IPPB2/415-279/10-4/MG - Opodatkowanie przychodu osiągniętego przez zaproszonych pracowników konsumpcji na spotkaniu integracyjnym zorganizowanym w restauracji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-279/10-4/MG Opodatkowanie przychodu osiągniętego przez zaproszonych pracowników konsumpcji na spotkaniu integracyjnym zorganizowanym w restauracji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2010 r. (data wpływu 1 kwietnia 2010 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 18 czerwca 2010 r. (data nadania 21 czerwca 2010 r., data wpływu 23 czerwca 2010 r.) stanowiącego odpowiedź na wezwanie organu z dnia 8 czerwca 2010 r. (data nadania 8 czerwca 2010 r., data odbioru 17 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania powstałego po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy z tytułu poniesionych przez pracodawcę kosztów spotkania integracyjnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania powstałego po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy z tytułu poniesionych przez pracodawcę kosztów spotkania integracyjnego.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, wezwano Spółkę pismem z dnia 8 czerwca 2010 r. (data nadania 8 czerwca 2010 r., data odbioru 17 czerwca 2010 r.) do ich uzupełnienia poprzez:

*

przedstawienie dokumentu (odpowiednio odpisu z KRS lub kopii urzędowo poświadczonego odpisu), z którego wynika sposób reprezentacji Spółki w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie dla osoby, która podpisała przedmiotowy wniosek o udzielenie interpretacji, tj. umocowanie dla Pani Agaty S.,

*

wskazanie indywidualnej sprawy Wnioskodawcy występującego o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jako zainteresowanego w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, ponieważ w złożonym wniosku w części B.2. formularza Status Wnioskodawcy zaznaczono tylko poz. 1 - podatnik, natomiast treść złożonego wniosku i sformułowane pytanie Nr 2 wskazują, że Spółka występuje w roli płatnika.

Spółka uzupełniła braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 18 czerwca 2010 r. (data nadania 21 czerwca 2010 r., data wpływu 23 czerwca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka opłaciła koszty konsumpcji spotkania pracowników firmy. Spotkanie nie miało specjalnie przygotowanego programu - polegało jedynie na wspólnym wyjściu pracowników do restauracji. Celem była integracja pracowników. Spółka oczekiwała, że na spotkaniu pojawią się wszyscy zaproszeni pracownicy, stąd było to dla pracowników w pewien sposób spotkanie obligatoryjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy powyższa sytuacja stanowi koszt uzyskania przychodu dla Spółki.

2.

Czy należy opodatkować pracowników Spółki.

Przedmiotowa interpretacja indywidualna udzielona została w zakresie pytania Nr 2 wniosku w odniesieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpowiedź na pytanie Nr 1 wniosku w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych udzielona zostanie odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 2

Spółka organizując spotkanie integracyjne spodziewa się obecności wszystkich zaproszonych pracowników. W związku z tym należy założyć, że obecność na nim jest obowiązkiem służbowym pracownika. Spółka stoi na stanowisku, że nie należy opodatkowywać pracownika w związku z poniesieniem kosztów na konsumpcję w czasie takiego spotkania. Dodatkową trudność stanowi fakt, że Spółka nie jest w stanie podzielić w sprawiedliwy sposób kosztów konsumpcji na poszczególnych pracowników.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 omawianej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do niej nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy, wykonywania usług, bądź udostępniania rzeczy lub praw.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się zatem między innymi różnego rodzaju spotkania o charakterze imprez integracyjnych, a w zasadzie ich wartość.

Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy (art. 12 ust. 3 ww. ustawy). Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1.

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,

2.

jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,

3.

jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,

4.

w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zgodnie natomiast z treścią art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Artykuł 30 § 1 powyższej ustawy stanowi, iż płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Stosownie do treści art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, (...).

Z treści nakreślonego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zorganizowała w restauracji spotkanie integracyjne dla pracowników. Spółka opłaciła koszty konsumpcji zaproszonych pracowników. Spółka oczekiwała, że w spotkaniu wezmą udział wszyscy zaproszeniu pracownicy, stąd w ocenie Spółki spotkanie było obligatoryjne. W związku z tak nakreślonym stanem faktycznym w opinii Spółki poniesienie kosztów konsumpcji podczas spotkania integracyjnego nie rodzi po stronie pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o czym przesądza trudność ze sprawiedliwym podziałem kosztów na poszczególnego pracownika, z czym w opinii organu podatkowego nie można się zgodzić.

Organ stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym po stronie pracowników w związku z poniesieniem przez Spółkę kosztów konsumpcji zorganizowanego w restauracji spotkania integracyjnego powstał podlegający opodatkowaniu przychód ze stosunku pracy.

Na wstępie podkreślenia wymaga fakt, iż o powstaniu przychodu ze stosunku pracy nie przesądza fakt skorzystania przez pracownika z oferowanych przez pracodawcę spotkań integracyjnych, lecz samo otrzymanie przez pracownika możliwości uczestnictwa w spotkaniu integracyjnym o określonej wartości pieniężnej (w zależności od formy w jakiej spotkanie to zostało zorganizowane, tj. tak jak w przedmiotowej sprawie - w restauracji). Samo postawienie do dyspozycji pracownikowi możliwości uczestnictwa w spotkaniach integracyjnych, stanowi nieodpłatne świadczenie, którego wartość ustala się według cen ich zakupu. Nieistotne jest przy tym, co i ile dany pracownik skonsumował. Istotnym dla celów podatkowych jest to, że pracownik miał możliwość skorzystania z udziału w spotkaniu integracyjnym zaoferowanym mu przez pracodawcę - zostały mu one postawione do dyspozycji.

Zatem Spółka w oparciu o listę zaroszonych pracowników, powinna ustalić wartość nieodpłatnego świadczenia, dla każdego zaproszonego na spotkanie pracownika.

Ponieważ przedmiotowe spotkanie integracyjne odbyło się w restauracji, należy stwierdzić, że Spółka nie miała trudności z ustaleniem wartości nieodpłatnego świadczenia otrzymanego przez każdego zaproszonego pracownika. W oparciu o otrzymany dokument (fakturę, rachunek) możliwe jest wyliczenie, jaki koszt przypada na każdego zaproszonego pracownika, a tym samym ustalenie wartości nieodpłatnego świadczenia. Nadmienić należy, iż ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń na rzecz poszczególnych pracowników mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku prawnego.

Organ podatkowy pragnie podnieść, iż to na Spółce, jako na płatniku w rozumieniu powołanego powyżej art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa, ciąży obowiązek prawidłowego ustalenia przychodu poszczególnych jej pracowników. Wartość świadczeń opłaconych za pracownika, pracodawca ma obowiązek doliczać do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z treścią art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, na Spółce będącej płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu poniesionych kosztów konsumpcji na spotkaniu integracyjnym zorganizowanym w restauracji, spoczywa obowiązek opodatkowania osiągniętego przez zaproszonych pracowników przychodu z nieodpłatnych świadczeń, jako przychodu ze stosunku pracy, łącznie z pozostałymi przychodami ze stosunku pracy osiągniętymi w danym miesiącu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl