IPPB2/415-250/11-2/MS1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 23 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w formie aktu darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 23 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w formie aktu darowizny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Mama Wnioskodawcy zamierza sprzedać lokal mieszkalny, którego jest właścicielką, a otrzymała ten lokal od syna - Wnioskodawcy w 2007 r. aktem darowizny (data darowizny lokalu mieszkalnego: 13 czerwca 2007 r.). Po sprzedaży mieszkania mama Wnioskodawcy zamierza przekazać mu całość środków pieniężnych w formie aktu darowizny, (urząd wydawał interpretacje w tej sprawie w stosunku do mamy Wnioskodawcy: IPPB2/415-976/10-2/MS1 z dnia 27 stycznia 2011 r. oraz IPPB2/436-455/10-2/AF z dnia 3 lutego 2011 r.)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Przedmiotowa interpretacja stanowi odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych natomiast w zakresie podatku od spadków i darowizn zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W związku z tym, że sprzedającym jest mama Wnioskodawcy, która zamierza przekazać Wnioskodawcy środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży mieszkania wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego, gdyż otrzymuje darowiznę środków pieniężnych, która podlega tylko opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Artykuł 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), określa w sposób ogólny przedmiotowy i podmiotowy zakres zastosowania przepisów ustawy. Stanowi on, iż przepisy ustawy obejmują osoby fizyczne, natomiast przedmiotem jej regulacji jest opodatkowanie dochodów osób fizycznych podatkiem dochodowym.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu. Najczęściej darowizna polega na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Jednakże pojęcie darowizny i polecenia darczyńcy nie jest zdefiniowane ani w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Zatem zasadne jest w tym miejscu odwołanie się do przepisów Kodeksu cywilnego.

Stosownie do zapisu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony. O tym, czy dokonana czynność ma charakter prawny darowizny, czy też jest to świadczenie nieodpłatne wynikające z innego stosunku prawnego winna przesądzać zawarta na tę okoliczność umowa.

W tym miejscu należy zauważyć, iż analiza umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tutejszy organ nie jest uprawniony do oceny skuteczności zawieranych umów cywilnoprawnych na gruncie prawa cywilnego, ani oceny, czy kwota świadczenia pieniężnego udzielonego pracownikowi stanowi darowiznę.

Przyjmując za Wnioskodawcą, iż otrzymana przez niego kwota będzie stanowić darowiznę pieniężną, uznać należy, iż w przedmiotowej sprawie nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu otrzymanych środków, bowiem znajdzie tutaj zastosowanie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyłączający stosowanie przepisów ustawy do przychodów podlegających przepisom ustawy od spadków i darowizn.

Reasumując, środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o ile ze sporządzonej umowy wynikać będzie, że środki te zostały przekazane w formie darowizny i podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.