IPPB2/415-261/08-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2008 r. (data wpływu 11 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od środków mieszkańców (depozytów) przechowywanych na rachunku bankowym domu pomocy społecznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od środków mieszkańców (depozytów) przechowywanych na rachunku bankowym domu pomocy społecznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca przechowuje środki pieniężne mieszkańców na swoim oprocentowanym rachunku bankowym. Odsetki są dopisywane przez proporcjonalnie do środków przechowywanych przez mieszkańców.

Na podstawie art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.) dom pomocy społecznej zobowiązany jest do świadczenia usług bytowych, opiekuńczych, wspomagających i edukacyjnych na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających. Organizacja domu pomocy społecznej, zakres poziom usług świadczonych przez dom uwzględnia w szczególności wolność, intymność, godność i poczucie bezpieczeństwa mieszkańców domu oraz stopień ich fizycznej i psychicznej sprawności (art. 55 ust. 2). Obowiązujący standard podstawowych usług świadczonych przez domy pomocy społecznej określił Minister Polityki Społecznej w rozporządzeniu z dnia 19 października 2005 r. w sprawie domów pomocy społecznej (Dz. U. Nr 217, poz. 1837).

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia dom funkcjonuje w sposób zapewniający właściwy zakres usług, zgodny ze standardami określonymi dla danego typu domu w oparciu o Indywidualne potrzeby mieszkańca domu Do usług tych należy na podstawie § 5 ust. 1 pkt 3 lit. h) rozporządzenia zapewnienie bezpiecznego przechowywania środków pieniężnych i przedmiotów wartościowych mieszkańców (usługa wspomagająca) Usługa ta jest bezsprzecznie świadczeniem pomocy społecznej co wynika wprost z art. 36 ust. 2 lit. o) ustawy o pomocy społecznej

Powyższa usługa jest realizowana poprzez przechowywanie środków pieniężnych mieszkańców na rachunku bankowym Domu Pomocy Społecznej. Rachunek bankowy jest oprocentowany i są naliczane odsetki.

Artykuł 30a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy z zastrzeżeniem art. 52a z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania przechowywania lub inwestowania prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy:

Dom Pomocy Społecznej nie jest podmiotem uprawnionym na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przechowywania środków pieniężnych, lecz zobowiązanym do tej czynności na podstawie art. 55 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej oraz 2 ust. 1 i 5 ust. 1 pkt 3 lit. h) rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej w sprawie domów pomocy społecznej.

Ponieważ przechowywanie środków pieniężnych przez Dom Pomocy Społecznej wynika z obowiązku, a nie z uprawnienia do Domu Pomocy Społecznej nie może mieć zastosowania art. 41 ust. 4 w zw. z art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odsetki wynikające z prowadzenia rachunku bankowego są elementem składowym świadczenia pomocy społecznej polegającego na przechowywaniu środków pieniężnych. Bez umieszczenia środków na rachunku bankowym niemożliwe jest bezpieczne świadczenie usługi przechowania. Ponieważ świadczenia pomocy społecznej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne są od podatku dochodowego. zbędne jest też uwzględnianie powyższego dochodu w zeznaniu podatkowym mieszkańców Domu Pomocy Społecznej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Ad. 1

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. w Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Rodzaje źródeł przychodów wymienione zostały w art. 10 ww. ustawy. I tak, w ust. 1 pkt 7 tego artykułu jako źródło przychodów wymieniono m.in. kapitały pieniężne.

Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Przychód, o którym powyżej mowa podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Z literalnego brzmienia wyżej powołanego przepisu wynika, iż zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu z tytułu odsetek pobiera się, jeżeli zostaną spełnione łącznie trzy przesłanki:

* środki te zgromadzone są na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania,

* rachunek podatnika lub inne formy oszczędzania, przechowywania lub inwestowania prowadzone są przez podmiot do tego uprawniony na podstawie odrębnych przepisów,

* środki pieniężne nie są, gromadzone w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny stwierdza się, co następuje:

Umowa rachunku bankowego została zawarta z Domem Pomocy Społecznej, a nie osobami fizycznymi, podczas gdy art. 30a ust. 1 pkt 3 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy opodatkowania dochodu z tytułu odsetek uzyskiwanych przez osoby fizyczne, środki pieniężne znajdujące się na przedmiotowym rachunku są własnością mieszkańców Domu Pomocy Społecznej, nie zaś przychodem z działalności gospodarczej tej jednostki.

