określone środki pieniężne (dalej "Składki"). Środki zgromadzone na przedmiotowym rachunku mogą być wypłacone dopiero w przypadku zakończenia przez pracownika stosunku pracy ze Spółką, tj. po przejściu na emeryturę lub w przypadku odejścia z firmy.

Koszty Składek uiszczanych w ramach Planu ponoszone są przez D.Europe GmbH, jednak raz na rok suma kosztów wszystkich Składek poniesionych na rzecz pracowników Spółki jest refakturowana na D.A. poprzez wystawienie jednej zbiorczej faktury.

Wysokość Składki, która powiększa środki zgromadzone w ramach Planu, stanowi iloczyn rocznego wynagrodzenia pracownika zwiększonego o ewentualne premie oraz określonej w Planie stawki procentowej zależnej od stażu pracy. Następnie otrzymana w ten sposób kwota za dany rok jest powiększana o wartość zwrotu z jej inwestycji w instrumenty rynku pieniężnego (m.in. w fundusze inwestycyjne) realizowanej przez DIBT. W momencie zakończenia stosunku pracy pracownik otrzymuje kwotę stanowiącą sumę zgromadzonych środków, ustaloną według wyżej opisanego schematu, za okres, w którym był uczestnikiem Planu. W konsekwencji, wartość świadczeń wypłacanych w ramach Planu zależy od wielu czynników zewnętrznych m.in. stóp zwrotu z inwestycji, w których zgromadzony kapitał został ulokowany.

Ewidencja kwot na ww. specjalnych rachunkach jest prowadzona w euro, jednak w zdecydowanej większości przypadków wypłata świadczeń następuje w PLN. W związku z tym przed wypłaceniem, kwoty są przeliczane na PLN po kursie obowiązującym w transakcjach dokonywanych wewnątrz koncernu D.

Umowa o przystąpienie do Planu jest zawierana bezpośrednio pomiędzy każdym z pracowników a DIBT, z pominięciem zaangażowania Spółki. Zgodnie z zasadami Planu, D.A. dokonuje wypłaty z Planu w imieniu spółki zagranicznej, a następnie refakturuje całość kwoty na D.Europe GmbH. W konsekwencji, D.A. pełni więc jedynie rolę pośrednika w dokonywaniu płatności, ponieważ całość kosztów związanych z wypłatą świadczeń na rzecz pracowników jest następnie refakturowana na D.Europe GmbH, która z kolei dokonuje refaktury przedmiotowych kosztów na DIBT.

Z tytułu uczestnictwa w Planie Spółka wypłaciła oraz ma wypłacać byłym pracownikom wyżej opisane świadczenia pieniężne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy,

W zakresie pytania Nr 1:

Spółka stoi na stanowisku, iż w związku z ponoszeniem przez nią kosztów Składek uiszczanych w ramach Planu, nie ciąży na niej, jako płatniku, obowiązek obliczenia i pobrania p.d.o.f. w momencie ich wpłaty.

W zakresie pytania Nr 2:

Spółka stoi na stanowisku, iż w związku z dokonywaniem wypłat byłym pracownikom Spółki kwot należnych z tytułu ich uczestnictwa w Planie, na Spółce, jako płatniku, nie ciąży obowiązek obliczenia i pobrania p.d.o.f.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

W zakresie pytania Nr 1:

Zdaniem Spółki ze względu na fakt, iż koszt ten jest ponoszony zbiorczo (D.Europe GmbH wystawia na Spółkę jedną fakturę za wszystkie Składki uiszczone na rzecz wszystkich pracowników F) Spółka nie jest w stanie przypisać poszczególnych kosztów do poszczególnych pracowników. W konsekwencji, kalkulacja wielkości Składki przypadającej na każdego z pracowników w momencie uregulowania przez Spółkę płatności wynikającej z przedmiotowej faktury zbiorczej nie jest możliwa.

Spółka stoi na stanowisku, że zapłata kosztów poniesionych przez D.Europe GmbH na poczet uczestnictwa pracowników w Planie, nie powoduje powstania obowiązku obliczenia i pobrania przez Spółkę p.d.o.f. w momencie ich uiszczania.

