IPPB2/415-246/14-2/MK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2014 r. (data wpływu 31 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nakładów na budowę garażu, wybudowanego na cudzym gruncie - jest prawidłowe.

W dniu 31 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nakładów na budowę garażu, wybudowanego na cudzym gruncie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 1 grudnia 1997 r. Wnioskodawczyni dzierżawiła teren z prawem ustawienia garażu, od W. Na wybudowanie garażu na gruncie będącym własnością Skarbu Państwa, Wnioskodawczyni otrzymała zgodę wymaganą prawem od odpowiednich władz wojskowych i cywilnych. W 1999 r. Wnioskodawczyni wybudowała z własnych środków finansowych boks garażowy.

Do 2013 r. Wnioskodawczyni płaciła terminowo czynsz dzierżawny do W. Oddział Regionalny w wysokości ustalanej okresowo przez W.

W 2013 r. W. w imieniu Skarbu Państwa przeprowadził procedurę przygotowawczą do sprzedaży kompleksu garaży i przygotował do notarialnej sprzedaży garaży wszystkim użytkownikom, którzy zadeklarowali chęć ich wykupienia.

Garaż wraz z terenem został wyceniony na kwotę 22.350,71 zł. Ze względu na fakt, że garaże zostały wybudowane ze środków własnych użytkowników, przy sprzedaży każdego z nich cenę jednostkową boksu garażowego (do zapłaty dla W.) obniżono o wartość tych nakładów, tj. o kwotę 7.887,00 zł. W związku z powyższym, że Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, w który obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, akt notarialny został sporządzony na Wnioskodawczynię i jej męża w maju 2013 r.

W miesiącu marcu 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymali z W. Oddział Regionalny informację podatkową PIT-8C opiewającą na kwotę 3 943,5 zł dla każdego z nich, jako zwrot kosztów budowy garażu, sporządzoną zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i na podstawie interpretacji przepisów podatkowych przedstawionych przez W. z której wynika, że "kwota nakładów poniesionych na budowę garażu stanowi przychód podatkowy Nabywcy, określony w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy z czym Wnioskodawczyni się nie zgadza.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wykazana w informacji podatkowej PIT-8C łączna kwota 7887 zł (2 x 3943,50 zł) jako zwrot nakładów własnych na budowę garażu stanowi dochód podatnika.

2. Czy kwota ta powinna być uwzględniona i rozliczona w rocznym rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 rok.

Zdaniem Wnioskodawcy, środki własne, które Wnioskodawczyni przeznaczyła na wybudowanie garażu zostały już opodatkowane w deklaracji za 1999 rok, a w 2013 r. zwrot tych środków nie jest przychodem, od którego Wnioskodawczyni wraz z mężem mieliby jeszcze raz płacić podatek, tym bardziej, że zwrot dotyczy kosztów poniesionych w 1999 r. bez waloryzacji, a obecnie siła nabywcza pieniądza jest niższa, tak więc nie można mówić o żadnym zysku wynikającym z tej sytuacji.

W przekonaniu tym utwierdzają Wnioskodawczynię też decyzje wydane w podobnych sprawach przez Dyrektora Izby Skarbowej (IPPB2/415-611/10-5/MS1 z dnia 30 sierpnia 2010 r. i IPPB2/415-318/11-2/MS z dnia 17 czerwca 2011 r).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów - zgodnie z ust. 1a cyt. art. 9.

Dochodem ze źródła przychodów, stosownie do ust. 2 cyt. art. 9 ustawy, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Koszty uzyskania przychodów reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia źródła przychodów, m.in. w pkt 9 inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednocześnie stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższa definicja przychodów ma charakter ogólny i znajduje zastosowanie, o ile w przepisach szczególnych ustawodawca nie uregulował tej kwestii odmiennie.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe. Do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwot uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów własnych nakładów poczynionych za inny podmiot.

Stosownie do art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Z 2014 r., poz. 121) przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Zgodnie z art. 676 ww. ustawy, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym od 1 grudnia 1997 r. Wnioskodawczyni dzierżawiła teren z prawem ustawienia garażu, od W. Na wybudowanie garażu na gruncie będącym własnością Skarbu Państwa, Wnioskodawczyni otrzymała zgodę wymaganą prawem od odpowiednich władz wojskowych i cywilnych. W 1999 r. Wnioskodawczyni wybudowała z własnych środków finansowych boks garażowy. Do 2013 r. Wnioskodawczyni płaciła terminowo czynsz dzierżawny do W. Oddział Regionalny w wysokości ustalanej okresowo przez W. W 2013 r. W. w imieniu Skarbu Państwa przeprowadził procedurę przygotowawczą do sprzedaży kompleksu garaży i przygotował do notarialnej sprzedaży garaży wszystkim użytkownikom, którzy zadeklarowali chęć ich wykupienia. Ze względu na fakt, że garaże zostały wybudowane ze środków własnych użytkowników, przy sprzedaży każdego z nich cenę jednostkową boksu garażowego obniżono o wartość tych nakładów. W związku z powyższym, że Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, w który obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, akt notarialny został sporządzony na Wnioskodawczynię i jej męża w maju 2013 r. W miesiącu marcu 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymali z W. Oddział Regionalny informację podatkową PIT-8C opiewającą na kwotę 3 943,5 zł dla każdego z nich, jako zwrot kosztów budowy garażu.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny i powyższe unormowania, kwota nakładów, zwróconych Wnioskodawczyni za budowę garażu nie mieści się w pojęciu przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 w związku z art. 20 ustawy gdyż nie powoduje przysporzenia majątkowego po stronie najemcy, a zatem nie podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z zatrzymaniem przez wydzierżawiającego ulepszeń dokonanych przez dzierżawcę za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu.

Zbycie rzeczy dzierżawionej nie powoduje zakończenia stosunku dzierżawy, lecz jedynie zmianę po stronie wydzierżawiającego. Z chwilą zbycia przedmiotu dzierżawy, stosunek dzierżawy między zbywcą a dzierżawcą ustaje, a zbycie rzeczy wydzierżawionej oznacza zwrot rzeczy oraz to, że pierwotny wydzierżawiający wyraził wolę zatrzymania ulepszeń.

Aby transakcja kupna garażu przez wydzierżawiającego mogła dojść do skutku najemca wybrał zatrzymanie ulepszeń dokonanych przez dzierżawcę za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu.

Zapłata polegała na wzajemnym potrąceniu należności tytułem zwrotu nakładów poniesionych na wybudowanie budynku garażowego i nastąpiła przy zawarciu aktu notarialnego.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wartość nakładów poniesionych na budowę garażu przez Wnioskodawczynię nie będzie stanowiła dla Niej przysporzenia majątkowego, wobec tego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a tym samym rozliczeniu w zeznaniu rocznym pod warunkiem, że otrzymana wartość pieniężna z tego tytułu jest jedynie zwrotem kosztów poniesionych na wybudowanie garażu.

Należy dodatkowo wskazać, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, a zatem wywierają skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako występującej z wnioskiem. Nie chroni natomiast męża Wnioskodawczyni.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.