IPPB2/415-258/13-2/MG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-258/13-2/MG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2013 r. (data wpływu 2 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania nagród pieniężnych związanych ze sprzedażą premiową oraz ciążących na Spółce obowiązkach płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania nagród pieniężnych związanych ze sprzedażą premiową oraz ciążących na Spółce obowiązkach płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka wchodzi w skład międzynarodowej grupy S. (dalej: Grupa), której głównym przedmiotem działalności jest dystrybucja artykułów gospodarstwa domowego. W szczególności, Spółka jest podmiotem odpowiedzialnym za dystrybucję produktów marek grupy na terytorium Polski.

W ramach dystrybucji produktów na terenie Polski, Spółka korzysta z pośrednictwa licznych sieci handlowych prowadzących sprzedaż hurtową i detaliczną, np. hurtownie sprzętu RTV i AGD, duże sieci handlowe, sklepy internetowe, etc. Zatem w praktyce klientami Spółki są sieci handlowe, hurtownicy lub sklepy detaliczne, które dokonują sprzedaży na rzecz ostatecznych nabywców odbiorców detalicznych.

W związku z prowadzoną działalnością, Grupa prowadzi liczne działania mające na celu zwiększenie wolumenu sprzedaży poszczególnych produktów. Obecnie Spółka zamierza uruchomić na terenie Polski program sprzedaży premiowej (dalej: Promocja) automatycznych ekspresów do kawy. W przyszłości Spółka zamierza prowadzić podobne akcje w odniesieniu do innych towarów (m.in. szatkownic, blenderów, sokowirówek etc).

Każda promocja zostanie udokumentowana za pomocą odrębnego regulaminu, który będzie zawierać wszystkie informacje dotyczące organizatorów, kręgu adresatów promocji, zasad uczestnictwa, przedmiotu nagrody, reklamacji, przetwarzania danych osobowych etc. Jednakże niezmiennym warunkiem każdego z regulaminu będzie wskazanie, iż nagroda należy się każdemu konsumentowi, który spełni określone warunki (dalej: Uczestnik promocji):

* jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, pełnoletnią, posiadającą pełną zdolność do czynności prawnych,

* zamieszkuje na terenie RP,

* dokona zakupu w sprzedaży detalicznej ekspresu objętego promocją w okresie trwania promocji.

W promocji nie mogą brać udziału pracownicy Spółki i Agencji oraz pracownicy podmiotów współpracujących przy przygotowaniu i realizacji promocji.

Oferowane nagrody (pieniężne) w poszczególnych promocjach będą zróżnicowane co do wartości, aczkolwiek nie będą przekraczały kwoty 760 PLN, w przypadku promocji opisanej na wstępie dotyczącej ekspresów nagrody wynosić będą odpowiednio: 200 (dwieście) i 500 (pięćset) złotych brutto (wpłacane na wskazane konto bankowe), w zależności od modelu zakupionego ekspresu. Uczestnik promocji może brać udział w promocji tylko raz, wypełniając jeden kupon promocyjny.

W celu otrzymania powyższej nagrody pieniężnej uczestnik promocji zobowiązany jest wypełnić w całości i czytelnie kupon promocyjny, który jest dostępny na ulotce promocyjnej dostępnej w sklepach, lub który można wydrukować z oficjalnej strony internetowej Spółki, a następnie wysłać w terminie 14 dni kalendarzowych od dnia zakupu kupon promocyjny wraz z kserokopią dowodu zakupu i kodem kreskowym EAN, wyciętym z opakowania ekspresu objętego promocją.

Wykonawcą czynności związanych z promocją jest firma "A" spółka akcyjna z siedzibą w Warszawie (dalej: Agencja) specjalizująca się w projektowaniu i realizacji procesów sprzedażowych, która działa w imieniu i na rzecz organizatora - Spółki. Zgodnie z zawartą umową pomiędzy G. S. Polska sp. z o.o. a Agencją, fundatorem nagród będących przedmiotem promocji jest Spółka, zaś Agencja przekazuje nagrodę, działając wyłącznie jako pośrednik w imieniu i na rzecz Spółki.