Spółka pragnie ponadto podkreślić, iż koszty zapłaconych Składek nie powinny stanowić przysporzenia dla pracowników, gdyż prawo do dysponowania nimi zostało odroczone dopiero do chwili zakończenia stosunku pracy ze Spółką. Przed tym dniem pracownicy nie są uprawnieni do korzystania ze środków zgromadzonych w ramach Planu. W związku z tym, kwoty Składek nie stanowią dla pracowników przychodu, a w związku z tym na Spółce nie ciąży obowiązek doliczania kwot wypłaconych Składek do przychodu poszczególnych pracowników i, w konsekwencji, opodatkowania Składek p.d.o.f. na zasadach ogólnych.

D.A. pragnie nadmienić, iż D.Polska Sp. z o.o., będąca spółką z Grupy D., biorąca udział w tym samym programie już uzyskała pozytywną interpretację indywidualną w tożsamym zakresie jaki został opisany w pytaniu Nr 1 niniejszego wniosku (interpretacja indywidualna z dnia 27 lipca 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-452/12-2/MK).

Wobec powyższego, zdaniem Spółki, nie ciąży na niej obowiązek obliczenia i pobrania p.d.o.f. z tytułu ponoszenia kosztów Składek uiszczanych w ramach Planu.

W zakresie pytania Nr 2:

Spółka stoi na stanowisku, iż przychody uzyskane z tytułu wypłaty środków w imieniu DIBT przez byłych pracowników Spółki nie wynikają ze stosunku pracy, tj. stosunku prawnego, który łączył Spółkę z pracownikiem.

Spółka zauważa, że zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przy czym, zgodnie z treścią art. 12 ust. 4 ustawy o p.d.o.f., za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna, jak i niepieniężna) mająca swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy.

Jednak jeżeli jakiekolwiek świadczenia nie mają związku ze stosunkiem pracy (nie wynikają z niego), to nie mogą być uznane za przychody ze stosunku pracy. Forma prawna jaką jest stosunek pracy pomiędzy pracownikiem i pracodawcą oraz tytuł, z którego pracownik otrzymuje różnego rodzaju wypłaty i świadczenia za czynności wykonywane w ramach pracy, są tym samym kluczowymi elementami, od których uzależnione jest prawidłowe zakwalifikowanie danego przysporzenia majątkowego jako przychodu ze stosunku pracy.

Spółka zwraca uwagę, iż w stanie faktycznym zostało wskazane, iż świadczenia w ramach Planu są realizowane przez DIBT, które nie jest związane z pracownikami Spółki stosunkiem pracy (ani innym wymienionym w art. 12 ust. 4 ustawy o p.d.o.f.). Spółka wprawdzie należy razem z DIBT do tej samej grupy, jednak związki gospodarcze pomiędzy podmiotami nie są wystarczającą podstawą do uznania, że wartości lub prawa uzyskiwane od podmiotu zagranicznego są świadczeniami ze stosunku pracy zawartego i realizowanego ze Spółką.

Co prawda to Spółka dokonuje wypłat przedmiotowych świadczeń na rzecz byłych pracowników, którzy kończą stosunek pracy ze Spółką, jednak w rzeczywistości nie ponosi ich ekonomicznego ciężaru, gdyż jest on refakturowany na D.Europe GmbH, a następnie na DIBT. Spółka pełni zatem jedynie funkcję wyłącznie pośrednika w wypłatach przedmiotowych świadczeń od podmiotów administrujących Planem do odbiorców świadczeń, czyli byłych pracowników D.A.

Tym samym, w ocenie Spółki, nie zachodzi obowiązek obliczenia i pobrania podatku przez Spółkę, od tak uzyskanego przez byłego pracownika przysporzenia majątkowego. Nie dochodzi bowiem w tym przypadku, do spełnienia warunku, jakim jest wypłata świadczeń ze stosunku pracy (lub innego wymienianego w art. 12 ust. 4 ustawy o p.d.o.f.) przez zakład pracy konieczna do tego, aby Spółkę, w świetle art. 31 ustawy o p.d.o.f. uznać za płatnika.

Spółka podkreśla, że wyżej przedstawione stanowisko jest zbieżne z poglądami Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej "NSA"). W wyroku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (sygn. akt II FSK 1410/10), na gruncie stanu faktycznego, dotyczącego opodatkowania uczestnictwa pracowników polskiej spółki w planach opcyjnych i akcyjnych zorganizowanych przez brytyjską spółkę z grupy, NSA stwierdził, że przychodów tych nie należy kwalifikować do przychodów ze stosunku pracy. W ocenie NSA art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. ustawodawca nie użył sformułowań w rodzaju. "przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy", które uzasadniałyby uznanie przychodów uzyskanych w związku z realizacją planu motywacyjnego, prowadzonego przez podmioty należące do tej samej grupy kapitałowej co pracodawca, za przychody, co do których pracodawca pełniłby rolę płatnika. NSA dodał, że jeżeli osoba fizyczna uczestniczy w określonym stosunku pracy i osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale nie stanowiący przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, to nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. Ponadto, NSA podkreślił, że na ww. ocenę nie ma wpływu fakt finansowania przez polską spółkę kosztów uczestnictwa pracowników w programie.

D.A. pragnie nadmienić, iż D. Polska Sp. z o.o., będąca spółką z Grupy D., biorąca udział w tym samym programie już uzyskała pozytywną interpretację indywidualną w tożsamym zakresie jaki został opisany w pytaniu Nr 2 niniejszego wniosku (interpretacja indywidualna z dnia 27 lipca 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-452/12-2/MK).

Analogiczny pogląd został wyrażony przez:

* NSA w wyroku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (sygn. akt II FSK 1665/10);

* WSA w wyroku z dnia 29 sierpnia 2011 r. (sygn. akt III SA/Wa 522/11);

* w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (sygn. IPTPB1/415-247/11-3/DS).

Wobec powyższego, zdaniem Spółki, nie ciąży na niej obowiązek obliczenia i pobrania p.d.o.f. z tytułu wypłat świadczeń pieniężnych na rzecz byłych pracowników w związku z ich uczestnictwem w Planie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż w myśl przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż polska spółka kapitałowa (Spółka) należy do grupy spółek (Grupa). W celu zwiększenia motywacji i lojalności pracowników Spółka przystąpiła do programu motywacyjnego (Plan), organizowanego przez spółkę z siedzibą w Szwajcarii. W ramach Planu spółki z Grupy uiszczają składki, na podstawie których pracownikowi po zakończeniu stosunku pracy ze Spółką będzie wypłacona odpowiednia kwota. Zgodnie z zasadami Planu, warunkiem przystąpienia do niego przez pracownika Spółki jest łączne spełnienie następujących warunków: zatrudnienie na pełny etat w spółce z Grupy położonej w jednym z krajów Europy Wschodniej, brak ustalonego prawa do przejścia na emeryturę, okres zatrudnienia w Spółce wynoszący co najmniej rok. Plan jest administrowany przez spółkę szwajcarską, natomiast zarządza nim specjalnie do tego powołany fundusz powierniczy (DIBT) z siedzibą na wyspie Jersey. Dla każdego z pracowników, którzy przystąpili do Planu prowadzony jest specjalny rachunek, na którym przez cały okres zatrudnienia kumulowane są corocznie uzyskiwane określone środki pieniężne (Składki). Środki zgromadzone na przedmiotowym rachunku mogą być wypłacone dopiero w przypadku zakończenia przez pracownika stosunku pracy ze Spółką, tj. po przejściu na emeryturę lub w przypadku odejścia z firmy. Koszty Składek uiszczanych w ramach Planu ponoszone są przez spółkę szwajcarską, jednak raz na rok suma kosztów wszystkich Składek poniesionych na rzecz pracowników Spółki jest refakturowana na Spółkę poprzez wystawienie jednej zbiorczej faktury. Wysokość Składki, która powiększa środki zgromadzone w ramach Planu, stanowi iloczyn rocznego wynagrodzenia pracownika zwiększonego o ewentualne premie oraz określonej w Planie stawki procentowej zależnej od stażu pracy. Następnie otrzymana w ten sposób kwota za dany rok jest powiększana o wartość zwrotu z jej inwestycji w instrumenty rynku pieniężnego (m.in. w fundusze inwestycyjne) realizowanej przez DIBT. W momencie zakończenia stosunku pracy pracownik otrzymuje kwotę stanowiącą sumę zgromadzonych środków, ustaloną według wyżej opisanego schematu, za okres, w którym był uczestnikiem Planu. W konsekwencji, wartość świadczeń wypłacanych w ramach Planu zależy od wielu czynników zewnętrznych m.in. stóp zwrotu z inwestycji, w których zgromadzony kapitał został ulokowany. Ewidencja kwot na ww. specjalnych rachunkach jest prowadzona w EURO, jednak w zdecydowanej większości przypadków wypłata świadczeń następuje w PLN. W związku z tym przed wypłaceniem, kwoty są przeliczane na PLN po kursie obowiązującym w transakcjach dokonywanych wewnątrz koncernu. Umowa o przystąpienie do Planu jest zawierana bezpośrednio pomiędzy każdym z pracowników a DIBT, z pominięciem zaangażowania Spółki. Zgodnie z zasadami Planu, Spółka dokonuje wypłaty z Planu w imieniu spółki zagranicznej, a następnie refakturuje całość kwoty na spółkę szwajcarską. W konsekwencji, Spółka pełni jedynie rolę pośrednika w dokonywaniu płatności, ponieważ całość kosztów związanych z wypłatą świadczeń na rzecz pracowników jest następnie refakturowana na spółkę szwajcarską, która z kolei dokonuje refaktury przedmiotowych kosztów na DIBT. Z tytułu uczestnictwa w Planie Spółka wypłaciła oraz ma wypłacać byłym pracownikom wyżej opisane świadczenia pieniężne.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako "stosunek pracy" jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania został określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem (spółką z Grupy) nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przywołanych uregulowaniach prawnych pracownicy Spółki otrzymają środki pieniężne w ramach Planu organizowanego i administrowanego przez spółkę z siedzibą w Szwajcarii, zarządzanego przez fundusz powierniczy z siedzibą na wyspie Jersey, z którym nie wiąże ich stosunek pracy. Zgromadzone na specjalnym rachunku środki pieniężne będą wypłacane dopiero w przypadku zakończenia przez pracownika stosunku pracy ze Spółką. Umowa o przystąpienie do Planu jest zawierana bezpośrednio pomiędzy każdym z pracowników a funduszem powierniczym, z pominięciem Spółki. Koszty Składek uiszczanych w ramach Planu ponoszone są przez spółkę szwajcarską, jednak raz na rok suma kosztów wszystkich Składek poniesionych na rzecz pracowników Spółki jest refakturowana na Spółkę poprzez wystawienie jednej zbiorczej faktury. Spółka pełni jedynie rolę pośrednika w dokonywaniu płatności, ponieważ całość kosztów związanych z wypłatą świadczeń na rzecz pracowników jest następnie refakturowana na spółkę szwajcarską, która z kolei dokonuje refaktury przedmiotowych kosztów na fundusz powierniczy.

Jak już powyżej wskazano warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu

Zatem analiza przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego pozwala stwierdzić, iż ponoszenie przez Spółkę kosztów Składek w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w Planie, organizowanym przez spółkę szwajcarską skutkuje tym, że na Spółce nie będą ciążyć, jako na płatniku obowiązki związane z obliczeniem, poborem i odprowadzeniem na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jako przychód ze stosunku pracy w momencie ich wpłaty.

Tym samym należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, iż wypłata przez Spółkę, jako pośrednika w dokonywaniu płatności, kwot należnych z tytułu uczestnictwa w Planie na rzecz byłych pracowników Spółki, nie będzie rodziła po stronie Spółki obowiązków związanych z obliczeniem, poborem i odprowadzeniem na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, jako przychód ze stosunku pracy.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz przywołanych wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.