IPPB2/415-262/14-4/AS - Możliwość zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w oparciu o umowę o pracę na stanowisku starszego projektanta.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2014 r. (data wpływu 7 kwietnia 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 22 czerwca 2014 r. (data nadania 23 czerwca 2014 r., data wpływu 25 czerwca 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB2/415-262/14-2/AS z dnia 11 czerwca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy opodatkowaniu części wynagrodzenia ze stosunku pracy, jest:

* prawidłowe - w części dot. wynagrodzenia za lata 2009 - 2012,

* nieprawidłowe - w części dot. wynagrodzenia za rok 2013.

W dniu 7 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy opodatkowaniu części wynagrodzenia ze stosunku pracy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest inżynierem zatrudnionym w firmie projektowej w Polsce na stanowisku starszego projektanta na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Wnioskodawca jest absolwentem Uniwersytetu w Kingstone (Kanada), na którym uzyskał tytuł bachelor of applied scence in civil engineering. Wnioskodawca nadmienia, że należy również do samorządu zawodowego inżynierów prowincji Ontario w Kanadzie a składki z tytułu przynależności do tej izby inżynierów opłaca pracodawca Wnioskodawcy. Wnioskodawca posiada polskie obywatelstwo i w Polsce ma miejsce zamieszkania. W Polsce też odprowadza podatki.

W ramach stosunku pracy Wnioskodawca wykonuje m.in. czynności o twórczym charakterze w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Do obowiązków Wnioskodawcy w firmie należy bowiem m.in. opracowywanie projektów technicznych, przygotowywanie i odpowiedzialność za koncepcję projektu a następnie opracowywanie założeń technicznych dla kolejnych etapów projektów w zakresie instalacji wody ogrzewczej i chłodniczej, urządzeń sanitarnych, cieplnych, wentylacyjnych, wodociągowych, kanalizacyjnych i in. a także tworzenie rozwiązań technicznych, przygotowywanie i opracowywanie testów dotyczących tych instalacji i ich wyników, wdrażanie tych wyników do projektów. Tworzone przez Wnioskodawcę opracowania związane są z obiektami architektonicznymi, architektoniczno-urbanistycznymi i urbanistycznymi.

Każdy z projektów w których Wnioskodawca uczestniczy jako kierownik projektu lub członek zespołu projektowego zawiera indywidualne rozwiązania techniczne, wymaga indywidualnego opracowania, jest oddzielnie uzgadniany i rozpatrywany przez inwestorów - klientów. W związku z powyższym projekty te wykazują cechy niepowtarzalności niezbędne do uznania ich za przedmiot prawa autorskiego. Jako projektant i członek zespołu projektowego twórczo Wnioskodawca uczestniczy w całym procesie projektowania stając się tym samym współtwórcą całego dzieła - projektu.

Za wykonaną pracę Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wynikające z umowy o pracę.

Wnioskodawca nadmienia, że w umowie o pracę zawartej z pracodawcą umieszczono paragraf związany z prawami autorskimi o następującej treści: Pracodawca nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W firmie zatrudniającej Wnioskodawcę ewidencjonowany jest czas przepracowany przy projektach, zatem możliwe jest określenie ile czasu pracy pracownik poświęcił w regulaminowym czasie pracy na prace projektowe-twórcze, a ile na prace niezwiązane z pracą twórczą czyli inne obowiązki pracownicze, jak urlopy, święta, zwolnienia lekarskie itp.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 11 czerwca 2014 r. Nr IPPB2/415-262/14-2/AS na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia złożonego wniosku, poprzez:

* doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego poprzez wskazanie jakiego okresu dotyczy przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz pytanie w odniesieniu do wynagrodzeń z tytułu umowy o pracę. Proszę wskazać za który rok/lata Wnioskodawca chce w rozliczeniu rocznym uwzględnić koszty uzyskana przychodu przysługujące pracownikom z tytułu wykonywania pracy twórczej;

* jednoznaczne wskazanie czy wytwory pracy wykonywanej przez Pana na podstawie umowy o pracę stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze i są przedmiotem prawa autorskiego, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.);

- w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w terminie pismem z dnia 22 czerwca 2014 r. (data nadania w placówce pocztowej 23 czerwca 2014 r., data wpływu 25 czerwca 2014 r.).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca w nawiązaniu do wezwania z dnia 11 czerwca 2014 r. o uzupełnienie wniosku o interpretację o sygn. IPPB2/415-262/14-2/AS przedstawił co następuje:

1) Przedstawiony przez Wnioskodawcę we wniosku z dnia 18 marca 2014 r. stan faktyczny dotyczy okresu od 1 października 2009 r. do nadal, wobec powyższego chciałby uwzględnić koszty uzyskania przychodu przysługujące pracownikom z tytułu wykonywania pracy twórczej za lata: 2009, 2010, 2011, 2012, 2013.

Wnioskodawca nadmienia, że od samego początku gdy rozpoczął pracę w Polsce tj. od 1 października 2009 r., w umowie o pracę umieszczony został zapis o tym, iż pracodawca nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a firma zatrudniająca Wnioskodawcę ewidencjonuje czas pracy przepracowany przy poszczególnych projektach ze wskazaniem ile czasu pracownik poświęcił na prace projektowe-twórcze a ile na prace niezwiązane z pracą twórczą.

2) Wnioskodawca wskazał, że zatrudniony jest na stanowisku starszego projektanta, a końcowymi wytworami pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę mnie na podstawie umowy o pracę są projekty techniczne w zakresie instalacji grzewczej i chłodniczej, urządzeń sanitarnych, cieplnych, wentylacyjnych, wodociągowych, kanalizacyjnych.

Tworzone przez Wnioskodawcę projekty związane są z obiektami architektonicznymi, architektoniczno-urbanistycznymi i urbanistycznymi i zawierają indywidualne rozwiązania techniczne a także wymagają indywidualnego opracowania.

W związku z powyższym projekty te wykazują cechy niepowtarzalności niezbędne do uznania ich za przedmiot prawa autorskiego a Wnioskodawca jako projektant i członek zespołu projektowego z uwagi na fakt, iż twórczo uczestniczy w całym procesie projektowania staję się współtwórcą całego dzieła - projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku Wnioskodawcy istnieje możliwość zastosowania stawki 50% kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do wynagrodzenia otrzymywanego za pracę, określonego na podstawie raportu z systemu rejestracji czasu pracy, jako wynagrodzenia za prace będące przejawem pracy twórczej o indywidualnym charakterze.

Zdaniem Wnioskodawcy Przysługuje Wnioskodawcy prawo do zastosowania 50% stawki kosztów uzyskania przychodu dla przychodu uzyskanego tytułem wynagrodzenia za pracę twórczą.

W związku z zakresem obowiązków Wnioskodawcy i faktycznie wykonywanych czynności w ramach zajmowanego przez Wnioskodawcę stanowiska (starszy projektant) samodzielnie bądź jako członek zespołu projektowego wykonuje czynności, prace (rysunki, opracowywanie projektów technicznych) uczestnicząc w całym procesie projektowania i stając się tym samym współtwórcą całego dzieła - projektu.

Projekty te zdaniem Wnioskodawcy są przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, w związku z tym stanowią przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631), co potwierdzają także zapisy w umowie o pracę zgodnie z którymi prawa autorskie z utworów stworzonych przez pracownika nabywa pracodawca.

Z uwagi, na prowadzoną przez pracodawcę ewidencję czasu pracy przeprowadzonego przy projektach istnieje możliwość dokładnego ustalenia ile czasu pracy Wnioskodawca poświęcił na pracę twórczą - tj. pracę nad projektem.

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy przysługuje prawo odliczenia od wynagrodzenia za pracę nad projektami 50% stawki kosztów uzyskania przychodu, o jakiej mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w części dot. wynagrodzenia za lata 2009 - 2012, nieprawidłowe w części dot. wynagrodzenia za rok 2013.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Forma stosunku prawnego, w ramach którego wykonane są prace twórcze, czy to będzie umowa o pracę czy też umowa o dzieło lub zlecenia, nie ma znaczenia dla kwalifikacji prac twórczych w zakresie normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 ww. ustawy nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Inaczej jednakże jest traktowana sprawa kosztów uzyskania przychodów twórców i autorów zatrudnionych na umowę o pracę czy w przypadku uzyskiwania przez twórców i autorów przychodów z tytułu wykonywania usług na podstawie umów cywilno-prawnych. O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego.

W takim przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., który stanowi, że koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. nadanym art. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 24 października 2012 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1278) koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć #189; kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ustawy).

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio. Przepis ten stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, ze w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a (art. 22 ust. 10a ustawy).

Powołany przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ustalenie, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub pokrewnych, i podatnik jest twórcą, czy też artystą wykonawcą należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 ww. ustawy).

Co do zasady, twórcom utworów, objętych ochroną prawa autorskiego przysługuje wyłączność do tychże praw. Twórca może jednak umożliwić korzystanie podmiotom trzecim ze swojego utworu. Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki:

* konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu,

* osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi.

W tym miejscu należy jednak zauważyć, iż tut. organ nie jest upoważniony do interpretacji ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy dana osoba jest twórcą w rozumieniu ww. ustawy lub czy konkretna praca stanowi prawo autorskie lub prawo pokrewne.

Zawarte w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy, jako odrębne źródło przychodów ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności". Przyjęcie przez ustawodawcę otwartego katalogu tych przychodów pozwala na zaliczenie do tej kategorii wszystkich innych przychodów z praw majątkowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że tylko wówczas, gdy:

* praca wykonywana przez stronę tej umowy jest twórcza tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

* strona umowy jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy,

do przychodów osiągniętych z tego źródła mogą być zastosowane, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 50% koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło (zleceniodawcę) lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest inżynierem zatrudnionym w firmie projektowej w Polsce na stanowisku starszego projektanta na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Wnioskodawca w ramach stosunku pracy wykonuje m.in. czynności o twórczym charakterze w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Do obowiązków Wnioskodawcy w firmie należy bowiem m.in. opracowywanie projektów technicznych, przygotowywanie i odpowiedzialność za koncepcję projektu a następnie opracowywanie założeń technicznych dla kolejnych etapów projektów w zakresie instalacji wody ogrzewczej i chłodniczej, urządzeń sanitarnych, cieplnych, wentylacyjnych, wodociągowych, kanalizacyjnych i in. a także tworzenie rozwiązań technicznych, przygotowywanie i opracowywanie testów dotyczących tych instalacji i ich wyników, wdrażanie tych wyników do projektów. Tworzone przez Wnioskodawcę opracowania związane są z obiektami architektonicznymi, architektoniczno-urbanistycznymi i urbanistycznymi.

Każdy z projektów w których Wnioskodawca uczestniczy jako kierownik projektu lub członek zespołu projektowego zawiera indywidualne rozwiązania techniczne, wymaga indywidualnego opracowania, jest oddzielnie uzgadniany i rozpatrywany przez inwestorów - klientów. W związku z powyższym projekty te wykazują cechy niepowtarzalności niezbędne do uznania ich za przedmiot prawa autorskiego. Jako projektant i członek zespołu projektowego twórczo Wnioskodawca uczestniczy w całym procesie projektowania stając się tym samym współtwórcą całego dzieła - projektu. Za wykonaną pracę Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wynikające z umowy o pracę. W umowie o pracę zawartej z pracodawcą umieszczono paragraf związany z prawami autorskimi o następującej treści: Pracodawca nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W firmie zatrudniającej Wnioskodawcę ewidencjonowany jest czas przepracowany przy projektach, zatem możliwe jest określenie ile czasu pracy pracownik poświęcił w regulaminowym czasie pracy na prace projektowe-twórcze, a ile na prace niezwiązane z pracą twórczą czyli inne obowiązki pracownicze, jak urlopy, święta, zwolnienia lekarskie itp.

Wnioskodawca chciałby uwzględnić koszty uzyskania przychodu przysługujące pracownikom z tytułu wykonywania pracy twórczej za lata: 2009, 2010, 2011, 2012, 2013.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że do przychodów osiągniętych z tytułu wynagrodzenia za pracę twórczą mogą być zastosowane 50% koszty uzyskania przychodu tylko wówczas, gdy praca ta jest twórcza, tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter, spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oraz "podatnik" jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy, do ustalenia czego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest uprawniony.

W konsekwencji należy stwierdzić, że jeżeli wszystkie warunki, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. w celu zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu przeniesienia praw autorskich, zostały spełnione - to wówczas możliwe było zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów w stosunku do przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę z tytułu wykonywanych prac o charakterze twórczym w latach 2009, 2010, 2011 i 2012 za wykonywane prace z tytułu umowy o pracę.

Łączne 50% koszty uzyskania przychodów, w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu od roku podatkowego 2013 (i następne) są limitowane i nie mogą przekroczyć #189; kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego zajęte przez Pana stanowisko w zakresie możliwości zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu należało uznać za nieprawidłowe w stosunku do przychodów uzyskiwanych w 2013 r., albowiem nie uwzględnia ono obowiązującej od 1 stycznia 2013 r. normy prawnej zawartej w art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl której w przypadku przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich koszty uzyskania przychodów określone w wysokości 50% uzyskanego przychodu, nie mogą przekroczyć #189; kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

Końcowo, podkreślić należy, że ocena stanowiska Wnioskodawcy została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.