Do zadań Agencji należy m.in.:

* przekazywanie wskazanych powyżej kwot pieniężnych na rachunki bankowe uczestników promocji w imieniu i na rzecz Spółki,

* udostępnienie skrytki pocztowej na potrzeby zbierania kuponów promocyjnych przesyłanych przez uczestników promocji,

* obsługa kuponów promocyjnych, w tym m.in. (i) sortowania nadesłanych kuponów, (ii), stworzenia bazy danych uczestników promocji, (iii) umieszczania danych zawartych w kuponach promocyjnych w bazie danych uczestników promocji,

* rozpatrywaniu reklamacji uczestników promocji,

* wykonywanie innych czynności niezbędnych do prawidłowej obsługi promocji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka dokonując przedstawionych powyżej działań, mających na celu zwiększenie sprzedaży swoich produktów, może uznać je za działania o charakterze sprzedaży premiowej, i czy w związku z tym wartość oferowanych nagród do limitu 760 PLN jest zwolniona od podatku dochodowego, a na Spółce nie spoczywają obowiązki płatnika z tego tytułu... W przypadku odpowiedzi negatywnej, Spółka wnosi o wskazanie przez Ministra Finansów, czy i w jakim zakresie przysługiwałoby inne zwolnienie z opodatkowania. W przypadku kolejnej negatywnej odpowiedzi, Spółka wnioskuje o przedstawienie ciążących na niej obowiązków podatkowych wynikających z wdrożenia promocji zgodnej z warunkami przedstawionymi w stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych t. j. z dnia 17 stycznia 2012 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 361) (dalej: "ustawa o PIT"), wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Z przytoczonego powyżej przepisu wynika zatem, że ze zwolnienia od podatku korzystają nagrody przyznane w ramach sprzedaży premiowej, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

1.

jednorazowa wartość nagrody nie przekracza 760 zł,

2.

nagroda jest związana ze sprzedażą premiową,

3.

nagrody otrzymane przez podatnika nie pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą i nie stanowią przychodu z tej działalności.

Co do zasady warunki przedstawione w pkt 1 i 3 wydają się być bez wątpienia spełnione w przedstawionym stanie faktycznym. Dla ustalenia, czy zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT znajdzie zastosowanie w przedmiotowym stanie faktycznym konieczne jest ustalenie, czy opisana w stanie faktycznym promocja może być uznana za sprzedaż premiową.

Przepisy prawa, w tym przepisy podatkowe, nie zawierają definicji legalnej sprzedaży premiowej, co może prowadzić do różnych interpretacji tego pojęcia. Zatem w zasadzie możliwe jest wyłącznie odwoływanie się do definicji słów "promocja" i "sprzedaż", które nie odzwierciedlają praktycznego znaczenia pojęcia sprzedaży premiowej.

Pojęcie "umowy sprzedaży" regulują przepisy Kodeksu cywilnego, a dokładniej art. 535, który stanowi, iż przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Z kolei za "premię" uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik "premiowy" należy rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Powołując się na powyższe definicje umowy sprzedaży i premii w praktyce ukształtowało się stanowisko zgodnie, z którym sprzedaż premiowa powinna być rozumiana, jako umowa sprzedaży zawarta pomiędzy sprzedającym, a kupującym, połączona z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu (por. wyrok WSA w Szczecinie z 29 września 2010 r. (I SA/Sz 581/10).

Minister Finansów w piśmie z dnia 29 kwietnia 1998 r. znak PO 2/HD6065/97/0912 wskazał, iż sprzedaż premiowa jest to nagroda w określonej wysokości przyznawana każdemu nabywcy towaru, który spełni wymagane warunki, a zatem nie jest wynikiem przypadku lub odgadywania zaistnienia określonych zdarzeń losowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, co do zasady sprzedaż premiowa występowałaby tylko w przypadku, gdy podmiotem wypłacającym nagrodę (premię) jest sprzedawca, tj. strona umowy sprzedaży. Zatem powyższe zwolnienie miałoby zastosowanie wyłącznie do premii wypłaconych przez podmiot, który zawiera umowę sprzedaży z podmiotem otrzymującym premię.

Zdaniem Spółki przyjęcie takiego stanowiska jest nieuprawnione. W szczególności wynika to z faktu, iż pojęcie sprzedaży premiowej określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT nie zostało zdefiniowane w ustawach podatkowych, a jego rozumienie w języku potocznym może być wieloznaczne: (i) jako umowa między kupującym i sprzedającym lub (ii) każda transakcja sprzedaży, w ramach, której nabywca otrzymuje pewną nagrodę (bez względu na to kto ją wypłaca). W opinii Spółki drugie podejście jest bardziej uzasadnione z perspektywy podatnika (osoby otrzymującej premię), bez znaczenia pozostaje bowiem kto wypłaca premię, liczy się jedynie fakt zakupu określonego dobra i otrzymanie premii sprzedażowej.

Wywodzenie konsekwencji podatkowych podatników na cywilistycznej definicji pojęć zbliżonych, takich jak umowa sprzedaży i premia prowadzi więc do nieuzasadnionego zawężenia zakresu stosowania przedmiotowego zwolnienia do kategorii podmiotu, który wypłaca premię, co jest nierelewantne do gospodarczego sensu transakcji. W rezultacie po stronie podatnika powstają bowiem różne konsekwencje podatkowe w zależności od tego, czy wypłaty premii na rzecz osoby fizycznej dokonuje dystrybutor, hurtownik, czy podmiot prowadzący detaliczny punkt sprzedaży, od którego osoba fizyczna nabyła towar.

Generalnie, przy wykładni przepisów prawa podatkowego przyjmuje się zasadę, że wszystkie przepisy prawa powinny być interpretowane literalnie, chyba, że istnieją ważne racje by nadać im interpretacje rozszerzającą lub zwężającą. Jednocześnie w doktrynie prawa sformułowano zakaz stosowania wykładni rozszerzającej w prawie podatkowym, jeżeli wykładnia taka miałaby prowadzić do rozszerzenia zakresu należności podatkowych (zasada nullum tributum sine lege), niemniej podkreśla się, iż wolności i uprawnienia mogą być interpretowane rozszerzająco (Por. L. Morawski "Wstęp do prawoznawstwa" TNOIK 1999 s. 165 166). Zatem zdaniem Spółki nieuzasadnione jest dokonywanie wyłącznie wykładni przedmiotowego zwolnienia poprzez odwołanie się do literalnego znaczenia słów "sprzedaż" i "premia" bez analizy celu przepisu i jego znaczenia gospodarczego.

Należy także zwrócić uwagę na podkreślaną w doktrynie autonomiczność prawa podatkowego w stosunku do innych gałęzi prawa - w tym także w stosunku do prawa cywilnego, rozumianą w ten sposób, że w zakresie kształtowania przedmiotu opodatkowania nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie oznaczały tych samych pojęć. Prawo podatkowe zatem, używając nazw analogicznych jak w prawie cywilnym, albo może im przypisywać takie same znaczenia jak w prawie cywilnym, albo też pojęcia swoiste, uzależnione od celów jakie normodawca zamierza realizować.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki w analizowanym przypadku w celu określenia zasad stosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT należy posłużyć się funkcjonalnymi dyrektywami interpretacji prawa. Nakazują one spośród dopuszczalnych na gruncie reguł znaczeniowych danego języka sensów tekstu prawnego, wybrać takie znaczenie przepisów, przy którym odtworzone na jego podstawie normy miałyby silniejsze uzasadnienie aksjologiczne w przyjmowanym systemie wartości. Sens i cel przedmiotowego zwolnienia powinny być interpretowane z perspektywy ich znaczenia gospodarczego, w szczególności poprzez szukanie ich prawdziwej treści gospodarczej, a nie zewnętrznej formy.

Zasadność prezentowanej przez Spółkę wykładni pojęcia "sprzedaż premiowa" potwierdził jednoznacznie wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 lutego 2013 r. (sygn. III SA/Wa 2248/12). Zgodnie z ustnym uzasadnieniem ww. wyroku: "Przy analizie pojęcia sprzedaż promocyjna (premiowa) należy odwołać się do wykładni celowościowej, a nie poprzestawać na wykładni językowej. W związku z tym za sprzedaż promocyjną można uznać każde przysporzenie dokonywane w ramach akcji marketingowej, handlowej czy promocyjnej, w ramach której konsument otrzymuje jakieś świadczenie majątkowe ostatecznie uznane za przychód".

Zdaniem Spółki u podstaw wprowadzenia zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT leżało zmniejszenie obowiązków fiskalnych związanych z realizacją akcji promocyjnych, mających zachęcić nabywców do zakupu towarów lub usług.

Działania promocyjne opisane we wniosku wykazują niewątpliwy związek z promocją towarów Spółki (dystrybuowanych w Polsce przez Spółkę). Mogą być one klasyfikowane jako tzw. promocja sprzedaży definiowana jako "krótkookresowe działanie stosujące bodźce ekonomiczne w celu pobudzenia sprzedaży produktu lub usługi" (Por. P. Kotler "Marketing"). W praktyce wyróżnia się dwie główne strategie promocyjne: pull i push. Wybór strategii zależy przede wszystkim od konkretnego produktu, sytuacji na rynku oraz zakładanych celów.

* Strategia push (popychanie) polega na kierowaniu działań marketingowych do działających na rynku pośredników (np. hurtownicy). Typowy przykład to stosowanie sprzedaży osobistej pośrednikom lub udzielanie im rabatów, uzależnionych od wielkości sprzedaży.

* Strategia pull (ciągnięcie) gdzie działania promocyjne są skierowane do końcowego odbiorcy. Do narzędzi strategii pull należy zaliczyć m.in. stymulowanie chęci spróbowania produktu poprzez prowadzenie zniżek, rabatów, kuponów promocyjnych etc.

Biorąc pod uwagę powyższe definicje, promocja powinna być klasyfikowana jako narzędzie promocji strategii pull. Z biznesowego punktu widzenia, w tym rodzaju promocji, bez znaczenia pozostaje fakt, iż nagroda jest wypłacana przez spółkę, która nie zawiera umowy sprzedaży towaru z konsumentem, bowiem w szerszej perspektywie Spółka, jako dystrybutor na terytorium Polski asortymentu będącego przedmiotem promocji pierwotnie został wydany z magazynu Spółki, aby końcowo mógł trafić do konkretnego konsumenta i osiąga zysk z tytułu dokonania zakupu tego produktu przez ostatecznego klienta.

Reasumując, zdaniem Spółki pojęcie sprzedaży premii, zgodnie z wykładnią celowościową powinno być rozumiane szeroko, jako wszelkiego rodzaju działania promocyjne mające na celu skłonienie klientów do nabycia określonych towarów bądź usług w zamian za wydanie nagrody (premii za zakup). Czynności wykonywane przez Spółkę w ramach promocji są niewątpliwie związane z promocją oferowanych przez nią produktów i są nakierowane na zwiększenie przychodów Spółki (poprzez wydanie nagrody pieniężnej na podstawie przedstawionego dowodu zakupu towaru, którego wyłącznym dystrybutorem w Polsce jest Spółka).

Zwiększenie sprzedaży realizowanej przez pośredników sprzedaży na rzecz ostatecznych klientów przyczynia się bowiem do zwiększenia liczby zamówień od pośredników i w rezultacie wzrostu przychodów Spółki.

Przyjęcie odmiennej interpretacji stanowiłoby nieuprawnione w sensie ekonomicznym i biznesowym ograniczenie znaczenia pojęcia "sprzedaż premiowa" wyłącznie do relacji konsument-bezpośredni sprzedawca wynikające z motywów podatkowych (czyli przypisania prawa do korzystania ze zwolnienia podatkowego w zakresie PIT wyłącznie do węższej grupy adresatów). W szczególności brak zastosowania powyższej regulacji skutkowałby zwiększeniem obowiązków dokumentacyjnych oraz koniecznością opodatkowania przychodu z tytułu świadczeń otrzymanych przez konsumentów, co mogłoby negatywnie wpływać na ich decyzje zakupowe.

Spółka znalazłaby się więc w gorszej pozycji rynkowej aniżeli inni dystrybutorzy, którzy nie korzystają z pośredników sprzedaży i prowadzą własne punkty sprzedaży detalicznej. W przypadku prowadzenia podobnych promocji przez podmioty konkurencyjne, klienci dokonując wyboru towarów mogliby wybierać tę ofertę, która nie wiąże się z obowiązkami informacyjnymi i koniecznością podatku. Zatem odmienna wykładnia omawianego zwolnienia, aniżeli zaprezentowana przez Spółkę prowadziłoby do ingerencji organów podatkowych w zasady konkurencji pomiędzy uczestnikami rynku.

Dodatkowo, Spółka pragnie podkreślić, iż na możliwość kwalifikowania wyżej opisanej promocji jako schematu sprzedaży premiowej oraz prawa do korzystania z ww. zwolnienia przedmiotowego w zakresie PIT nie powinno negatywnie wpływać uczestnictwo Agencji w faktycznej wypłacie w imieniu Spółki nagród z tytułu ww. sprzedaży premiowej, wykonywania szeregu czynności organizacyjnych.

Brak jest bowiem podstaw, by przyjąć wykładnię art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT nakazującą stosowanie tego przepisu tylko w przypadkach, gdy sprzedawca wydając kupującemu zakupiony towar dołącza do niego premię (nagrodę), a więc do skonstruowania wymogu tożsamości sprzedawcy i wydającego premię (nagrodę) nie wynikającego z brzmienia przepisu. Oznaczałoby to bowiem ustanowienie dodatkowego warunku do skorzystania ze zwolnienia, czyli ograniczenie jego zakresu w stosunku do zakresu przewidzianego przez ustawodawcę, a zatem zastosowanie wykładni zawężającej, prowadzącej do ograniczenia zakresu korzystania ze zwolnienia podatkowego, co jest niedopuszczalne.

Rzeczywistym świadczeniodawcą (fundatorem nagród z tytułu sprzedaży premiowej) pozostaje bowiem Spółka, której promocja realizowana jest przy pomocy nagród pieniężnych. Agencja jest wyłącznie pośrednikiem, dostawcą wypłacającym w imieniu Spółki nagrody pieniężne uczestnikom sprzedaży premiowej. Nie chodzi tu o promocję i reklamę Agencji, lecz jej klienta (czyli Spółki). Świadczeniodawcą - podmiotem, który promuje swoje produkty i funduje nagrody pozostaje klient Agencji, czyli Spółka. Poprawność takiego stanowiska została zaaprobowana w analogicznych sprawach m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 25.05.2012 przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB2/415-198/12-2/MG) oraz w dniu 06.09.2010 przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB1/415-666/10 -4/AO).

W konsekwencji, zdaniem Spółki wypłacenie jednorazowej nagrody w kwocie nieprzekraczającej 760 zł, powinno być zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT. Na Spółce, jako wypłacającym te nagrody, w ramach prowadzonej, zarejestrowanej działalności gospodarczej, nie będą wobec powyższego ciążyły obowiązki płatnika tego podatku, jak również nie będzie miała ona obowiązku wystawiania informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Spółkę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, iż orzeczenia te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące.

W związku z tym, organy podatkowe mimo, iż w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl