IPPB2/415-267/11-2/MS1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2011 r. (data wpływu 24 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nakładów na budowę garażu, wybudowanego na cudzym gruncie - jest prawidłowe.

W dniu 24 marca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nakładów na budowę garażu, wybudowanego na cudzym gruncie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Za zgodą WAM Wnioskodawca postawił za własne środki garaż na dzierżawionym gruncie należącym do WAM. W czerwcu b. r. jako najemca Wnioskodawca wykupił od WAM garaż wraz z udziałem w gruncie. Cenę ustalono na 35.620,71, w tym cena garażu 12.518 a cena udziału w działce 20.803 plus inne koszty do kwoty 35.620,71. Na poczet ceny zostały zaliczone nakłady poniesione na budowę garażu w kwocie 12.518 zł. Wykupując od WAM garaż wraz z udziałem w gruncie Wnioskodawca zapłacił jedynie różnicę pomiędzy wartością nieruchomości a nakładami poniesionymi na budowę garażu. W marcu Wnioskodawca otrzymał PIT-8C obligujący go do zapłacenia podatku dochodowego od sumy 12.518.

Wnioskodawca uważa, że jest to bardzo krzywdzące i niezgodne z polskimi przepisami, przecież ww. kwota nie została Wnioskodawcy faktycznie zwrócona i nie jest jego dochodem majątkowym. Wnioskodawca prosi o pozytywne rozpatrzenie jego interpretacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przytoczonych faktów kwota, którą Wnioskodawca wydał na fizyczne postawienie garażu (12.518 zł) jest przychodem Wnioskodawcy i czy powinien on ją ująć w PIT-37 za 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawcy:

W przekonaniu Wnioskodawcy kwota ta nie jest jego przychodem bo na wybudowanie i wykupienie garażu nikt nie dał Wnioskodawcy żadnych środków finansowych. 100% kosztów Wnioskodawca poniósł osobiście. Rzekomy "bonus" wynika włącznie z faktu, że te koszty były poniesione w ratach. Wnioskodawcza zaznaczył, iż gdyby On nie wybudował tego garażu WAM nie miałaby co sprzedać. Zdaniem Wnioskodawcy "technologia" zapłaty nie może stanowić o sposobie wnioskowania. Gdyby Wnioskodawca miała zapłacić podatek od tego przychodu, to wówczas garaż nie kosztowałby 35.620,71 tylko więcej - co nie jest przecież prawdą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów - zgodnie z ust. 1a cyt. art. 9.

Dochodem ze źródła przychodów, stosownie do ust. 2 cyt. art. 9 ustawy, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Koszty uzyskania przychodów reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia źródła przychodów, m.in. w pkt 9 inne źródła. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, zgodnie z art. 20 ust. 1, uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednocześnie stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższa definicja przychodów ma charakter ogólny i znajduje zastosowanie, o ile w przepisach szczególnych ustawodawca nie uregulował tej kwestii odmiennie.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe. Do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwot uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów własnych nakładów poczynionych za inny podmiot.

Stosownie do art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Zgodnie z art. 676 ww. ustawy, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca za zgodą WAM postawił za własne środki garaż na dzierżawionym gruncie, należącym do Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. W czerwcu b. r. jako najemca wykupił od WAM garaż wraz z udziałem w gruncie. Cenę ustalono na 35.620,71 zł, w tym cena garażu 12.518 zł, a cena udziału w działce zabudowanej garażem 20.803 zł plus inne koszty do kwoty 35.620,71 zł. Na poczet ceny zaliczone zostały nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na budowę garażu w kwocie 12.518 zł. Zatem wykupując od WAM garaż wraz z udziałem w gruncie Wnioskodawca zapłacił jedynie kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy wartością nieruchomości a nakładami poniesionymi na budowę garażu. Kwota ta stanowi koszt nabycia.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny i powyższe unormowania, kwota nakładów, zwróconych Wnioskodawcy za budowę garażu nie mieści się w pojęciu przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 w związku z art. 20 ustawy gdyż nie powoduje przysporzenia majątkowego po stronie najemcy, a zatem nie podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z zatrzymaniem przez wydzierżawiającego ulepszeń dokonanych przez dzierżawcę za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu.

Zbycie rzeczy dzierżawionej nie powoduje zakończenia stosunku dzierżawy, lecz jedynie zmianę po stronie wydzierżawiającego. Z chwilą zbycia przedmiotu dzierżawy, stosunek dzierżawy między zbywcą a dzierżawcą ustaje, a zbycie rzeczy wydzierżawionej oznacza zwrot rzeczy oraz to, że pierwotny wydzierżawiający wyraził wolę zatrzymania ulepszeń.

Aby transakcja kupna garażu przez wydzierżawiającego mogła dojść do skutku najemca wybrał zatrzymanie ulepszeń dokonanych przez dzierżawcę za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu.

Zapłata polegała na wzajemnym potrąceniu należności w kwocie 12.518 zł tytułem zwrotu nakładów poniesionych na wybudowanie budynku garażowego i nastąpiła przy zawarciu aktu notarialnego.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wartość nakładów poniesionych na budowę garażu przez Wnioskodawcę w wysokości 12.518 zł nie będzie stanowiła dla Niego przysporzenia majątkowego, a tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym, pod warunkiem, że otrzymana wartość pieniężna z tego tytułu jest jedynie zwrotem kosztów poniesionych na wybudowanie garażu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.