A zatem bank w sytuacji wyżej opisanej nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu z tytułu odsetek.

Zauważyć należy, iż w przedmiotowym stanie faktycznym bank stawia do dyspozycji przychód z tytułu odsetek od łącznej kwoty środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku depozytów mieszkańców Domu, nie na rzecz poszczególnych jego mieszkańców, ale na rzecz tej placówki, nie pobierając podatku dochodowego z tego tytułu.

Dom Pomocy Społecznej prowadzi księgowość depozytów z podziałem na poszczególnych mieszkańców domu i na tej podstawie odsetki są dopisywane proporcjonalnie do środków pieniężnych mieszkańców Domu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera zasad prowadzenia rachunkowości, stąd należy odnieść się do przepisów - ustawy z dnia 29 września 1994 r.o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Powyższe oznacza, że w przypadku rachunków depozytowych, na których przechowywane są depozyty mieszkańców Domu Pomocy Społecznej obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych spoczywa na Domu Pomocy Społecznej jako płatniku, gdyż tylko ten podmiot może, zindywidualizować wysokość odsetek przypadających na poszczególnego mieszkańca Domu.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1 tego artykułu tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych m.in. w art. 30a ust. 1 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 42 ust. 1 ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty zryczałtowanego podatku, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym deklarację roczną PIT 8AR.

Ad. 2

Rodzaje świadczeń z zakresu pomocy społecznej oraz zasady i tryb ich udzielania określa ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.). Do niepieniężnych świadczeń pomocy społecznej ww. ustawa w art. 36 pkt 2 lit. o) zalicza pobyt i usługi w domu pomocy społecznej.

Zgodnie z art. 55 ust. 1 omawianej ustawy, dom pomocy społecznej świadczy usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających (...). Natomiast stosownie do § 5 ust. 1 pkt 3 lit. h) - wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 57 ust. 8 ustawy o pomocy społecznej - rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 19 października 2005 r. w sprawie domów pomocy społecznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 217, poz. 1837) dom, niezależnie od typu, świadczy usługi wspomagające, polegające na zapewnieniu bezpiecznego przechowywania środków pieniężnych i przedmiotów wartościowych.

Zgodnie z wyżej powołanymi przepisami podstawą działalności Domu Pomocy Społecznej jest między innymi świadczenie usług: bytowych opiekuńczych i wspomagających (...).

A zatem dom pomocy społecznej jest podmiotem uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów do przechowywania środków pieniężnych mieszkańców domu.

W opisanej sytuacji, rachunek bankowy tj. rachunek sum depozytowych mieszkańców Domu Pomocy Społecznej, z uwagi na cel któremu służy, potraktować należy jako formę przechowywania tych środków przez Dom Pomocy Społecznej. Rachunek ten prowadzony jest przez bank zgodnie z umową zawartą z Domem Pomocy Społecznej. Natomiast, jako że środki pieniężne znajdujące się na przedmiotowym rachunku są przychodami z kapitałów pieniężnych osób fizycznych - mieszkańców Domu, nie są związane z działalnością gospodarczą placówki. Mając na uwadze powyższe nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że odsetki wynikające z prowadzenia rachunku bankowego są elementem składowym świadczenia pomocy społecznej i podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca jako płatnik, jest obowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od stawianych do dyspozycji mieszkańców Domu, odsetek od depozytu przechowywanego na rachunku sum depozytowych.

Odsetki od środków mieszkańców przechowywanych na rachunku bankowym Domu Pomocy Społecznej, nie podlegają zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock