IPPB2/415-256/11-2/AK - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych zwrotu nakładów poniesionych w związku z budową garażu na cudzym gruncie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 23 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu nakładów poniesionych przez osobę fizyczną na budowę garażu - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu nakładów poniesionych przez osobę fizyczną na budowę garażu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W latach 1998-2000 Wnioskodawca wybudował we własnym zakresie, z własnych środków materialnych garaż na terenie należącym do Skarbu Państwa. Na mocy umowy z dnia 1 stycznia 2000 r. (wraz z aneksem Nr 1/2001) o dzierżawę terenu zamkniętego, na którym został wybudowany garaż ze środków własnych dzierżawcy, Wnioskodawca stał się najemcą garażu Nr 31 od Oddziału Terenowego Nr 1 Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, zarządzającego w imieniu Skarbu Państwa terenem budowy garaży.

Na mocy umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży, zawartej notarialnie w dniu 4 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca stał się właścicielem garażu Nr 31 wraz z udziałem części działki Nr 35/1 i 73/2, na których wybudowano łącznie 45 garaży.

§ 6 powyższej umowy stwierdza, że strony dokonują wzajemnego potrącenia należności w kwocie 12518,00 zł, która stanowi równowartość roszczenia kupującego z tytułu nakładów poniesionych na wybudowanie garażu oraz roszczenia sprzedającego z tytułu części ceny sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Równocześnie zgodnie z protokołem negocjacji, Wojskowa Agencja Mieszkaniowa Oddział Regionalny złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego druk PIT-8C, w którym w cz. D. - informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy - w poz. 34 podaje tytuł przychodu - "zwrot nakładów za wybudowanie garażu ze środków własnych" oraz w poz. 35 wysokość przychodu: 12518,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota uzyskana z tytułu zwrotu własnych nakładów, poczynionych za inny podmiot zalicza się do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W cytowanym § 6 umowy sprzedający - WAM OR - zgodził się, że koszt nabycia garażu Nr 31 stanowić będzie różnicę pomiędzy wartością nieruchomości a nakładami poniesionymi na jego budowę (ze środków własnych). Kwota nakładów zwróconych Wnioskodawcy za budowę garażu nie mieści się w pojęciu przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 w związku z art. 20 ustawy, gdyż nie powoduje przysporzenia majątkowego po stronie Wnioskodawcy, a zatem nie podlega opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów - zgodnie z ust. 1a cyt. art. 9.

Dochodem ze źródła przychodów, stosownie do ust. 2 cyt. art. 9 ustawy, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Koszty uzyskania przychodów reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia źródła przychodów, m.in. w pkt 9 inne źródła. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, zgodnie z art. 20 ust. 1, uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednocześnie stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższa definicja przychodów ma charakter ogólny i znajduje zastosowanie, o ile w przepisach szczególnych ustawodawca nie uregulował tej kwestii odmiennie. Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe. Do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwot uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów własnych nakładów poczynionych za inny podmiot.

Stosownie do art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Zgodnie z art. 676 ww. ustawy, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca wybudował za własne środki garaż na gruncie, należącym do Skarbu Państwa. Wnioskodawca stał się najemcą garażu Nr 31 od oddziału Terenowego Nr 1 Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, zarządzającej w imieniu Skarbu Państwa terenem budowy garażu. W dniu 4 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca stał się właścicielem przedmiotowego garażu wraz z udziałem części działki. Z chwilą podpisania umowy notarialnej nastąpiło wzajemne potrącenie należności w kwocie 12.518,00 zł stanowiącej równowartość roszczenia kupującego z tytułu nakładów poniesionych na wybudowanie garażu oraz roszczenia sprzedającego z tytułu części ceny sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Zatem wykupując od Agencji Mieszkaniowej garaż wraz z udziałem w gruncie Wnioskodawca zapłacił jedynie kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy wartością nieruchomości a nakładami poniesionymi na budowę garażu. Kwota ta stanowi koszt nabycia.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny i powyższe unormowania, kwota nakładów, zwróconych Wnioskodawcy za budowę garażu nie mieści się w pojęciu przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 w związku z art. 20 ustawy, gdyż nie powoduje przysporzenia majątkowego po stronie najemcy, a zatem nie podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z zatrzymaniem przez wydzierżawiającego ulepszeń dokonanych przez dzierżawcę za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu.

Zbycie rzeczy dzierżawionej nie powoduje zakończenia stosunku dzierżawy, lecz jedynie zmianę po stronie wydzierżawiającego. Z chwilą zbycia przedmiotu dzierżawy, stosunek dzierżawy między zbywcą a dzierżawcą ustaje, a zbycie rzeczy wydzierżawionej oznacza zwrot rzeczy oraz to, że pierwotny wydzierżawiający wyraził wolę zatrzymania ulepszeń.

Aby transakcja kupna garażu przez wydzierżawiającego mogła dojść do skutku najemca wybrał zatrzymanie ulepszeń dokonanych przez dzierżawcę za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu. Zapłata polegała na wzajemnym potrąceniu należności w kwocie 12518,00 zł tytułem zwrotu nakładów poniesionych na wybudowanie budynku garażowego i nastąpiła przy zawarciu aktu notarialnego.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wartość nakładów poniesionych na budowę garażu przez Wnioskodawcę w wysokości 12518,00 zł nie będzie stanowiła dla Niego przysporzenia majątkowego, a tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym, pod warunkiem, że otrzymana wartość pieniężna z tego tytułu jest jedynie zwrotem kosztów poniesionych na wybudowanie garażu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.